W. .v$# èn M'-v. .^of-Sassen. Philip Hubert Willem Esssr. ZATERDAG 4 JUNI 1898. NEGENTIEND." JAARGANG. No. 23. Abonnementsprijs per kwartaal. voor Vbnuat 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Uitgevsi Deze Courant verschijn iederen Zaterdag. van 14 regels elke regel meer 5 c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, w >rden 2maal berekend. Op plechtige wijze, doch in deftige eenvoud werd op den morgen van 31 Mei 189S grafwaarts gedragen het lijk van den Kdelnchtb. Heer PH. H. W. ESSER, sinds 1875 Burgemeester der gemeente Vcnrny, lid van de Provinciale Staten, een man. wiens naam verhonden wss aan alles, wat in Vcnray het goede, liet gods dienstige beoogde. Vele en deftige begrafenissen hebben wij bijgewoond; zelden een, waar alles zoo geregeld, zoo ordelijk toeging, als bij die van den geliefden Burgervader. Hot is hier de plaats niet om in bijzonderheden te treden; men '2al zrf vinden tfndef cch andere rubriek. Hier worden sleehls ecnige gevoelens geuit, welke die droevige plochtighcid in ons opwekte. Waarlijk, het was als de begrafenis eens vaders Het sterven was niet onverwacht, en toch, toen de mare van zijn heengaan rondging, was het ecne treurige ccnc bedroevende tijding. Het begraven was iets, waarop sinds de tijding van zijn overlijden een ieder zich had voorbereid; en toch, toen het lijk hot sterfhuis werd uitgedragen, toen de grootschc stoet zich in beweging zette, waarlijk, toen voelde een ieder welken crust die laatste gang bracht in het hart. En ja, er was liicr reden voor droeven ernst, want in PHILIP HUBERT WILLEM ESSER verliest Venray niet alleen een burger, (lie men hoogachtend *de beste" kan noemen; niet alleen eer. burger, wiens heengaan men om ilcn adel van zijn karakter, om den geest vol gemeenzame liefde betreurt; neen, in Hem verliest Venray en man, die ook in dc laatste dagen, toen de ziekte zijne krachten reeds sloopte, toch volhield zich geheel aan die belangen te wijden. Weinige personen hebben de gave, om zich de toegenegenheid zijner modeburgers te winnen in die mate, als de edelachtbare overledene ze had. Eenvoudig en oprecht, streng, waar de plicht zulks gebood, toegevend, zoover het redelijke dit toestond, medelijdend en liefdevol, heeft hij onder ons gewandeld op ecne wijze, die wij onzen kinderen ten voorbeeld kunnen stellen. Waar hij de toepassing der wet moest vorderen, krachtens zijn verheven ambt, kou hij dit doen, zonder ook dc minste schijn van verwijt op zich zclvcn te loden. Vorderde hij de onderhouding der wetten in anderen, met te meer kracht kon Hij dit doen, waar hij zelf zich een slaaf toonde van zijn verplichting. Hoe dikwijls trof het ons, als wij den Burgemeester zagen voortstrompelen naar het Raadhuis, zichtbaar onder den druk vau het toenemend krachtsverval, maar nog sterk door het idee, hetwelk hem voortdreefde plicht. Maar, wut ons nu vooral troost, was zijn diep godsdienstig karakter. Ja, hij was godsdienstig in merg en been. Alleen de naam, dien hij draagt, de naam eener zoo uitstekende familie, is voor allen die haar kennen, waarborg genoeg voor het zoojuist gezegde. Maar toch een bijzondere herinnering daaraan is ons ccn troost in deze droeve stonde. PHILIP ESSER was godsdienstig Niet alleen met het woord, maar ook door de daad; niet alleen als hoofd eener katholieke gemeente, maar ook als christelijk huisvader. Wij begrijpen, hoe diep de droefheid der zijnen moet wezen, en bieden hun onze oprechte deelneming. Maar wij ook voelen wat wij verliezen in den man, die hoezeer verheven in de maatschappij, hoezeer bezig gehoud" door tijdelijke zaken, ons toch een opwekkend, een