Dauwtranen.
0. L
ZATERDAG 21 MEI 1904.
VIJF EN TWINTIGSTE JAARGANG.
No. 21.
Uitgever: W. A. van den Minckhof, Venray.
PEEL
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
MAAS
Prijs der Advertentiën:
van I4 regels 20 c.
elke regel meer 5 c.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiën, 3raaal geplaatst, worden 2maal berekend.
Schreiende schrijd ik door een bloemenwoud.
Droomstil elk bloempje nog te slapen staat,
Diep neerwaarts het zijn hoofdje rusten laat
Bleek hangt de morgen neer en is zoo koud.
Ik buig me tot oen bloempje geel als goud.
Zacht het zijn droomende oogjes openslaat
En staart dan droeve het aan 't weenen gaat
'k Zie tranen in mijn hand, die 'k openhoud
Naar de rijzende zon liet bloempje richt
Zijn hoofdje hoog omhoog en nu ik schouw.
Al druppelende zilv'ren morgendauw:
't Zijn vreugdetranen op een lachgezicht
Ik voel 't, zoo zal mijn droefte henengaan
En lachend zal ik hdog in 't zonlicht staan.
AN GA.
zich grijpt,
waarop de
Met eene diepe kennis'van het men-
schelijk hart heeft de Kerk de hooge
feestdagen in een jaargetijde weten te
plaatsen, datgeheel in overeenstemming
is met de geheimen, op die dagen ge
viel il.
Paschen, het feest der Verrijzenis
onzes Heoren, valt in de eerste lenteda
gen, als de natuur ontwaakt en tol een
nieuw leven verrijst, als »de z-phyr op
gaat beuren 't winterkleed van herme
lijn"; zooals de dichter zingt.
En nu de blijde lente haar werk
voltooid heeft, nu lift aanschijn dol
aarde hernieuwd is, en in wondere
schoonheid praalt; nu viert de kerk liet
feest der iiedordaling des Heiligen
Geestes. die in hooger en edeler zin
het aanschijn der aarde hernieuwd
en hernieuuen zal.
Overweldigend schoon is do in feest
dos getooide natuur: het frissclie,
levensvolle groen der bladeren, de
kleurenrijkdom der bloemen, het
kristalheldere van rivieren en beken,
waarin zien het blauw des hemels
spiegelt, alles spreekt'van nieuw en
vroolijk leven.
Maar de kroon der schepping is
de niensch, en wat hem boven al liet
geschapene verheft, zijne onsterfelijke
ziel. Zij is geschapen naar het even
beeld Gods, voor haar is Gods eenig-
geboren Zoon den kruisdood gestorven,
op haar zal ook nu de Heilige Geest
nederdalen, om haar met zijne zeven
gaven te vervullen. Het is, alsof de
Heilige Drievuldigheid wedijvert, om
's menschen ziel met genaden te sieren,
om Haar evenbeeld zoo rein, zoo heer
lijk mogelijk te maken.
En wij? Zorgen wij met evenveel
ijver voor ons eigen geluk, als God
het doet I Het aanschijn der redelooze
natuur is hernieuwd, kunnen wij
dat ook can ons, van onze ziel en ons
hait zeggen
Hoeviden onzer willen niet medewer
ken tot de verbetering van hot lot der
gediukte menschheid, verlangen meer
liefdi, meer geluk, meer opbeurende
vroolijkheid voor den arme, den gerin
ge, den zwakke Bij de ?,oozeor ge-
wenschte wedergeboorte ten goede
moeten wij echter beginnen met ons
zeiven.
Wij weten, hoe het kwade aansteke
lijk werkt, maar wij kunnen er het
goede tegenoverstellen, dat eveneens
krachtig trekt als het zicli maar niet
door flauwe meuschenvrees schuw
verbergt.
Wij moeten werken door het goede
vooibeeld, het kan nietgenoegherhaald,
want het goede voorbeeld is welspre
kender dan de schoonste' vermaning en
heelt het voordeel, dat het door ieder
een, arm of rijk, kan gegeven worden.
