M i Trouw. W. van den Munckhof-Sassen. Oostrum ZATERDAG 13 OCTOBER 1898. NEGENTIENDE JAARGANG. No 1', Abonnementsprijs per kwartaal. vooi* Venray 50 c. franco por post 65 c. voor liet buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Uitgever: Prijs der A-dvertentiën: ran 14 regels 20 o. elke regel meer 5 c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, w ;rdon Smaal berekend. Deze Courant verseliijnt iederen Zaterdag. dvertentien of Ingezonden Stukken gelieve men Vrij- ^dag vóór 2 uur 's middags te bezorgen aan het Bureau van »Peel en Maas" te Venray. en de Miraculeuze Kapel. ui. Met den burcht Spraeland was immei vurbondeu de ..villa, dat is het landgoed; hoeve nC'-dovp Oostrum, alles onder liet kerspel Racdo of Voiirny gelegen. Hieruit is dus af le leiden, dat de bewoners van 0antrum's hoeven de lijfeigenen varen van bet vrijgoed Spraelaird. Do oudste bezitters, vrije hoeren Van Sprac-land, vindt men in de 10de eeuw geboekt, zij stamden af van het Huis Ooy, bij Nijmegen. Gerhard van Ooy, ook genaamd Gei hard van'Spramand, beleende op den 1 Augustus 1257, den eigendom van zijn doip Oostrum met al zijn toebehoort aan den edelen heer Olto Graaf Van Gclre. Hiermede verkregen de toenge- liaamde leenmaunen recht op bescher ming -van hun gezin en goederen, waan an zo (evens de vrije beschik king behielden. Door O'-ne schenking van Graaf Gerard en zijne vrouw Margarela, die beideii in de Munsterkerk te Roermond begraven liggen, kwam het Cistercicn- sci Klooster le Roermond in hel bezit van het patronaat mot de tienden eu feuilleton. Geschiedkundig verhaal uit den tijd der Fransche Revolutie. 10 Qp eenmaal ecliler voelden de voorste aan vallers zich door cone stevige vuist tot wijken gebi a.-lit Hei was Hendrik, dia zijn meester door d" r zij» onverbocd-ciicn aanval de gelogen - beid •■eiser., Re weder de.hei-kiuuer té-berei ken, levens Martha terhulp snelde, die up lieC^pai-i. smr.d onder de voe:eu dor woeste krijgers'vortlouoii te wol den. Heivink r n 'echter iii"t'«gens(nande zijne reuzenkrachten voor de ovenu.ieiit bezweken zi,ju. indien Jozpf z.iclt niet- met de woede eens" geiergden leeuw s uit de hand.en zijner annrenders geworsteld en zich met gewold een Jooi loelil'tot Hi-ud'ia. gebaand bad Du soldaten, zoo onverwacht van voren en van cellieren bospn ngen, stonden een oogen'jlik besluiteloos, en van deze gelogen - huid maakten Hendrik on Jozef gnbimk om bet woonvertrek te bereiken, waar de anderen reeds waren. Binnengetreden grendelde Jozef bliksemsnel do d'.-. r to5', sloot boar mot den ijzeren boom bosschen van Venray ofRooy en meer andere plaatsen. Na hem treden nog enkele heeron van Spraeland op, totdat wij in 1375 ontmoeten Ridder Daniel van Apellcrn, die verklaarde afstand gedaan te heb ben van zijne aanspraken op de tiendon van Oesterem ten behoeve van de abdis en het convent van het voornoemde Roermondsehe klooster. Weldra verdwijnt echter de oude stam, en met hen den ouden burcht. Omtrent dien tijd schijnt het kasteel door oorlogsgeweld gebeukt, door zor geloosheid en minder gunstige fortuin der ridderlijke iteeren te zijn vervallen en in puinen le zijn gestort; een verval waaruit hel zich nooit meer verheven heeft. De volgende grondheeren schijnen et- weinig belang, eer of voordeel in ge zocht le hebben het huis Spraeland op le bmiwen, waarvan zij nogthans flcn titel voerden en heerlijke rechten en inkomsten genoten. Dij hot volle draagt het heden ten dage den