W. van den Mickliof-Sassen.
Oom Iienard.
ZATERDAG 30 JULI 1898.
:V<> 31.
vnor Vknray 50 c.
franco per post 65 c,
voor liet buitenland hij Vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
14 regels
elke regel meer 5 c.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiön, 3maal geplaatst, w irden 2maal berekend.
Deze Courant versctnt iedcren Zaterdag
Advertentien of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrij
dag vóór 2 uur 's middags
te bezorgen aan het Bureau van
»Peel en Maas'' te Henray.
Uitsluitend voor onze
Abonné's.
Met liet oog op l.iel inanslonnde
Kroningsfeest, heeft de uitgever van
<lit blad liet in liet belang- van zijne
lezers tvensehelijk geacht een
GEDENKPLAAT'
voor zijne abonné's verkrijgbaar te
Stellen.
Deze plaat is mooi afgewerkt en
beeft eene afmeting van 03 bij 78 cM.
In het midden der plant bevindi zich
bet zeer gelijkend Paste*
7(e'lftSmngih; niet uen lvroiiingstnaiHet
omhangen en met de eene hand rus
tende op de Grondwet, terwijl daar
naast de Kroon is neergelegd. Boven
nan de plaat bevinden zich de Por
tretten van H.H. M.M. Koning Wil
lem I en Willem II, van onderen de
Portretten van II.II. MM. Koning
Willem III en Koningin Emma.
Tussehen beide laatste Porireilen
bevindt zich de Nieuwe Kerk van
binnen gezien, waar II. M. gekroond
wordt.
Verkrijgbaar aan liet Bureau van
- Peel Maas" voor den prijs van
20 cents. Naar buiten 35cents
Feuilleton.
Naar het Fransch door Junior.
Voor ongeveer drio 'n. vier jaar. vulden do
dagbugjgu liuntiè kiilumiiioii over oom Rénard,
«•en doortrapt slecht menscli, die niet'cgen-
siaande zijne gebreken een behoorlijk o!' beter
gezegd een voorbeeldig einde bad.
Keu slecht menscb..,. Maai- liet is toch
diet geoorloofd een niensch te berispen die
Stijn genoegen vond in vreemde landen le door
kruisen en voornamelijk die streken, welke
<mb -kond zijn mul onze zeden on géwbonten.
Wat ur ecliier ook van zij én lme de we
reld ook over hem oordeelde, als vader en
iiienscli haastte hij zich in zijne laaisie Ongen-
Ijlikkeii zijne grove fouten ie herstellen.
Twintig jaren was bel geleden dat Hij op
run zijner reizen kennis nniakie met een
brave j"iige doeliler en zich «-enigen lijd later
(JoiiE do lauden dos huwelijks met huur
vereciiigde.
Iv'ii j inr verliep in de reinste liefde en
vreugde, terwijl God lluii echt door eene
doeniei zegende.
Hun geluk was ilicl lang van duur, aangc-
gii'j'CU door zijne iciskooris verliet hij zijne
viouw en kind otn hou hier op aarde niet meer
teiug le zien, Achttien jaren buig waren ei-
vervlogen zonder dut een enkel bei-ielit van
hen» zyn huisgezin bereikte. De arme vrouw
dacht niet anders dan dat hij reeds lang hier
of daar in een vreemd gewest ue dood had
gevonden en had zich onder baar eigen naam
Voor een Kantongerecht.
iiw
Bij zulk eene behandel ins* blijkt,
dat het anders niet gemakkelijk gaat,
ervaren slfoopers te betrappen. Zij
kennen de knopen van het vak en
voor het Kantongerecht is het dikwijls
een strijd van geslepenheid tussehen
strooper en jachtopziener.
Wan peer de strooper bij voorbeeld
bespeurt, dat zijn strik omgevallen is.
gaat hij er hij slaan kijken en luistert
of hij eenig geritsel in het hout
verneemt, dan hurkt hij er bij neer
en steekt de handen vooruit, echter
zonder den strik aan te raken; jonge
opzieners laten zich dan meermalen
verlokken om too te springen met het
doel procesverbaal te maken.
De strooper lacht hem echter uit eri
wijst op den onaangeroerden strik,
zeggende:
Trog me aan den strik geweest.
