ALLEEN. Geïllustreerd Zondagsblad Wat de vrouw kan. ZATERDAG 9 JANUARI VIJF TWINTIGSTE JAARGANG. No. 2. Uitgever: W. A. van den Munckhof, Venray. Voor de Lezers Het Nieuwe Modeblad, Muzikale Bloemlezing, De Drankwet. Mengelwerk. üoor een varKen gerea MAAS Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Prijs der Advertentien: van 14 regels 20 c. elke regel meer 5 c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentlën, 3maal geplaatst, morden 2maal berekend. Als ik alleene zit, geheel alleen Te denken, schouwend in de donkre lucht, Ontvliedt mijn mond zoo droef een lang gezucht... Zóó voel ik 't donkren door mijn ziele heen, Het is, als komen dan in dichte vlucht Véél beelden doemen uit mijn ver verléén, En in mijn ooren fluistren één voor één Van zonde sprekend, dreigend en geducht. O, bange boelden, die besluipt mij stil Als ik alleen eens innig denken wil, Hoe blikt gij telkens mij verwijtend aan Heeft diep berouw u dan niet uitgewischt En toch verwijt mij, die 't zoo goed en wist Alléén wil 'k denken, wat ik heb misdaan. ANGA. de volgende ÏMIËÜIIES aan opgegeven prijzen verkrijgbaar: de verschijnt elke week in 10 pagina Prijs pet 3 maanden 37'/2 Cis, franco per post 45 Cts. verschijnt 2 maal per maand in 12 pagina's. Bij elk nummer een uit voerig patroon blad en 16 pagina's roman. Prijs per 3 maanden 55 Cis. franco per post 80 Cts. verschijnt 2 maal per maand. Telkens 12 pagina's muziek en 4 pagina's belangwekkende lectuur. Prijs per 3 maanden 60 Cts. franco per post 80 Cts. Menige vrouw in den tegenwoordi gen lijd komt na haar huwelijk lot de teleurstellende waarneming, dal haar echtgenoot lang niet meer zoo vroom of godsdienstig is, als zij het wel gaarne zou willen hebben. Ze zijn wel niet ongeloovig geworden maar veelal erg onverschillig in het nakomen hunner godsdienstige plichten. In deze treurige omstandigheid is hel echter juist de vrouw, die zulke mannen het best tot bekeering kan brengen. Vooreerst door haar goed voorbeeld, en bovendien door haren liefdevollen en verstandigen omgang. Uit een zeer schoon artikel in de Maasbode, ontleenen wij de volgende bijzonderheden en goede eigenschappen welke de vrouw in zoodanigen toestand behoort te bezitten. Ware, echte, diepe vroomheid is het eerste wat een vrouw hebben moet. Zij moet alle dagen voor haar man bidden, opdat Gods genade zijn hart treffe. Dat vergeten zoovele vrouwen. Zij zeuren zijn ooren doof, staan altijd voor hem te preeken en laten hem bij dag en nacht geen rust. En de vrucht In plaats van zich te beteren, wordt do man hoe langer hoe meer verstokt. Een enkel kort en innig gebed voor den afgedwaalden echtvriend zal dui zendmaal meer uitwerken, Want het gebed trekt Gods genade af, en alleen de genade verandert de harten. Een vrouw, die veel en innig bidt, wordt bijna altijd de redster, de apostel van haar man. Bij het gebed moet komen trouwe plichtsvervulling. Hoe De vrouw moet haar kostbaren tijd regelin niet met allerlei dwaasheden verbeuze len, Haar eenig streven moet zijn, alle redelijke wenschen van haar man te bevredigen. Een prettige, vriendelijke woning, een goede, smakelijke tafel, een lieve vrouw dat zijn zaken, die een man aan huis biüden. Zorg daarom, Christen vrouw, dat dat alles in uw huis niet ontbreekt. Geef u moeite de spijzen goed te bereiden en kunt ge nog niet goed koken, leer het; iets leeren is toch geen schande. Maak af en toe klaar, wat uw man gaarne eet. Rust niet, voordat alles in huis netjes en helder uitziet. Alle huisraad, keukengereedschap, kleedingstukken moet helder zijn ei netjes. Als het er gezellig en prettig uitziet, blijft de man gaarne thuis en zal hij met vrouw en kinderen een prettig familie leven leiden, maar als van iedere stoel, beladen met allerlei rommel, de'onge zelligheid hem tegengrijnst, dan maakt gij hem zelf tot kroeglooper en drinker. Maar ook het derde mag niet ont breken: een lieve, opgeruimde vrouw De H. Franci8cus van Sales heeft gelijk als hij zegt: «Men vangt meer vliegen met één lepel honig, dan met een heel vat azijn". Dat geldt vooral in het huwelijks leven. Door een goed woord zijner vrouw wordt de man makkelijk geleid. Ja, een vrouw, die vol Lefde en goed heid is voor haren man, die geduld heeft met zijn gebreken en zwakheden, die als een heldin zwijgt bij hittereen passing der boeten, onverdiende verwijten, zelfs bij mis handelingen, die zich nooit bij anderen beklaagt, haar man geen verwijten doet. maar al zijn wenschen tracht te ■voorkomen, zulk een vrouw vermag alles, wanneer zij bij haar goedheid geduld nog een hartelijk gebed voegt. Deze beminnenswaardigheid is lief»!»