HOEST en omstreken. Liefde. GRATIS. vol- Het maal van den lancier. VIJF EN TWINTIGSTE JAARGANG. No. 24. Uitgever W. A. tan iie.v Motckhof, Venray Een Luchtkasteel Limburgsche Trammenziekte. VERVOLG At/V*. PËËL Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor bet buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. MAAS Prijs der Advertentiën: van 14 regels 20 o. elke regel meer 5 c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. «ja Mooi ligt mijn droomentuin vol bleeke piacht, En liefde rust in bleeke maneschijn, Droomende van een bloem, heel wit en rein En eenzaam is mijn tuin en stil de nacht. En al mijn blanke liefde sluimert zaclit Schouwend een bloem op stengel lang en fijn, Op witten stengel, hoog, in bloeiond-wit satijn... En in haar droom ze tot den morgen lacht. O. stille ben ik in den dag hij 't gaan Ik weet, dat in mijn tuin géén bloeme slaat En denkend aan dien droom ik stille ween, Tóch zie 'k die bloem; 'k zie vele bloemen staan En wreed ik lach en wreed mijn hand ze slaat Terneer. Geen bloeme blijft er staan, geen één. ANGA. iTTTVTT'rrfVTïTTTTl 1 V Zij, die zich voor 1 Juli hoer De Waal, de op ,,Peel en Maas" abonneeren, nog in leven was ontvangen de nog deze ma»- verschijnende nummers EN herbergen en die hebben we nog al— betwistten zich reeds de tramhaltes, boeren en grondeige naars, die cr schralen grond haddon liggen, verheugden zich reeds bij voorbaat op 'n fatsoenlijke manier van den slechten grond door ontei- ging af te komen; in één woord geheel de maatschappij leefde in du zalige gedachte dal de stoomtram, de electrische tram (daarover had men het in Veniav) of de paardentram weldra diukte brengen zouden. en bedrijvigheid ontwerper er van zelfs eeni^e hoop geheel en al ijdel blijkt, valt er weinig j meer over te zeggen; alleen dit, dal do bewoners aan de Oostzijde onzer Maas in Limburg, op 't gebied van vervoer doodgewoon worden gene geerd, dat de dorpen, daar gelegen, meer en meer zullen achteruitgegaan op 't gebied van handel en nijver heid en misschien ook op dat van den landbouw (want ook deze laatste be- Een zonderling opschrift!. zal on- hoeft goede communicatiemiddelen.) getwijfeld de lezer zeggen. Daarom i Wij blijven verder volhouden, dat het zal ons eerste werk zijn rekenschap bepaald jammer is, dat de vele gronden, van dit opschrift te geven. Met een die daar voor exploitatie en ontginning «luchtkasteel" bedoelen wij den tram- Zoo uitstekend geschikt zijn wegens weg? gebrek aan vervoer, moeten blijven Nijmegen -Venlo, dus dat is nog liggen; en dat ook van hoogerhand al duidelijk en met trammenziekte, (Jen stuffelijken vooruitgang van Let verschrikkelijke conservatisme e0n groot deel van Limburg niet vol- onzer Limburgers op 't gebied van doende rekening wordt gehouden, trammen aanleggen; m. a. w. men Dit blijkt ook ten duidelijkste uit schijnt, wanneer 't aankomst op tram- het weigerachtige antwoord onzer wegen exploiteeren, in onze provincie Regeeringstnannen, wanneer om vor- geheel de kluts kwijt te zijn, geheel betering tier Maas gevraagd wordt, behept met de leelijko sociale ziekte: (|e Maas, die nu den tram niet het starre conservatisme. komt voor het verkeer het voor- De tramweg NijmegenVenloo, naamste toevluchtsoord van een groot lezer die zal een utopie blijven. Onlangs deel onzer Limburgsche bevolking nog vertelde ons een man in den bloei blijven zal. Laten wij het nog eens zijner jaren, dat hij er «wel op wilde m0t onzen afgevaardigde, den heer t ekenen." Wij vroegen: gij. Brouwers uitgeroepen: vriend, aandeelen nemen in den tram- Edelmogende heeren geeft ons ten- weg in spe? De heer antwoordde: Neen, minste de gekanaliseerde Maas! zoo bedoel ik 't niet. De bedoeling is deze: als ze mij zeggen: gij zult zoo- lang leven totdat de tram VenlooEn nu over die trammenziekte: Nijmegen komt; maai' als dia er ia. Opvallend is liet, dat men ook elders dan moet gij netjes dood gaan dan Limburg zoo slecht vooruit gaat zal ik zeggen, dankbaar, lieve Hemel, I m0' h<* exploiteeren van tramwegen; voor Vaanbod, geef maar gauw pen J °°k die streken, die eigenlijk voor papier en inkten ik ben overtuigd, 6011 'iaQ1 geknipt zijn. Als men meent, dat 'k nog menig jong geslacht zal da' alles er door is, komt er op eens overleven! Die heer behoorde nog wel 'eer een spaak in t wiel on ziet tot een der EdelAchtbare bestuurders daa>' staa' he' raderwerk der trammen onzer provincie; die kou er dus meer st'" Hoelang heeft het niet van weten getramd (natuurlijk op de tongen Men ziet dus. hoe men denkt over der bewoners) - van Velden, Maas de totstandkoming van den tram br00. 