Oudere opzieners wachten kalm tot
zij de overtreding gezien Kfbben, of
vergewissen zich na liet vertrek van
den strooper, (lat de strik hersteld is,
waarop zij hom achterna roepen:
!«Ge lip er bij, Driek,- onthoudt
oewen dag
Ja, het zijn soms koddige tooneelcn,
die men op dit gebied voor een kanton
gerecht, kan bijwonen.
liet vrouwelijk geslacht kan soms
voor het gerecht heel wat lastig zijn,
hoewel zij toc.li bij het publiek door
hunne stomme biutaliteit dikwijls den
lachlust opwekken.
Ken juffrouw b. v. is beklaagd,
met haar kind in eou der onbekendste wyken
van Parijs teruggetrokken.
Duur een kortstondige en vreeselijke ziekte
aangegrepen stieif zij in de armen hater ge
liefde dochter, dia daardoor ouderloos op de
wereld achter bleef.
Twee jaren na den dood zijner vrouw-kwam
Renard in Franktijk terug om op zijn beurt
de moede oogen voor eeuwig te sluiten. Te
Havre aangekomen werd hij door een lievige
ziekte overvallen, die hem in enkele dagen
naar het kerkhof voerde, Do zwervende Vogel
had zijn nes'je opgezocht om er te sterven.
Maar hij bad een fmtuiu. e n ontzaggelijken
rijkdom uit de onbekende landen medege
bracht, die hij voor zijn dood door een testa-
men; aan zijne dochter vermaakte.
In de lamste uren zijns levens toen de
gedachte aan avonturen die hem zijn heel
leven be/.iold had, nog eens in hem opflikkerde,
had hij hel volgende zondeilinge aanhangsel
aan zijn testament gevoegd:
rik wensch den twee zoons Iienri en
l'i-.M'io van den vriend mijner jeugd. Felix
Lmon eene verrassing te bereiden, lu
verzonk namelijk mijne gelh-fdo dochter
mijn fortuin met een dezoi joiigebngen le
deelen, indien zij ecu hunner als man zou
kunnen hoogachten."
Renard.
Het gevolg hiervan vvns, dat (wee jonge
lingen, llemi en Pierre Leibm, die ie Parijs
buu dageüjkscli brood trachtten le verdienen,
op zekeren morgen een brief ontvingen van
den beer Liartuvelle, notaris te Havre, niet
verzoek om zonder verwijl op zijn kantoor te
komen ten einde kennis ti nemen van een
voor hen wellicht zeer belangrijk testament.
N lUiurlijk vertrokken zy direct naar Havre
en kwamen op liet huuloor van den notaris,
zonder vorgunninjsferken drank te
hebbel verkocht.
Zeer kwaadaard
7,ij uit to leggen,
heeft in een achtei
eenige intieme vriei
dezo zaten daar
glaasje bier te dril
de heeren (uiaréch
■n preutsch begint
zij bare kamer
Itrek, alwaar zij
fi ontvangen had;
kalmpjes een
n, toen .eensklaps
als brie-
schende leeuwen ktjmen binnenvallen
en hunne vingers iijje glaasjes staken,
om te proeven ot ll jenever was,
welnu, het was jenJji, tnaar waf zou
dat dan nog? De vrienden hadden
eerst een glaasje |.r gedronken en
daarna een glaasje Jnever, maar wie
had die ingeschonkli of toegediend
Ja, dat wist zij njl, en daar kwam
hei toch maar op nmv. «Menheer de
kantonrechter, de nvléchaussées waren
allebei te dronken tv,:'iéts te zien, en
dat iémand had iugeJc.onken of toege
diend, dat konden zei niet verklaren,
kamer kwamen vallen] den eersleeen
stomp tegen zijn built had gegeven,
zoodra hij zijn vingers in de glaasjes
stopte, en dat zij terstond daarop twee
andere glaasjes met den heelen inhoud
in den zak van haar kleed had gesto-,
ken, maar in zulke spannende
oogenblikknn doet men uit vemouwe-
zelfs drie dagen lang
zenuwgestel gehad.
Als de kaïilonrechtet
zij vervolgd wordt, u
voorraad hebben van si
verkoop in het klein, m
de kantonrechter opnu
heeleinaal niets tan
van op haal
baar zogt, dat
egens het in
erken drank teu
iet zij «menheer
-ken, dat hij et-
eet: ten eerste
die bun voorlezing deed
van oom Renard.
Ilij liet bewuste aanhaligs
de jongelieden elkander ze
wisten niet recht geod w
kwam.
