Weekblad veer 7EIEAY,
HQBSï en omstreken.
Het gouden Bidsnoer.
7ATP.RDAG 22 .TULT 1893
VEERTIEN JA ARGANG.
Abonnementsprijs per kwartaal.
voor Venrat
franco per post
voor liet buitenland
afzonderlijke nummers
50 c.
65 c.
85 c.
6 c.
No. 30.
■eesr
Uitgeve
XJ. A- SAf
Deze Courant verschijn
dvertentien of Ingezonden
Stukken gelieve men 'sVrij-
>dags vóór 2 uur 's middags
te bezorgen aan het Bureau van
«Peel en Maas" te en ray.
Hoe meer onze stoffelijke welvaart
b enoemt, hoo meer verschillende ma-
meren de ziel uitvindt om te lijden,
dit is ee.ue waarheid, waarvan ieder
de juistheid aan zich zelf kan beproe
ven. Zeker is het dat in onzen tijd
de voorrechten van.beschaving, weten
schap, vooruitgang op elk gebied den
minste onder ons ten gunste komen.
Vergelijk het leven van dit einde der
eeuw met dat van do vorige; hoo is
ons stoffelijk leven veraangenaamd.
Wie kan zich nu nog ecu wereld
denken zonder stoombooten, spoortrei
nen, telegraaf, ge regelden postdienst,
zonder jjas- of z lis clectrische lichten,
zonder couranten vooral; verder win
kels, waarin men alios koopen of waar
uit rner. per brief bestollen kan, goed-
koope j-eis^.l-genheden, allerlei ge-
-412 do huizen^ aangename
manier van tovcii en-unn Ü5-"
manfteit, pbilantropic in den mond en
ook iu de daad.
De wereld zou dus in die 100 jaren
ook wol', een groote bron van geluk
rijker zgii geworden, toch schijnt dit
niet het geval. Wanneer men de boe
ken uit dien tijd leest, en de menschen
daarover hoort, dan komt men al zeer
spoedig tot besluit, dat toen tevreden
heid on geluk veel minder zeldzaam
waren dan nu.
Natuurlijk moet men die rdaudato-
res temporis arli" niet in alles op hun
feuilleton.
Oorspronkelijke Novelle.
10.
-Ik moet zeggen, 'k heb respect voor
godsdienstig" menschenmaar zooals ik nnju
ou«Je meesteres dikwijls heb gezien, hinderde
't mij. wout mijuo beoron, dat was dweperij
't goede uiensch meende wel te bandelen,
inaar zij was overdrove»."
-Ja, dat beviel jou niet," viel zijne
vrouw bein weer in de rede, -omdat liet er
bij je zelf mot heel dik op zit heb ik van
mijn leve»! Mevrouw Zeilkor een dweepster
te noemen. Jasper! J..sper! waar moet bet
mot je heen t"
-Kom, kom," zt-idc de wagenmaker,"
-zoo n beetje godsdienst kan ik ook nog wel
dulden, als iemand daar nou plei/icr in vindt,
hmt hij zijn gang maar gaan, maar het moei
met al te erg Inopcnzelf doe ik er niet veel
aan."
-Neen, dat weten we, Dirk." Milwoord-
dc hein de hoefsmid, die ofschoon Protestant,
den godsdienst niet Tersmaadde; jij zult je
goon orgciuk bidden, doch ik beken, ik wou
wel wat vromen-wezen."
-Ik zeg maar, we moeten 't alles van
boven hebben, en nisje God vergeet, dan ben
je niet aileen slecht, maar dom er bij," sprak
de godsdienstige landman.
-Dat's een waar woord, dal K rel is daar
zegt," riep do waardin vergenoegd -hij is
nog altijd de beste van jelui tieren."
Ik was blyde dat zy mij er buiten liet; nu
bleef mij tenminste de hoop nog over, dat
baar oordcel over mij wat gunstiger 2ou zijn,
woord goloovcn en denken dat er toen
even goed geleden en geschreid werd
als tegenwoordig, maar bij eenig na
denken, ziet men toch gemakkelijk
in, dat toen, al moest men zich ook
in menig opzicht behelpen, er veel
minder elementen waren tot onrust eu
verdriet als tegenwoordig.
