▼oor
HÖEST
EERZUCHT»
De Doos van den Markies.
ZATERDAG 1 JUNI 1895.
ZESTIENDE JAARGANG.
J No.':22.
Abonnementsprijs ;per kwartaal.
voor Venray
franco per post
voor liet buitonland
afzonderlijke nummers
50 c.
G5 c.
85 c.
6 c.
Uitgever:
IJ. JA.. SASSEN.
Deze Courant verschijnt lederen Zaterdag.
Prijs der Advertentiën:
van 15 regels 30 c.
elke regel meer 6 c.
groote letters en vignetten naar plaatsruimte.
Advertentie», Smaal geplaatst, worden 2maai berekend.
Advertentien of Ingezonden
Stukken gelieve men "s Vrij
dags vóór 2 uur *s middags
te bezorgen aan bet Bureau van
nPeel en Maas'' te Venray.
Mag cr eerzucht in ons zijn? Zeer
zeker! 't Is alleen maar do vraag,
van. welke allooi zo is, want niet
alle eerzucht is geoorloofdalles
behalve
liet doel der eerzucht van de
meeste menschen is in hel oog te
vallen, bo"C;t allen uit to steken. En
vól: door iets anders ie worden of
to schijnen dan men is, door anders
gekleed to gaan of anders to spreken
tian een ander; door aller aandacht
te trokken, al is 't maar door een
lintje, een medaille, een garneersel,
dooi1 ik weet al niet wat. En dat
ut al op de schoolbanken, waar
men nummer één "wii zijn, on dat
gaat het lieele leven zóó door.
Maar dat is eigenlijk toch al heel
ellendig.
Want wat baat 't toch, de eerste
le zijn of rijker, of in 'l oog te val
len door kleedy of wat anders, als
men eigenlijk op zichzelf toch niet
veel belcekent?
De eerzuchtige» van deze soort of
feren dan ook gewoonlijk het wezen
op aan den schijn; hoe meer ze zich
opblazen, to holler is hun brein, to
leeger hun hart. Meestal schamen ze
zich over hotgeen zo vroeger waren,
Feuilleton.
NOVELLE
uit den tijd van Maria Tliercsia.
13.
Zich tot den markies de la Twur keerend,
vroeg hem Maria Tln-scsu
«En gij, lieer markies kunt gij op uwe
eer als Fransch edelman bezweren, dal gij u
gecne kuiperij bewust zijt, waarvan deze mail
het slachtoffer is geworden?"
Do markies trad tot nuu dc lieden van den
troon en zijne van diauianlen fonkelende baud
opstekende, sprak hij: "Ik zw.-er liet up
mijne liddcreei I"
"Nu. dan moge liet God behagen voor
ons een licht te ontsteken iu deze duistere
zaak riep Maria Tlmresia. -Michael Nadast
vervolgde zij. en hare stem klonk diep ont
roerd, wij ziil.cn h.st geven deze gelui.»-
zinnigo zaak nog eeum .al slipt en nauwgezet
to onderzoeken. Moge uwe onsehuid spoedig
an let licht komen! Innig zal ik daarvoor
bidden, want liet doet mij pijn u.m liet hart u
vooreerst het eerekiuis te moeten weigeren,
dat ik aan u, als den dappersten mijner krij
gers, had toegedacht; doen op den naam eens
ridders mijner ordo mag zelfs geen kwaad
vermoeden kloven zuiver als een spiegel moot
zijn heden on verleden zijn. Ook uit mijn
dienst moet ik u ontslaan, hoe leed hel mij
ook doet uwen dogen te missen, doch do eer
van de oflicieren mijns legers vordert het.
Daarentegen zal ii voile soldij worden uitbe
taald, en als lasteraar zullen wij beschou wen
en straffen wie het wagen durft u met woord
cl' blik te krenken, voordat wij zelve hel eind
schamen ze zich over bon vroegere
armoede of het eenvoudige handwerk,
dat ze uitoefenden. Velen willen er
niet van weten, waar ze geboren zijn,
wilien niet gaarne hooren spreken
over hun ouders, omdat 't eenvoudige
lieden waren, levend in minderen
stand, 't Zijn lafhartige, bekrompen,
onmensckelijke karakters.
Want is dat nu mensekelijk eerst
dan zich gelukkig te achten, wan
neer men alle andere beneden zich
ziel en voor zich ziet kruipen?
Is dat nu menschclijk eerst dan
iels te waardeeren, wanneer men 'l
alléén bezit?
Neen, waarlijk! dat is niet men-
schelijk, niet groot, niet edel; dal is
niet het doel der ware eerzucht.
