i AJfe Ma W. van den MuL.kliof-Sassen. u Drankmisbruik DE DOCHTER tïaaaaaQ ZATERDAG 26 V Kl Uitge> EI3I m Deze Courant verschijnt iederen Feuilletoii. VEROORDEELDE. Za terdag. ^oM'dg Had in de piro. indruk w$j|Sw Den Abonnementsprijs par kwartaal voor Vkmrat 50 c. franco por post 0* c. voor het buitenland bjj vooruitbetaling 86 c. afzonderlijke «nmmers 6 c. Prijs der Advertentiën: van 14 rogels 20 o. elke regel meer 5 c. groote letters on vignetten naar plaatsruimte. Adverteutiëu, 3maal geplaatst, warden 2maal berekend. Advertentlen of Ingezonden Stukken gelieve men Vrij dag vóór 2 uur 's middags te bezorgen aan het Bureau van nPeei en Maas14 te Venray. de voornaamste oorzaak van armoede en gebrek. Veel hoort men tegenwoordig; kla gen over den treurige» toestand van maatschappij en huisgezin. Allerwege worden jammerklachten aangeheven over de slechte lijden. De verdiensten zijn te geriug. liet loon is te laag. Men kan zelfs aan zijne ïlóoddiuft niet voldoen. Men moei honger en gebrek lijtien. Het valt niet te ontkennen, dat die klachten vaar zijn, dat de toestand \et*| te verschen overlaat. Bedroevend ziet het er in verschei dene huisgezinnen uit, waar gebrek heerscht en soms zelfs h> t hoogst noo- dige ontbreekt. Veelvuldig zijn van dat alles de oorzaken. Bene hoofdoorzaak is echter het misbruik van sterken drank. Dit is de kanker, die knaagt aan het welzijn van den werkman. 't Is als een vergif als ro/cngeur ingoslurpt, dat langzaam maar zeker het huisgezin ten gronde richt. Het lijdt geen twijfel, zulk een huisgezin kan niet welvarend, kan niet gelukkig zijn. Hoe hoog zijn loon ook zij, hoe goed hij ook zijn ambacht kan, een werk- \v. J. 8M1ET. 87 man die aan den drank verslaafd is, kan niet vooruit komen. De drank kost geld. Voor den dronkaard is de kuik een afgod «n denkt er slechts aan, om aan diens eisch te voldoen. Dronkenschap volgt op dronken schap. l)e oene stuiver na den anderen verdwijnt in den zak van den herber gier, lot de ellende voor goed binnen dringt. ■'j Men vindt huisgezinnen, waar geld uig«uoeg verdiend wordt, en die noch tans ar.uier zijn dan de mieren, waar dikwijls reexls op Maaadag en Dinsdag de muizen dood voor de kaet liggen. Alle inkomsten worden geofferd aan den drankduivel, In het armenhuis van zekere ge meente stierf onlangs een man van 77 jaar. Het was geen eigenlijke dronkaard geweoet, maar toch had hij dagelijks ongeveer v30 cents uitgcg Jeu aan sterken drank. En nu kon lij uitrekenen in vitflig jaren Ujd. voor 1 dagrest op had opgeslurpt van gulden De man hard rijk kunnen Bijn eu stierf nu in ai moede en gebrek. Allen die aau den drank verslaafd zijn, slepen in ellende bun rampzalig b'-staan voort. De huisgezinnon gaan achteruit; de ïeubelsHikkon worden verkocht. De dronkaard bekommert er zieh niet over tot alles is opgeteeid. Vckarlyk diep ongelukkig wordt menig weikinansgezin door den ellen dig «n drank. D« zoete genoegens van het familie- Ie. en verdwijnen, geluk en vrede, D blik werden hautP" Je..' w ederkoerige liefde en hoogachting gaan te loor. Integendeol, ellende, lw ist en twee dracht nemen hun intrek. Wordt vervolgd. der van den Heer KILLEN, voor de ledsn van den Boerenbond en den Bouicvakbond te Venray. Verleden Zondag haddcD wij het genoegen, den oprichter en voorzitter der Veroeniging van Cnderlingen Bij stand te Hiée (Belgisch Limburg), voor onze leden van d-.*n Boerenbond en Bouwvakbond eene zakelijke dracht te booren boude.; V - u in die le .a m a arbeid'- vens- zfjn gei en steeg Ua«»u^ .an zijne talrijke toebooiders, ;t nog wist bij dlze to boeien, i dooi' bun te wijzen op de verkregen I resultaten door het vereenigingswezen in de Belgische Kempen, vooral door den Boerenbond. Terecht woeht de spreker zijne voor dracht sluiten uiet de w oorden, «daarom God ter eer, u cji uwon evenmeusch ten zegen, vertenigt u en dan zal ook voor u de spreuk van den taaien Vlaming bewaarheid worden Zij w ildon wat «as recht en wonnen wat yj.j wilden." De beperkte plaatsruimte in ons blad gedoogt