Daarop nam de notaris 1
tot hen
Mijne heeren, n) mi
an het testament
)l gekomen, keten
r verbaasd aan en
t hun thans over-
it woord en sprak
|ic onderzoekingen
01T) (!e wettige erfgename jte ontdek kei) zijn
tot' lieden vruchteloos goblcjen. Ik heb echter
goede reden om te geloovenj dat zij nog leeft,
aangezien nog nergens lump overlijden ver
meld staat. Ik wil u dus 1 verzoek en om mij
e zijn, en
1 guns'igen uitslag
met uwe opsporingen behulp
liuop dat uwe pogingen een j
mogen hebben.
Het is onnoodig to zeggen, dat de onder
zoekingen van notaris Hartavella geen goed
gevolg hadden, want do dochter van den
overledene, die niet anders bekend was. dan
onder den naam barer moeder en niet, wist
ooit een anderen naam gehad te hebben, was
zich onbewust, dat zij de erfgename was
der millioenen, waarover de dagbladen zooveel
schreven..
Hij «hunne terugkomst te Parijs begonnen
de twee broeders direct hijiin onderzoek in le
stellen naar de erfgename, tjio zij nog nooit,
gezien hadden en waarover pij vroeger door
huu vader slechts een eniifclo keer hadden
hoeren spreken. V'
De geestdiift van liet ((onderzoek hield
echter alleen bij Henri, del) oudste, siand,
want nu verloop van acht digeu liel Pierre,
de jongste, reeds di 11 111 (led zinken, en
meende hiervoor de volgende reden te hebben:
Als wij de erfgenaipe ooit zouden
vinden, zal zij zonder twijfifl mijn broeder
kiezen. 11 ij heeft mij altijd ddlyef afgestoken,
"elut"0 o.o-s l,tiiiPIJ \v-, 11 ii-i'ovi'r (lat wi
bilUCll hk' hierover, dal wij
was er geen sterke drank in de flosschen
welke zich in een kastje bevonden;
de «heeren" hadden hunne vingers daar
wel uitgehouden,- ten andere was hare
kamer niet voor het publiek bestemd,
daarom bad zij de politie uit die kast
geweerd, en of ze dat nou brutaal of
niet brutaal gedaan had, dat kwam et-
niet op aan, ze was in haar recht om
vreemden uit 'r kamer te houden, en
overigens had zij zich niet verzet, want
als «zwakke» vrouw was zij veel te
bang voor zulke groole manskerels met
baarden en sabels, enz. enz.
Uitspraak over 11 dagen.
Of er veroordeeling gevolgd is, weet
ik niet, maar door het geval bleek, dat
de drankwet nog verre van doelmatig is
ingericht, en het volk weet wat er aan
mankeert.
Een volgend zaakje bewijst, dat ook
zoogenaamde heeren" lastig kunnen
zijn.
Een paar firmanten in schoenwerk
CU StiiV'Cïimaivci oiuui imoini KOnit'II'
voor, beschuldigd van meisjes en
vrouwen na 7 uur 's avonds in hunne
werkplaats aan den arbeid te hebben.
De eerste is een korte, dikke Pruis,
de andere een lange, magere Neder
lander
De Duilsclier beweert, dat hij «niclits
von die ganlsje zaak afweet, dèwail
hai reizende ist, en zich nicht mit de
arbaidende bemuut. llai was op dien
abond wel aanwezend, maar in das
kantoor.
De lange Hollander gebruikt stad
huiswoorden, en is erg lang van slof.
De Iloogachlbare lieer kantonrechter
gelieve beleefd in aanmerking te
nemen, dat die meisjes en vrouwen
beiden beminnen, en dut naar mijne mecnin»
alweer nan hem de vonrkeur geeft.
En toch Pierre hud het meisje innig lief en
wilde voor haar bezit gaarne de rijke erfge
name opofld'i'en
Op een goeden dag spruk hij tot zijn
broeder:
Hoor eens, Henri, ik wil van de rijke
erfgename afzien en u de kans alleen over-
lut"ii
De andere zotte groots oogen .op, en
hoewel voiblijd vroeg.hij toch:
Wat vour gekheid is dat weer? Dat kunt
ge niet mcenen.
Zeker uwen ik bet. antwoordde Pierre,
doch ik stel een voorwaarde.
En die is?....
