GELUK. len Slimmerd, ZATERDAG 28 SEPTEMBER 1805. ZESTIENDE VARGANG. Abonnementsprijs per kwartaal. r,o c. voor Venray franco per post voor liet buitenland afzonderlijke nummers 80 c. 6 c. No. 39. Uitgevi p Xj. A. S-A- lBBlST. Deze Courant versci;ii t icclcrcn Zaterdag. Prijs der Adverlentiën: ran 10 regels 30 c. elke regel meer 6 c. groot,e letters en vignetten naar plaatsruimte. Advei tentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. Advertentien of Ingezonden Stukken gelieve men 's Vrij dags vóór 2 uur 's middags te bezorgen aan bet Bureau van »Peel en Maas" te Venray. Slot. Rijkdom, eer, aanzien, gezondheid kunnen middelen zijn tol liet geluk, het goluk-zolf zijn zc niet. Ook zonder tijdelijke welvaart en voorspoed kan het bestaan; door liet bitterst lijden, do felste beproeving kan het ons niet worden ontnomen. De rijkste, de machtigste, de meest gevierde kan diep rampzalig, de minste, de meest hulpbehoevende en verachte daarentegen, zeer gclijkkig wezen. Gene heeft vaak vele onbevredigde verlangens, deze begeert niet tneer dan hij bezit. v-Dic opporv lakkig oordeelt en cntcci naar don schijn, zal dit tegenspreken; dia evenwel, gelijk het behoort, tie zaak beschouwt op den keper, moet het beamen. Voorspoed, aanzien on dergelijk* zijn niet een ieders deel; tevredur-,,c'^ echter kan elkeen bezitten, d'e ze zoekt waar zc te vinden is/ Zou het, in gemoedc gedoken. don niets- of weinigbozittey^ "lcl :a Lc zeer grieven, in zijn p^uoedc ook nog den vrede des haV" *e ,nu(;len ven En om^ekr l1' zou "et» daar toc" Beuilletoii. De rechter vijzelde weer alle deugden van 't paard op en wilde wedden dat bei in dit en dat werk, en voornamelijk in bet loopen, had uitgemunt en nog een bovenste beste was; doch de kerel antwoordde op elk gezegde, dat oude knollen niets waard waren. Een kwartier later kwam er een ander, die voor den ouden vuilen knol dertig gulden bood. -Pak jo weg, vont,'' riep de verontwaar digde rechter. -Dertig gulden! en mot dion piya is bet oude kreng goed betaald." -Oud kreng! dat zoudt ge niet zeggen als ge eens wist, wat een uitstekend paard het nltyd geweest is." -Heat mogelijk, doch liet. arme beest is misschien vijfentwintig jaar oud." vVijfentwintig jaar?" liep de rechter grinnekend, -het is niet ouder dun ecu jaar of elf!" -Kijk c ns naar die diepe inzakking bo ven zijne ©ogen, en dio ontzettend lange tan den... Och, d.;t beest is tot d .n naad versl -t-n >t is totaal giijsmen kan duiUlijk zien d it ■de arme knol nog enkel goed is voor..." -Voor alle werk," onderbrak de vcr- Jtooper. -Voor don vilder," Fpotte de koopor, -j'znot ge niet dat het paard heeft van zwak heid en ouderdom? En hier op de knieën zie ik duidelijk dat liet reeds meer dan eens gesltui- keld is en op steencn heeft gelegen." Wat liet laatste betrof, hierin had ile koo- reeds zoo bitter geklaagd wordt over do ongelijke verdeeling der aardsciie goederen, niet inderdaad nog meer reden van nijd en afgunst geven, in dien hij, die in weelde baadt, ook nog door het geluk werd nageloopcn? De arme kan dus gelukkig zijn. Is hij het niet, dan heeft hij zulks to Mijten aan niemand, aan niets builen zich. llij zelf is de schuldige. Tevredenheid brengt g"luk, c-n te vredenheid is eene gave van boven, «ene gave, welke de goede God inn} deelt aan die zc Hem vragen. Liever dan aan den machtige, deelt 11 ij die mede aan den geringe, wijl deze toch reeds zooveel i.: et dei ven, en zoo doende schadeloos wordt gesteld voor de ontberingen, waaraan hij onder hevig is. Daarenboven heeft die weinig of niets bezit