'ot Blenck, van Roermond tot Nijmegen - Venloo, reden, waarom Maaseyck, van Oosrtum tot Venray wij niet verkeerd deden dien tram te 0n God weet- waar "°g al m00rf noemen 'n luchtkasteel. Prachtige berichten kwamen soms Elder* hebben wij vaak voor dezen in de kranten; in het volgende jaar tramweg geschreven - en toen mijn- zou men ln den 'ram zitten enz. Maar (we zeiden reeds) er komt niks Heeren, die geld konden schieten, die aandeelen konden nemen huiverden; gemeenteraden haddon 't maar druk niet wikken en wegen en met allerlei andere ab- en dependenties meer; provinciale en rijkssubsidiën lieten zich wachten of inen kwam met 'n beetje af en zoo bleef de tram en met hem de vooruitgang weg. Wij kunnen u wijzen op afstanden De bewoners van Helden o. a. moeten minstens twee uur loopen, alvorens aan een station te zijn. Nu Keblw üorp, waar bij voldoende transport wezen handel en nijverheid bloeien konden. Kessel, Baarloo, Maasbreo, etc. verkeeren in nagenoeg dezelfde moeilijkheid. Van Roermond uit kon zich een flinke handel ontwikkelen met België. En nu hebben wij ge boord: België laat zich vinden, wil alle pogingen aanwenden om den tram te krijgen; maar Ilollandsch Limburg laat op zich wachten. Wij zouden nog verder kunnen voortgaan; maar waarom al die opsom mingen! Och dat men hier in Limburg toch eens meer dacht aan 't woord van den Minister, onlangs gesptvken. "Ais we maar rijk waren, dan zouden wij wel gelukkig zijn," hooren we menigeen zeggen. En wat zien we gestadig? Dat vcien door het geld niet gelukkiger en ook niet zachmoediger, vredelievender, broedeilijker gestemd zijn geworden. Als bodorveu kinderen liggen ze telkens met anderen oveihoop en 't gaat lang niet malsch onder elkander toe. Hoe meer behoeften een mensch heeft, en hoe meer begeerten hij koestert, des te meer gelegenheid biedt zich voor hem aan om met zijn naaste iu botsing te komen, en die botsingen zijn des te onaangenamer, hoe onbillijker de oorzaken er van zijn. Dat er strijd is om het dagelijksch brood, dat is nu eenmaal niet anders; 't is de wet der natuur, 'l Kan on6 toeschijnen, dat ze brutaal is, maar in^Jggr „„haxdh0''!- vok»1* ,'VE' wreedheden. l-'.-ndota, van zelf toe om woedenden strijd om hel komt inen cr als allen te linten, die wr.t bezitten oin allen eigeuth-U) djefslil te meunen, wanneer dat eigendom in handen van anderen is cii ni, t in die van ons zeiven. Maar juist die verbet n woede, waarmee men de hizuteis aanvalt is een bewijs te meer, welk een ontzag lijk gewicht men hecht aan den igendoin. Ton slotte wordt de waaide van dingen en menschen berek, i d naar liet profijt, dal men er van kan Gekken Geen geld te hebben wordteen schande geacil. en een ntan van verdiensten wordt hij genoemd, die geld bezit, al kan de manier, waarop het verkregen werd, het daglicht niet verdragen Veroordeelen we dan den vooruitgang van onzen iiieuweren lijd in ziju geheel, on zouden we anderen weer willen terugvoeren naai den „goeden ouden tijd Neen en nogmaals neen 't Is de i gevaarlijkste en de onvruchtbaarste I alle mnff.1"1'- alle mogelijke utopieën om hel verleden weer te willen doen opstaan uil hul zien terugei ok ..ea ou u.T-.evwrv Maar mot alle kracht, die iu ons is Maar geheel anders is 't gesteld j verjetien WB ous tegen een dwaling, „De minister acht liet van groot belang, dat vastgehouden worden aan den regel, dat de betrokken streek zelve in de eerste plaats van de voldoende belangstelling en metle- werking tot de totstandkoming van zulke vet bindingen blijk geve". Iu die ten koste van geldelijke