De volmaakte wereld. Het Kind der Mimosa's. ZATERDAG 22 JUNI 1895. ZESTIENDE JA ARGANG. No. 25. Abonnementsprijs per kwartaal. Prijs der Adverlentiën: Deze Courant verschijnt icderen Zaterdag. van 15 regels 30 c. elke regel meer 6 c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden Smaal berekend. voor Venuay franco per post voor liet buitenland afzonderlijke nummers Uitgever: Tj. A. SASSEN". gezelligste eerezaakje z.-l geen ingang meer vinden. Verbeeldt u, er zal niets anders gespróken wor.'on dan waar heid. die dan nog do enige aantrek kelijkheid, welke zij mor sommigen heeft, namelijk kwetsend to zijn voor anderen, zou moeten nissen. Want hoe zal men bot moeten aanleggen,' als eenerzijds de wil ontbreekt, om le kwetsen, aan den anderen kant de gelegenheid, om een z "(lelijke zwak heid op pijnlijke wijze ..an te raken, nergens aanwezig is. Schandalen van ftnancieèlen, van echtelijken, van welken aard ook, ze zullen in 't geheel niet voorkomen, Hoe de kolommen der couranten vol zullen raken is op iiit oogenblik moeielijk to overzien. Beproef het maar eens: neem liet e«.rste het beste nummer van welk bla<." gij verkiest, on haal een streep dom elk bericht, dat in een volmaakte w Meld niet zou kunnen voorkomen, doe.' elk verslag, dat wijst op vei kecrdh i >u die alsdan uit den weg geruimd 1 -Hoi zijn om nooit terug lo kamen :;Ïj c-.-is. wat ei' o'verofijl'. De legers zullen ontbonden zijn. Geen geweren van welk kaliber ook, geen kanonnen, geen fortificatiën, ook geen oorlogs- en marincbudget. Van de beteekonis der stolling «Hol land", van do waarde van inundatie- middelen, van tactiek, en van ma* noevres zal men na weinige geslach ten zeifs de herinnering verloren heb ben. Over een oorlogstoestand zal alsdan gesproken worden op dezelfde manier als wij thans met afschuw ge wagen van den oer tijd toen de men-' sclien elkander, min of meer t jebereid verslonden. De droom van den Bius- •selscheu schilder Wirlz, voorgesteld op zijn doek; «Kot laatste kanon"', zal dan werkelijkheid geworden zijn. a, - 6'lol volgt. De Runderhorzel. Dit insekt. een soort van vlieg, legt zijn eieren aan de haren der runderen. Deze kennen hun vijanden wel, want als er een om hen heen gonst, vliegen zij als dol door de weide. Als de larven uit do eieren geko men zijn, doorboren zij de huid cn landen in het onderhuids-bindweefsel aan, waarin zij zich gedurende een half jaar slechts weinig ontwikkelen. De daarop volgende drie maanden echter groeien zij zoo snel, dat op het lichonbelaste rund •»Wu ..!i:fe.1fioomo"A° .a-tc-m Ol'ii" winter of in 'i voorjaar. Zij worden zoo groot als een duivenei. Er hoeft een vermeerderde bloedstroom naar die lichaanisdeeleu plaats, waar zich do bulten bevinden. De maden voeden zich ten koste van liet in 't bloed aan wezige voedsel, terwijl ook meestal ontsteking en ottering ontstaan. Dat het gedijen der dieren hier onder lijdt, spreekt wel van zelf. Alsof het nog niet erg genoeg ware, is in Duilschla'nd van verschillende zijden aangetoond, dat de larven of -maden zich ook wel in het rnggemerg- kanaak, liet vlecsch en in het vet be vinden; zij zouden zich dus in de ver schillende weefsels voortbewegen. Sommigen onderstellen echter, dat do eieren door den bek in het lichaam geraken, wat bij bet slikken gebeuren kan. In ieder geval is do runderhorzel een niet te geringschatten vijand van den veehouder. Daar zij van Juni lot Sep tember vliegt, is hel stellig goed even enkele middelen aan te gevcu om de plaag io voorkomen of althans tot kleine afmetingen terug te broggen. io. Men wassehe van Juni tot Sep tember de dieren dikwijls met een af kooksel van groene mStSboombladeren in azijn. Men rake vooral de schouders den rug en liet kruis goed, omdat de horzel aan die deelen bij voorkeur haar eieren legt. Het wasschen moet dik wijls herhaald worden, omdat de eigenaardige reuk dernoteboombladeren spoedig verdwijnt. ito. Alen wassehe oï smère tie dieren mot een aftreksel van alsem. 