- die zich wegschenkt, deemoed, die zich iets ontzegt, geduld dat verdraagt, sterkte die alles overwint. Zij is als dauw, die verdroogde plan ten opfrischt, als de geur eener bloem, die zich verspreidt over den geheelen omtrek, waar zij bloeit. Maak ze eigen deze beminnenswaar- ligheid, Christelijke vrouwen; zij wordt niet in eens verkregen, daar is veel gebed en strijd voor noodig. Maar wie ze bezit, wordt een apostel van het huisgezin. Hadden wij in onze gezinnen vele dergelijke apostelen, wat zou het et dan anders uitzien Vele duizenden mannen, die nu onhandelbaar zijn, .z.rfwj veranderd worden in zachte lammeren, trouwe echtgenooten, brave huisvaders, goede Christenen. Zulke ouders hebben dan gewoonlijk weer flinke zonen en dochters, die wederom in hun kring apostelen worden. geweld geen toegang raag verschaffen tot gesloten lokalen. Er blijft dus voor de overtreders nog steeds tijd over ora alles op te ruimen. Het tweede punt: de zonderlinge toe- Hiero\er sprak voor eenige jaren de heer Jan Truyen in de Tweede Kamer en haalde toen voorbeelden aan over de belachelijk lage boeten, die, zoo we ons niet vergissen, vooral in Amsterdam worden toegepast. Op andere plaatsen gaf de rechter soms het maximum, zoodat van een goede toepassing der wet geen sprake kon zijn Zal nu het nieuwe ontwerp, gesteld dat 't zonder wijziging wordt aange nomen, deze tw ee euvelen wegnemen Dat mag men in 't geheel niet ver wachten. Het politietoezicht zal, evenals tot heden, uiterst gebrekkig blijven. Vermindering der drankgelegenhe den is voorhands ook al niet te voorzien want de bepaling van 't bloote verlof voor bierhuizen heeft voor de praktijk maar zeer weinig waarde. Wie eenigzins met de toestanden op 't platteland bekend is, begrijpt dit. Er is maar één afdoende en toch een-voudige regeling mogelijk, en dat is: het vergunningsrecht uitbreiden tot bier en wijn op een minimum van b lyk Frankryk reeds ver waren doorgedrongen, na een gewaagd strooptnchije, over den straatweg naar Pithiviers, alwaar eene Duit- sche legerafdeeling lag. Half slaperig reden zij voort, als ruite s die geen haast hebben en alsof er niet het minste gevaar bestond, hoewel toch het platteland krioelde van franctireurs (vrijschuDers) die de Pr ui SS en overal va» uit hunne schuilhoeken geweldig bestookten. Tueschen hunne paarden liep, dooreen lang touw met een achterpoot aan het zadel bevestigd, een ptachtig varken, dat zij bij e»-n boer te Santeau hadden gestolen. Als de gevangene nu en dan beproefde om terug te spartelen, stak een der soldaten hora even met de punt van zyn lans in den 1 ug. en onder een luid geschreeuw rende het vat ken weer vooruit. Nadat zij eene onbewoonde bouwhoeve voorbij waren, kwam liet kleine troepje bij eene brug over de rivier, welke al-latr den weg doorsneed. Geheel verdiept in hun buit, bemerkten de drie uhlanen niet, dat verraderlijke geweer- loopen even boven het gras van den oever uitstaken. Op het oogenblik dat zij de brug zouden oprijden, weerklonken drie geweerschoten. Twee der paarden, op tien pas afstand in de volle borst getroffen, verheffen zich met een sproag op de achterste pooten, en vallen daarna met hunne ruiters ter aarde. De derde ruiter, die het varken aan de lijn heeft, wankelt een oogenblik in het zadel, terwijl hij een rauwen kreet uitstoot. Dan grypt hij met beide armen ora den hals van het paard, dat hy vervolgens de sporen in de zijde zet. Op hetzelfde moment springen drie franc- 50 of 60 gulden, door Ged. Slateti ot lireurs uit do rivier, waar ze tol hunnen buik gemeenteraad te verhooger. Daar goed-tel stonden, en snelden naar den vinden weg, waar de ruiters onder de paarden lagen I)an kan ook al die krenterigheid, jpoewei ze byna bewusteloos waren door over inzicht in de lokalen vervallen,'jen Vü|( en geheel in bun tuig verward, waarmee toch niets anders wordt trachten de beide ohlaneu zich nog met