VASTENWET ZATERDAG 2 MAART 1895. ZESTTENIVE JAARGANG. Abonnementsprijs per kwartaal. voor Vbnrat franco per post voor het buitenland af/.on'Jorlijke timiners 50 c. 05 c. 85 c. 0 c. No. 9 Uitgever L. A.. SAriSEN. Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag. Prijs der Advertentiën: ▼an 1regels 30 c. elke regel meer 6 c. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. dvertentien of Ingezonden i Stukken gelieve men 's Vrij- ■dags vóór 2 uur 's middags te bezorgen aan het Bureau van »Peel en Maas'' te Venray. voor het BISDOM ROERMOND. Krachtens de Apostolische macht, Ons daartoe verleend, vergunnen Wij gedurende den H. Vastentijd, bij wijze van dispensatie: I. liet gebruik van vleesch op Zondag, Maandag, Dinsdag en Don derdag van elke weekuitgenomen alleen de Donderdag in de Goede Week. Des Zondags mag men meermalen vleesch eten, maar 's Maandags, Dins dags en Donderdags maar eens, en dit alleen bij het middagmaal. Op die dagen, dat liet vleesch is toegestaan, is het oven wel verboden vleesch en visch bij hetzelfde maal te gebruiken; de Zondag is hiervan niet uitgenomen, en onder do naam van visch zijn begrepen: oesters, mos selen en k re eft en. II. liet gebruik van gesmolten vet in plaats van boter is toegestaan op alle dagen des jaars; behalve op do Vrijdagen, alsmede op Aschwoens- dag, op do drie Quatertemperdagen in den Vastentijd, en op do drio laatste dagen van do Goede Weck. (Onder vet is hier vleesch soep of bouillon niet begrepen. III. Insgelijks staan Wij hel ge bruik van cicicn toe op alle dagen des jaars, uitgenomen op Aschwoens dag, op do drie Quatertemperdagen Feuilleton. DE TWEE GEDECOREERDEN OP Het vertrouwen van een Kind. «Dat is tweemaal," zeido ze bij zich zclvo, toen grootvader haai' de medaille terug g .f, maar iioo zal ik nu aan den derden keer komen?" Na het diner ging de kolonel uit; zij moest dus wachten tut hij letug was. O. hue tang viel haar do lijd; zij Was zeer afgetrokken, bij het minste gedruisch dat den terugkeer van grootvader kon aanduiden, was ze blij, in do verwachting van den laatstee aanval dio ze p den duivel zou leveren. Eindelijk, daar is de kolonel, het is zijn snldatcnstap, die op den vloer vau don gang weerklinkt. «Grootpa, met welk ongeduld heb ik op u gewacht. Nu ik, gelijk gij. gedecoreerd ben kan ik niet gaan sh-pen, zonder eerst mijn kolonel goeden nacht gowenscht to heb ben, en vorder bob ik nog eene gedachte voogdo zij er bij, terwijl ze grootvader om den hals vloog en hem con Hinken kus gaf; -ik ben zoo trots op mijne medaille dat ik zou willen dat zo kennis maakte met uw kruis en oen oogenblik op uwe borst hing, uw kruis is zoo mooi.1' En dichter bij komende las ze met oenig enthonsiasme dc woorden die rondom het kruis geschreven stonden«Eer eu Vudei'iaimd." van do Vasten, en op do drie laatste dagen van de Goede Wcok. Op de Zondagen mogen eieren meer dan ééns genuttigd worden, doch op de andere dagen der week mogen zij maar ééns, en dat niet bij do Collatie, maar al leen bij hot middagmaal worden ge bruikt. Deze bepaling is ook lan toepassing op alle andere Vastendagen door het jaar. I lit verbod betreft nochtans hel gebruik van eieren niet in zooverre daarmede andere spijzen worden toebereid; de eieren zijn al leen verboden in zooverre zij eene spijs op zich zelve uitmaken. Behalve op do zeven voornoemde dagen, waar op liet gebruik van eieren voor allen verboden is, mogen bovendien al do genonen, die van bot vasten onthoven, of tot vasten niet gehouden zijn, ook in de week meermalen daags eieren nuttigen. IV. Het gebruik van zuivel of of melkspijzen frordt toegestaan op alle dagen in de Vasten, de Goode Vrijdag uitgenomen, waarop de ont houding van zuivel verplichtend is. V. Ao.nfirozien (}e Militairoo. bnunc' bedienden en al degene», die recht streeks aan den krijgsdient verbonden zijn, tot Ons geestelijk gebied belioo- rende, en hun staat eene bijzondere toegevendheid van Ouzo bediening vordert, zoo staan Wij hun, bij meur dero uitgestrektheid van dispensatie, too, het gebruik vau vleesch het ge- hcele jaar door, uitgenomen op Goeden Vrijdag, op welken dag zij hun ge drag moeien schikken naar dat van de andere geloovigen, zoo nochtans dat het verbod vau zuivel op heil niet toepasselijk is. Ouder Miliiarieu zijn hier ook be grepen de Maréchaussees of Gendarmen en de Tolbeambten of douaniers, die in werkolijlccn dionst gesteld zijn. (Onder voornoemde ambtenaren zijn heeren Ontvangers nic'. begrepen.) VI. Wij bevelen a\n al Onze on- derhoorige geloovigen, welkegedureude de veertïgdangsche Vasten van boven gemelde dispensation, betreffende vet, vleesch en eieren gebruik maken, eiken dag, dat zij er van gebruik ma ken, driemaal het Onze vader, drie maal het Wees gegroet en eens de akten van Geloof, Huop, Lïëlde en Berouw te bidden. Zij zullen zich van deze verplichting kunnen vrijmaken, met eenmaal voor de gehcelo Vasten eene aalmoes te geven in een daarvocr aangewezen offerblokdie aalmoes is bepaald op een halve gulden por iioofd voor be middelde personen, ori twaalf cents voor alle anderen. (Deze aalmoezen worden door Ons uilsluitend voorgoede werken en bijzonder vo r godsdienstig onderwijs besleed.) Wij vermanen de rij!;on, veel meer dan het gevraagde te 'geven, en alle geloovigen, ook die, welke de voor geschreven gebeden doekten minste een üo'u" 'iaV bot hun honderdmaal loon en Maar die niet bidt, moet offeren. De voorgeschreven gebeden of do aalmoes maken eene verplichting uit, voor allen die van dispensatie gebruik maken. Wij herinneren hier aan alle Onze onderhoorige geloovigen 1Dat behalve in dun Vastentijd men ook tot vasten en onthouding verplicht is op do Qualeriempei-Wocnsdageu, Vrijdagen en Zalerdageji in hot jaar, op de vigiliën van Pinksteren, van de solemniteit dor HU. Apostelen Petrus en Paulus, van Maria Hemelvaart, van Allerheiligen en van Kerstmis. 2. Dat hel is geoorloofd op Kerst dag vleeschspijzen te nuttigen, als d.t hooge feest op een Vrijdag of Zater- -Ja, dat is mooi, hernam ze, maai ik geloof dat het opschrift der mijne beier past aan kleine meisjes die ouder bescherming der H. Maagd stunn. Wat had ik plei/.ier u te hooren lezen met uwe schoone slem, gij waart tocu juist een bevelhebberGrootpa, lees zo mij nog eons, gij leest ze zou moui. Ura zijn geliefd kind niet ic wcderslrev las grootvader ze voor dc derde maal- «Dank u, grootpa, zei Tberesia, en meteen hechtten hare kinderhandjes de me daille naast hot kruis van eer. «Maak ze nu niet los, morgen neem ik 7.0 weer, mijne iriêd; ille zul mij des liever zijn aD ze eonigen tijd bij uwe decoratie doorge bracht heeft." Een driedubbele kus van The- rosia was het slot van het verbond lusschen do twee decoraties. «Grootvader is gered," murmelde het kind bij lint weggaan terwijl van uit den hem' 1 de Onbevlekte Ontvangenis zonder twij fel het vertrouwen van Theresia zogende en een straal van hare almachtig© lunchen komst in het hart van den dierbaicn ongeloovige liet vallen. Toen do kolonel zich in zijno kamer terug- gotrukken Imd on aan zijn klcedingstuk de decoratie zijnor kleindochter terugzag, gevoel de hij een onuitsprekelijke» eerbied voor die medaille. Zijne talrijke ondorscho-diiigstee- kcucn had hij in het strijdperk gewonnen, terwijl hij den dood trotseerde, maar de me tigo uicdaile van het kind, dat zich tot eene hoogere hciuelsclie macht boven die dor aarde wondde, werd het onderpand van cone be scherming, die al de voorvallen der wereld