HOEST en omstreken.
Liefde.
GRATIS.
vol- Het maal van den lancier.
VIJF EN TWINTIGSTE JAARGANG.
No. 24.
Uitgever W. A. tan iie.v Motckhof, Venray
Een Luchtkasteel
Limburgsche Trammenziekte.
VERVOLG
At/V*.
PËËL
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor bet buitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers
6 c.
MAAS
Prijs der Advertentiën:
van 14 regels 20 o.
elke regel meer 5 c.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend.
«ja
Mooi ligt mijn droomentuin vol bleeke piacht,
En liefde rust in bleeke maneschijn,
Droomende van een bloem, heel wit en rein
En eenzaam is mijn tuin en stil de nacht.
En al mijn blanke liefde sluimert zaclit
Schouwend een bloem op stengel lang en fijn,
Op witten stengel, hoog, in bloeiond-wit satijn...
En in haar droom ze tot den morgen lacht.
O. stille ben ik in den dag hij 't gaan
Ik weet, dat in mijn tuin géén bloeme slaat
En denkend aan dien droom ik stille ween,
Tóch zie 'k die bloem; 'k zie vele bloemen staan
En wreed ik lach en wreed mijn hand ze slaat
Terneer. Geen bloeme blijft er staan, geen één.
ANGA.
iTTTVTT'rrfVTïTTTTl 1
V
Zij, die zich voor 1 Juli hoer De Waal, de
op ,,Peel en Maas" abonneeren, nog in leven was
ontvangen de nog deze ma»-
verschijnende nummers
EN
herbergen en die hebben we
nog al— betwistten zich reeds
de tramhaltes, boeren en grondeige
naars, die cr schralen grond haddon
liggen, verheugden zich reeds bij
voorbaat op 'n fatsoenlijke manier
van den slechten grond door ontei-
ging af te komen; in één woord
geheel de maatschappij leefde in du
zalige gedachte dal de stoomtram, de
electrische tram (daarover had men
het in Veniav) of de paardentram
weldra diukte
brengen zouden.
en bedrijvigheid
ontwerper er van
zelfs eeni^e hoop
geheel en al ijdel blijkt, valt er weinig
j meer over te zeggen; alleen dit, dal
do bewoners aan de Oostzijde onzer
Maas in Limburg, op 't gebied van
vervoer doodgewoon worden gene
geerd, dat de dorpen, daar gelegen,
meer en meer zullen achteruitgegaan
op 't gebied van handel en nijver
heid en misschien ook op dat van den
landbouw (want ook deze laatste be-
Een zonderling opschrift!. zal on- hoeft goede communicatiemiddelen.)
getwijfeld de lezer zeggen. Daarom i Wij blijven verder volhouden, dat het
zal ons eerste werk zijn rekenschap bepaald jammer is, dat de vele gronden,
van dit opschrift te geven. Met een die daar voor exploitatie en ontginning
«luchtkasteel" bedoelen wij den tram- Zoo uitstekend geschikt zijn wegens
weg? gebrek aan vervoer, moeten blijven
Nijmegen -Venlo, dus dat is nog liggen; en dat ook van hoogerhand
al duidelijk en met trammenziekte, (Jen stuffelijken vooruitgang van
Let verschrikkelijke conservatisme e0n groot deel van Limburg niet vol-
onzer Limburgers op 't gebied van doende rekening wordt gehouden,
trammen aanleggen; m. a. w. men Dit blijkt ook ten duidelijkste uit
schijnt, wanneer 't aankomst op tram- het weigerachtige antwoord onzer
wegen exploiteeren, in onze provincie Regeeringstnannen, wanneer om vor-
geheel de kluts kwijt te zijn, geheel betering tier Maas gevraagd wordt,
behept met de leelijko sociale ziekte: (|e Maas, die nu den tram niet
het starre conservatisme. komt voor het verkeer het voor-
De tramweg NijmegenVenloo, naamste toevluchtsoord van een groot
lezer die zal een utopie blijven. Onlangs deel onzer Limburgsche bevolking
nog vertelde ons een man in den bloei blijven zal. Laten wij het nog eens
zijner jaren, dat hij er «wel op wilde m0t onzen afgevaardigde, den heer
t ekenen." Wij vroegen: gij. Brouwers uitgeroepen:
vriend, aandeelen nemen in den tram- Edelmogende heeren geeft ons ten-
weg in spe? De heer antwoordde: Neen, minste de gekanaliseerde Maas!