hunne bereikt dan kleingeestige vitterij door revolver» te verdedigen, de politie. meer wij het wetsontwerp tot van den kleinhandel in sterken drank leeren kennen, hoe sterker zich bij ons de overtuiging opdringt, dat ze niet aan haai doel zal beantwoorden. Waarom deugt de legenwoordige drankwet niet Eenvoudig, wijl zij, in plaals van den verkoop van sterken drank tot een klein aantal aangewezen localiteiten te beperken, een verbazend groot aantal localiteiten deed ontstaan, waar clan destien sterke drank wordt verkocht. Dit gaf natuurlijk ook weer aanlei ding, dal het tweede doel: beteugeling der openbare dronkenschap volkomen werd gemist. Maar, nu mag't wel eens gevraagd, igt de schuld bij de wet zelve. Neen. De groote toename van den clan- destienen verkoop van sterken drank vindt hare oorzaak in de onmogelijkheid de w et naar behooren te doen eer biedigen en de zonderlinge toepassing der boeten. Wat 't eerste betreft: hoe wil de politie op 't platteland op alle gelegen heden, waar sterke drank verkocht wordt, toezich» houden. Waar men gemiddeld op de 30 a 40 inwoDers een café aantreft, bestaat geen mogelijkheid behoorlijk politietoezicht te hebben, vooral wanneer dan nog al die calé's over een afstand van een uur gaans verspreid liggen. Verder moet men wel bedenken, dat de ontduikers der drankwet zeer goed weten, dat de politie alléén zich met Daar was eene sterre verschenen, nooit blonk er een zoo schoone aan den trans zij trok tot zich aller blikken door haren wonderen glans. Bewonderend zagen en staarden de volkeren heinde en ver alléén de Wijzen volgden de liefelijk-wenkende ster. Zij reisden vele dagen en nachten langs wegen, moeielijk en lang en vroegen steeds om hun Koning met nameloozen drang. En eindelijk bleef hunne sterre, hunne zoete sterre staan boven een ellendig stalleke Zouden zij daar binnengaan 1 Hoe vroolijk flikkert hun sterre Reeds zijn ze binnengetreên, en vinden daar een hulpeloos Kindje den Koning, wiens ster hun verscheen, In nederig gelooven aanbidden zy bet teedere Kindekijn en offeren Het hunne gaven, hunne harten, schuldeloos rein. En toen zij aan Jezuke's kribbe veel wonderbaars hadden geleerd, zijn de gelukkige Wijzen weder naar hun laDd gekeerd. Zij waren de eerste heidenen, wieu het licht der waarheid scheen, en hebben voor deze waarheid den marteldood geleên. X. De franclireurs maken hieraan echter al spoedig een einde, door hen met banjonet- Isteken af te maken. Het paard, waaraan de gewonde soldaat zich krampachtig vasthoudt, wordt door een van de franctireurs gegrepen, doch het ontsnapt aan zijne handen, en rent daarop in vliegenden galop met zyn ruiter den weg af, het varken met zich meeslepend. Door de dolle vaart van de beenen geraakt, rolt het varken met de vier pooten in de lucht als een bal over den weg heen, ieder oogenblik bij een nieuwen ruk van het paa d opspringende. Het beest sohreeuwt luidkeels bij iedere aanraking met den grond, waardoor het vel van zyn rug wordt geschuurd. De franctireurs schieten op 200 meter allen te gelijk op den vluchteling, doch zij raken hem niet. Het paard echter, misschien verschrikt door het fluiten der kogels, maakte op eens een geweldigen zijsprong, waardoor het touw brak, waaraan het varken reeds hing te zieltogen. Toen het bee>t zich vrij gevoelde, bleef het eenige oogenblikken aan den kant van den weg liggen, stond daarna met veel moeite op, en bleef nog suisebollend staan rond kijken. Link8 op eenige schreden van den weg, stond een klein huisje. Voor de deur, die wijd open was, zat een oud vrouwije met een verschrikt en mede lijdend gelaat te staren naar hetgeen op den straatweg voorviel. Op l»et gezicht van de hut, die hem waar schijnlijk aan zijn vroeger verblijf herinnert, laat het varken een zacht geknor hooien en stapt hinkende over den drempel. Wel is het mogelijk, zegt het oude vrouwtje, medelijdend, wal hebben ze hem toegetakeld 1 Hei man Kom eens kijken, hij r\ -j weegt wel tweehonderd pond. 'I Een oogenblik daarna kwamen ook de francs tireurs aanloopen en vallen de hut binnen. Op een schoonen herfstdag in 1870 reden| Komaan moedertje zegt oen hunner, drie Pruisische uhlanen, die ih het vyande- geef eens een flesch wijn en drie glazen

Peel en Maas | 1904 | | pagina 1