Men kan veilig zeggen, dat na God,
het goede voorbeeld der eerste Chris
tenen het meest heeft bijgedragen tol
de snelle verbreiding van het Christen
dom. En wanneer in onzen lijd de
plicht op ons rust, het Christendom te
redden van het koude materialisme en
de koslelooze zelfzucht, om eene zede
lijke hernieuwing van het kranke
menschdom voor te bereiden, dan is
daartoe, na Gods leiding, ons eigen
goed voorbeeld noodzakelijk.
Zeker, wij hebben de belolte, dat de
poorten der hel de Kerk, op Petrus'
Steenrots gebouwd, niet zullen over
weldigen, en de H. Geest is ons als de
Troostor gezonden, die bij ons blijft lot
het einde der tijden, maar God kan en
moet van ons verwachten, dat wij
medehelpen aan liet werk der genade
voor ons en onze medemenschen.
In onzen tijd heeft deze plicht nog
een heel bijzonderebeleekenis voor het
openbare leven.
Wij zien, hoe de booze geest, dé
materialistische, zelfzuchtige geest
steeds meer en meer om
om de grondslagen,
mensfihëlijke samenleving rost, te
ondermijnen, De verschillende standon
bestemd om elkander te helpen, en
die slechts door wederzijdsche achting
en liefde kunnen gedijen en bloeien,
staan vijandig tegenover elkaar,
slechts op eigen belang bed; cht. l)e
christelijke geest moet terugkoeren bij
armen en rijken, bij moesters-cn gezel
len, wil een duurzame vrede en blijven
de welvaart plaats maken vooi haat en
ellende.
En hier opent zich een heerlijke
werkkring voor ons, katholieken.
Wij dolen niet rond, zoekend naar
waarheid en gerechtigheid. De Kerk,
aan wio God het voorrecht dor onfeil
baarheid schonk, leert ons den weg,
dio leidt tot vrede en recht.
De christelijke liefde, waaraan men
de leerlingen van Christus mort erken
nen, zal ons leeren niemand te verach
ten, den evenmonsch als ons zeiven
te beminnen en zorg te dragon vooral
voor don ongelukkigen en minder
bedeelden broeder.
Daarom moet de katholiek vooraan
slaan, waar het hervormingen geldt, in
het belang menschheid. G-.v dwaze
gelijkheidsdroonien, geon vj «V «;tóne
der orde, door God gewild, maar
herstel en hernieuwingdersameideving,
door valsche leuzen in hot ongeluk ge
stort, moetons doel zijn.
Eu daartoe zal de. Geest van waarheid
en liefde, die nederdaalde op het
Pinksterfeest en steeds werkt in de
Kerk en hare leden, kracht en moed
verleenen, opdat de blijde profetie ver
vuld worde: Emille Spirilum tuum, el
renovabis faciem terne, zend uwen
Geest uit, en Gij zult hst aanschijn
der aarde hernieuwen.
OOSTRUM.
De 'Oos'rumsche landman had zijn gelofte
ged»an: -als mijn vlas dit jaar goed gelukt,
zal ik O. L. Vrouw in mijn vlasveld een
kapelletje houwen."
De. eenvoudige man had in dio woorden
geen uitdaging hoegenaamd willen leggen)
evenmin dacht hij aan een wonderbaren
lasoogst tegen den herfst. Het was Item
alleen te doen, om het noodige geld ter
bestrijding der onkosten, voor zulk een
bouw noodzakelijk, uit den verkoop van
zijn vlas te kunnen slaan. Het was liera
oprecht gemeend.
Maar ook O. L. Viouw wilde toonen,
dat haar eerste opdracht, den vlashouwer
gedaan: -Hier wil ik rusten," niet ijdél
geschied wa9.
Toen hij den volgenden morgen naar
zijn akker trok, was hij getuige van een
nieuw, even wonderbaar verschijnsel. Wilde
de Moedermaagd uitdrukkelijk aan haar
uitgedrukt verlangen kracht byzetten Wil
de zij hem toonen, dat zij zijn belofte
verstaan had en goedgekeurd Wat ervan
zij, toen hij den volgenden morgen op zijn
akker kwam, zag hij zijn rlas als bij
tooverslag, flink opgeschoten en in den bloei
staan.
