neg enti en de ja a rg ang
W. van den Munckhof-Sassen.
DE DOCHTER
:roor deelde.
Bekendmaking.
ZATERDAG 12 FEBRUARI 1898.
No. 7.
vr
Abonnementsprijs par kwartaal.
voor Venray 50 c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers 6 c.
Uitgever
Prijs der Adyertentiën:
ran 14 regels 20 c.
elke regel meer 5
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentiün, 3maal geplaatst, w irden Smaal berekend.
Deze Courant verschijnt icderen Zaterdag.
Advertentien of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrij
dag vóór 2 uur 's middags
te bezorgen aan het Bureau van
wPeel en Maas" te Venray.
Men is toch ook maar
eens jong
«Dat is een waarheid," zou men
zóo zeggen, «als een koeEn dat is
*-• 'öók zoo.
Maar in welken zin, met welke
bedoeling wordt die waarheid meestal
uitgesproken
Meestal hoort men haar uit den
tnond van ouders, die te laf en te
flauw zijn om het kwaad bij hun
kinderen te willen zien, berispen,
tegengaan, bestraffen; meestal hoort
men die waarheid gebruiken als een
dooddoener om rechtmatige klachten te
doen verstommen.
«Met: is dan toch ook maar eens
/.mg!" Die waarheid wordt met medc-
lijdend schouderophalen of op spulten-
'óen toon uitgesproken door vele man
nen of vrouwen, die vrij wat "p hun
kei (stok hebben, «lie in hunne j'-ugd ook
zoo het eeu en ander deden, dat niet in
den haak was, of die uit domheid of
^jbteiuuigheid nalieten, wat ze hatfjjeu
rnoelen doen.
«M«» is dan toch ook maar eens
jongJa, dat is een waarheid vol
diepen ernst en die daarom allerminst
\erdient misbruikt te worden, die iute-
gèndeel waard is iederen dag te worden
lb .dacht en betracht.
'Eens k<>ml maar voor den menseh
de» tijd om te loeren, voor de groote
ti/k die in het maatschappelijk leven
Feuilleton.
W. J. SMIET.
V l J
I .'cu Je bankier zijn verbaal gefiindigd hn^J,
ld tl Ilellaar jeJedieiijk bekend was, sprak
d,,.:
Ik koester hoogachting voor uwe vader-
lii flc, maar hebt gij .wel overwogen wat eens
bol lot van Helena zal zijn. indien uw zoon
verneemt dat zij de dochter van Tordino K
Gij \jeot zoo goud als ik, welk vonnis op baar
vader Aim. Zou liet van uwe zijde niet hoogst
onvoorzichtig zijn uw zoon van d'-ze zaak
on1 Jndi'g te laten. Zeg lieru liever alles zonder
i jlste vèij'ei'9; r. gelijk is dit voldoende oin
zaj *enegè;>lieid aan bet wankelen te bleu-
dJ
God.' kier maakte eene afwerende bewo-
be/.wa te hand.
,VciV>Cgiiig voort:
jju| .„.j uw zoon dan nog in zyno liefde blijft
arden, wil ik mij belasten liet meisje over
aanzoek to onderhouden, maar vooraf
't ik u zeggen, dat ilc mij tot, niets verbind,
en Helena kiet wil dwingen iu uw aanzoek'
hem wacht, e» wee, den ongelukkige,
die zij» tijd verbeuzelt of verzondigt,
want verbeuzelde en ve-rzondigde jaren
zij» met geen geld van de wereld terug
te koopen.
Eens komt maar voor den mensch
den tijd om zijn levensplan te maken,
en tot volvoering van dat plan zijn
krachten naar lichaam en geest fi isch
en ongerept te bewaren, fiisch en
ongerept, om zo te gebruiken in den
strijd van het leven, die dikw ijls ont
zettend moeirlijk kan zijn.
En 'l sluit in 'l geheel niet in dat de
jaren van jonge mensclien daaidoor
verdrietig, naargeestig, somber eti
vervelend moeten zijn, dat men eenige
leeftijden moet overspringen en onna
tuurlijk kalm en bedaard zijn.
