Weekblad veer 7EIEAY, HQBSï en omstreken. Het gouden Bidsnoer. 7ATP.RDAG 22 .TULT 1893 VEERTIEN JA ARGANG. Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venrat franco per post voor liet buitenland afzonderlijke nummers 50 c. 65 c. 85 c. 6 c. No. 30. ■eesr Uitgeve XJ. A- SAf Deze Courant verschijn dvertentien of Ingezonden Stukken gelieve men 'sVrij- >dags vóór 2 uur 's middags te bezorgen aan het Bureau van «Peel en Maas" te en ray. Hoe meer onze stoffelijke welvaart b enoemt, hoo meer verschillende ma- meren de ziel uitvindt om te lijden, dit is ee.ue waarheid, waarvan ieder de juistheid aan zich zelf kan beproe ven. Zeker is het dat in onzen tijd de voorrechten van.beschaving, weten schap, vooruitgang op elk gebied den minste onder ons ten gunste komen. Vergelijk het leven van dit einde der eeuw met dat van do vorige; hoo is ons stoffelijk leven veraangenaamd. Wie kan zich nu nog ecu wereld denken zonder stoombooten, spoortrei nen, telegraaf, ge regelden postdienst, zonder jjas- of z lis clectrische lichten, zonder couranten vooral; verder win kels, waarin men alios koopen of waar uit rner. per brief bestollen kan, goed- koope j-eis^.l-genheden, allerlei ge- -412 do huizen^ aangename manier van tovcii en-unn Ü5-" manfteit, pbilantropic in den mond en ook iu de daad. De wereld zou dus in die 100 jaren ook wol', een groote bron van geluk rijker zgii geworden, toch schijnt dit niet het geval. Wanneer men de boe ken uit dien tijd leest, en de menschen daarover hoort, dan komt men al zeer spoedig tot besluit, dat toen tevreden heid on geluk veel minder zeldzaam waren dan nu. Natuurlijk moet men die rdaudato- res temporis arli" niet in alles op hun feuilleton. Oorspronkelijke Novelle. 10. -Ik moet zeggen, 'k heb respect voor godsdienstig" menschenmaar zooals ik nnju ou«Je meesteres dikwijls heb gezien, hinderde 't mij. wout mijuo beoron, dat was dweperij 't goede uiensch meende wel te bandelen, inaar zij was overdrove»." -Ja, dat beviel jou niet," viel zijne vrouw bein weer in de rede, -omdat liet er bij je zelf mot heel dik op zit heb ik van mijn leve»! Mevrouw Zeilkor een dweepster te noemen. Jasper! J..sper! waar moet bet mot je heen t" -Kom, kom," zt-idc de wagenmaker," -zoo n beetje godsdienst kan ik ook nog wel dulden, als iemand daar nou plei/icr in vindt, hmt hij zijn gang maar gaan, maar het moei met al te erg Inopcnzelf doe ik er niet veel aan." -Neen, dat weten we, Dirk." Milwoord- dc hein de hoefsmid, die ofschoon Protestant, den godsdienst niet Tersmaadde; jij zult je goon orgciuk bidden, doch ik beken, ik wou wel wat vromen-wezen." -Ik zeg maar, we moeten 't alles van boven hebben, en nisje God vergeet, dan ben je niet aileen slecht, maar dom er bij," sprak de godsdienstige landman. -Dat's een waar woord, dal K rel is daar zegt," riep do waardin vergenoegd -hij is nog altijd de beste van jelui tieren." Ik was blyde dat zy mij er buiten liet; nu bleef mij tenminste de hoop nog over, dat baar oordcel over mij wat gunstiger 2ou zijn, woord goloovcn en denken dat er toen even goed geleden en geschreid werd als tegenwoordig, maar bij eenig na denken, ziet men toch gemakkelijk in, dat toen, al moest men zich ook in menig opzicht behelpen, er veel minder elementen waren tot onrust eu verdriet als