zoo bedoel ik 't niet. De bedoeling
is deze: als ze mij zeggen: gij zult zoo-
lang leven totdat de tram VenlooEn nu over die trammenziekte:
Nijmegen komt; maai' als dia er ia. Opvallend is liet, dat men ook elders
dan moet gij netjes dood gaan dan Limburg zoo slecht vooruit gaat
zal ik zeggen, dankbaar, lieve Hemel, I m0' h<* exploiteeren van tramwegen;
voor Vaanbod, geef maar gauw pen J °°k die streken, die eigenlijk voor
papier en inkten ik ben overtuigd, 6011 'iaQ1 geknipt zijn. Als men meent,
dat 'k nog menig jong geslacht zal da' alles er door is, komt er op eens
overleven! Die heer behoorde nog wel 'eer een spaak in t wiel on ziet
tot een der EdelAchtbare bestuurders daa>' staa' he' raderwerk der trammen
onzer provincie; die kou er dus meer st'" Hoelang heeft het niet
van weten getramd (natuurlijk op de tongen
Men ziet dus. hoe men denkt over der bewoners) - van Velden, Maas
de totstandkoming van den tram br00. 'ot Blenck, van Roermond tot
Nijmegen - Venloo, reden, waarom Maaseyck, van Oosrtum tot Venray
wij niet verkeerd deden dien tram te 0n God weet- waar "°g al m00rf
noemen 'n luchtkasteel. Prachtige berichten kwamen soms
Elder* hebben wij vaak voor dezen in de kranten; in het volgende jaar
tramweg geschreven - en toen mijn- zou men ln den 'ram zitten enz.
Maar (we zeiden reeds) er
komt niks Heeren, die geld konden
schieten, die aandeelen konden nemen
huiverden; gemeenteraden haddon 't
maar druk niet wikken en wegen en
met allerlei andere ab- en dependenties
meer; provinciale en rijkssubsidiën
lieten zich wachten of inen kwam
met 'n beetje af en zoo bleef de tram
en met hem de vooruitgang weg.
Wij kunnen u wijzen op afstanden
De bewoners van Helden o. a. moeten
minstens twee uur loopen, alvorens aan
een station te zijn. Nu Keblw
üorp, waar bij voldoende transport
wezen handel en nijverheid bloeien
konden. Kessel, Baarloo, Maasbreo,
etc. verkeeren in nagenoeg dezelfde
moeilijkheid. Van Roermond uit kon
zich een flinke handel ontwikkelen
met België. En nu hebben wij ge
boord: België laat zich vinden, wil
alle pogingen aanwenden om den
tram te krijgen; maar Ilollandsch
Limburg laat op zich wachten.
Wij zouden nog verder kunnen
voortgaan; maar waarom al die opsom
mingen! Och dat men hier in Limburg
toch eens meer dacht aan 't woord
van den Minister, onlangs gesptvken.
"Ais we maar rijk waren, dan
zouden wij wel gelukkig zijn," hooren
we menigeen zeggen.
En wat zien we gestadig?
Dat vcien door het geld niet
gelukkiger en ook niet zachmoediger,
vredelievender, broedeilijker gestemd
zijn geworden.
Als bodorveu kinderen liggen ze
telkens met anderen oveihoop en 't
gaat lang niet malsch onder elkander
toe.
Hoe meer behoeften een mensch
heeft, en hoe meer begeerten hij
koestert, des te meer gelegenheid
biedt zich voor hem aan om met zijn
naaste iu botsing te komen, en die
botsingen zijn des te onaangenamer,
hoe onbillijker de oorzaken er van
zijn.
Dat er strijd is om het dagelijksch
brood, dat is nu eenmaal niet anders;
't is de wet der natuur, 'l Kan on6
toeschijnen, dat ze brutaal is, maar
in^Jggr „„haxdh0''!- vok»1* ,'VE'
wreedheden.
l-'.-ndota,
van zelf toe om
woedenden strijd om hel
komt inen cr als
allen te linten, die wr.t bezitten oin
allen eigeuth-U) djefslil te meunen,
wanneer dat eigendom in handen van
anderen is cii ni, t in die van ons
zeiven.
Maar juist die verbet n woede,
waarmee men de hizuteis aanvalt is
een bewijs te meer, welk een ontzag
lijk gewicht men hecht aan den
igendoin.
Ton slotte wordt de waaide van
dingen en menschen berek, i d naar liet
profijt, dal men er van kan Gekken
Geen geld te hebben wordteen
schande geacil. en een ntan van
verdiensten wordt hij genoemd, die
geld bezit, al kan de manier, waarop
het verkregen werd, het daglicht niet
verdragen Veroordeelen we dan
den vooruitgang van onzen iiieuweren
lijd in ziju geheel, on zouden we
anderen weer willen terugvoeren naai
den „goeden ouden tijd
Neen en nogmaals neen 't Is de
i gevaarlijkste en de onvruchtbaarste
I alle mnff.1"1'-
alle mogelijke utopieën om hel verleden
weer te willen doen opstaan uil hul
zien terugei ok ..ea ou u.T-.evwrv
Maar mot alle kracht, die iu ons is
Maar geheel anders is 't gesteld j verjetien WB ous tegen een dwaling,
„De minister acht liet van groot
belang, dat vastgehouden worden aan
den regel, dat de betrokken streek
zelve in de eerste plaats van de
voldoende belangstelling en metle-
werking tot de totstandkoming van
zulke vet bindingen blijk geve". Iu die
ten koste van geldelijke offers
betoonde belangstelling ligt immers
een waarborg voor de levensvatbaar
heid der onderneming.
