w.
KÖÜST @a
van den Munckhof-Sassen.
KERSTMIS.
Koffis drinken.
Abonnes,
DE DOCHTER
ZATERDAG 2.5 DECEMBER 1S9T.
A CIITTI EN DE J AA RG ANG
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Vbkray BO c.
franco per post 65 c.
voor het buitenland bij vooruitbetaling 85 c.
afzonderlijke nummers
Uitgever:
No. 52.
Prijs der Advertéfetië.n:
van 14 regels- 20 e.
olke regol meer 5 c.
groole letters en vignetten nnar plaatsruimte.
Advertentiën, 3maal geplaatst, w u-den 2maal berekend.
Deze Courant verschijnt iedcren Zaterdag.
dvertentien of Ingezonden
Stukken gelieve men "Vrij-
63 ®^3dag vóór 2 uur 's middags
te bezorgen aan bet Bureau van
»Peel en Maas" te \enray.
«Glorie zij God in dun hoogo eu
vrede den menschen van goeden wil!"
Zoo jubelden eens de Engelen koren
in Bethlehems velden, en op hetzelfde
oogenblik werd de Verlosser der wereld
geboren.
En zoo jubelen nog heden, achttien
honderd zeven en negentig jaren later,
millioenen en nogmaals millioenon
geloovigen, in hel stof gebogen voor do
altaren van hun God in de feestelijk
versierde kerken, met hunDe gedachten
verwijlend aan de ruwe kribbe in hot
slalleke van Butblehem, waarin de
Schepper van het heelal als het armste
der ruenschenkinderen op ccnige armoe
dige doeken en een handvol stroo tor
nederlag, het den Eogeleu in zalige
verrukking na.
En overal is bet feest, zoowel in do
hutton der armen als in de paleizen der
rijken, en overal verhaalt men elkander
met geestdrift die roerende geschiedenis
van de kribbe en de herders, de ge
schiedenis, die nog altijd even frisch,
even nieuw blijft, als hadde het feit nog
zoo pas plaats gegrepen.
In weerwil van de eeuwen, wolke
over dien eersten Kerstnacht zijn heen
gegaan, boeit het eenvoudige verhaal
van den Evangelist nog allen om het
meest.
Wonderlijke tegenstrijdigheid Ver
bazende wisseling van het lotzoo mag
men wel uitroepen, wanneer men be
denkt, dat de geschiedenis der geboorte
van een in liet oog der toenmalige we
reld arm en verlaten wichtja na zooveel
eeuwen nog op ieders lippen is en tot
zelfs in hare kleinste bijzonderheden
door een ieder gekend wordt, terwijl de
daden, ja de namen zelfs van hen, die
toenmaals de wereld beheerschten, zoo
goed als vergelen zijn, hoogstens nog
aan enkelen bekend.
Doch onze verbazing zal'ophoudon,
indien wij beseffen, dat het apwicbtigsie
feit uil de wereldgeschiedenis, wat zijne
beteekenis betreft, in het niet zinkt bij
ecue gebeurtenis, welke de wereld van
aanzijn deed veranderen.
Mei den diepsten eerbied en bewon
dering staren wij heden nog in onzen
geest terug op het schouwspel, dal hel
toonoel in die grot van Bethlehem in
dien eeuwig gedenkwaardigeu Kerst
nacht opleverde.
O, hoe moet niet elk rechtgeaard
christen in onzen tijd r!:eu&,\ onwe
tende herders benijden, wien het voor
recht beschoren was, dei kleinen Jesus
in zijn kribbe te komen, aanbidden, en
de eerste getuigen te wezen, dat hot on
begrijpelijk geheim, do fyenschwording
vau den Eeuiggeboren Zdon des Eeuwi
gen Vaders, eindelijk 'eeu feit was
geworden.
En deze boodschap werd hen nog wel
aangekondigd door een gezant des
Hemels!