tegenwoordig. Ten cerslo miste men toen niet al die voorrechten, waarvan nu zonder nadenken, dus ook zonder genot bijna ieder gebruik kan maken, evenmin als wij er thans om treuren, dat er geen geregelde luchtvaartdienst bestaat, enz. Alles wat nu tut onze dagelijk- sckc omgoving behoort, had toen zijn plaats onder de onbereikbare luchtka- steclen. Het gemis daarvan kon dus liiet als een verdriet geiden; men wist eenvoudig niet boter. Thans echter is 't of onze zinnen voelhorens hebbon gekregen, die zich uitstrekken naar de verst afgelegen deelen der wereld, liet vergaan van een schip met eenige honderde mannen hier, een onizeftorul «spoorwegongeluk daar, een .."ji.i,.o«vM*...C7. v, -v^ihraude schouw burg vol menscncn, een aardbeving, een afschuwelijke moord, wij hooren er reeds van op den eigen dag, wij lezen de hartverscheurende bijzonder heden in kleuren en geuren alsof wij zelf er bij waren geweest en onwil lekeurig wordt ons hart toegescbroefd van medelijden, als er maar enkele gevoelige snaren in ons gemoed klin ken door het lezen van dio droevige gebeurtenissen. Voeg daarbij de eenige zoons en kostwinners van arme moeders, die doch ik gevoelde, wanneer zij de vrijheid had genomen het werkelijk uit to spreken, liet mocht dan in myn Yoor- of nadeel wezen, ik 't haar niot vriendelijk had afgenomen. Jasper keerde zich op het verwijt van zijne vrouw lachend naar haar haar too, nadat bij con duchtige» slok uit zijn glnosje luid geno- men on zeurde haar op zyn gewonen goedliar- ligen toon te gemoet: ■•Wijfje, wijfje, wat ben je vanavond weer scherp; ik weet wel, je meent liet zoo kwaad niet, maar je begiijpt mo verkeerd, geloof me, ik wed, ais onze pas toor n:e hoorde rédoneeron, zou hij me zeker gelijk geven, en dat is toch waarachtig wel een braaf, godsdienstig inan." -Ja, d it kan je wel zeggen," hernam de do gramstorige waardin, die, gelijk velen van haar beminnelijk geslacht, altijd liet laatste woord moest hebben, -d.it kan je wel zeggen, maar dat zou ik dun toch nog eerst Uil den goeden num xyueu moi d moeten ho jren." -.Nu, het kun ook zijn, d. t ik het inis heb,' sprak de inderdaad niet ongodsdienstige .la-per. blijkbaar om zijn# kijvende vrouw te- vieJen to stellen, -maar hol kwam mij dan lonminsie zoo voor. -Dat zij aan dien rozenkrans gehecht was. kon ik mij zeer goed bcgrypc», niet alleen omdat dio zooveel waarde had, maar ook en voornamelijk omdat hij van een heilig man afkomstig was en ook een mooi familie stuk mocht heetcn. "Sedert het oogenblik, dat haar slechten zoon do toegang tot het kasteel voor altijd was" geweigerd, werd har# gezindheid dage lijks minder, zélfs zoo, dat de dokter de hoop op haar behoud voorgoed opgaf. Dit alles w as haar bekend, maar zy toonde zicli gelaten en onderworpen. I)e oude jonker, wiens geweten zeker zoowat begon te knagen, daar hij wel wel wist, vroeger niet te veel aan zijne vrouw gedacht te Lebben, kwam baar dagelijks bc- een noodlottigen doe sterven, de vreeselijko branden v •.rin kinderen omkomen, de lange t ongevallen door verdrinken, ove 'den en zoo meer en ge hebt even zo e!e gevoelige punten, waar «mense! t, wicn het hart op de rouble pla; zit, telkens eti telkens- in gek wel die hun dftgelijks oüdt den gebracht. Maar hoe 't ook al deze jammeren ooi zij