Z ij gaat uit van de overtuiging, dat
dc echte, menschel ij ke grootheid
voortvloeit uit den mensch zei ven.
Beter, rechtvaardiger, beminnelijker,
sterker naar den geest le worden,
daarin bestaat alle vooruitgang en
dat is 'l waarnaar tnen allereorst moet
jageli.
Eu die dat goed inziet, die blijft
een eenvoudig, nederig mensch. 'L
Komt niet in zijn hersenen op om
over een ander le willen heerscben
of een ander te willen onderdrukken,
omdat hij ziet dat dit de beste ma
nier is out zichzelven tc verlagen.
Hij is er van overtuigd, dat dc echte
wetenschap hierin bestaat, dat men
wél weet te leven, dat men beoefent
*de wèllevCns-kouste", zooals de va
deren plachten te zeggen.
In welken stand of welke betrek
king ook geplaatst, als een goed, oen
vonnis over u geveld hebban. Tot dan toe,
Michael Nadast, want dezen naam, onder
welken gij uwe krijgslauweren verworven
hebt, moogt gij ook vorder blijven voeren
tot dan toe zij de alwetende en barmhartigo
God :net u
De keizerin neigde het hoofd als ten af
scheidsgroet. Michael boog zich diep en ver
liet de zaal. Het hoofd fier omhoog trad hij
door de rijou. Geen spier vertrok op zijn ge
laat, hij zag noch links noch rechts Als een
wandelend marmerbeeld daalde hij de trappen
van den keizerlijken hot'burg af.
Verwonderd staarden de voorbijgangers op
straat hem het kwam hem voor, als hoorde
hij achter zich mompelen en sissen«cer-
loo'/.e
VI.
Door de straten der binnenstad reed een
open reiswagen naar den kant van den keizer
lijken huig: eene jonge dame in zwart rouw
gewaad zat op de achterbank en tegenover
haar eene oudere vrouw, blijkbaar tot den
diensib.nen stand behoorende; het was de
zelfde kamenier van het Falkenburgaehe huis.
welke niet lang geleden den ritmeester Michnül
Nadast gesmeekt had hare meesteres legen
eene woeste bende marodeurs te komen ver
dedigen.
- Wat een prachtige dag! met deze woor
den richtte zich de jonge dame lol hare ka
menier-, sedert wij liet stoffelijk omhulsel
mijner dierbare moeder in de koele aarde leg
den, is mijn hart nog niet zoo vroolijk en
opgeruimd geweest als uu. Is liet vreugde
over het geluk, dat ik heden mijno geliefde
vorstin zal wederzien? Of is liet blijdschap,
dal ik aan zwaar beproefde zielen eene goede
tijding brengen mag?"
M-*t ontroering beschouwde dc kamenier
het blozende gelaat van .Ludmilla van Puikon-
edel mensch te leven, is moeilijk en
verdienstelijk. Een schilderij, die
ons voorstelt een ganzenhoedster of
een bedelaar of een zi«.:e, kan de
zelfde kunstwaarde bobbin als een
andere, met helzefde laient geschilderd
die ons to aanschouwen geeft een ma
donna of een bold of eene prachtige,
schoono vrouw. Evenzoo kan ook hot
edele leren van een houthakker of
een straatveger dezelfde zedelijke
waarde hebben als dat van een ge
leerde of staatsman.
't Komt er weinig op tan, welken
rang men bekleed in de maatschappij:
een zedelijk, edel, beminnelijk mensch
le zijn. dat is 't eerste en voor
naamste waar 't op aankomt.
De waarde van een ge dstuk is ge
legen in het metaal. w:aruit 't ver
vaardigd is, zóo hangt ook de meer-
dare of mindere waaide van oen
mensch eenvoudig .if van de meerdere
of mindere waarde, die .zijn zedelijk
bestaan vertegenwoordig',.
Daar zijn rijken en 'uzicnlijken,
die iioode'öiivuudïg 'uïr -v op
treden, die noch geiiolziclc, noch
hoogmoedig zijn, en daar zjn omge
keerd lal van minvermogenden, die
van niets anders droomen dan van
grootheid en z-mudijk genot en een
gemakkelijk leventje.