naam van agezonken kasteel", eeno benaming, waarschijnlijk veel latei- ontslaan, om in navolging van t'necT andere plaatsen ook hier do sage van eeno vervloekte riddeistedé te lu bben. Inmiddels herinneren ons nog enkele benamingen aan de aloude eigenaren en hun ridderlijk bedrijf. In de onmiddelijke nabijheid van Spraeland ligt do «Hcerenpas'' of weide; verder vindt men onder Oostrum den «Valken-kamp", een veirl, waar weleer deze vogels tot hel edel jacht vermaak werden afgericht. liet ligt niet in onze bedoeling om de reeks adelijko heeren van Spraeland en Oostrum, waarbij later ook Geistereu gekomen is, categorisch le vermelden. on duor Hendrik geholpen werd een zware kast er voor geplaatst, welko nis een holste bolwerk, indien de deur bezweek, tegen de woede der soldaten moest dienen. Immer heviger werd nu bet gevloek on geiier in den gang. Onophoudelijk weid met de kolven der gewerou op de deur gebeukt, eu do mme vluchtelingen voorzagen dat deze, alhoewel uit zwaar eikenhout vervaardigd, ton lauisle voor don vcreonigden aanval zou moeien bezwijken. Binnen was liet een treurig gezicht. Mcv. du Mout hing huif bowus eloos aan don arm van luar echtgenoot; de kinderen/hadden zich snikkend uiui beiden vastgeklemd. De goede Martha zal wecnoud op een slocl en elke slag. die dreunend op de d.-ur viel, deed hanr sidderen. Het is moer dan (yd, een goed heen komen te zoeken, zei Hondiik, wiens oógeu van smjdlusi on woede flikkerden. Wat zal het ons ba'-eo, hernam Jozef, hol geheele buis is omsingeld. Wij kunnen wel uil deze kamer door een aydour in den si al komen, doch ook daar zal men ons zeker vinden. Doe open donderde liet woer von buiten, terwijl do'stagen mot meer lievigheid op de deur* werden toegebracht; doe open en tergt ons niet langer Nimmer! riep Jozef. Liever laat ik mij onder de puinboi pen van liet buis myner vonrvaderen begraven, dan dat ik my aan lafhartigheid Schuldig maak. Een woedend gebrul verhief zich onder de soldaten: Het mope voldoende zijn te weten, dat de heerlijkheid, krachtens testament in 1804 in bezit kwam van Maria Anna Louisa van Hoensbropck. Deze was in hare jeugd in een adellijk klooster te Thorn, dat door de Franschen opgeheven was. Later reikte zij hare hand aan een Wesiphaalsch edelman, Caspar freiherr von Weichs sur Wenne, wiens klein zoon Caspar baron de Weichs de Wenne thans nog het kasteel Geisteren bewoont. Klooster te Oostrum<- Omslreeks 1401, waarschijnlijk kort na het verval van het kasteel, kwam Spraeland-Oostrum in het bezit van het machtig en roemruchtig geslacht der Rrockhuysens. Een der leden 'hiervan, ridder Jan van Broekhuysen, een groote figuur in de verschillende oorlogen, stichtte later enkele kloosters en andere geestelijke instellingen, en zulks tot heil zijner ziel en herstel der schade in destroop- tochten berokkend. Deze ridder toog later als pelgrim naar het II. Land, .-.Jwaar hij is ge storven. - De voornaamste stichting, welke Jan van Broekhuysen tot stand bracht, was wel die van het kloosf der Reguliere Koorheeron te O jm, hetwelk eenigen tijd daarna o _-r de benaming «Bethlehem" is veranderd in een Vrouwenklooster. Aan deze stichting (15 Mei 1450) vermaakte hij eeuwig en erfelijk, o. a. zijne hoeve genaamd «den Mackenschen hof" in het kerspel (Vierlings) Beek, benovens nog eenigc andere goederen. Het anniversai ien boek van bet klooster «Bethlehem" bevat hiervan hel volgende: Si «ekt het buis in brand Dood aan do verraders