gaan atuleren on on niet persoon lijk aan. Zij bezorgen genaam oogenblik, ma; wij wel overheen, zo- buiten blijven, maar Prijs der A.dvertentiën: van 15 regels 30 c. elke regel meer 6 c. groote letters on vignetten naar plaatsruimte. Advertentien. Smaal geplaatst, worden 2maal berekend. ■EIST. iederen Zaterdag. wordenen 'e oogen wor- hoo treffend zijn mogen, is een onaan- daar komen ,ig wij-zelf er is nog meer; een ellende, die de vo i^e geslachten niet of slechts zeer onv i èdig kenden, ■was de angst, kwelli'r, wanhoop, soms ons toegebracht <j<jov de beurs berichten. Wie weet niet, way oene kleine verandering in die getallen' soms wel eu wee in een huisgezin ftin brengen! Koevele slapo!o«iz& - Nu hebben flirt hrtld.il.lAn - ling, hoeveel verwoeste hoop, hoeveel fraaie illusies vernield, hoeveel vreugde verstoord. Mn dan wat veradem hip als do storm voorbij drijft, als de slag nog wat afgewend wordt; inder daad wie dit geen kwelling des gees tes en der ziel noemt, waarbij zoo vele ontberingen van hut verleden in het niet verzinken, is wel gelukkig to noemen. Nog een ander leed wordt er in zoeken en bleef dan geruinien lijd bij haar. De man bezat wezctilyk geen slecht hart. Had het geluk hem een# andere vrouw be schoren, hij zou een mulei o kerel geweest zijn. Hiermee wil ik niet zeggen.'' voegdo Jasper er haastig bij, de tt jschenkomst van zijn vrouw weer vreozeudcj -dal mevrouw Zeilker geen goede vrouw [was, maar zulke dames--doen volgens mijn iirticht, beter'naar een klooster le gaan, dan te jouwen. -Duidelijk zag ik, dat d-ijonker zicK.in spande om de laatste oogenliikken van zijne vrouw te verzuchten, en al het mogelij Mfcto doen om na haar dood gom zelfverwijt.ie hebben; maar liet viel lur| moeilijk, en dit was tocli wel ee:i bewijs dat 'nj goed wilde en ook een goed hart bezat. 'Treurig verliet hij dan het slaapvertrek, on hvaaide peinzend1 in den omtrek rond; waars/'hijnlyk. dacht hij er dan over na, hoeveel gclikkiger hij had kun nen zijn. -freule Constance wa, znoals ik reeds ge zegd heb, altijd b.j hitje moeder, en pa^ haar als eene In-fdovuHc ociitor met do race|tte zorgen, op. Zij was tlmh op don leeftijd van achttien jaar gekomen eu volstrekt niet fn haar nadoel opgegroeidI Bij hare schoonheid bezat zij vele goede hotlanigheden jammer dat deze wel wat in doBchuduw worden ge steld door liaar adel trots JZij liet zich veel op hare geboorte voorst; n, en had hel denk beeld barer voorvaderen ngezogon, als ware» de adellijke lieden uit he re stof gemaakt dan de burgers. Overigens vhs zij zacht ra» hu meur, geduldig en oude worpen, daarbij zeer godsdienstig, ofschoon peer op eene andere manier dn» hare nmeur. Urenlang kon zij voor het bed van de ieke zitten, die haar alles was en met wier clod haar alles scheen te zullen ontvallen; wjit beminde zij haar vader, dio liefde ontsloot meer uit go voel van plicht, dan wel uil^eueigdlieid van haar onze dagen geleden, waarvan men in vroegere tijden geen denkbeeld had. Men denke slechts aan de tweespalt in do huisgezinnen door verschil van godsdienstige en staatkundige gevoe lens, te weeggebracht. Nooit hebben oud en jong zoo scherp tegenover elkander gestaan als tegenwoordig; nooit heeft de jeugd zoo miuacbteud op den ouderdom neergezien, nooit ook heeft de