Ten cerslo miste men toen niet al
die voorrechten, waarvan nu zonder
nadenken, dus ook zonder genot bijna
ieder gebruik kan maken, evenmin
als wij er thans om treuren, dat er
geen geregelde luchtvaartdienst bestaat,
enz. Alles wat nu tut onze dagelijk-
sckc omgoving behoort, had toen zijn
plaats onder de onbereikbare luchtka-
steclen. Het gemis daarvan kon dus
liiet als een verdriet geiden; men
wist eenvoudig niet boter.
Thans echter is 't of onze zinnen
voelhorens hebbon gekregen, die zich
uitstrekken naar de verst afgelegen
deelen der wereld,
liet vergaan van een schip met
eenige honderde mannen hier, een
onizeftorul «spoorwegongeluk daar, een
.."ji.i,.o«vM*...C7. v, -v^ihraude schouw
burg vol menscncn, een aardbeving,
een afschuwelijke moord, wij hooren
er reeds van op den eigen dag, wij
lezen de hartverscheurende bijzonder
heden in kleuren en geuren alsof wij
zelf er bij waren geweest en onwil
lekeurig wordt ons hart toegescbroefd
van medelijden, als er maar enkele
gevoelige snaren in ons gemoed klin
ken door het lezen van dio droevige
gebeurtenissen.
Voeg daarbij de eenige zoons en
kostwinners van arme moeders, die
doch ik gevoelde, wanneer zij de vrijheid had
genomen het werkelijk uit to spreken, liet
mocht dan in myn Yoor- of nadeel wezen, ik
't haar niot vriendelijk had afgenomen.
Jasper keerde zich op het verwijt van zijne
vrouw lachend naar haar haar too, nadat bij
con duchtige» slok uit zijn glnosje luid geno-
men on zeurde haar op zyn gewonen goedliar-
ligen toon te gemoet: ■•Wijfje, wijfje, wat
ben je vanavond weer scherp; ik weet wel, je
meent liet zoo kwaad niet, maar je begiijpt
mo verkeerd, geloof me, ik wed, ais onze pas
toor n:e hoorde rédoneeron, zou hij me zeker
gelijk geven, en dat is toch waarachtig wel
een braaf, godsdienstig inan."
-Ja, d it kan je wel zeggen," hernam de
do gramstorige waardin, die, gelijk velen van
haar beminnelijk geslacht, altijd liet laatste
woord moest hebben, -d.it kan je wel zeggen,
maar dat zou ik dun toch nog eerst Uil den
goeden num xyueu moi d moeten ho jren."
-.Nu, het kun ook zijn, d. t ik het inis
heb,' sprak de inderdaad niet ongodsdienstige
.la-per. blijkbaar om zijn# kijvende vrouw te-
vieJen to stellen, -maar hol kwam mij dan
lonminsie zoo voor.
-Dat zij aan dien rozenkrans gehecht was.
kon ik mij zeer goed bcgrypc», niet alleen
omdat dio zooveel waarde had, maar ook en
voornamelijk omdat hij van een heilig man
afkomstig was en ook een mooi familie stuk
mocht heetcn.
"Sedert het oogenblik, dat haar slechten
zoon do toegang tot het kasteel voor altijd
was" geweigerd, werd har# gezindheid dage
lijks minder, zélfs zoo, dat de dokter de hoop
op haar behoud voorgoed opgaf. Dit alles w as
haar bekend, maar zy toonde zicli gelaten en
onderworpen. I)e oude jonker, wiens geweten
zeker zoowat begon te knagen, daar hij wel
wel wist, vroeger niet te veel aan zijne vrouw
gedacht te Lebben, kwam baar dagelijks bc-
een noodlottigen doe sterven, de
vreeselijko branden v •.rin kinderen
omkomen, de lange t ongevallen
door verdrinken, ove 'den en zoo
meer en ge hebt even zo e!e gevoelige
punten, waar «mense! t, wicn het
hart op de rouble pla; zit, telkens
eti telkens- in gek wel
die hun dftgelijks oüdt
den gebracht.