iiepen zy, Mijne vrienden, sprak thans de markies, al onze pogingen zi;u viuehtelnoH Vluchten laat mij aan nryil lot over, ik zal met den vijand onderhandden; maakt u dien rijd ten nutte, en zorgt voor mijne arme vrouw en kinderen Neen, dat niet snikte Mevrouw dn Mout, en nog inniger drukte zij den geliefdon ech';T-u'>ot nan het hart. «jia dierbare vrouw hernam de Mas op smartvollen rooit, terwijl een traa, ngs zyne wangen vloeide, ziet gij dan dat do deur reeds begint te be zwijken 1 De arme vrouw stond nis gevoelloos, on dc Mm kies vervolgde .dringend: Hebt ge dan niet gehoord, dal de wors telingen het buis in brand willen stoken Denk aan onze kiiidcicn. o. k zij zullen door de oiiiueusci.cn met gesp)-aid worden. Ik lud u, bij dc liefde, die ik immer voor u gekoes terd bel», <n,derwei p n aan liet lot, dat de Voorzienigheid ons opdmagt. Vaarwel! hei in ner onze kinderen van iyd tot lyd a.au hun ongelukkige» vader... 11 ij kon niet voider meer spreken, tranen verslikten zijne stem. Neen, Edmutidl ik verlaat u niet, riep» de Markiezin op har.verscheurenden toon uit; mijne plaats is aan uwe zijde, ik wil met u sterven Ook wij llyven bij u, vader! riepen de kinderen, die zijne iiundou met tranen en kussen bedekten. 0, miju God! mijn God scheuk toch «In den jaer ons Heron 1450 heeft «heer Jan van Broeckhuysen zl. «gedachtenis syn testament gemaeckt «ende dese stede gefundeert ter eere «Godts ende syne moeder Maria lot een «Regulierclooster, en is in den selvon «jaere getrocken naer 't heilich lant «van Jerusalem, op welcken wegh hy is «gestorven". Het waren de reguliere Augustijner kanoniken, uit het moederhuis te Windesheim hij Zwolle, die de op richting in 1458 ten uitvoer brachten. De Gaosdonk zond de eerstelingen naar Oustrum, met den prior Hendr. van Erp. Nadat zij de toestemming van den Venrayer pastoor erlangd hadden, bouwden zij huizinge en klooster naast de kapel van O. L. Vrouw. De reeds aanwezig zijnde kapel vormde dus het uitgangspunt dei- stichting, die in hare nabijheid werd tot stand gebracht. Ruim een tiental jaren bewoonden do Koorheer en het nieuwe klooster Oostrum, toen tengevolge van een schitterend wapenfeit der Gcldeischen nabij Straelen, in 14G8, tot aanden- ,L-w> aldaar, een nieuw klooster zou gesticht worden. Na veel geharrewar, waarbij zelfs de Paus te pas kwam, werd besloten hot klooster te Oostrum met reuten en rechten over te plaatsen naar Marien- sande bij Straelen. Do koorhoeren vertrokken alzoo uit Oostrum omstreeks Alleizielen 1470. Het klooster bleef toen onbewoond lot 1471, wanneer het weder bevolkt werd door een Zusters Convent, de Augustijner Kar.onikessen uit het Moederhuis te Well, die er gebleven zijn tot de Fransche overheersching in 1802. uitkomst in den duisteren nacht, die ons omringt, riep de Markies op den toon der diepste wanhoop uit. De deur begon intussc.hen dorr het aanhou dend gewold meer en meer over te bellen, en vond nog slechts s'eun iu de zware kast, die er voor geplaatst was. Nog oenige oogenhlikkon, en de soldaten hadden ook die laatste hinderpaal overwonnen en wat z<-u dan bun lot zijn Ontsluit dc deur, die in den stol uit komt, zei de thans de Markies; door een langer ilrnliijl zal zelfs onze laatste hoop ver loren gaan. Jozef gehoorzaamde en weldra bovondeu zich allen in den stil. Hendrik sprak thans de Markies op ilmmcienden loon tut zijn bediende, gij zijl op dit oogcnbltk de eeltige beschermer van mijne vrouw en kinderen: indien