3ó. Men kan ook gebruik maken van een oplossing van duivelsdrek (Asa fo Li da). Naast de aanwending dezer smeer middelen moet men vlij Lig- wasschen en kammen, waardoor eenmaal gelegd» eieren verwijderd kunnen worden. Neemt men bulijes waar, dan moei? meu de maden met de vingers uitdruk ken, waarbij men desp.oods een mesje Advertentien of Ingezonden Stukken gelieve men "s Vrij dags vóór 2 uur "s middags te bezorgen aan het Bureau van »Peol en Maas" te ^enray. Hoc do «verkeerde" wereld er moet hebben uitgezien, dat zijn wij reeds in de dagen onzer kindsheid aan de weet gekomen, door de bekende «prinl- afbeeldiugen." En helaas! heel wat ernstiger din gen nog dan een voerman die don wagen trekt, een zuigeling die de baker wiegt, een varken dat den slager keelt en een smid die in den hoefstal door het paard wordt besla gen, zijn ons in latere jaren geopen baard geworden. We hebben de op geblazen middelmatigheid, de beschei den verdienste van haar plaats zien dringen, de scliaamtclooze onop rechtheid den eenvoudigen waarheids zin een blos op de wangen zien jagen. We zijn er getuige van geweest, dat gewetenloosheid in hoogheid troonde en in {weelde baadde, terwijl een als bekrompen gebrandmerkte eerlijkheid bekommerd moest denken aan dc be hoeften van den volgenden dag. De teekenstift van den plasiischcn kunstenaar was niet noodig om ons aan die voorstellingen te helpen; de werkelijkheid zelve heeft zich met de zorg belast, ons in deze voor te lieh- Feuilleton. I>c jongeling beproefde te werken, maar het wilde niet gred vlotten; een en de/elfde yo- «I;,elite verontrustte hem gedurig en de droge hoest die hij aanhoudend hoorde, bi acht hein «r nliijd weer op. De geneesheer had maar al te zeer gelijk en Li v moest de koele lucht en de warme zon hebben; dit alleen kon haar de gezondheid terug schenken, in de grooté stad met gedurig sneeuw cn mist. moest hare kwaal verergeien. Nooit was Sèvin er voor zich /.elven erg om bekommerd geweest d..l hy niet rijk was nnnr nu spoel hel hem hitler, on na ecu sl:.- peloozeu nacht, waarin hij allerlei plannen door hot hoofd had laten gaaii mol hel doel om -zich d.u ellendige geld ie verschaffen, was hij dos morgens bijzonder grj tagd. Eensklaps wierp hij zijn penseel weg, trok zijn overjas en handschoenen aan en liep har tig de straat iu. -Eens beproeven," mom pelde hij, terwijl hij zich tussclieu de di uklo mengde, men kan niet meer dan neen /.eggen en dun heb ik ten minste mijn bost gedaan on vind ik rust voor mijn gemoed. Een hall' uur later bleef hij slaan voor do deur ven een koopman ill scuilderijende/.c oen wolbekend mtllionair, beminde do kunst oprecht-, hij had een goed doorzicht cn moe digde do eerstbeginnende!! aan en luid ook reeds meer doeken van Jan Sèvin gekocht. «Goeden dag mijn vriend," zehio hij toen hij den jongen kunstenaar zag binnentreden, -wat komt ge doeu -I' een dienst vragen." «Als ik kan, is het iets ernstigs." "Ja en neen... Ik heb geld noodig, wilt gij op verltouwen een doek van mij koopon, ten. Die «verkeerde" wereld, zij was niet in een tijdperk, diep verscholen in de nevelen eener kinderlijke fan- taisie, zij is om ons heen, wij raken haar aan met beide handen en maken er een deel van uit. Maar de volmaakte" wereld, hoe zullen wij van deze een begrip er langen Een min of meer flauw idéé beslaat or wel van. Er zijn zelfs lieden die beweren, dat zij, welbeschouwd, ta melijk eentonig om niet le zeggen vervelend moet wezen. Zeker zouden we, indien het ons gegeven ware haar bestaan te beleven, nogal eenige zaken moeten missen, waaraan we gewoon zijn geraakt, die een deel geworden zijn van ons da gelij ksch leven en waarmede