niet om deze redevoering in zjjn geheel op le nemen, doch wij zich bij euuo plaats bepaalde, dis hij over het boofJ had gezien, en die hem met verbazing vervulde. Wat zie ik riep by uit; uw geheele furtuiu is hierop a«n Helena overgemaakt, Maar dan blijft, er voor u en uwe zuster niets uieer over. M ^n- willen hierin zooveel mogelijk voorzien, door de voornaamste punten weder te geven. Na een Mik op den maatschappelij ke» toestand en de verhoudingen der verlichte 19de eouw, wier egoisme hij in het voorbijgaan geeselde, en eene schitterende verheet lijking digheid, niet die aalmoe- maar die in nuttige ver medebroeder eene kracht, i om in zijn vak een eer' vinden, ging de spreker ov Boerenbond, als volgt «Eene Vereeniging, die al de instellingen w aai van ik ;oo e, in zich bevat, of ten mit bevatten, is zeker de Boeren lotid. Daarin toch kan men. oprichten: onderlinge veeverzokeringen, samen werkende melkerijen ot.-l«rlntge ver zekering tegen t uaudgchade, zieken den, spaar- er. let-"1,4 - J afdeelingen voor aaukoo* I der, meststoffen enz. w Zou er wol eene die uit bet vereei.. J^efda- ^elt, den leent, bestaan te tot den VI". roode oproervaan daar geen bloedige omwenteling in 't leven riep. En diezelfde boer, die zich steeds op zulke voorbeeldige wijze van zijne plichten als staatsburger kweet, die zelfde boer zou zijne rechten door den Staat miskend zien Zijne rechten, zijne belangen, maar ze waren nauwelijks door den Staat f?elvr- ('z 1 kt J wij-'ihleu. door onzen volks- vertiI-juilegpliger, mijnh. Ilelleputte, en j ."vi'1, heer Mellaerts in Belgio •eden die belangen kennen, •men die boeren, die steeds en in den staat volbrachten, echten eischen. 3nhonden tellen thans mee in Beibgs Verschillende hunner vergaderingen werden rocJs vereerd door liet bezoek van der» Minister van Landbouw-, dikwijls vergezeld door een zijner collega's. Staatsbestuur moedigt het .en van nieuwe bonden aan. i)e verdiensten 'au den Algemeeneti Secretaris, den Eerw. beer Mellaerts, stOi.' ';ik voordeel kan trekken, als wei t-i-Gc-u door den Koning beloond, door de 'and I (hem in de Leopoldsorde te benoemen, Eu indien dio nuttige slava tot dus verre zoo dikwijls reden tot klagen bad. indien hij to' lijke behande tnet leedo oo< d&u uiet, oma leven, geen k die stiefinoeder- aatshesturt-n i, is bet -icings- en in dat zoo krachti Weest verzekt uwe stem in den i. ,.u inden, indien uwe vem .lelt hunne rechten zullen eischen. Aan den Boer, d^e steeds Godsdienst, Huisgezin en Eigendom eeruiedigde, heeft België het te danken, dal de Helena snikte. Neon, riep Tordiuo di-p bewogen uit, zoo iets zal nimmer gebouren. Tegelyzeriijd sprong lig op en nam den jongeling bg de hand en sprak: Welnu, dnu heb ik een ander voorstel, dat u beier zal Igkon Hij wenkte Helena om naderbij te komen, nam hare hau l en legde die iu de hand van Karei, terw ijl by op plechtige» toon s. rak: Kiudeieu, ik weet dut gy elkander lief heb! I Welnu, zijt gelukkig Moge uwe echt verbintenis zoo gelukkig zijn, als gij beiden bel verdient en mgn hart u toewenscbi Een zonnestraal, dieju st door bet geopende venster naar biunen drong, vei lichtte met haar gouden glans oen tooneel, (e schoon om door onze pen beschreven ie worden.... BESLUIT. Drie maanden na deze gebeurtenis werd liet huwelgk van Karei en llclsnu in suilen een voud gevieid. up d'-nzeifden dag had de verloving plaats vrii Willem Meermans en Anna Verinuggen, wier eculverhuuenia zou lams hebben als Willem de zaken met zijn huis in Am*-'' v«i-efteud 1 a' on geen enkCj gew ichtig vraagstuk over landbouw- v ordt in Belgio opgelost of de Eerw |10er Mellaerts wordt in do bureaux van 't ministerie ontboden om daaio er eerst zijne meening te doen geide». „1 heeft de hoerengilde nog maar een ki .et>taan, 't is toch eene macht, irmode afgevaardigden en ministers tv r-jlJ,uen lubben. L fif het ligt niet in mijne bedoeling, U zoo t.evv over het nut der boeren bond'— lo spreken. Mijn plan is U hede. een en ander te tortellen over de hoerengilden van