beheeisclit. Vanzelf herhaalde dc kolonel de aanoeping die hy gelezen had, en hoe meer hij Z! herhaalde, des te sterker gevoelde hij zijne aandoeningen vei meerdereneene vol komen onrustigheid begon hem te verwarren. Was hot niet dwaas de onbekende toekomst waarvoor hij toch eens zoude moeten staan, te willen Irolsoeronde kloeksle harten ge voelen zich zwak tegenover de eeuwigheid. In den morgen van den volgenden d ig kwam Theresia haar decoratie terugnemen. -Dank u. zei de zo, dat go ze hebt laten hangen aan de zijde van bel kruis der dappe ren. Grootpa kon mij geen grooter genoegen doen." Eeuige dagen gingen voorbij zonder dat de oude krijgsheld zijn hart opende of iels liet merken van de toch zichtbare aaudoemn; zijns barton. Ook do kleindochter dorst hem niat ondervragen. Moer dan eens echter ge beurde het in die dagen dat luj de woorden uitsprak: »o Maria, zonder vlek ontvangen, bid voor ons die onze oevlucht lot U nemen." En toen de kolonel het volk, dat do Mei maand ging vieren, weer zag voorbijgaan, kwam zijn gemoed in een grooten strijd over zijne oudo niecningen, zyu hoogmoed en den twijfel die hij ondervond in het gezicht der on bekende toekomst. De medelijdende Maagd, die hij te hulp ge roepen had, vocht door liare engelen tegen de strijdkrachten vau satan, die meester wilden blijven van de ziel des kolonels, terwijl ook de dochter en kleindochter hare gebeden voor zijne bokeoring verdubbelden; Op zokeren avond, nalat de Maria-oefening reeds begonnen was, ging de kolonel haastig uit. Waar ging hij heen? llij kon het miuwe- dag valt. 3. Krachtens eono bijzondere macht, Ons door den H. Stoel verleend, staan Wij ook voor dit jaar het gebruik van vleeschspijzen toe op alle Zaterdagen door het jaar, met uitzondering evenwel van die Zaterdagen, welke Levens go- boden vastendagen zijn, namelijk: al de Zaterdagen der vcnrligdaagsche vasten, de Quatertemper-Zaterdagen en die vi gilie-Zaterdagen, welke wegens *t hooge feest, dat zij voorafgaan, geboden vas tendagen zijn. Op dio Zaterdagen, welke tevens vastendagen zijn, blijft de onthouding van vleesch verplichtend evenals op alle Vrijdagen. 4. Krachtens eene andere bijzondere machtiging van don H. Stoel staan Wij mede voor dit jaar het gebruik van vleesch toe op de drie Kruisdagen en op het feest van den II. Marcus. EENIGE WAARSCHUWINGEN. 1. De II. Paaschtijd zal nergens beginnen vóór Palmzondag; en niet dan bij speciale dispensatie verlengd worden na de veertien dagen, die de den vastentijd te heiligen Eerstens, met zich te onthouden van wereldsche vermakelijkheden, groot® maaltijden cn in liet bijzonder van de buitensporigheden des Vastonavonds eu van alle andere ongebondenheden. Vervolgens met vrijwillig eeuige oefoning vau boetvaardigheid, bij hot geboden vasten te voegen. Inzonder heid met hunne gebeden, aalmoezen en goede werken to vermenigvuldigen. Eindelijk, met Gods woord dikwijls te gaan hooren, het lijden van ouzeu Zaligmaker to overwegen, dagelijks, zooveel moge ijk de II. Mis lo hooien, de kerkelijke diensten, voornamelijk in de Goede Week, trouw bij te wonen, to bidden voor do geestelijke en tijde lijke behoeften van ons Bisdom en van de Katholieke Kerk in Nederland. 