Maria had nu teekenen genoeg gedaaü
haar wil genoegzaam kenbaar gemaakt,
De ingeloovige godvruchtige landman
sloeg onmiddellijk de handen aan het werk
aanstonds nam hij zijn maatregelen: O. L,
Vrouw zou te Oostrum haar kapelletje
hebben. Weinig tijd daarna stond het kleine,
nederige heiligdom op de plek, waar lie
wonderbare - beeldje gevonden was.
Hoe opgetogen was de vrome man, toen
hij het beeldje, zyn schat, een troon, hoe
schamel dan ook, kon geven in het kleine
kapelleke En hoe weinig vermoedde hy
toen, dat het door hem gebouwde heiligdom
weldra een toevluchtsoord van pelgrims zou
woidan uit den verren, verren omtrek, uit
het gehoelo land van Peel en Maas 1
Is het niet opmerkelijk, dat -O. L Vrouw
in 't Zand" te Roermond aan een bijna gelijk-
sooitige toevallige vondst haar oorsprong
dankt en dat de oprichting van het eerste
kapelleke te Kevelaar door Hendrik Busman:
op ongeveer dezelfde wijze, ofschoon ten
naaste bij driehonderd jaar later, geschiedde?,
Is het bovendian niet wouder, dut de H.
Maagd te Oostrum sinds onheugelijke tijden,
vereerd wordt onder den dubbelen titel van
-Troosteresse der bedrukten", en van
-Behoudenis der kranken." terwijl zij onder
den eersten moer bepaald te Kovelaar, onder
den tweeden meer bijzonder in het Zand te
Roermond wordt aangeroepen
Dat van den aanvang af de pelgrims t-eeJs
toestroomden en dat de toeloop voortdurend
gfooter werd, blijkt wel uit het feit, dat
reeds vóór het jaar 1400 het kleine kapel
leke door een grootere vervangen werd, de
thans nog bestaande in de laatste jaren fraai
gerestaureerde met haar lief, rijzig torentje.
Dat wonderen en gebedsverhoorip.gen dien
toeloop aanwakkerden, ligt voor de hand.
en getuigen tevens de menigte van ex-voto's,
zilveren harten, handen, oogen enz., die
tegenwoordig nog als dankbaarheidsuitingen
om het Genadebeeld prijken.
In het archief der kapel uit de 10a eeuw
lezen we dan ook: -Die capelle is van alden
li den eene' pïa»zö gi-oó-c devctic ter
eere van de H. Moeder Godts ende Magt
Maria, die zeer placht gevisiteert endé
efrequenteert te worden van alle quartieren
■I. w. z. van alle streken ran het tegen
woordige Gelderland en Liraburg)".
En zoo trekken tegenwoordig nog, vooral
p de Lieve-Vrouwe-feestdagen, en gedurende
de maand Mei, talloozo scharen, ook in
plechtige processie, op naar Ostrura, om er
de Troosteresse der bedrukten en Behoudenis
der kranken te huldigen, te danken en aan
te roepen in de oudste bedevaartsplaats der
Nederduitsche landen. Daar zien ze op haar
schitterenden troon, de in 1885 onder een
ndrukwekkenden toeloop van pelgrims op
bevel van Z. H. den Paus plechtig gekroon
de miraculeuze Beeltenis, en knielen er neder,
met volle vertrouwen in de machtige voor
spraak van Haar, die haar kinderen niet
ongetroost laat heengaan.
Moge de devotie tot O. L Vrouw van
Oostrum steeds bloeien en toenemen
St. Josephsblad
tkkende
do
lawaai
dagen
U-le
■•zen v
knoo
een
orm:
pjes-
voor
Dat men in Duitschland met
gemakkelijk is, weet eenieder. Ook
rider dat men iets met do Polizei
te doen heeft, krijgt men toch
heimelijken angst voor de gestrengheid,
die U uit iederen glimraenden uniform-
knoop tegenstaart. Pleizierig is dit
niet. Dat geheele vertoon van ambte
lijke strengheid, doorgevoerd in alle
vertakkingen des maatschappelijken
levens doet echt unheimischecht
eèkelhaflaan, vooral voor den Hol
lander met zijn rijken vrijheidszin.