uien mij gevangen neem', reken ik op u.... Hendrik knikte. De Markies wendde zich daarop tot Jozef en ,|.r..k: Maak nu voorzichtig de staldeur open, de soldaten schijnen dit piunt met te bewaken, langs dezen weg is de vlucht misschien nog mogelijk. De deur werd behoedzaam opengemaakt, en allo» slopen zoo zacht mogelijk naar buiten. Toen de Markies insgelijks den drempel oversein eed. ging er een dooidi ingciid lueel,. op, en overtuigde hen dut hunne vlucht ont dek! v UB Hen ink, erinner u uwe belofte! riep dc Maikics, loci: hy zag dut de soldatcu iiuur Behalve de aanwezig zijnde veilstwia timmeringen der kanoniken, schijnen de nieuwe kloosterlingen voorloopig geen groote gebouwen te hebben opge trokken. Een jaar na hare vestiging, deed de Prior van Straelen afstand van hunr*- goederen in Oostrum, ten behoeve van de Welische Zusters. In het begin der löe cei.-w schijnt men cene verg rooting te liebbéi^willejji. ondernemen, want de patdi'-iocUr/ om dien tijd 16000 licheisieénen zijner beschikking gereed. Of de gebouwen klaar en deze steeneri over waren blijkt niet, maar de pater leende ze aan de Venraysche kerk, toen in 1519 het porlaal aan de Marklzijdo getimmerd werd. Twee jaren later werden hem hier voor 37 hornsche gulden te goed gedaan. Zeer zeker zijn in den loop der tijden meerdere veranderingen aangebracht, is afgebroken en opgebouwd zooals óveral geschiedde. Het buitcnkwaï lier met daaraan verbonden wasehhuis, thans nog overig, dateert eerst uit de vorige eeuw, evenals de kloosterkerk, die iu den Fransch m lijd gesloopt is. Tol infi. geheele gebouw verleenden Slechts twee pooi,fè1i--5'-CÜcn toegang. Eene teekening van (iU-lUdfisier- gebouwen van Oostrum in de vorige eeuw is' in het bezit van het Provinciaal Oudheidkundig Genootschap van Lim burg te Maastricht. In de middeleeuwen was het voor meerdere kloosters gebruikelijk hunne stichtingen te noemen naar den patroonheilige, of \vd hun een afzon dei lijken naam toetekenuen, moestal ontleend aan bekende plaatsen uit het Heilig Land. don cipénStaanden stal ij!Jen on hij verwijder de zich daar do ontkoming onmogelijk was en hij do aandacht der krijgslieden alleen tot zich wilde trekken, naar hel zoo even verlaten vertiek. Do-u- Je opc .staande deur zag hij hoe Hendrik door de lunJeron eu Martha gevolgd, zijne bewustelooze vrouw in zijne armen droogs en zich dwars door het veld spoedde zonder door soldaten achtervolgd te worden. Omtrent bun lot gerustgesteld, trok Lij nu bedaard zijne pistolen uit den gordel, vast besloten /icii tot het uiterste te verdedigen. De soldaten staven nu den stal in, maar aan de openstaande kamerdeur gekomen, stonden zij ploiseliiyj stil, toen zij den Mu'kies zagen, die elke hand met een pistool gewapend, zijne aanvallers onveieuagd afwachtte. Voorwaarts, nmnne.o riep Duroc. zijt gy bevreesd, (reedt dan terug, en laat uw aanvoerder de eer. het vaderland een grooien dii-ust te bewijzen. De soldaten weken teug. en Duroc nam nu ko-Ibbiedig een geweer, logde op den Markies uan, en riep: Burger du Mout, geef u over, of ik schiet N' 'uwtlyks had hij dil gezegd, of hu acliierover pii was dood. \\C3° Keu pi-toolsciiot van den M&ikioS in de vuile borst, gotrolfoii. Ken ludscli leven vervulde thans het vert en de soldaten l eten VeiscliiiUkeÜjke wra kreten hooien. Daar -ie Markies inzag, dat verderen te-, stand limits nutteloos was, wieijp bij andere pisto il op de Uifel. Wordt

Peel en Maas | 1898 | | pagina 1