Maar hoe 't ook
al deze jammeren ooi
zij gaan atuleren on on niet persoon
lijk aan. Zij bezorgen
genaam oogenblik, ma;
wij wel overheen, zo-
buiten blijven, maar
Prijs der A.dvertentiën:
van 15 regels 30 c.
elke regel meer 6 c.
groote letters on vignetten naar plaatsruimte.
Advertentien. Smaal geplaatst, worden 2maal berekend.
■EIST.
iederen Zaterdag.
wordenen
'e oogen wor-
hoo treffend
zijn mogen,
is een onaan-
daar komen
,ig wij-zelf er
is nog meer;
een ellende, die de vo i^e geslachten
niet of slechts zeer onv i èdig kenden,
■was de angst, kwelli'r, wanhoop,
soms ons toegebracht <j<jov de beurs
berichten.
Wie weet niet, way oene kleine
verandering in die getallen' soms wel
eu wee in een huisgezin ftin brengen!
Koevele slapo!o«iz& - Nu hebben
flirt hrtld.il.lAn -
ling, hoeveel verwoeste hoop, hoeveel
fraaie illusies vernield, hoeveel vreugde
verstoord. Mn dan wat veradem hip
als do storm voorbij drijft, als de
slag nog wat afgewend wordt; inder
daad wie dit geen kwelling des gees
tes en der ziel noemt, waarbij zoo
vele ontberingen van hut verleden in
het niet verzinken, is wel gelukkig
to noemen.
Nog een ander leed wordt er in
zoeken en bleef dan geruinien lijd bij haar.
De man bezat wezctilyk geen slecht hart.
Had het geluk hem een# andere vrouw be
schoren, hij zou een mulei o kerel geweest
zijn. Hiermee wil ik niet zeggen.'' voegdo
Jasper er haastig bij, de tt jschenkomst van
zijn vrouw weer vreozeudcj -dal mevrouw
Zeilker geen goede vrouw [was, maar zulke
dames--doen volgens mijn iirticht, beter'naar
een klooster le gaan, dan te jouwen.
-Duidelijk zag ik, dat d-ijonker zicK.in
spande om de laatste oogenliikken van zijne
vrouw te verzuchten, en al het mogelij Mfcto
doen om na haar dood gom zelfverwijt.ie
hebben; maar liet viel lur| moeilijk, en dit
was tocli wel ee:i bewijs dat 'nj goed wilde en
ook een goed hart bezat. 'Treurig verliet hij
dan het slaapvertrek, on hvaaide peinzend1 in
den omtrek rond; waars/'hijnlyk. dacht hij er
dan over na, hoeveel gclikkiger hij had kun
nen zijn.
-freule Constance wa, znoals ik reeds ge
zegd heb, altijd b.j hitje moeder, en pa^
haar als eene In-fdovuHc ociitor met do race|tte
zorgen, op. Zij was tlmh op don leeftijd van
achttien jaar gekomen eu volstrekt niet fn
haar nadoel opgegroeidI Bij hare schoonheid
bezat zij vele goede hotlanigheden jammer
dat deze wel wat in doBchuduw worden ge
steld door liaar adel trots JZij liet zich veel
op hare geboorte voorst; n, en had hel denk
beeld barer voorvaderen ngezogon, als ware»
de adellijke lieden uit he re stof gemaakt dan
de burgers. Overigens vhs zij zacht ra» hu
meur, geduldig en oude worpen, daarbij zeer
godsdienstig, ofschoon peer op eene andere
manier dn» hare nmeur. Urenlang kon zij
voor het bed van de ieke zitten, die haar
alles was en met wier clod haar alles scheen
te zullen ontvallen; wjit beminde zij haar
vader, dio liefde ontsloot meer uit go voel
van plicht, dan wel uil^eueigdlieid van haar
onze dagen geleden, waarvan men in
vroegere tijden geen denkbeeld had.