Toch heeft het ook zijn goede zijd
vooral in de rechtspraak.
Voor heden willen wij de aandacht
vestigen op een vonnis tegen oneer
lijke concurrentie uitgesproken; een
vonnis, dat iederen eerlijken handel
drijver uit volle harte zal toejuichen
Ziehier de zaak, gelijk zij uit Breslau
aan het vakblad ManufaktumsC'
geschreven werd.
In October van het vorig jaar open
den de Gebr. Moritz en Wilhelm
Krcjanker(die namen rieken iets
naar knoflook een schoenwinkel
met twee filialen. Hen
reklame weid reeds dtusg>
opening m< l machtig
rondgebazuim 1 «M de ve,
schoenen gratis
Daags na do opening
nieuwe aankondiging in cl
Elegante Dames reig- en
schoenen, en schoolscho-
kinderen. Een ieder, die i-nn paar
dezer schoenen kocht, ontving een twee
de paar cadeau
Niet alleen in kranten verscheen
leze royale aanbieding; maar 20.000
Strooi bi Metten maakte den vol led dit
aanbod bekend.
Maar wat gebeurde er, toon die be
lofte moest vervuld worden?
Volstrekt afgaande op de annonce,
die de schoenen gratis op den eersten
dag beloofde, zocht een s lioenmaker
zich een paar duro schoenen uit, in
de meening niets daarvoor te betalon.
De onnoozele hals werd do ar het per
soneel voor dronken gescholden en
op straat geworpen. De hoogst elegante
damesschoentjes waren volgens de
beëedigde verklaring van een vakman
zulk prulwerk, dat beide paren met do
prijs van het ééne nl. 6. 25 Mark veel
te duur betaald waren. De school-
schoenen vo.or kinderen, die men ook
als cadeau ontging, waren zóó klein,
dat hoogstens een dreumes van 5 of G
jaar ze dragen kon
Ren en ander deed het heele zaakje
ls echte Sckwendel kennen in zóó
brutalen Vorm, dat de rechtbank zich
tot ingrijpen gedwongen zag. De
oyale kooplui werden veroor
deeld tot 600 Mark boelc of ieder 120
dagen gevangenis j- publikatio
au dit vonnis in alle plaatselijke
bladen.
Een kranig vonnis noemden wij dit.
En waarlijk voor den eerlijken
handelstand ware hét te hopen, dat
ook bij ons geen gekheid met zulke
zwendelarijen gemaakt werd.
Zeer zeker: de koppers moesten
wijzers zijn. Het «goedkoop is slecht-
koop" heeft nog altijd volle waarheid.
Ge kunt toch wel begrijpen, dat nie
mand hanÜël drijft voor z;jn ver.
Het moge in enk-do j"V:i1Icb waar
zijn, dat du goederen *aan fabrieks
prijs" worden van de huid gedaan.
In de meeste gevallen moet van de
verkoopsprijs af: Io. het Ie» eusond -I'
ll oud voor 'den verkoopcr; 2 een klein
winstje om wat over te leggen 3 de
kosten voor reklame ol uitstalling.
En als er cadeaux gegeven worden:
4o. ook die cadeaux.
Daarom moet men vooral dit laatste
wantrouwen. Zoo min als gij voor niets
uw akker beploeg!, uw beesten ver
zorgt uwe werkzaamheden verricht;
zoó min mag of kan een handelaar
zijn handel voor niets drijven. Zeker
de koopers moesten voorzichtiger zijn
Maar ook de staat moet gestreng
optreden tegen alle oneerlijke con
currentie, die helaas! ouder ons maar
al te veel gedreven wordt. Het is
goel, dat de «Hanze" den midden
stand verecnigt. Aaneengesloten kan
zij alle maatregelen nemen om het
bestaan van den handelstand tegen
alle oneeilijke concurrentie be
schouwd. Hoe weinig sympathiek ons
de Duitsche tucht in 't algemeen
voorkome, een vonnis als hier bedoeld,