In vreemde, Indische, Duitsche,
Belgische, tramwegmaatschappijen, die
toch ook allemaal niet even goed
gaan, worden aandeelen genomen door
Nederlanders, door Limburgers, maar
voor eigen provincie wordt niet gezorgd.
Wij hebben om zoo te zeggen
geen enkelen tram in Limburg. En
w aarom zouden de tram weg maatschap
pijen hier niet evengoed kunnen
bestaan, als in sommige streken van
Noord-Brabant en den Achterhoek,
waar het krioelt van trammen en
buurtspoorwegen? Moge hier op 't
gebied van trammen spoedig wat
meer leven in de brouwerij komen;
mogen wij van de ziekte, om maar
alles te laten zooals het, was, weldra
genezen. Want 't kan in 't belang
van land en provincie toch niet wor
den gedoogd, dat de stoffelijke welvaart
van Limburg dour het onvoldoende
transportwezen gevaar lijdt.
Meerloo. A. K.
die vooral in i nzo dagen duizender
hoofd bonavelt en in de war brengt,
dal een mensch te gelukkiger en te
beter wordt, hoo meer 't hem naar het
uiterlijke goed gaat.
Geen grooter leugen dan tegenwoor
dig voor een axioma wordt gehouden
op sociaal gebied.
Integendeel stoffelijke welvaart,
zonder vooruitgang op geestelijk en
zedelijk gebied verminden do vatbaar
heid om gelukkig Ie worden en
verlaagt bet karakter. Wie niet ziende
blind en hooiende doof is, kan het
ioderen dag zien, en iederen dag hoo
ien
Als men hol maar zien en hooien
wil!
mot dien oorlog om het overvloedige,
om het voldoen aan zijn eerzucht, aan
zijn genotzucht, aan zijn luimen en
hartstochten.
Nog nooit heeft de honger iemand
gedwongeu tot het begaan van laag
heden, als waartoe eerzucht of
hebzucht, of de dorst naar ougezonde
uitspanningen en genietingen den
mensch aanzette. Hoe meer verfijnd
de zelfzucht optreedt, te dieper ver
laagt ze een mensch en te meer kwaads
sticht ze.
Al is 't duizendmaal gezegd en al
is er duizendmaal om gelachen of
getwist, waarheid blijlt 't immer en
altijd: meor geld alleen maakt ren
mensch niet gelukkig.
De kern van alle goeds, ligt zij
niet in ons vermogen om iets buiten
ons zeiven lief lo hebben?
Eu wat blijft er over voor den naas
te in een leven, dat gai-sch en ai
gewijd is aan de zorg voor hel
doen aan allerlei zinnelijke begeerten
en hartstochten? De mensch, die line el- "ntwoordJo
f. die mijnheer dnar
langer zoo meer er aan toegeeft,
laat ze alzoo weelderig opgroeien, zoo
groot worden, dat ze hem eindelijk
geheel overheerschen. En wanneer hij
eenmaal haar slaaf is geworden, dan
gaat alle zedelijke zin in hem verloren
en alle energie: hij geraakt buiten
staat om goed van kwaad te onder
scheiden en wat goed is te beoefenen.
Het zedelijk leven is mede gelogen
in het beheerschen van zichzelven; de
onzedelijkheid in het zich te laten
beheerschen door
hartstochten.
worden
van
my wy/.onü,
lieefi er de lat'sle hand
aan geslagen.
Zij had evengoed k-jimon zeggen, dat
ik het was die daaraan de eerste hand
had geslagen.
Juffiou<v, wil u ;nij de rapen eens
aangeven vroeg een oude dntne.
Dj rapen
En het meisje Heef staan, teiwyl zij
naar mij keek.
Ik zat met mijn hoofd over mijn bord
heengebogen.
Eu ik at maar door.
Ik at met srn^ak zoonis men dil bij
ons zegt.
zijn behoeften engtJU mot)jc tuble d'hote, op mijn woord
I - Komaan, heeren reizigers, instappen,
van lieverlede de aU llei heliefc I instappen
grondslagen van het zedelijk leven Ai0?T" «V1 mei Je JU.gence
gereisd hebt, zijn de fatale woorden u
verplaatst en in ons oordeel over goed beken(J zjj wordel, a,toos opg,v;,„g,n 0„d,r
en kwaad raken wc van de wijs. een <i«>f gemor van verzet en tegenkanting.
Voor ieder, die zich tot een slaaf Soms krygi men vgf minuien uiistel. Mair
maakt van allerlei behoeften en dezelfde stem. Je «sera v.n Jen oonJuoieur,
begeerten, is geld te bezitten het
Zoo
hoogste geluk, de bron van alle ander
geluk.
't h waar, la midden van dien
verheft zieti alJra krachtiger, dringender
Vooruil, heeren, instappen instap
pen
Do reizigers stann dan op, terwijl ze
vervuld van spijt eeu b'ik worpen op het