Men denke slechts aan de tweespalt
in do huisgezinnen door verschil van
godsdienstige en staatkundige gevoe
lens, te weeggebracht. Nooit hebben
oud en jong zoo scherp tegenover
elkander gestaan als tegenwoordig;
nooit heeft de jeugd zoo miuacbteud
op den ouderdom neergezien, nooit
ook heeft de zucht tot genieten, tot
zoogenaamd sprofiteeren" van alle
mogelijke gelegenheden zooveel onte
vredenheid en ouvoldaanhoid getoond
als tegenwoordig.
Alles staat immers voor ieder open;
van den hoogste tot den laagste kan
couranten lezen, zich een opinie vor
men op godsdienstig, politiek ot kunst
gebied, idler kan voor betrekkelijk
weinig gt'ld de wereld doorkruisen.
Laten wij verder als oen bron van
felle smart, vertwijfeling zelfs niet
vergeten, do verwoestingen door twij
fel en ongeloof in de geesten veroor
zaakt; de onrust, hopeloosheid in
gemoederen, waJryu evft-go
fAr» v,„ wat een
spanning telken* "m van vrhnK nuff-vtrt drlmn iiitft. tlrratfe
die courant, weltöt^twttore ontgooche- l-
ling dikwijls, ruwe teleurstel
loosheid van zoovele mannen en vrou
wen, die tegenover de groote vragen
van het Heelal, de wanhoop, die hen
bevangt als een groote smart hen treft,
en die tol den zelfmoord leidt, welke
nooit zoo veelvuldig voorkwam als in
onze dagen en die een onwraakbaar ge
tuigenis er van aflegt, dat de tegen
woordige hoog opgevoerde zegeningen
van beschaving en vooruitgang nog
volstrekt niet voldoende zijn om harten
en geesten onzer tijdgenooten te bevre
digen.
hart. Herbaalde keuren, wanneer ik de een
of andere boodschap binnenbracht, zag ik,
toen de zieke voorgoed bedlegerig word, baar
voor liet lodikant don schoonen rozonkrans
gebruiken, de kostbnte parelen 011 gouden
kralen giedon dan lui .-/a .ai door bare ttedere
vingers, terwijl zij mot eon'o heldere, wellui
dende stem do schoone gebeden uitsprak.
Over hot gelaat van hare moedor lag dan eene
hemelsche kalmte, die mij dikwijls godsdiens
tig heeft gestemd, ja mij truncn iu de oogen
bracht."
Kroiis Blaauw keek bij deze woorden naar
do waardin, als wilde hij zeggen: -Zie je
wol. het is nog zoo kwaad niet met hom ge
steld, hou maar goeden moe i."
-Daarbij." vervolgde Jasper, -moet ik
ook zeggen, dat ik modelijden met mijne goede
meesteres lmd, omdat zy zooveel at est lijden.
Dagelijks werd zij zwakker, ca toen haar ein
de langzaam naderde, maakte zij oomge bepa
lingen voor hare dochter, 011 deze helroden
hoofdzakelijk den lozenkrans.
-Mijn eemge, dierbare doel,ter," sprak
zij fluisterend, hare woorden telkens door een
ikcligeu drogen kuoli afbrekende, -uwe moe
der gaat sterven, aanhoor haar laatste» wil,
wat gij doet, houd dien 111 eere, en ver
geet hem nooit. Ontvang d»l kostbare bid-
suoer, waarop uwe moeder altijd zooveel prijs
hoeft gesteld, als 0011 aandenken aan haar. en
vergeet niet, dat het ham dringende weusoli
is, dat gij bet altijd zult bewaren en voor de
hebzucht van wie ook zult beveiligen. God
:evs. dat Richard nog eeum .al lol inkeer
koroe en ik hem hiernamaals moge ontmoeten,
maar hoUy hij zicli bekeere of niet. hij heelt
nimmer aanspraak op liet bezit van dezen ra
zenkrans. Dikwijis heb u hem begeerigo j
blikken daarop zien werpen, en het zou mijn
rust in het eraf verstoren, wanneer bij hot
kostbare kleinood machtig werd cn het
Verlamming en Diarriiee bij
kalveren en lammeren.