Waarlijk niet
Daar zijn er gelukkig, die beel wal
werkten en dachicn en leerden toen zij
jong waren, die met stralendcn blik en
dankbaar hart genoten, wat hol leven
zoo al heerlijks en schoons aan de j>*ngd
te genieten geeft, maar die het loonden
te begrijpen, hoe er dikwijls veel moet
gedaan, maar ook veel moot gelalen
worden, om iois van beteekenis te
worden.
Die hart on leven rein bewaarden
van het kwaad, en welke het geluk
hadden ouders te bezitten, die dat ook
begrepen, en niet door ouderlijke ijtlel-
heid en dwaasheid verblind, de
kinderen lieten doen, wat onbetamelijk
was en verdei fel ijk voor heel hun
volgend leven.
Want als 't niet zoo treurig ware,
zou 't dikwijls zijn om hartelijk te
lachen, w anneer men ziet, hoe honder
den ouders hun eigen glazen inwerpen,
door le lachen om het kwaad, dat hunne
lieve zoontjes en beminnelijke
dochtertjes soms uithalen,.... wat later
toe te stemmen-, trouwens ik beb daar geen
recht toe.
Ik beb mijn stervend kind beloofd voor haar
to zullen zorgen, en die belofte wil ik getrouw
volbiengen.
üp bet liooren dezer woorden trok de
bankier wrevelig de wenkbrauwen samen.
Toen sloeg hij bet groenachtig oog tot den
beer Hollaar op en zeide:
Nimmer zal ik het van mij kunnen ver
krijgen mijn zooi/ met de geschiedenis van
Helena bekend te maken Voor hem zal zij
altijd de dochter van deu braven Meermans
blijven.
Waarom voor hem den sluier van het
verledene (opgelicht, daar bij slechts schande
en oneer bedekt!
Verleen mij uwe Hulp. zonder dot ik die
bekentenis afleg-, laat haar de echtgenonte van
irjn zoon worden, en nimmer zal mij liet
geheim over do lippen komen, dat gij haar
oom en de zwager van Tordino zijt.
Wat zoudt gij van my verlangen? riep
do lieer Dcllaar, zijne blikken voor die des
bankiers neder slaande, die hem gelijk de tijger
zijne prooi, niet zijne vaDche oogen beloerde,
wie geeft u bet recht mij in mijne woning te
beledigen. en pogingen te doen oin mij tot
een voorstel over te Inden, dat ik verfoei?
Iu lievige drift stond iiij op en dooi liep het
vert rek
Maak u niet driftig, mynheer Dellaar!
zcido do bankier op kalmen loon, ik wil u
volstrekt met beleedigon. maar er u alleen op
wijzen dat het voor beide partyen beter is,
indien do naam van Tordino voor altijd be
graven wordt.
denzelfden ouders bittere tranen ontlokt
aan het oog en woorden vol weemoed
aan de lippen.
Laat vader en moeder er maar voor
zorgen, dat het geweten hun later niet
toevoege:
«Wat kwaads uwe kinderen doen,
en wat smart pij lijdt door dat kwaad
't is alles uw eigen schuld."
Had men 't vroeger maar ernstig
bedacht, dat kinderen maar ééns jong
zijn
De Burgemeester van Venray
Gelet op de artt. 11 tol en mot 13
der wet van don 7 September 1896
(Staatsblad No. 154).
Noodigt bij deze de mannelijke in
woners dezer geuiecntp, tevens Neder
landers, die voor of op den 15 Mei
1898. den leeftijd van vijf en twintig
jaren hebben bereikt, en aanspraak
wenschen te maken oin geplaatst te
worden op do KIEZERSLIJSTEN,
uit, daarvan voor den 15 Februari
aanstaande ter gemeentesecretarie te
doen blijken.
lo. Voor het geval zij in eone
andere gemeente over het volle laatsl-
verloopcn dienstjaar in eene dor rijks
directe belastingen zijn aangeslagen,
wal de grondbelasting betreft in eene
andere gcmeen'e of in meer gemeenten
le zarneti tot een bedrag van ten minste
f 1.door overlegging der voor
voldaan geteokende aanslagbiljetten.
Hierbij zij opgemerkt dai de aanslag
der vrouw geldt voor don man, die
van minderjarige kinderen wegens
goederen, waarvan hun vader het
Gy weet dat nog slechts weinige mensclien
kennis dragen van zijne verooi deel.ng, die uu
bijna twintig jaren geleden heeft plaatsgehad.