offers betoonde belangstelling ligt immers een waarborg voor de levensvatbaar heid der onderneming. In vreemde, Indische, Duitsche, Belgische, tramwegmaatschappijen, die toch ook allemaal niet even goed gaan, worden aandeelen genomen door Nederlanders, door Limburgers, maar voor eigen provincie wordt niet gezorgd. Wij hebben om zoo te zeggen geen enkelen tram in Limburg. En w aarom zouden de tram weg maatschap pijen hier niet evengoed kunnen bestaan, als in sommige streken van Noord-Brabant en den Achterhoek, waar het krioelt van trammen en buurtspoorwegen? Moge hier op 't gebied van trammen spoedig wat meer leven in de brouwerij komen; mogen wij van de ziekte, om maar alles te laten zooals het, was, weldra genezen. Want 't kan in 't belang van land en provincie toch niet wor den gedoogd, dat de stoffelijke welvaart van Limburg dour het onvoldoende transportwezen gevaar lijdt. Meerloo. A. K. die vooral in i nzo dagen duizender hoofd bonavelt en in de war brengt, dal een mensch te gelukkiger en te beter wordt, hoo meer 't hem naar het uiterlijke goed gaat. Geen grooter leugen dan tegenwoor dig voor een axioma wordt gehouden op sociaal gebied. Integendeel stoffelijke welvaart, zonder vooruitgang op geestelijk en zedelijk gebied verminden do vatbaar heid om gelukkig Ie worden en verlaagt bet karakter. Wie niet ziende blind en hooiende doof is, kan het ioderen dag zien, en iederen dag hoo ien Als men hol maar zien en hooien wil! mot dien oorlog om het overvloedige, om het voldoen aan zijn eerzucht, aan zijn genotzucht, aan zijn luimen en hartstochten. Nog nooit heeft de honger iemand gedwongeu tot het begaan van laag heden, als waartoe eerzucht of hebzucht, of de dorst naar ougezonde uitspanningen en genietingen den mensch aanzette. Hoe meer verfijnd de zelfzucht optreedt, te dieper ver laagt ze een mensch en te meer kwaads sticht ze. Al is 't duizendmaal gezegd en al is er duizendmaal om gelachen of getwist, waarheid blijlt 't immer en altijd: meor geld alleen maakt ren mensch niet gelukkig. De kern van alle goeds, ligt zij niet in ons vermogen om iets buiten ons zeiven lief lo hebben? Eu wat blijft er over voor den naas te in een leven, dat gai-sch en ai gewijd is aan de zorg voor hel doen aan allerlei zinnelijke begeerten en hartstochten? De mensch, die line el- "ntwoordJo f. die mijnheer dnar langer zoo meer er aan toegeeft, laat ze alzoo weelderig opgroeien, zoo groot worden, dat ze hem eindelijk geheel overheerschen. En wanneer hij eenmaal haar slaaf is geworden, dan gaat alle zedelijke zin in hem verloren en alle energie: hij geraakt buiten staat om goed van kwaad te onder scheiden en wat goed is te beoefenen. Het zedelijk leven is mede gelogen in het beheerschen van zichzelven; de onzedelijkheid in het zich te laten beheerschen door hartstochten. worden van my wy/.onü, lieefi er de lat'sle hand aan geslagen. Zij had evengoed k-jimon zeggen, dat ik het was die daaraan de eerste hand had geslagen. Juffiou<v, wil u ;nij de rapen eens aangeven vroeg een oude dntne. Dj rapen En het meisje Heef staan, teiwyl zij naar mij keek. Ik zat met mijn hoofd over mijn bord heengebogen. Eu ik at maar door. Ik at met srn^ak zoonis men dil bij ons zegt. zijn behoeften engtJU mot)jc tuble d'hote, op mijn woord I - Komaan, heeren reizigers, instappen, van lieverlede de aU llei heliefc I instappen grondslagen van het zedelijk leven Ai0?T" «V1 mei Je JU.gence gereisd hebt, zijn de fatale woorden u verplaatst en in ons oordeel over goed beken(J zjj wordel, a,toos opg,v;,„g,n 0„d,r en kwaad raken wc van de wijs. een <i«>f gemor van verzet en tegenkanting. Voor ieder, die zich tot een slaaf Soms krygi men vgf minuien uiistel. Mair maakt van allerlei behoeften en dezelfde stem. Je «sera v.n Jen oonJuoieur, begeerten, is geld te bezitten het Zoo hoogste geluk, de bron van alle ander geluk. 't h waar, la midden van dien verheft zieti alJra krachtiger, dringender Vooruil, heeren, instappen instap pen Do reizigers stann dan op, terwijl ze vervuld van spijt eeu b'ik worpen op het

Peel en Maas | 1904 | | pagina 1