Belgisch Limburg." pc *->rhaaI besluiten met de op- ■ds de onschuld bescher- vt eu iedere misdaad ht brengt. -T D E. f]g M <»VTIK I. VAN DBN DOOII Ondanks de bemoedigende woor-deu van Anna, bleef Willam zich voortdurend «tonde len. Onverpoosd wijdde hy zijne krachten aan d« oplossing van de gionte kwtwtio, de terug gave van liet gestulen erfdeel. dut nan iieleua Ttrdirio toekwam. Ongeveer eene maand na den dood des bankiers liet Karei zich op zekeie» morgen bij den boor Tordiuo auiidienen, uiet verzoek iiem te mogen spreken. Dorothea. die den jongeling de deur opende, oordeelde bet niet dienstig om hem in bet koude Spreekvertrek te lateu. Zy gel.-idde hem derhalve naar de huiskamer, waar Helena be/ig was met een bandwerkje. KareJ ontstelde niet weinig, toen bij zoo plotseling voor Helena stond; bij stamelde eeno verontschuldiging. Ook Helena ontslelde, doch zy wist bare ontroering te verbergen; vriendelijk stak zy hem de hand loe en heette hem vriendelijk we'kom. Karei scheen geheel het gebruik zjjner tong verloren le lichbru. Met moeite bracht hg eenige volzinnen voort, die too en beduidend vuren, dat bij er zich voor schaamde. Dit werd peg erger, toen hunue blikken elkander ontmoetten co tegelijkertijd blozend neersloegen. Helena onderbrak weer een oogeiiblik bet s ilzwygcn, dom- hein te spreken over het weder, over Intro hloetm-n, kortom over dia nietigheden, wakke men iu oogenhlikkeu van spHiining mat gretigheid aaagrijpt, om teil Uiiiule du pjjnlyko stilte eonigzius af te breken. Eindelijk vei scheen de heer Tordiuo, die Kai«! uiGioodigdo nru.st hom plaats te nemen, waai na liij heai vriendelijk naar de reden van gij» bezoek vr<»eg. Karei sloeg sulzvs ijgend den blik op Helena die zich oiiafgc-hioken met haren aibetd bezig hield. Wilt gij my misschien afzonderlijk spieken t vroeg de heer Tordiuo, dien blik volgende. Volstrekt «ie» u' hertiaro Karei, hetgeen ik b- beti mejuffrouw ooi u aan bare aansi gereedhe reikte iijMiiiiiiiijn i \Mapjyi* I)at is niets, hernam Karei bedaard, want hetgeen mijn vader heeft nagelaten was bet kapitaal van mejuffrouw uwe dochter, dut hij slechts beheerd heeft. Neen, neen, spruk Tordiuo mot vuur, op die wijze moet gij do zaak niet uitleggen. Gij behoeft sleebts datgene uit le koeren, wat uw »ader zelt geërfd heeft. Ik versta zulks anders, antwoordde Kuiel ernstig, veroorbof mij gcone uadore rei Waiing te gevet; deze zou mij te diep iu de ziel gryj en. En ik zeg u, dut ik dn nalatenschap op die wijze voor mijn dochter uiet aanvaard, tiep Totdino; al hetgeen uw vader na de aan vat» ding van hot eifdeel jrowonoou heeft, is het eigendom vun u en u< verlang uiet meer. Dat .willigen, zeide Karei -maal gere geld is. ino U_.I»I.1 am. 'M'nJJi— .n.i i k<-er als een hartelijke geiukwensch gericlit werd tot het jonge, gelukkige eu door hen zoo geliefde paar. De lieer Tordini, die nis Holbein zooveel ri ustige dagen gekend liad, was thans als het waie verjongd, niot alleen oin het geluk van zijne dochter, maar ook omdat hij zich nu met opgeheven hoofde, en gezuiverd van alle schui l in de maatschappij kon vertoonen, iets, waai over zijn zwager Dellaar niet minder verheugd was. Wat mevrouw Vermuggen betreft, deze keurde natuurlijk hel huwelijk van Karei en Helena zeer af; doch van hare meening, als stiefmoeder, weid dioiionnrcnt geen notitio genomen. Daar zij haar persoonlijk vermogen terug- hek omen had, verliet zij oniniddelyk met hare b»idö dochters eene woning, waarin zy niet uieer naar willekeur kon heerschen. Doelt ook in hare nieuwe woonplaats werd zy spoedig bekend wegens hare ontembare heersch/uebt, on als eene gevaarlijke, kwaad sprekende vrouw veracht en geschuwd. De oude Jacob, aan wie» voornamelijk de onthulling van het duistere feit te danken w;i«, weai deswege vervolgd door den gh.eien- n haat van mev-ioiiw V'ernmggc», doch do jede oude lacht met hare ijdule woede en is .mig tevreden als hij het geluk van den l ugdigen bankier en zijne aangebedene gade <vp«.|VUWt.

Peel en Maas | 1898 | | pagina 1