wc ons met eenige voorliefde bezighouden. Ook tal van maaischappclijko instel lingen, niet welke wij als het ware zijn opgegroeid, zullen dan niet anders dan in de herinnering aanwezig zijn. Om te beginnen zal de stof onzer gesprekken eenige beperking onder gaan. Wd houden ons niet meer on ledig met geestige beschouwingen over de feiten van onze naasten, on verkneukelen ons niet met liet overbrengen, commcntaiiöeren, wijzi gen en illuslreeren van varhalen om trent schandalen, bij welke bekenden van ons of vrienden van lien die onze mededeelingen ontvangen, zijn betrok ken. Er is geen eer meer te behalen met het deels vergrooten, deels ver zinnen van lasterpraatjes en zelfs het maar ik hen er nog niet aan begonnen. -Dat hangt er van af. Gij weet dat ik uw talent ten zeerste waai deer, maar /.eg op, liet oiidt'l werp «liet zal een portret zijn, het portret van een ziek kind. Ik beloof u et allo zorg aan le besteden en hut over een maand te leveren." -Op die voorwaarde slem ik toe... oin u le vei p'iehteiimaar zeg mij eens (do koop man nam gaarne tegenover jongelui die hij hoguns'igde, een vaderlijken loon aan) mijn lieve jongen, hebt gij geen dwaasheden be gaan?' "In 't geheel niet, geen enkele." «Goed, des le beier, un als liet dan zoo is, hoeveel verlangt gij i" Zij waren het spoedig eens cn Jan Sevin ging overgelukkig naar huis leiug. -- «Niet moeilijker dan zoo," zeïde hij bij zich zeiven, boe heb ik daar niet aanstonds a ui gedacht? Deze kleine is zoor schoon met haar bleelt gelaat |ii dat bouquet van mimosa's naast haar. Eenige lijnen hebben iu j zeer gc- lu.fl'eii en zijn belangrijk om weer te geven Aleer d li veertien dagen heb ik niet noodig voor een genoegzaam gevorderd ontwerp en daarna kan ik uit het geheugen verder werken en met liet geld de/er .schilderij zend ik het zi.-ko kind met zijne moeder n.iar het zuiden liet is een luim die ik zelfbekosMg; zij zal mij niet bedroeven cn Lily im-scliion de gezond heid teruggeven, en dan, als liet moet zal ik mij eon bee'je aftrekken. Men moest do weduwe overhalen want zij dorst zulke buitengewone toewijding niet aan nemen. «Ik verzeker n juffrouw, dat ik u zal verplicht blijven. Mot portret van Lily wordt een mooi Schilderstuk en de gelegenheid daartoe is geld waard." -Maar mijnheer, wij zijn nog zoo vreemd aan elkander, voor een maand kcnJeu we ons nog nicl." -Dat doet er niets toe. Gaat u mij nu moeilijkheden maken -O, neen! want zij wilde hem niet bo droeven, de arme moeder, zij kende te goed de waaide dezer edelmoedige deelneming: ten slotte nam zo aan en zogende haren weldöeneu; hij glimlachte. Er was echter gein tijd te verliezen en de schilder zette zicli aanstonds aan het werk. Met scheen dat deze afleiding reeds goed deed aan Lily; zij koek met \<.ol genoegen naar den scnildersezel, do verven en het doek, /ij volgde iedere beweging van den jongeling. En dan dit vooruitzicht op die reis naar het nieuwe land dat- ze ging bewonen, waar liet zoo goed voor haar was, gaiijk ruuii zeide en waar ze geheel zou lierstelion. Dit alles werkte gezonder op haar dan alle d 'Ctei'sdrankj' s. Jan Sèvin had nooit met /.O' - veel vlijt, mul zooveel pl•.•uier gew ei kt als thans. En hij had zich bedrogen, het schilderstuk slaagde naar w cnscli. Geh uierd door het lijden was de figuur van Lily uitstekend. Wat kw. m ze heerlijk uit in den donkeren achter grond die weg- ns de blond .