op aarde, voel meer kans dan de rijke, eenmaal niet cenwigo goederen gezegend te wonion. "Want, wat men ook bewerc of u.i-t, en hoe niT rijngce ..is van iu-.t Uovt-mdt*'" tuurïïjke, 7-"i n/e op t>Dt ..jko dingen, aa.i de toekomst na dit leven dpxfci de raensch onwillekeurig, des- fioods tegen wil en dank. «Met zoon wissel op de eeuwig heid laat ik mij'in dit leven niet af schepen; hier verlang ik mijn deel?" hoort men zoggen. Grootspraak, en niets meer. Doch diep beklagenswaardig is de arme, die zoo opsnijdt. liet bewustzijn, voor de eeuwigheid bestemd te wezen, zit den inensch in vleesck en blued, in been en merg. per gelijk; van lijd tot tijd gebeurde het, wel cous-, dat de min in weerwil hij nog een uit muntend overschot van het paard was, op den hobbeliger! weg stimkeldo. -.Nooit is mijn paard gevallen!" loog do rechter, -het Leeft ijzeren boei.eu." -Dat kunt gij de kat wys maken." I ichte de kooper, -nu ik wil er nog iels bij doen... vijfendertig gulden!" Hij slak zijne geopende hand uit, waarin die des vrederechters dun bedongen koop moest toeslaan. -Ga maar heen," morde deze, -mijn paard is niet meer te koop." -Nu, vaar er dan wel móe," bromde de kooper, die zich verwijderde. Hij was nog nauwelijks aan de» ovoikant van het maiklpieiu, of do twee pannienkoo- pers zonden een dei den kooper af naar den rechter. -Wilt gij bel paard eens m uis'eren vroeg deze, nadat bij don ruin met oplettend heid van allo zijden onderzocht had. Ofschoon de koopman den ruin mol zijne lange zweep over den rug sloeg, wiide deze toch moeilijk van do plaats, on weigerde hals. starrig op en af tc draven Dal paard is alleen gord voor den vilder meende do koopman, -wat via ig: gy d iar voor? Doch om het even., het is nog vijftin- twin'ig guidon waard." -Aks j - vijftig gulden geef sprak hij den ko' pman toe. -Ma ik a mijn paard af," -Neen, vijfentwintig galden!" -Nu. dan zesentwintig gulden." -Top," zei do kooper. De koop was gesloten; het paard Werd be taald en van de markt geleid. -En nu," dacht de vrederechter, «ga ik eens op mijn gemak de neukt op en af wan delen on rond zien, cf ik niet een vierjaiigcn Dit geweto-n kan in.,n een wijle ver stompen, «chlorofui ii.-'-Vren"; vroeg of ia al Verheft het zij'ï T;(em in 's men- schon binnenste. God heeft 's mensrl.bn hart Ie groot gemaakt, tlan dal li door schijnge luk en meer bi» 11 de aarde niet verzadigd zou wor-cn. Wil hij, dio veel ozit, in eer cn aanzien staat, opr. eb gelukkig zijn, dan moet hij aan d. gtlud cn goed zijn hart niet hechten. Vroeg of spade immers kan het hem ontvallen, cn eenmaal komt do dag dai hij van 't loten en van al \v; hot leven hem bood, afscheid moot r. .ncii. Verder, lij kan ni. tevreden zijn, indien hij van hetgeen hem door God werd toevertrouwd, .i verschuldigde rente niet betaald. Want hetgeen lij zmi eigendom noemt is belast ah. et een "hypo theek", door God, cLl ccnigen eige naar, daarop ge vest i.;^' De ri»!:« r~ fplic n«.i Mi tc sCaaii m intTtft' ri /on voor zoover hij zulks veigelukkig te maken. Vm-waarlo 'sf. hj deze ver plichting, din kan rij;;d .m. overvloed, weelde niets bijdragm lot zijn geluk. Zijn wij derhalve rijk of arm, al leen door hel stipt vervullen van on zen plicht zuilen wij waaldijk gelukkig De wilde Kastanje. Voor dampigo pani.j.-n is de wilde kastanje ceri zeer cr-fechikt voedsel. Ook kan zij met ve.Jl succes aangc- Huiken rum vind... liet i nu elf uur, ik heb lijd genoeg om eenige pan Men, dio mij beval len. oen voor een lc luien /monsteren." ij latöa den vrcderei liter door do ontel bare ryen paarden heenwu builen dc slnd naar een waar eon groot zwart p poolen en .