D i t moet de eerzucht van allen zijn,
in welken stand ze ook geplaatst zijn,
of welke betrekking ze ook bekleeden
te zijn en te doen wat zo zijn en doen
moeten, do gaven, die ze bczitlcn, te
ontwikkelen, de krachten, die ze heb
ben, aan het werk te zotten, en onder
dat alles maar óóu ding te mijden en te
burg;, want deze de lezer heeft het reeds
gomden was de jolige dame in rouwgewaad
-Hoe goed zijt gij toch! antwoordde
hare reisgezellin; boe schoon zijt gij dan
vooral als gij troost en balsem storten knul in
bediukto harten! Maar vergeet niet, dat het
moeilijkste nog komen moetzal de grooto
keizerin, die, naar men zegt. even lechtyaardig
c."ii streng is als goed. zich genadig toonen
-Dat zal zij. mijn hart zegt het mij,"
lic-p Ludmiliu, cii ik zal ook niet eerder op
houden te smeeken, tot.... Maar zie, zoo
onderbrak zij eensklaps zich zelve, daar zijn
wij juist hij de kapel van O. L. V. aan 't
strand. 11c weel niet hoe net mij op eenmaal
te moede wordt; eene inwendige s:em roept
mij toe niet voorbij te rijden, maar iu liet
heiligdom eerst kracht en sterkte af te biddon
voor de moeilijke taak, die ik op mij genomen
heb.
Zij beval den koetsier stil te houden en
klom met hare gezellin dc- trappen op naar do
aloude kapel der heilige moedermaagd.
De heilige stilte welke in de kleine kapel
hoersclite, was wel geschikt iedereen, die den
drempel overschreed, tot diepe en innige
godsvrucht fc stemmen. Zachtkens traden
Ludmilla en hare gezellin binnen, zoo zach»,
dat zij niet werden opgemerkt door den man,
die, zich alleen gcloovend, halfluide voor hot
altaar, aan do heilige moeder Gods tuegewijd,
zijn geprangde» boezem lucht gaf.
-O moeder van barmhartigheid, zoo had
hij, gij, die door uwe machtige voorspraak bij
uwen goddelijke» zoon alles vermoogt., help
mij het raadsel oplossen, hoe de doos van den
markies de la Tour in den zak is geraakt van
den slapendon tuiniersjongen, opdat niot
schande en onteering op mijne toekomst
klove
Met ingehouden adem luisterden Ludmilla
cii hare kamenier naar het vurige gebed des
halen ooit iels te doen, dat tegen het
geweten strijdt, al zou tnen er ook
voor moeten lijden of ondergaan.
Want waar de platte; alledaagsche,
louter zinnelijke mensch zegt: is
beier een levende hond dan een doode
leeuw te zijn", daar zegt ds geestelijk
ontwikkelde, de edele mensch »neen,
dat is een verfoeielijke leugen; 't is
desnoods beter te zijn een doode leeuw
dan een levende hond!"
Eiereten der Kippen.
Het eten der eieren is een leelijkc
gewoonto en moeilijk af te wennen.
Als middel er legen tracht men eieren
van gips in de nesten te leggen.
Deze zijn natuurlijk bestand tegen de
vernielingswoede en ten laatste zal do
kip er mee ophouden haar snavel aan
een dergelijk ei, evenals aan haar
eigen eieren to beproeven.
De gewoonte komt ongetwijfeld daar
vandaan dat dc kip in de gelegenheid
j Je iels. v-.»n..den J_nhnud vat»
een gebroken ei, of - /en een met
zachte schaal te gebruiken Hoi te
middel tegen deze gewoonte, die spoe
dig door andere kippen wordt nage
volgd, zal wel zijn aan de kippen
zeer fijngemaakte eierschalen le geven
of onder 't voeder te mengen, en cr
voor te zorgen, dat ze niet bij de
eieren kunnen komen. Dit doel wordt
bereikt door do nieuwere legkasijes,
of door een donker leghok. De kippen
gaan spoedig weg van een donker nest
ais ze gelegd hebben, zonder naar het
ei om te zien.
krachtige» krijgers, die daar lag neergekniel j
vreemde herinneringen aan vroeger dagen
doken in het geheugen der jonge gravin op.
Eensklaps stond Irnar alles helder en duidelijk
voor den geest en liet zij een luiden gil hooren
welke den biddenden krijgsman verschrikt
deed omzien.
«Michael Nadast, mijn redder 1" klonk
het hem tegemoet.
De ritmeester herkende onmiddelyk hars
s'.em en naderde Ludmilla met on vasten tred.
-Michnül Nadast, zoo tioostio zij hem,
nadat de oificier haar in vluchtige trekken den
benarden toestand, waarin hij verkeerde, had
blootgelegd, uw vertrouwen op Maria heeft u
niot bedrogenzij hoeft het gebed van den
tuiniersjongen verhoord. Ik acht mij gelukkig
dat ik do eerste mag zijn om u dit mee tc
doelen. Ik laat u niet weer gaan, voer ik u
voor Maiia i'heresia heb gebracht; daar zult
gij zien of ik hei nl of niet vermag u de ge
looide eer en goeden naam terug te geven
Doch volg mij naar mijn reiswagen, want het
is hier do plaats niet om ophelderingen tc
geven.
