TALENTEN, zijr" ZATERDAG 7 DECEMBER 1895. ZESTIENDE JAARGANG. Abonnementsprijs per kwartaal. voor Vbnray franco per post voor hot buitonland afzonderlijke nummers 50 c. 65 e. 85 e. 6 e. t». Zij, die zich thans op PEEL en MAAS abon- neeren ontvangen de tot 1 Jan. verschijnende nummers gratis als mede een present almanak. Talenten, rormogens, gaven, krach ten, wie uwer, lezers, heeft ze niet ontvangen? Velen hebben in dat opzicht nog meer dan zij denken, zooveel wat be graven lag onder de aarde bleef ook verborgen voor het oog. En nu is ér geen kring, geen be trekking denkbaar, hoe gering ook, waarin de gelegenheid zou ontbreken, die te gebruiken. In huisgezin en be roepsleven, bij arbeid cn ontspanning in eenzaamheid en gezellig verkeer, nergens behoeft het u toevertrouwde onvruchtbaar te zijn, en daarom be hoeft geen enkel leven verloren, le Wij hebben allen »ondorscheiden" talenten ontvangen naar aanleg en behoefte, en die do meeste en de grootste heeft ontvangen, heeft ook liet meest te verantwoorden. Geen twee mensehen geheel gelijk, maar ook bij geen twee menschen de ta lenten geheel gelijk. 't Is niet licht uiltemaken wie de meeste, wie da grootste talenten ont ving, wie het meest werkt, doet ten nutte der maatschappij, de groote denker, de groote kunstenaar de groote schrijver, de man met groote werkkracht of de zoogenaamd stillen iu den lande. De man die door de drukpers dui zenden beroikt, dag aan dug, of de Feuilleton. Een echte Amerikaansche streek. De zijde naar den spoorweg- too was bijna loodrecht; omhoog, omstreeks dm tig voet boven de rail?, liepen, door in de rots geslagen ringen, de telegraafdraden; de door den stroom bespoelde zijde was insgelijks rondom steil en onbeklimbaar, eene kleine natuurlijke rots «lerkte. Carpe beschouwde deze steilte opmerkzaam een tevreden hoofdknik duidde aan dat hij ge vonden had wat hij zocht- Wij bleven niet lang in twijfel. Hij hinkte op den grond neder, deed zijne souspieds af, stak de revolver in den buitenzak ran zijno jas en knoopte deze tot aan den hals dicht, om door niets belem merd te worde». Alles aan den inau was leven en beweging; echter teekeude zyn gelaat co» werkelijk indrukwekkende kalmte. William knikte mij veelbetcekencnd toe. Nu gaat het er op los,'' zeide hij, en by had gelijk. Wij waren een dicht kreupelbosch ingeloo- pen, van alle kanten beschut, en myu vriend cn ik waren nog allyd in liet onzekere wat onze geleider voorhud. Nu wendde hij zich tol ons, op den Plymet wijzende, en zeide met gedempte stem. zoodat die bijna door het ïui- schcn van den stroom gesmoord werd -Daarboven schuilt by, dien wy zoeken, groote redenaar, de staatsman die zorgt voor de belangen van gansche volkeren of de onderwijzer die in da kleine maatschappij zijner school tot kennis en deugd wil opleiden en bo venal opvoeder wil zijn, de predikei- voor groote scharen of do vrome moeder die in haar huis alles tracht to wezen voor man en kinderen. "Wat schittert in de wereld is niet altijd het grootst en nuttigst. Gemoe delijke trouw en volhardende ijver zijn dikwerf oneindig meer waard dan groote gaven van geleerdheid en vernuft. Menigmaal deed de slinger van een herdersknaap meer dan het slagzwaard eens konings. Het zit niet in de veelheid en groothoid der ta lenten, maar in de gehoorzaamheid, trouw, toewijding, waarmede gij ar beidt en het u toevertrouwde gebruikt. Klaagt daarom niet over het be perkte van uw werkkring, bet geringe van uwe betrekking, maar klaagt over uw gebrek aan ijver en liefde on trouw. i- do. tóïaii'ios' -U schonken, tot eigen