Dat gij afziet van ons buurmeisje van
hierover, dan wil ik trachten 0111 hare liefdo
Henri lachte en sprak:
Welnu, dat is aangenomen; ik beloof
li, d t ik met nn-er naar dat meisje zal
omzien.
Het buurmeisje, eene modiste, begon reeds
spoedig te bemerken dat de oudsie der
bmedeis zich niets meer aai) haar gelegen
liet liirgen, en zich het voorkomen gal' van
een mali, die de maan ging oindekken.
In den eersten tijd hinderde haar dit. doch
zij kon er zich spoedig in schikken en weldra
had zij hein vergelen.
Toen Ook begreep zij, dat de andere
broeder, die haar nog altijd 'vriendelijk was,
hoewel op een schiichteie manier, niet zoo
leelfjk was als zij dacht.
Qp zekeren avond, toen zij naar huis ging,
bemerkte zij dat Pierre acht r haar aan
kwam.
Met nicisj", dat zeer gannne frupAeiJ hm
in igesprck kwam, vertraagde h.
zich daar niet aan lichamelijker) arbeid
overgaven, doch voor geestelijke ont
spanning in gesprek waren, en mochten
zij bezig geweest zijn, dan was het
alleen met eene naaimachine, en dan
zal bet wel de bescheiden meening van
den Iloogachibaren heer kantonrechter
zijn, dat liier bet meer verlichte artikel
zooveel, van liet de arbeidswet verzach
tende Koninklijk besluit van hier
toepasselijk is, waar aan modemaak-
stes, borduursters, naaisters enz. wordt
toegelaten zich langer aan den arbeid
te wijden.
Bij hot ontwikkelen van zijn klink-
-k laren onzin valt hij nog telkens in
herhalingen enV ^eet niet goed aan een
eind le komen. V
llierop komt hey woord aan liet
openbaar ministerie, die den man, zijne
verdediging, zijne flauwe redeneeringen
met korte snijdende zinnen, als waren
liet heftig toegebrachte knauwen,
geheel afbreekt.
i"'" ueuiaague" moet- net laatsle
woord gelaten worden, waarvan hij
gebruik maakt, om nog eens precies
hetzelfde te zeggen, .alsof het openbaar
ministerie niets 1*11 bet midden gebracht
had.
Bomm de hamer valt midden in
een zin van den langen beklaagde.
Zie, nu is het uit. Uitspraak over
14 dagen. Deurwaarder, de volgendel
Beklaagde, houd je mond
In een oogenblik is de man door
politiebanden weggeschoven en vervan
gen door een klein vrouwtje, dat met
een groene, katoenen parapluie, ten
ondersteboven in de hand, voor de
groene tafel komt staan.
Zij kan wel haar naam en woonplaats
Toen Pierre voorbijging, waagile hy het
haar 7.0.0 zucht mogelijk te zeggen:
Goeden avond, juffrouw
Met een zeer lieven glimlach antwoordde
de modiste:
Goeden avond, mijnheer Pierre.
Aangemoedigd door die vriendelijkheid,
knoopie hij een gesprek met haar aan en
weldra vertelde hij het meisje alles, zoowel
van den dmid van 00111 Renard als van de
millioeiu ijke erfgename, die voor eon van
hun beiden bestemd was.
V»l ijver vervolgde hij:
Ik heb het echter opgegeven, juffrouw,
en mijn broeder het recht gegeven, alleen
nasr hare hand te dingen.
Waarom hebt gij dat gedaan'? vroeg zij
eenïgzms ondeugend.
Ach juffrouw, ik heb er niets geen
spijt van, want... nu ik het genoegen bad u
te spreken en als u wist als u
mij veronrloolde te z 'ggen
Nu zeg bel maar geruft, mijnheer
Pierre, en gelief mij ook voortaan maar
Mario te noemen.
Welnu, juffrouw Mario, ik heb van die
erfenis afstand gedaan, vooral 111 de hoo|>,
dat nu mijn broer met meer hier is,
dat u
De arme jongen stotterde zoo erg, by
dnrf.io niet doorgaan.
Juff.onw Maue was blijven stilstaan; zij
Indue met meer; integendeel, het was met
een ontroerde stem, dat zij vroeg:
Wel, mijnbeer Pierite, is dit alles waar,
hebt gij my verkozen boyen dien kolossulen
rijkdom
.Ja. sprak de j mgeiing met r
volloi'oihkv
t - vlim dan, sprak he;
Teipcgen.