bezielend voorhe. kl gaf, van het ernstig godsdienstige, het waarachtig vrome. Dit vooral is een reden van troost en berusting, bij den zwaren slag, die ons trof rb. i doet ons met vuriger vertrouwen rust vragen voor zijne ziel. Die bede om -ust zijn wij hem verplicht, om het vele en goede, wat hij onder 'ons deed. Laat ook de dood ecne wreedc scheiding hebben gebracht tusschcn ons en hem, dien wij zoolang onze vader noemen mochten, hij zal toch lang nog blij ren in onze harten, waarin liefde en erkentelijk heid zijn beeld onnitwischbaar hebben gegrifd. R. I. P. PLECHTIGE BEGRAI ENIS vak dek EdICLACHTB. kj.ER Phiiip Hubert Vt'iüer.i Esser, Burgemeester der gemeente Venray en Lid der Prov. Staten van L'raburg, op Dinsdag 31 Mei 1808. iRTguuieefiiiö eiitèiy Vas* Dirtsuag in rouwgewaad. De brandende lantaarns, gehuld in akelig zwart, leverden een somber gezicht. De nationale vlaggen, halfstok be vestigd, en waaraan zwarte wimpels hingen, vertolkten den diepon rouw van Ven ray's burgerij. Het dofte klokgebrom vermengde zich met de klagende tonenjder treur muziek en de smeekende j gezangen eener overgroote Priesterschaar. Het stoffelijk overschot van wijlen Venray's Burgervader, den jEdelachtb. Heer PH. H. W. ESSER, zou aan deu schoot der aarde worden toever trouwd. Bij deze gelegenheid bleek vooral hoezeer de goede Burgervader zich bemind had weten te niaken, niet alleen bij zijne gemeentonkren, maar ook bij zoo vele andeien buiten Venray, die thans door hunne tegen woordigheid eeuo laatste hulde kwamen brengen aan den zoozeer gewaardeer- don Vriend. De deelneming was algemeen en eindeloos lang de treurige stoet, die het lijk van don dierbaren oveiledene kerk- et» grafwaarts begtvëidue. Behalve oen groot aantal leden der Provinciale Staten van Limburg, merk ten wij op don afgevaardigde ter Tweede Kamer, Mgr. Dr. Everts, bene vens onze vroegere dorpsgenoot, Mgr. P. J. Hoefnagels. President van hot groot Seminarie te Roermond, verder een groot aantal Burgemeesters en eene talrijke Priesterschaar, waaronder den Hoogeerw. heer Th. Haffmans, Deken te Maastricht. Venray was schier geheel vertegen woordigd, en de vele grafkransen, die in den stoet gedragen werden, waren als de zinnebeelden van liefde en gehechtheid jegens den beminden Burgervader. Omstreeks 10 uur zette de treurige stoot zich in beweging, die samen gesteld was als volgt; Het groole Vaandel dor gemeente Venray met het prachtig geborduurde Wapen, geheel in rouwfloers gehuld. De schoolkindereu van Venray (dorp) en de gehuchten Oostrum, Oirlo, Leunen en Merselo, dragende een drietal grafkransen, en begeleid door de respectievelijke onderwijzers. De meisjesschool der Eerw. Zusters T.^rcu'i n«n mot ir,«»f|ipi lig De dames leerlingen van het Pen sionaat «Jerusalem" mot grafkrans. De kinderen uit het St. Josephs- Gcsticbt. De heeren studenten van Venray's Gymnasium, met omfloersde banier en andere vaandels en grafkrans. De Eerw. Paters Franciscanen en Broeders uit het klooster alhier. De Fanfare Euterpe met drapeau en trommen in rouwfloers gehuld. Het Kerkelijk Zangerskoor. I)e Eerw. lleeren Geestelijken in rouw-oruaat, voorafgegaan door het omfloorsd Kruisbeeld. Eenige bruidjes, dragende de graf kransen der Familie, van den Gemeenteraad, de Gemeenteambtenaren en het Klooster der Eerw. Zusters Ursulinen. De lijkkist met hel stoffelijk over schot van den beminden Burgemeester, gevolgd door de diepbedroefde Familie des overledenen. Als slippen dragers fungeerden de heeren Hubert Janssen, raadslid, II. Poels, kerkmeester, A. Voesten, lid van het St. Jozefs-gesticht en A. J. Haenracts, armmeestor. Na