en anderer nut. Begraaf geen enkel in de aarde, laat geen enkel ongebruikt, vragend: wat zal ik, of wat zal het baten? Winst doen met hot u verleende verrijkt hart en leven, maakt u tot grooter dingen bekwaam. En hebben wij allen nu geen reden om ons te schamen, om ontevreden te zijn over onszelve, ora met vasten wil ons beter voor te nemen? Hoeveel tijds is er al niet weggedroomd, weg- gebeuzeld, weggedarleld van dat kost bare leven? Wat hebt gij met uw gaven en krachten, met uw geld en goed ge daan voor uw naaste, tot leniging van zooveel nooden, tot bestrijding mijnehoeren, zooals ik uit alles moet opmaken En wij moeten hera in zyn nest opsporen." -Maar," viel mijn vriend in, ik begrijp het volstrekt niet." -Ik weet het," zeide Carpe, knikkend. -Do vent heeft aan den rotswand, waarlangs de telegraafdraden loopen, den draad van de maatschappij waar gij gewoon waart uw telo- grammen te laten seinen, doorgesneden vangt met een telegrafilcb toestel, dat hij waar schijnlijk van zijn vroegoren patroon te Nar row sburgh gekocht heeft, het telegram op eer het verder gaat, en heeft op die wijze ook het leugenachtig telegram ann uwe bijkantoren aftezonden. Een medeplichtige wion hij nauw keurige aanwijzingen heeft gegeven, heeft bel geld afgehaald, en mogelijke zwarigheden heeft iiy in de plaats van uw vader, door zijn telegrafisch antwoord uit den weg weten to ruimen. Ik keek verbaasd naar de steile wanden op. -Maar wie kan daar boven komen?" Wij waren de ro,s omgeloopenaan den kant van den spoorweg was zij glad en steil van den stroom al, was zij ook niet te be klimmen. -Hm reide mijn vricDd, toen wij onze verkenning gehouden hadden, -daar ksn geen mensch tegenop; dot's onbeklimbaar. -Des te veiliger is het boven," zeide Carpe, zonder verdero opheldering. Eindelijk hielden wij halt tegenover eeno plaats, die de eenige. althans twijfelachtige raogelykbeid van beklimming aanbood, daar voor 't overige de wanden glad en lijnrecht omhoog liepen, liet was een smalle kloof, die verder, den stroom opwaarts, eenigsziiis biee- L. -A_. SAtVJEN. Deze Courant verschijnt iedcren Zaterdag. van zooveel zonden, '.tot opbouwing van zooveel -wankelend! Iladt ge een hart om mee te ge voelen, meo te lijder, een hart tot helpen bereid? Wat hadt gij niet veel kunnen doen doe verloochening, door beeld voor betrekkingen en vrienden voor velen om u heem» En als gij dan v(n wat gij ook deedt, aftrekt wat gedaan was uit ijdelheid en eerzucht ten wat ook geen zegen kon geven, Kórrend en prui lend en zuchtend eft klagend wat blijft er dau over da», den toets kan doorstaan Daarom, uzelven herzien, uzelven aangegrepen. Zoek qe rechte mensch op do rechte plaats':n zijn, zooveel iu u is ten zegen Ie t*jn voor velen opdat gij vrede moogr hebben als de levensdag ten einde i^Rppdut ge uwe plaats niet onnut hej beslagen, op dat men vau u kutifc.peggendie leefde niet tevergeefs. toluVc T* tlu ccu'TvtgU--ióok reeds voor dit leven: wat gij zaait, zult gij maaien. Geen wet is "'aster dan deze. Wie wél doet, wel ontmoet: den trouwen arbeider zal zijn loon niet ontgaan. En de tijd der rekenschap, der verantwoording komt'zeker, wanneer een ieder rekenschap zal worden ge vraagd van het hem geschonken©, meer van do vlijt dan van den tijd, meer van de trouw dan van de vrucht. der werd, waardoor de beklimming van daar uit gemakkelijker, ten minste mogelijk word. -Daar moeten wij op," zeide de agent met den vinger haar do spleet wijlende, -an ders is er geen weg." -Maar als de vent hoven is en ons over rompeltvroeg mijn vriend, -Dat zal bij wel