-on lange, w kop. in den stal slaat te e' In denzelfden stal bev mannen. Do cone droeg dere eon groenachtigcn evenals allo pmudenkoi waaraan lange riem met k zij gebruikten als rijzweep -Komaan, nu do mouw." terwijl bij eer dag baalde. -Ja, wo zullen den l< zei de ander, en bij njfin ti ton kam en tv»eo of ifll delen en gaan even afgelegen herborg, nrd met vier witte c sf-oep voor den ndt-n zich ook twee i bhinwen. do nn- 1beiden hadden .eden een stok. o >pen hing en dien idoii feim uit de uioa zak voor don cons opknappen. Jon z,k ecu giv.»- ir.jji van vor.-cb 1- .rm cn gro/U- «*k II. b i/g tmoi' in a i;:i le\< smerig paard g/n ii l" Im nani de bl.u terwijl zijn insh'un in huge streken over het lijf van hel paniV ging »\Vut i iyge poo'ciji" «prak do groen kiel. f. vu h i /p do hurkrn z.ii cn I et. lango, bes!ijk*o haar li'-ug was wpg to scheren. Ken half nul lang gingen roskam en slroo- wi-oli over J hjf van i.èt di-r cn eind,'ijk werd do l.ui f niet d.-n bois'vi g.:>-J en glliB- «Nu. /-■. b'elijk paard!" sprak de bluuwkicl. t/1 "-vijl bij een paar p.s achteruit ging om li-u j/' ifine woik to bekijken. - Wie /u onder dat. lange, morsige baar. znlko fijno/gladdo poolen gezocht hebben?" zei de aiulr, terwijl hij do gesoliOrên voeten van bet pufrd int l eene spon- on warm water schoon uvL te. -LiJ llmko bles in zijnen tijd, cn nog wend worden als toevoeging bij het meslvoeder van het rundvee. Ziehier op welke wijze een Bel gisch landbouwer reeds gedurende 10 jaar zich van deze weinig in tel zijn- do vrucht bedient. Elk jaar, wanneer de kastanje van den boom valt, laat hij de vruchten verzamelen of worden ze zelfs voor den prijs van 30 ;i 40 cent per II.L. gekocht. Ook de eikels laat hij ver zamelen cn bewaart beide onder water. Wil hij nu de kastanjes gebruiken, dan lint hij zc in een grootcn ketel tot eon dikke brij koken. Wanneer hij dezo verkregen hac-ft neemt hij een scheplepel of varkenspan, vult dien en mengt dien vol kastanjebrij onder het voeder, dat reeds 21 uur van te voren voor elk stuk vee in gereedheid gebracht is. Hij geeft zijn vee du.s stee ls gegist voedsel en Mei bestaande uil; beetwortelen, kort ge- sneden st: >o of hooi alles overgoten I met water, waarin lijnkoek,>raapkoek ot lUi-JiKi. ge*.,, krijgt elk stuk vee twee patsnen kas tanjebrui daarin gemengd. Met dit voedsel bevinden de dieren zich zeer goed, herkauwen gemakkelijk en worden spoedig vet. Opmerkelijk is hot dat, na eenige dagen dit systeem te hebben toege past, de dieren moor eetlust hebben, beter ademen, altijd na den maaltijd beginnen te herkauwen en dat hunne huid een kool ander aanzien vet krijg!. Zij wordt glanzig en fijn. Nu en clan worden ook aan de paar den wiido kastanjes gevoerd. Ver een best paard," hernam de een; wacht, Iaat mij zijne manen nu nog eens glad kammen... weet t'Ü poen miJdel om die die leclijke. witte poolen zwart to maken? Allemachtig wat stookt dat toch af!" -O. dut is in een oogenbük gedaan, zcide de ander. Hij haalde een flescajo uit den linnen zak, goot wat vwht op een dook eu wreef daarmee laogs de witte pooten cn de lange streep voor den kop van het paard. -Do poolen blijven wit," merkte zijn makker ami. t -Een oogenblik geduld," was het ant woord, «totdat Let ingewreven vocht droog is. Zoodra het droog w goot hij uiteen an der flossi je wederom een vocht op een lap van zeemleder, en wreef eenige malen over de w itte pooten van ftd paard -Ha, ha, ii- p zijn waklter verheugd, toen hij ontwaarde dat