3. Wij vermanen daarenboven alle j eerbiedwaardige, aan Onze macht on- derworpeno priesters, in die meening, alsmede voor do welvaart van Onzen II. Vader den regeerenden Paus, eene II. Mis op te dragen. Wij bidden de bemiddelde geloovigen, tot dalzelfde einde, eene H. Mis te laten lezen, en allo anderen, die dit gering offer niet kunnen brengen, van ten minste met ijverige gebeden de II. Mis bij te wonen. Ten slotte bevelen Wij de Collecte voor het Bisdom op eene bijzondere wijze aan, alsmede de collecte voor - de Afi ikaansche missie, die op de So lemniteit van Driekoningen, de col lecte voor het II. Graf, die op Goede Vrijdag to houden is: terwijl Wij de milddadigheid onzer diocesane» levens inroepen tot ondersteuning van bet ver heven Genootschap tot voortplanting des geloofs, van het liefdewerk, op gericht tot verzorging van arme dooi- Welk eene zoete vertroosting moet het niet wezen, wanneer men zich op het einde des levens eene reeks van goodo werken kan herinneren, en zich de overtuiging mag geven, dat men zijno band ten allen tijne gaarne ge opend heeft tot tegemoetkoming en in standhouding van datgene, waardoor do eer van God en het heil der zielen zoo krachtdadig wordt bevorderd. En zal doze Vasten-wet met Onzen herderlijken Brief, op Zondag «Quin quagesima'* onder alle II. Missen wor den afgelezen. Gegeven te Roermond, onder Onze handteekening en het Conire-Seing van Onzen Secretaris, den 10 Februari lijks raet ziek zeiven eens worden maar nam toch den wog naar do kerk, trad zonder geraas binnen en verborg zich achter eon pilaar. 1)0 redenaar sprak juist over do macht van Maria, over haar medelijden mot den zondaar, wioiis ziel in strijd is met do barmhartigheid Gods. De kolonel mooude zijne eigene geschie denis Ic hooreu. Deze toespraak eindigde met den ontrouwte overwinnen. Deze bleef op zijn bidstoel als vastgenageld met hevige gemoedsaandoening, verzuchtende -o Maria, zonder vlek ontvangen bid voor mij." Hof volk verliet de kerk. Zijno militaire houding als kolonel, zijne hooge gestalte zijne oiidcrschcidiligsleolcoucn trokken de aandacht van den ouden eei bied - vaardigen missionaris, die insgelijks w.s blij ven wachten op de personen die hem soms mochten willen spreken. Kijk aan ondervin ding, viel liet dezen niet moeilijk op liet ronde gelaat van den kiijgsman den strijd to lezen, dio in zijn binnenste woedde. Recht op hem afgaan le zeido bij -Kolonel, gij wacht mij, niet waar? Ik ben toi uwen dienst, volg mij naar de sacristie. Toen zij er waren: -Mijn vriend, worp u o'p de kieeiin, sprak hij, en begin uwe biecht." -Eerwaarde, ik. ducht in liet geheel niet aan biechten." -Gij hebt ongelijk, mijn vriend, maar daarmede moeten wij beginnen, goloot mij, als eens do last, die up u drukt zal weggeno men zyu, zullen wij des te vrijer sproken." Ondoi worpen nun het gezag van dat pries terlijk woord, knielde do kolonel neder, biechtte cn beloofde terug te komen Toen hij opgestaan was, ken men op zijn gelaat de vol. doening lezen, die hij sma. k'o van dien groe ten plicht vervuld to hebben en hij gevoelde zich gelukkig zoolang mogeiïjk met den priester te kunnen spreken, die van den be ginne af geheel zijn vertrouwen gewonnen had." «Als ik geweien had welken vrede en welke gerustheid de biecht geeft, sprak hij bij zijne tehuiskomst tot zijne dochter, zoudo ik zoolang niet uitgesteld hebben." -Is het mogaüjk, mijn vader!" riep zijne dochter uit, terwijl ze zich in zijne armen wierp en zoete tranon van vreugde vloeiden op de verwarde borst. -Wal zullen we voor taan gelukkig z-ijn. want i.u ontbreekt er niets meer aan ons geluk -Geloof! go wol dat onze kleine Theresia een groot aandeel heeft gehad in wat gebeurd is, doordat ze m j o dikwijls de aanroeping, die op hare decoratie siond liet lezen en her halen. Deze kwam mij altijd oor don geest en ik sprak het tegon wil en dank uit..." -Gij zyt zeer le moede geweest, dierbare kinderen, ik wil r.u ook d.il gij de vreugde uwer ovetwinning geniet; morgen zullen we samen de Meimaand gaan vieren en Zondag samen naar de Hoogmis gaan." 1 Op dien dag vlooide er menige traan van aandoen.ng op aarde, en in den hemel weer klonken vreugdeliederen over den terugkeer van een zondaar tot God.

Peel en Maas | 1895 | | pagina 1