laten," antwoordde Carpe, «dan zou hij zich zelf verraden, cn zou den wij eenvoudig de lotsleilie laten omsin gelen ora hem to laten uithongeren. Hij laat ons wel boven komen daar twijfel ik niet aanmaar dun komt het er eok op aan hem te pakken te krijgen. Want als. wij hoven in de val loopen, dan komen wij cr met lovend af, dat is evrn zeker." -Een mooi vooruitzichtf' dacht ik. Mid den in Ameiika, op eone bijna onbeklimbare rots door een schavuit doodgeschoten en door zon, maan en sterren beschenen te worden, zonder dat t'iiuis iemand kon vermoeden waar ik eigenlijk gebleven was!" Maar tot nudenkon was hier geen tijd voor alles ter wereld had ik niet willen terugtreden De over rotsklompen springende stroom wat spoedig doorwaad en wij stonden tot over de knieën in het water, voor de aangewezen kloof. De ageut werd, als de lichtste, vooruit geschoven. Mijn vriend volgde hem. door mij met han den en schouders ondersteund, on eindelijk klauterde ik met moeite hem achterna, nu eerst inziende hoe goed bet geweest was, dat ik als jongen in mijne bergachtige woonplaats zoo dikwijls, bij mijn eigenzinnig beklimmen juist van de steilste rotsen, mijn bioek had gesclioui d. Zie je daar niet rechte voor de grijze kolomkachel die bleeke lange gestalte, die naar de M. 1.90 loopt? die uct dat peervormig hoofd en lange dunnV nek (alsof het een aspirant voor de guillotine is) op de breeds magere hangende schouders, waaraan een paar verschrikkelijk lange abnormale ai men hangen, zijn -bul" getooid mei do. groenachtige zwarte pet met blin kende 'klep. waaronder bavrozen pin- achtige haren als versleten resten van piumccrborstels neerhangen, twee git zwarte oogen mot dito dikke spits- Yormig uitloopende wenkbrauwen, waartusscheu. de lange verwaterde neus (semitiseh. model) met beweegbare onrustige neusvleugels* .daaronder de opening der -vcrdanurigs-anstalt" ter breedte van circa li c.M., die u een tanden, bij het mi.feSto TacÈfo \b zi geven, dat alles omzoomd met een rossig stoppelachiig gewas van acht dagen en het geheel als zinnebeeld van 's menschel ij ke volmaaktheid, ge sierd met twee platte, groote, zich van het hoofd verwijderende kraak beenachtige, vleeschlooze, soelsche ooren, misplaatste klankborden van een dicimeter kwadraat; zie je hem daar omringd van een clubje van zes zijner standgenooten, allen in den tradilioneelen blauwen kiel, hem aan starende en het zich uitproestend van lachen, dat Hannes ze hier de worheid zö zit! Hallla, die heeft de gemecnlebelangens bij de kop, en zegt het er ongelogen neer. Meermalen drong mijn wel krachtige, maar ongeoefende vriend, wiens vingers begonnen te bloeden, mij zoo dicht op den hals, dat ik niet anders dacht of wij gingen weder naar beneden in de Susquehanne. die, daar ik ge scliiedcnissen van Indianen bad gelezen, altijd ie's zeer aantrekkelijks voor mij bad. Eindelyk had do agent; die als eene kat klom. de kruin bereikt en stak even het hoofd boven den rotsrand uit, dat hij echter bliksem snel terugtrok. Het volgend oogenblik had hij de revolver uit zijn zak te voorschijn gehaald, en hield die voorzichtig, loerend omhoog ge richt. Het was een alles behalve aangename toe stand. Ik klemde mij ami den rand van liet nauwste gedeelte der kloof, niet m staat de hand naar mijn wapen uil le strekken; in hot breedere gedeelte zocht mijn vriend een weinig adem te halen, en boven hing, ieder oogenblik in gevaar van naar beneden geslingerd to worden, de geheime poüacagaut. Eeuige oogeublikkcn verliepen in angstige spanning alles bleef rustig. Nu verhief de agent zijn pet