- baren en de gou den bloemen zeer in het gezicht spiong. Sèvin smaakte die inwendige vreugde, die een kunstenaar gevoelt wanneer hij een schoon werk in zijn binnenste voelt ontslaan, cn hij plaagde Zttili om hel vertrekken niet te ver dagen Zooals hij gedacht bad, was het portret na twaalf dagen genoeg afgewerkt om zonder voorbeeld verder tu kunnen werken. Toen begon men op staundiM) voet iu te pakken en den volgenden dig plaatste Jan Sein moeder en dochtertje in de coupé. De Uxui fljol eu zette zich in beweging. Lily gewiogd door liet schudden, sliep wol- dra in. Zij droomdb zoo zoet van dien zacbien hemel en dio ontluikende bloemen, maar do werkelijkheid was lieg sclioonei dan de dn,o n Hij aankomst te Marseille werd ze wakker, een koit oponthoud eu nu ging liet vorder naar Ni/a. Do m ngon was beider, seinlterend verblindend. Do schoonë kust ontplooide zijne kapen, baaien en voorgebergten. De hooge bergen kroonden zich met pijnboomca, olijven en oranjes bedekten de heuvelen, terwijl doop liet geopende venster de lentelucht, mot fris- schcn bloemengeur beladen insti oomdeu. Ieder oogenblik klopte Liiy van pteizier in de handjes; e:i toen ze te 8t. Raphael gekomen waien, gehuisvest in eene /roolijkc villa, dicht bij zee, temidden van een feesttuin kende hare vreugde geen grenzen meer. En die ver rukking nam met den dag toe. Jan Scviii, die zich te St. Raphael eenige dogen zoo goed tiiuis gevoeld h..d. had voor- uitgeschreven cm zijne beschermelingen aun to bowlen. Van den beginne af had Lily aller gunst gewonnen en dc zon alsmede de ver sterkende zeelui lit cn de nieuwe levens wij -,o k;egen weldra goede uitwerksels. Met onrust barende rood der wangen maakte plaats v >or frissclie rozenkleur. Urn te beginnen kon Lily reeds een kleine wandeling doen m den kou* rigon tuin die tot aan zee doorliep; het was een echio zuidelijke tuin waai d-> grasperken bezaaid "met viooltjes hun groen mengden met de lauriers, magnolia's an inyrlhen. Naarmate de krachten bijkwamen rna.ikto ze langere wandelingen waar alios Imar verrassing en bewondering baarde. Maar wat liet meest de aandacht van Lily trok, waren de menigvuldige mimosa's, dio overal ontloken dankte zij immers haar niet een groot gedeelte haar geluk. Sèvin was niet minder gelukkigbij had van Lilv reeds twee kléine briefjes ontvangen die O/ei vloeiden van kinderlijke dankbaarheid Ja, hij voelde za.li gelukkig; niettegenstaande alle opofferingen die Dij zich geu-ooslen moest, was bij gelukkig een goed werk verricht te hebben, gelukkig omdat hot kleine meisje aun hom de genezing te danken had. Want de ge ne/.ing vorderde mot rassche schreden. Do eetlust kwam terug, al-uok. de slaap, hut hoesten en liet hu dien verminderde ledereu dag eu men kende spoedig in dit levenslustige en lachende kind niet meer de zwakke Lily terug. «Wat ben ik by tijds gekomen, dacht do schilder, toen hij deze goede tijdingen vernam. Nog een becljo en liet ware te laat geweest, cn nu is ze gered... Voor goed roo ik hoop. En deze gedachte verwarmde zijn hart hetzij hij eenzaam in zija werkhuis arbeidde, hetzij hij in de drukte der stad wandelde. IV. Twee maanden waren voorbij het doek was klaar. Sèvin vroeg den koopman eens te komen zien. «Mijn vriend, liep deze bij Let binnen komen op het eerste gezicht uit, dit is heb bes'u wat go nog gemaakt hebt, daar is waar lijk oorspronkelijkheid en natuurlijkheid in." -Dan hóeft u geen spijt van den handel? «Zeker niet." - Welnu, ook ik niet." Nog c-ciiige weken gingen voorbij. Dan,op zekeren morgen kwam Lily cn de moeder van St. Raphael terug. De •■arre winter was in een vmegc leute veiamlerd. Dalys was blij, zoverrukkelijk. Hot Luxemburg, eu de Tuillenen wemelden van Ida's, de wilde kasr laujcs stonden in vollen Moei* Bij lie: eerste terugzien vloog Li'.V Jas» S&viu om den iia's; zij was fiiscii eu seiioc u gelijk de Aprilmaand zelve. De jeugdige schil der had nooit hel leven zoo schoon gevonden. Een w einig lal er werd bet Salon geopend en Jan Sèvin werd met ufgemeone stemmen met de medaille bekroond voor bet doek dat in den ca'.al -gus het opschrift d.oeg «Domei.'* doch duo»' het publiek aanstonds genoemd werd; «llcl kind der mimosa's,"

Peel en Maas | 1895 | | pagina 1