Twijfelend zag Nadast Ludmilla aan.
-Mag ik u geloovon?" vroeg hij zacht.
Wat vermoogt gij iu mijne zaak En toch uw
oog straalt zoo helder, dat liet de hoop weer
iu mijn boezem verlevendigt, O neem dion
drukkenden last roods nu va» mij af, zeg mij
thans reeds, wat...."
-Vertrouw op my en volg mijzeido
zij eenvoudig, terwyl zij zijne hand vastgreep.
Eon oogenblik nog las men in des lilmcos-
lers trekken den hevigen strijd dio in zijn
boezem woelde. Doch eindelijk beantwoordde
hij haren handdruk on sprak, terwijl een diepe
zucht zijn hait ontvlood: -het zij zoo, ik
volg u
Met snelle treden geleidde de gravin den
ritmeester naai hare reiskoets ea in oen vlug
Dikwijls helpt ook: een eiervrefeiele
kip S of 0 dagen op een donkere plaats
op te sluiten. Ook raadt men aan een
recht v.iil en stinkend nestei te laten
liggen. De kippen zorgen dan dat ze
zoo spoedig mogelijk na 't leggen het
iifsl verlaten, omdat haar reukzenuwen
de lucht van een vuil ei niet kunnen
verdragen.
Helpt ook dit niet, dan zal het 'fc
best zijn, om daar, waar veel kippen,
gehouden worden, en 't gevaar van
overerving der kwaal groot is, de.
boosdoensters in den pot te stoppen.
Een goedkoope Weerprofeet.
Een veel nauwkeuriger wecrvciof-
spe.ller dan alle barometers, die alleen
de drukking der lucht aanwijzen, is
de bloedzuiger.
Bij helder weder ligt hij rustig en
opgerold op den bodem van 't glas of
zwemt gelijkmatig mot rustige bewe
ging door 't water. Is er regen te
wachten, dan kruipt hij naar den rand
van 't glas en blijft daar tot het weder
bestendig is geworden. Voor 't begin,
van. on weder, of storm wordt hij onrus
tig, vcidcft zich van den bodem en
■maakt, zwemmend, snelle en onregel
matige kringen, door zich op verschil-,
lende manieren te buigen, of ny bltjjfc
waar dat mogelijk is, vele dagen buiten
't water en maakt angstige, kiatnpaoh-
lige bewegingen. Bij vorst evenals bij
helder zomerweder ligt hij op den bo
dem; bij sneeuwbuien zit hij. evenais
bij regen, boven aan den rand van 't
glas.
liet glas dat gebruikt wordt om cen:
bloedzuiger te bewaren kan een gewoon
halfliterglas zijn, of een flesclije van,
gen draf brachten de paarden de dcf'iga.
equipage naar do residentie van Maria The-
l'csia den keizerlijken hofburg.
Vurig en innig had Ilma in eene afgelegene,
kapel van de S'efaimskerk de heilige Maag!,
haar bedrukt hart geopend en haar oin troost
en sterkte gesmeekt. Bijna een uur was ep^
verstreken, zonder dal iemand haar in hare
godsvrucht was komen stoten. AVel had zij.
Uit de verte majesteusche orgelklanken ver-,
nomen, wel waren do heerlijke tonen van hei
door een sterk bezet koor uitgevoerde. *Te-
Deum" tut haar uor doorgedrongendpfiij.
enkel on alben met hare eigene gevoelens
bozig, kwam hot niet iu haar op te onderzoo
kon, waarom op dezen dag dat grootsehe en
heerlijke danklied werd aangeheven en maakte
zij zich gereed de kerk te verlaten om naar
hare ouders terug te keet-en, die haar onge
twijfeld angstig verbeidden Doch verbaasd
bleef zij staan, toen zij den uitgang genaderd
was. Eene dichte, onoverzienbare inoiig-e
golfde als cone zee op het i «iniè plein op en
»cor en stuwde zijne baren zelfs mt iu do
wijde poi talen van den dom. E?ne rij glan
zende rijtuigen wachtte aan den hoofdingang,
waaruit, juist toen Ilma naderde, een aantal
sierlijk gekleedo ridder», zichtbaar de spiu
van eenen grootereu stoet, te voorschijn uw
den.
«Wat is hier gaande V' vroeg het jonge
meisjo, aan een def'.ig burger, die d.cht naast
haar sVohd.
-Zoo, kind gy komt uit de kerk ei) ^y
woel niet wat er is gebeurd V' antwoordt!» tlo
burger met een luidon lach waar zij dan ywo
oogeu en oorgn geweest?"
U"oi di vervolgd.