en den loop van den revolver boven den rotswand niets bewoog zicb luj stak voor zichtig het hoofd omhoog, daarna volgden zijn lijf en zijn voelen toon lag hij boven. Mijn vriend, wien hij een meegenomen teugel toe wierp, wist cr nu oek op te krabbelen, on na eenige minuten stondon wij alte drie diep ademhalend achter een rotsklomp. -Ik beb bem gezien," fluisterde Carpe, -daarboven aan de andere zijde, Hij keerde zich juist om, maar hij schijnt mij met opge merkt te Lebben." Op dcc gescheurden, met enkele boomen Het kwakwater is de hoofdfactor van 's mans beredeneerdheid, met een ge voel van trotsche eigenliefde rammelt hij maar door, en heeft het woordje »ik" de hoofdrol, om zijne persoonlijke flinke, goed do ordachte redeneering beter lot haar recht te doen komen. Kijk daar gooi t ie warempel alweer een driecentent ertje in het verdroogde keelgat, haalt den half versleten, doch goed gevulden tabakszak te voorschijn, vaaruit hij met een eigenaardig soort van slag bet vierde gedeelte in drogen vorm in zijn kauworganen doet vei- dwijuen, draait in herkauwende bewe gingen de droge massa van links naar rechts en visa versa totdat het uitheem sche product mot behoorlijk vocht ver mengd, allengs den vorm van een poot- aardappel heeft aangenomen en ter hoogte van date ld0" (and ter ruste komt. -cm-hier het heerlijke uitzuigings- proccs te ondergaan, en de zich af scheidende pittigheden in waterachtige 'substanties opgelost Aen innerlijken mensch, streelend doen)genieten. m fin,» «Kè*r/;,.g spiertjes, die van het geheel zijn afge dwaald ter desinfectie gratis aan het publiek te lourneeren, doet eene slikachtigo beweging alsof hij het zoo even genotene op eens wil verorberen knijpt een oog half dicht, maakt een samentrekkende en tevens zuigachlige beweging met den moud, alsof hij flui ten wil, strijkt met zijn linkerhand do rechter onderkant van zijn kiel onder den arm in de hoogte en vervolgt zija aangevangen rede, al gesticuleerend «As ik d'rin zaat, zegt hij, zeu wo zonne beroerde weg :iie hebbe! kiekt is op de stasie an, *t is potdgod geklaagd zóveul geld as de kels dor an eweg gesmet© hebbo, cn worrum begroeid»» rotsbodem was het moeilijk voor uitkomen, en terwijl wij juist in eene kloof voortkropen, zouden eenige revolverschoten genoeg zijn geweest ons voor altijd van da aarde to doen verdwijnen. Wij hadden de richting van den door den spoorweg begrensden rotswand ingeslagen. Na omstreeks een kwartier voorzichtig voort- gekropen te zijn, hadden wij dien bereikt. Hier waren wij in de nabijheid van de telegraaf en één blik daarop gewoi pen was genoeg om ons ie overtuigen dal de agent gelyk had go- had. Een der draden was doorgesneden c-n door een. do electriciteit blykbaar niet gelei dend, lichaam verhonden maar aau de beide uiteinden waren twee goleiddradeu vastge maakt, dio, in eene gleuf gelegd, van ondeien af voor bot 0Dgewaper.de oog niet zichtbaar waren. 't Was duidelijk de bedrieger had de tele grammen opgevangen en daarna verder ga zonden. terwijl hij er zelf ook kon opgeven zojwel als elke andere ophouden of naar zyn goedvinden veranderen. Nu was hei een gevaarlijk werk de plok te naderen waar de bedrieger zijno toestellen geplaatst had. Zoo\eel was zeker: troffen wij hem aan terwijl hij bezig was, dan was een strijd op leven en dood onvermijdelijk. l)e draden strekten ons tot gidsen. Na ongeveer twaalf schreden, brachten zij ons aan een om hoogstekende» rotsklomp en van darr blijk baar naar eene lager gelegen plek. Cmpe hief den viDgcr op. Wordt ceredgd.

Peel en Maas | 1895 | | pagina 1