Tegenwoordig wordt hierover veel
vuldig geklaagd en velen moencn, dat
men hierbij met een besmettelijke ziekte
te doen beeft.
Knappe mannen, zooals dr. Damman
en veearts Buch, in Duilschland, alsme
de prof. Jansou, te Kopenhagen, die
hieromtrent een onderzoek instelden,
vonden dan ook, dat er hierbij wezen--
lijk besmetting plaats had en dat die-
besmetting begon aan den navel van hel
jonggeboren dier.
De heer K110II, veearts te Prenzlau,
zegt, dat hij herhaalde keeren opmerk
te, dal de ziekte telkens begon met pen
ontsteking in den navel, welke ontste
king zich vandaar langs het niervet
uitbreidde en verlamming ofdiarrheeof
ook- wel beide ziekten tengevolge had.
Pt of. Jansen in Kopenhagen en vee
arts Buch in Berlijn vonden beiden in
den ontstoken navel en dc aanliggende-
organen der zieke dieren kleine baQ-
terieu, Oic zij voor de oorzaken van
•het «vnkc! t liuuücïlj;
Hoe Ban men nu den navel van jongo
dieren vrijhouden van deze besmetting?
In dc eerste plaats moet er gezorgd
worden, dat dit lichaamsdeel iu het
minst met wordt gekwetst: aan alies,
wat gekwetst is. vertoonen zich spoedig-
geheel of hall afgestorven deelen err
juist daarop valt do besmetting het eerst
en breidt er zich 't meest uit.
Wasschingen met een oplossing va»
carbol of creolin in water maar men
vrage bij de bereiding daarvan eea
kundig veearts om raad zijn ten
het j
g._-l<le rnaak'.e, oio zijne bnilenspoiige zucht-
naar aurdsch gciut le beviedige». beloof ray
d»i plechtig., dat gij den u toevertrouwden
schat zorgvuldig zult bewaren, on er geen dag
vooi bg zal" gaan. dat gij niet voor mij aan don
1 rtzcii1., r nis zult bidden. Doe dilnligd 'savond»
v.ior gij 11 ter rust begeeft in uw slaapvertrek,
dat zich aan rle linkerzijde van het kasteel bo-
ïtndtik heb een voorgevoel, dat ik in dia
oogenblikkan onzichtbaar bij u zijn,
-Bij uwe mverdeijarigheid zult gy uw moe
ders erfdeel ontvangen, dat u niet alleen on
bekrompen ra.iar zelfs op vorstelijke wijze kan
doen lev. n waak daar echter geen misbruik
va 11, vei.' ei alle overdreven weelde eu voor
namelijk de ziuiielykhoid, gedenk de armen
cn beschouw deze aarde nooit als eeno blijven
de plaats, ro oir slechts ais een doortocht tot
een beter leven.
-Richard heeft reeds meer ontvangen
dar. hem toekwam het grieft iny het te m.ie-
trn seggen, loaar hij heeft hei zicil niet waar
dig geloond. Iloi boboort ook tot myn laats'en
wenscb, dat gij'liem nooit meer een enkelen
penning zult al'st.nn ik vraag u, ik verzoek
11, ja ik beveiu d. ingend dit Dimmer te doen.
Luistert gij niet naar ïny, gij zult er de ge
volgen van ondervinden uw gansche erf
deel gaat verloren, en gy brengt u ten gronde.
Voor all--»." herhaalde zij nog eens, -denk
vooral om Jeu rozenkrans 011 verlies bom nim
mer uit het oj$gr"
-Dit waren hare laatste woorden; toen viel
zy s» een-? zachte sluimering-, waaruit Zij niet
meer ontwaakte,
-Freulo Constance was radeloos van droef
heid, en de oude junker was door het sterren
ran zijne ech;genooto veel meer getroffen dan
1 k vei wacht had.
Wordt vervolgd.