Driewerf gelukkige herders! Gij, die
vergeten luefdel te midden uwer tijdge-
nooten, wier namen der wereld nimmer
bekend zijn geworden, gij genoot bet
onschatbare geluk, den Messias, naar
wiens komst de profeten zoo lang met
een vurig verlangen hadden uitgezien,
van aangezicht lot aangezicht te aan
schouwen en Hem uwe nederige hulde
te brengen.
Gij vaart van goeden wil, want op
de eerste aanmaning dos Engels spoed-
det gij u derwaarts henen, en daarom
ook werd gij don vrede indachtig,
welken het Goddelijk Kind aan de we
reld kwam brougen.
Maar ook wij, al scheiden ons ook
bijna negentien eeuwen van hut tooneel
in Bethlehem's omstreken, kunnen dien
vrede genieten, miis wij het vooibeeld
der borders volgen.
Welaan dan, maken wij ons inden
geest op naar Bethlehem, knielen wij
vol ootmoed eu eerbi d neer aan de
kribbe van den kleinen Jesus en
brengen wij er Hem nederig onze
hulde.
Geen vrees behoeft ons terug te
hóuden, want dat aanminnige wichtje,
dat daar zogeuend zijne handjes naar
ons uitstrekt en ons mot een bemin-
nelijken glimlach uïtnoodigt, gerust
nader to treden, alsof Het zoggen wil:
-o in fo.*i p roe ft h oe 1 i h t ti ij n j uk
is", is nog geen vergramde» Rechter,
wiens fonkelenden en verontwaardig
den blik u hot bloed in de aderen doet
stollen.
Ook de rampzalige, wiens ontwaakt
geweten hem verwijt, dat hij het
slavenjuk dor zondo verkoos boven do
vrijheid, moei niet beangst zijn.
Ook hem lacht de klcino Jesus
vriendelijk toe, on is bereid, hom
tegen den strengen Rechter in den
jongsten dag ia bescherming to ne
men, mits hij gereed is om voortaan
don weg der gerechtigheid te bewan
delen.
Nog eens willen wij liet gezang der
hemolkooren herhalen:
Eero zij God in den hooge en
vrede den moukchon van goeden wil."
Welnu, laat ons van «goeden wil"
zijn en de vrede, welke het Goddelijk
Kind aan de wereld bracht, zal in onze
zielen nederdalen.
Het onmatig drinken van koffie
heeft in de laatste tijden heel vat ziek
ten veroorzaakt.
Het is daarom ook, dat vele dokto
ren meenen te mootcn waarschuwen,
legen het misbruik maken van dit
genotmiddel.
ür. Mendel uit Berlijn die ver
scheidene patiënten onder zijne behan
deling heeft, wier ongesteldheid is
ontstaan door het onmatig gebruik
van koffie heeft dezer dagen oen
verslag uitgebracht over zijne gedane
bevindingen.
Hij had sommige vrouwen g?'^~r
ken, die niet minder dan een pont'
kofli'! in d* weok dronken kUSL
Hevige hoofdpijn en slechte spijsver-
teering waren voornamelijk daarvan
het gevolg.
De zenuwen werden slap en de
handen beefden als van stokoude men
schen.
En het ergste is, dat degenen, die
op zulke wijze aan de koffie verslaafd
zijn, het niet durven laten, daarmee
op te houden, uit vrees, bij onthouding
geheele inzinking van krachten te zul
len krijgen.
Het is heel moeielijk hen, die ver
slaafd zijn aan de koffie, van hunne
kwade gewoonte te genezen.
TIoi beste is, ze die niet geheel te
verbieden, maar ze een mengsel te
drinken ie geven, waarvan slechts
enkele deelen uit koffie bestaan. Deze
leest dit s. v. pl.
Uilsluitend voor de abounés van
«PEER EN MAAS zijn voor slechts
30 cettfcs verkrijgbaar gesteld de naar
de laatste photografieën vervaardigde
(?(i)a?iaaw3a
van
H. M. koningin Wilhelmina
en
H. M. d8 Koningin-Regentes.
Deze platen zijn keurig afgewerkt
en hebbeu eene afmeting van 78 bij
68 cM.