de familie volgden: De Wethouders, de leden van den Gemeenteraad en den Secretaris. I)e leden van het Armbestuur en der Vincentius-Voreeniging. Afgevaardigden van de Tweede Kamer en Provinciale Staten en Burgemeesters. De Venraysche Bouwvakbond. De. Handboogschutlerij Diana met met omfloersden drapeau. Vervolgens eene eiudolooze rij belangstellenden. Met de regeling van het een en ander hadden zich belast, de hoeren Jac. Aerts, T. A. L. Beel en Th. Slits, aan wien deze inoeitevolle laak ten volste toevertrouwd was. Na de gezangen der Priesterschaar en hot Kerkelijk koor, weerklonken tijdens den tocht naar de parochiekerk de droevige tonen der Fanfare, hetgeen eene weemoedige stemming teweeg- I bracht onder de deelnemers en de eerbiedig langs den weg geschaarde volksmenigte. In de kerk aangekomen werd de I lijkkist geplaatst voor het Priesterkoor, onderdo zwarte draperiën, die van hot gewelf nederdaalden. Vervolgens werden de tahijke graf- kransen op de kist gelegd, waardoor deze geheel onder de bloemen bedolven was. Onze ruime parochiekerk was gevuld met treurende geloovigen, Venray's ingezetenen, die voorzeker vurige gebeden hemelwaarts zullen gezonden hebben, voor de zielerust van den beminden Burgervader. In het Priesterkoor hadden plaats genomen de Weleerw. Paters Francis canen, en een aanzienlijk getal andere Weleerw. heeren Geestelijken. De plechtige lijkdienst werd opge dragen door onzen Zcereerw. Heer Pastoor, geassisteerd door dp Weleerw. flemen Jpipelavi:; en_ laM<*rs dsjcr. gemeente. r' •- Tijdens den lijkdienst werden aan do zijaltaren II. Missen opgedragen, door den Weleerw. heer A. Esser, kapelaan te Weert, zoon van den dierbaren overledene, benevens door een ander familielid. Na afloop dor kerkelijke plechtig heden trok de stoet naar het kerkhof, welke geheel ovordekt w ord door eeuc groote massa belangstellenden. Na de inzegening van het stoffelijk overschot op hel kerkhof hield de Edel Achib. heer C. Esser-Van Wylick, Wethouder, de volgende toespraak: Geachte Medeburgers Het in eene zware slug, die ons getroffen heeft. Phu.ii» ESSER, onzo geliefdo Burger vader is niel meer! Met diepen weemoed staren wij op de groe ve, die hot stoffelijk omhulsel zal omvatten van een man, wiens heengaan door ons allen zeer betreurd wordt. In 1875 door w ijlen Z. M. Koning Willem III, tot Burgemeester van Venray benoemd, heeft hij 23 jaren met rusleloozen ijver de be langen onzer Gemeente voorgestaan en be hartigd. Rechtvaardigheid lag als richtsnoer in al zijne handelingen. Zonder aanzien V3n personen, heeft hij vol gens plicht en geweten aau een ieder recht doen wedervaren. Door «rede en eensgezindheid te bewaren, is de welvaart onzer Gemeente bevorderd en is zijn wijs besiuur voor Haar een tijdperk geweest van vooruitgang, zoowel op stoffelijk als zedelijk gebied. In U. Burgemeester verliest de Gemeente een weldoener, een oprechte vriend, maar meer nog is uw scheiden te betreuren voor uwe dierbare echtgeimcde 011 kinderen, die Gij zoo innig liefhadt, waarvoor Gy steeds een zorgzame en voorbeeldige vader zijt geweest. En wanneer ik hier in deze droeve stonde een opbeurend woord tol U, Geachte Familie mag richten, dan voorzeker mag ik U wijzen op deze talrijke schare, vrienden van hemde en vei re toegestroomd, op eene geheele Ge meente, die door Hunne tegenwoordigheid getuigeu afleggen, van achting en liefde, ge tuigenis van erkentelijkheid voor hetgeen uw goede vader voor ons gedaan beeft. Burgervader 1 dankbaar voor zoovele wel daden. die gy ons bewezen hebt, gevoel ik mij als wethouder gedwongen, in naam van net

Peel en Maas | 1898 | | pagina 1