Wy moeten geen slapende wolven wakker
maken, of wilt gij opnieuw uw naam, die
thans met eerbied genoemd wordt, in opspraak
brengen en aan verguizing blootstellen? Want
bot kind, dat toen uwe zorg vereisohte en
door u aan armoede werd prijsgegeven, zal
boo goed gij bet thans behandelt, voor u do
grootste schande zyn; men zal u om uwe
hardvochtigheid laken en u als een onuieuscli
mot den vinger nawijzen. Wees dus verstan
dig; gebruik uw invloed om myn zoon gelukkig
te maken; daardoor zul; gy uw uiisdryf groo-
telyks herstellen en tegelijk uw naam onge
schonden btjwaren.
De lieer Dellaar had, tcrwyl de bankier
sprak, dikwijls treurig bet hoofd- gesc-i.ud,
want niet altijd waren zyne denkbeelden in
overeenstemming uiet die van den heer Ver-
muggen.
lly p-'Ogde zich echter te overtuigen, dat
diens woorden veel waathciJ bevatten, en
zijn raad niet geheel lo verwerpen was. De
gedachte alleen dat zyn naam aangerand er.
veracht z< u worden, joeg hem schrik aan en
bracht zijne goede voornemens aan het
wankelen.
Daarom besloot by tol bot voorstel van
den bankier toe te treden en bent naar vermo
gen ill zijn plan bij te staan.
Verniuggen, verrukt zoo goed in zyn Hst
geslaagd te zijn. verliet met een vei licht hart
hel huis.
I)o grondslag tot liet herstel van zijn be
minden zoon was gelogd, spoedig hoopte hij
vruchtgebruik heeft, voor hunnen
vader.
Aanslagen in de grondbelasting we
gens onroerende goederen ecner onver
deelde nalatenschap gelden ook voor
den mede-eigenaar, wiens naam niet
bij den aanslag in hel kohier is
vermeld, mits zijn aandeel in dien
aanslag ten minste f 1.bedraagt.
Door den aanslag in de grondbe
lasting wordt verstaan de Hoofdsom en
de Rijksopcenten.
2o, Indien zij niet overeenkomstig
het bepaalde van art. 1 sub a zijn
aangeslagen, voldoen aan eene der
volgende voorwaarden
A. dat zij als hoofd.-n van gezinnen
of als alleenwonende personen op den
31 Januari sedert den 1 Augustus van
liet vorig jaar hebben bewoond
krachlens huur, achtereenvolgens in
dezellde gcumente niet moer dart twee
huizen of gedeelten van huizen, voor
elk waarvan, met of zonder bijbehoo-
rende grond of lokalen en bijgebouwen,
niet ter bewoning bestemd, de werke
lijke huurprijs per week berekend ten
minste heeft bedragen: Venray (dorp)
f 1.eti Venray (overig deel) f O.SO,
of, krachtens eigendom, vruchtgebruik
of huur, eenzelfde vaartuig van ton
minste 24 kubieke meter.
B. dat zij op den 31 Januari sedert
den lslcn Januari van liet laalst'-erloo-
pen jaar bij denzelfdcn persoon, onder
neming, openbaie uf bijzondere
instelling in dienstbetrekking of als
inwonende zoon in het bedtijf of beroep
dor ouders w erkzaam zijn en als zooda
nig over dat jaar een inkomen hebben
genoten: voor Venray (dorp) f300 en
Venray (overig deel) f 275.
Bij de berekening van hot inkomen
worden vrije woning of inwoning voor
Venray (dorp) op f37.50 en Venray
hem weer even gezond als weleer aan zijne
zijde te 2ien.
Tevens kon hy dan ook, volgens zijne
zienswijze, gedeeltelijk aan Helena liet kwaad
vergoeden dat hij haar vader Totdino had
berokkend.
Zoodra iiij vertrokken was, liet de l.eor
Dellaar Helena ontbieden.
liet meisje mankte zich juist gereed om zich
tot hem te begeven, toen een bediende haar
kwam mededoelen, dat er een heer in de
spreekkamer was, die haar oogenblikkelijk
verlangde le spreken.
Nieuwsgieiig om te weten wie die vreemde
ling was spoedde zy zich naar de spreek
kamer.