Aan ons Bureau afgehaald of binnen
de gemeente geleverd, is de prijs van
de beide portretten slechts 80 cents;
franco per post 15 cents extra.
Ook bieden wij onzen abonné's
wederom als premie aan, de bekende
Landkaart van Nederland
met plan van de Droogmaking der
Zuiderzee, en tot den laatslen tijd
bijgewerkt, voor don spotprijs van
slechts 30 cents,
franco per post 85 cents.
Deze prachtige in kleuren gedrukte
Landkaart heeft eene grootte van S5
lij 71 cM.
Let teel!
Deze aanbieding is slachts geldig
zoo laag de voorraad strekt en uiter
lijk tot 1 Januari.
Men wachtte dus niet te lang met
de bestelling.
De Administratie.
Feuilleton.
VAN DEN
VEROORDEELDE.
DOOR
W. J. SMIET.
25
Anna, die geraimen tijd op hare vriendin
gewacht had, doch haar Diet zag verschijnen,
was eindelijk vertrokken en had do boodschap
achtergelaten, dat zy den volgenden dag eens
zou terugkomen.
Niemand echter was meer ongerust dan
IJolbein, toen hy 's avonds verscheen.
Hij maakte zich toretond gereed, om de
oorzaak van liet wegblijven van Helena op te
sporen.
Maar waarheen zou hy zijne schreden wen
den? Het was zoo moeielijk don weg te raden,
dien het meisje gevolgd was.
Bevend mtie hij hij zich zelve liet vermon
den, dat haar misschien wel eeu ongeluk wits
overkomen.
Met. haastigen tred doorliep hjj in liet
onzekeie eenige straten, schcpe blikken op
voorbijgangers werpende, maar do hoop begaf
hem bijna geheel, toen hij ondervond, dat al
zijne nasporingen vruchteloos waren.
Geheel vermoeid, want hij had hard goloo-
pen, trad bij een koffiehuis binnen, om eene
ververschiug te gebruiken en een weinig uit
te ritsten.
Hij zette zich neder en nam een dagblad,
minder met bet doel om te lezen, want bier-
voor was hij te gejaagd, dan zicb onverdeeld
met zijne eigene gedachten bezig te kunnen
honden.
Nauwelijks was hij gezeten, of by hoorde
vaa twee beeren in zyne nabijheid hel vol
gende gesprek:
Heb je 't gehoord
Wai 1
Van dat ongeluk in de Broestraatt
Wel noen I
Dat begrijp ik niet; de heelo stad ia er
vol van.
M aar wat Ï6 het dan
Het zoontje van den heer Pellanr is
overreden en een onbekend meisje is bijna bot
slachtoffer geworden van bare poging om bel
knaapje te redden.
En toen verhaalde hy in breede trekken liet
ongeluk, dat dien dag den lieer Hollaar was
overkomen.
Holheid zat met scherpe •pmerkr.samhoid te
luis'eren,
Uit de levendige beschrijving, die van de
personen en zaken gegoven werd, was het
voor hem duidelijk, dat bier sprake was van
Holenn, en dat zy het moest zijn, wier
menschlieveud gedrag zoo buitengewoon werd
geroomd.
Ijlings spoedde zich nu onze muziekmeester,
na zijn gelag betaald te hebben, naar Dorothea
terug en verhaalde haar, hetgeen hij zoo even
gehoord had.
Bij verzocht de goede vrouw zich persoon
lijk naar liet huis van Dellaar te begeven, oin
zich van d« waarheid van het feit te over
tuigen.
Hij verontschuldigde zich dat hij zelf dat
onderzoek met kon doen, daar hij te vermoeid
was.
Dat was een zeer geldige verontschuldiging,
waut hot zwoot liep den man langs het gelaat
en bij boeide zoodanig, dal hij zich slechts met
groote moeite kon slaande houden.
Niettegenstaande het late uur begaf Doro
thea zich direct naar de woning van den heer
Dellaar.
Holbein zou daar op bare terugkomst
wachten.
Hare afwezigheid was kort van duur, den
groeten afstand m aanmerking genomen.