in eon o -genlilik de p i.uen pikzwart worden eu begonnen te glnn- :urn. G»k dn witte sneep voor den kop van liet paard onderging dezelfde kunstbewerking. Zoo even nog had liet ptaed oeuo afstekende en zeker weinig in den stnaak vnlbndo ekmer- kleur, llians had liet. een glimmend zwarte huid, waarop geen enkel zilverslij je meer te zien was. -Misslaat die lange staart niet vroeg de ander. -Ge f mc da schaar nog eens." zeide de ander. En m een oogwenk was de dikke staart van het diei op dn l.o. g e van den kniehoog vieikant afgescheiden. -Vindt gij dat mooi?" vroeg de Maow- kiei. -Loolijk, antwoorddo de groene, maar 't is mode." -Zon er geen mi bh 1 zijn om die diopo inzakking boven de oogon meg te krijgen I" vroeg de biauw-kiel. mengel met zemelen en haver lusten deze diereu het ook zeer gaarne. Sen nieuwe Rogge variëteit. f 't Is algemeen bekend, dat do rogge zich tijdens den bloei in het algemeen bevrucht door kruisbestuiving d. w. z. de bevruchting van ec-nc aar heeft niet plaats door het stuifmeel van diezelfde aar, maar door dat van eene andere. Gebeurt het nu, dat in dien tijd vele donkere en regenachtige dagen elkan der opvolgen, dan *stuift dc rogge niet" gelijk do landbouwer zegt, er hoeft weinig bevruchting plaats en de roggeoogst mislukt grooiendools. l)r. E. Giltay. lc Wageningen, heeft in de laatste jaren eene spontane rogge- vai iötcit ontdekt, welke het vermogen bezit zichzeivc to he vruchten. De beer J. Mansholt uit den West- polder, heeft op zijn uitgebreid proef veld dit jaar van genoemde rogge ge kweekt. In eene glazen proef buis m-os eene aar door middel \an watten afge floten om kruisbestuiving te voorkomen lp ,y.,. sr-rb V^i- Óvrn goed ontwikkeld als de andere mi was ook evendicht met korrels bezet, waar door do ontdekking van dr. Giltay is bevestigd. Naar de heer M. verzekerde had hij plan deze rogge opnieuw uit te zaaien. Mocht hij er in slagen ze in voldoende hoeveelheid to kweeken om in den han del to kunnen brengen, dan zoif de roggebouw veel zekerder worden en den landbouwers, vooral van zand- en veengronden zou een groote dienst worden bewezen. Veldp. -O, dat is in een wip gedaan, meende c!^ groen-kielzie maar eens, doch vortel myn geheim nan gocn sterveling." Hij M ik met een provo bakerspeld door de huid. die do inzakking boven dc oogen bedekte waarna hij er met den mond op ging liggen en er lucht in blies. Toen by' na een paar minuten geblazen ta hebben, den mond weg trok was de kuil ver dwenen. de kop was daar glad en effen even als bij een tweejarig veulen. -Verduiveld?" riep de blauw-lciel, ter» wijl hij ui opgetogenheid naar de kunstbewer king keek. -En nu blijft ons nog eene der voor naamste b werkingen over." riten j-i nog niet klaar?" -Noen, nu moet ik de lange tanden no» afzagen en inbranden, en op mijn woord. Let mag ecu kn ip man hecfen. dio dan ons oa-Jjo niet voor een jong zou nemen." -Hier is de zaag, w.l ik de bouten ia het vuur loggen -Ja, maar wat gauw; we bobben gceu ©ogenblik ts veitiemi." Nu werd hef paard vastgehouden, en aau zijn kop maakte men een lederen halster vast wiiarmedo men den muil van het dier u ijd opentrok. üii'iiiiid'-ijjk werden de lange tanden liet zoo sj.i!e wijs van n beogen ouder dom van hot p;u«!ij, nn-t een fijne zaag i.fge- zangj, en mei eene vyl In-bondig aangOTylJ, waarna raoa met gloetende bou'jos gaten er in brandde, waarmede Let dier bij eca onkun dig liet hebber voor eea jong paard moest doorgaan. -Hebt ge nu nog een gemberwortel vroeg de blausvkieJ. ÏTereti vervolgd.

Peel en Maas | 1895 | | pagina 1