Nauwelijks had zij de deur geopend, of zij
•oolde zich door twee krachtige armen om-
alten en weerklonken de kreten onder eeno
ut ige omhelzing:
Willem
Helena mijne diei baro zuster.
liet was WiHein Meermans, die voor eeni-
gen tijd nam Amerika vertrokken was.
Nadat zy zich eenige oogeublikken aan de
ui'stoiting van hun gevoel hadden overgege-
•eti, iiwk'o du voor eene kalmere gemoeds
stemming plaats.
Naast den jongeling gezeten, die weleer
loot- Helena ats dood beweend w as, vergal zij
I de rampen, die zij in zijne afwezigheid had
moeten verduren.
Zij di ukle teeder zijne hand ut de hare, en
kon zich bijna niet verzadigen met hem te-
aanschouwen.
Na eenige oogeublikken vroeg Willem op
crnstigen toon:
(overig deel) op f 25 en vrije kost en
inwoning Venray (dorp) op f 200 en
Venray (overig deel) op f 175 gere
kend.
C. dat zij op den 1 Februari in
het genot zijn van een door eene ópen-
bare instelling verleend pensioen van
een gelijk bedrag als onder B vermeld;
met dien verstande dat voor hen, die
in beide gevallen verkeeren, zoo
noodig ter bereiking van het ver-
eischle bedrag, het inkomen en het
pensioen worden samengeteld.
D. dal zij op den I Februari sedert
een jaar den eigendom met recht van
vrije beschikking hebben van ten minste
f 100 (nominaal), ingeschreven in do
Grooteeken der Nationale Schuld of
van ten minste f 50, ingelegd in do
Rijkspostspaarbank; en
E. dat zij hebben voldaan aan de
eischen van bekwaamheid, door of
krachtens de wet gesteld voor de be
noembaarheid tot eenig ambt, voor de
vervulling van eenige betrekking of
voor de uitoefening van eenig bedrijf
of beroep.
De modellen voor de aangiften hier
boven vermeld zijn ter gemeentesecre
tarie kosteloos vetkrijgbaar.
Wijders wordt opgemerkt, dat voor
lien, die krachtens vroeger gedane
aangifte op de loopende kiezerslijst
voorkomen, eene hernieuwde aangifte
onnoodig is, indien de plaatsing op die
lijst berustte op:
1. bewoning van een huis of ge
deeltevan een huis uf \an een vaartuig,
mi's zij op 31 Januari alsnog het>*
zelfde huis of een gedeelte van het
zelfde huis of hetzelfde vaartuig
bewonen;
2. genot van pensioen;
3. bezit van eene inschrijving in
de Grootboeken der Nationale Schuld
Helena, gevoelt gij u hier in huis ge
lukkig?
Ik ben tevreden, hernam Helena, geluk
is cellier voor my op aarde niet weggelegd,
Gij weet..
Ik w eet alles, hernam Willem haar in de
rede vallende, maar waarom zou het geluk,
dat ik gevonden heb, ook u niet eenmaal ten
deel kunnen vallen?
Ach. Willem! hoe kunt gij zoo iets vra
ger. Is er voor de dochter van eeu veroor
deelde nog vreugde le vinden
Il<md op liep Willem, in groote drift
opspringende uit; gij wilt toch de nagedachte
nis van onzen braven diet baren vader niet
schandvlekken.
Bedaar, Willem, zeide Helena in tranen
losbaistende, gij weet immers dal ik van mijn
eigen vader sprak.
Hek-nul riep Willem ontsteld, zijt gij.
krank zin nig geworden
Helena wist niet wat zij van dien uitroep
moest denken: zij had hem immers per brief
hare droevige geschiedenis medegedeeld; Ito®
kon hij Jan het gesprokene van haar vader op
zyn vader toepassen.
Zij nam den jongeling bij de hand en sprak
op z.ichleo toon:
Maar WilU-m. herinnert gij u dan den
brief mei meer, die ik u over dit onderwerp
schreef?
Ken brief!: nimmer hebt gy tny iets
dienaangaande geschreven.
Hebt gij dan mijn laatste schrijven niet
ontvangbn, waarin ik de reden blootlegde-,,
waarom ik hel door u gezonden geld weigerde.
H 'ordi vervolgd.