Uit het verslag dal zij den heer Holbein van
lutre zending gaf, bleek dat Helena, ofschoon
niet ernsiig ongesteld, toch eene vols'rokre
rust behoefde, en daarom met gestoord mocht
■worden.
Den Volgenden dag kon zij echter haar
komen bezoeken, en zich zoo lang zij wilde
met baar onderhouden.
Holbein scheen by het vernemen dier
tijding geheel gerust en vertrok opgeruimder
dan ooit,
Dorothea daarentegen was minder tevreden
eu verlangde vurig naar den dag van morgen.
XII.
Toen Helena den volgenden morgen ont
waakte, gevoelde zij zich gehec-l hersleld, en
ofschoon hare verpleegster haar aanried nog
een weinig lust te Jiomon, wees zij dut ver
zoek van do hand en verliet weldra baié
legerstede.
Met den terugkeer van frissche krachten en
nieuwen moed had haar levens eene angstige
bezorgdheid aangegrepen voor den muziek
meester en Dorothea, die, naar zij vermoedde,
onbekend waren met hetgeen haar ovei komen
was.
Zij zouden zich zeker hare afwezigheid niet
kunnen verklaien, eu mogelijk vergeefscbe
pogingen aanwenden, om iets van haar te
vernemen.
Daamm besloot zij nog don/elfden dag naar
de woning van Dorothea weder te keeren, om
hare moederlijke vriendin omtrent haar lot
gerust te stellen.
Toen zij geheel gekleed zijnde, zich naar
beuedeu wilde begeven, waar, gelijk de ver
pleegster baar ge/.egu had, de kleine Edmund
lag, werd er op de kamerdeur geklopt en trad
een oogenblik later Deilaar binnen.
Hij zag er zeer bedrukt uit; zijn doffe en'
rustelooste blik getuigde dat hy dien nacht niet
veel geslapen had.
Hij trad op IJeleua toe, drukte haar met
vuur de hand eu sprak
Het doet mij genoegen u reeds buiten
het bed te vindon; hel strekt mij tol bewijs,
dat uwe ongesteldheid geweken is.
Wel mynheer, 'i was niet erg.
Ju wel mejuffrouw, erger dan gij meende
en zonder uwe tusselienkomsi was mijn zoon
zekor verongelukt.
Welnu mijnheer, ik zegen het lot, dat
m'y ojj die plaats voerde.
Veroorloof mij dus, u de i dank te bren
gen, die u zoo rechtmatig luokutu mijn mond
kan echter niet uitdrukken, wat myn hart
gevoelt. Stel u dus met deze weinige woorden
tevreden, en geloof dat gy ten allen tijde iu mij
een beschermer zult vinden, dien gy nimmer
te vergeefs om hulp zuit inroepen, en wiens
dankhaai beid eveu grenzeloos ah zijne vader
liefde is.
Diep bewogen zweeg hij stil.
Ook Helena was ten zeerste ontroerd. Be
ven 1 stond zij voor baar ooiu, inde verbeel
ding verkeereude dat deze haar niet als familie
kende.
Zijue onverwachte verschijning, het gevoel,
dat in zijne woorden dom straalde, de gene
genheid, die hij zoo zichtbaar voor haar aan
den dag legde, dit alles maakte zooveel indruk
op haar, dat zy zich moest beiieerschen eil aan
eeu sluel vastklemmen, om niet bewusteloos
neer te zijgen.
De lieer Dellaar scheen hare ontroering te
bespeuren, ten minste hij zeide op medelij
dende!! t.oou:
Gij zijt nog zeer zwak en moogt u wel
in acht nemén- want indien gij te veel op
uwe krachten bouwde, zou hot nadeelig voor
u kunnen worden.
Zijt deswege onbezorgd, hernam Helona,
die zich een weinig lieisltdd had, het was maar
eene oogenblikkelijke gewaarwording, die mij
overviel.
Het was een oogenblik stil.
Helena Vervolgde:
Mag ik van u vernemen, hoe zich uw
zoontje bevindt?
O, met al to best, zeide de beer Dellaar
treurig.
Wordt vervolgd.