zucht tot genieten, tot zoogenaamd sprofiteeren" van alle mogelijke gelegenheden zooveel onte vredenheid en ouvoldaanhoid getoond als tegenwoordig. Alles staat immers voor ieder open; van den hoogste tot den laagste kan couranten lezen, zich een opinie vor men op godsdienstig, politiek ot kunst gebied, idler kan voor betrekkelijk weinig gt'ld de wereld doorkruisen. Laten wij verder als oen bron van felle smart, vertwijfeling zelfs niet vergeten, do verwoestingen door twij fel en ongeloof in de geesten veroor zaakt; de onrust, hopeloosheid in gemoederen, waJryu evft-go fAr» v,„ wat een spanning telken* "m van vrhnK nuff-vtrt drlmn iiitft. tlrratfe die courant, weltöt^twttore ontgooche- l- ling dikwijls, ruwe teleurstel loosheid van zoovele mannen en vrou wen, die tegenover de groote vragen van het Heelal, de wanhoop, die hen bevangt als een groote smart hen treft, en die tol den zelfmoord leidt, welke nooit zoo veelvuldig voorkwam als in onze dagen en die een onwraakbaar ge tuigenis er van aflegt, dat de tegen woordige hoog opgevoerde zegeningen van beschaving en vooruitgang nog volstrekt niet voldoende zijn om harten en geesten onzer tijdgenooten te bevre digen. hart. Herbaalde keuren, wanneer ik de een of andere boodschap binnenbracht, zag ik, toen de zieke voorgoed bedlegerig word, baar voor liet lodikant don schoonen rozonkrans gebruiken, de kostbnte parelen 011 gouden kralen giedon dan lui .-/a .ai door bare ttedere vingers, terwijl zij mot eon'o heldere, wellui dende stem do schoone gebeden uitsprak. Over hot gelaat van hare moedor lag dan eene hemelsche kalmte, die mij dikwijls godsdiens tig heeft gestemd, ja mij truncn iu de oogen bracht." Kroiis Blaauw keek bij deze woorden naar do waardin, als wilde hij zeggen: -Zie je wol. het is nog zoo kwaad niet met hom ge steld, hou maar goeden moe i." -Daarbij." vervolgde Jasper, -moet ik ook zeggen, dat ik modelijden met mijne goede meesteres lmd, omdat zy zooveel at est lijden. Dagelijks werd zij zwakker, ca toen haar ein de langzaam naderde, maakte zij oomge bepa lingen voor hare dochter, 011 deze helroden hoofdzakelijk den lozenkrans. -Mijn eemge, dierbare doel,ter," sprak zij fluisterend, hare woorden telkens door een ikcligeu drogen kuoli afbrekende, -uwe moe der gaat sterven, aanhoor haar laatste» wil, wat gij doet, houd dien 111 eere, en ver geet hem nooit. Ontvang d»l kostbare bid- suoer, waarop uwe moeder altijd zooveel prijs hoeft gesteld, als 0011 aandenken aan haar. en vergeet niet, dat het ham dringende weusoli is, dat gij bet altijd zult bewaren en voor de hebzucht van wie ook zult beveiligen. God :evs. dat Richard nog eeum .al lol inkeer koroe en ik hem hiernamaals moge ontmoeten, maar hoUy hij zicli bekeere of niet. hij heelt nimmer aanspraak op liet bezit van dezen ra zenkrans. Dikwijis heb u hem begeerigo j blikken daarop zien werpen, en het zou mijn rust in het eraf verstoren, wanneer bij hot kostbare kleinood machtig werd cn het Verlamming en Diarriiee bij kalveren en lammeren. Tegenwoordig wordt hierover veel vuldig geklaagd en velen moencn, dat men hierbij met een besmettelijke ziekte te doen beeft. Knappe mannen, zooals dr. Damman en veearts Buch, in Duilschland, alsme de prof. Jansou, te Kopenhagen, die hieromtrent een onderzoek instelden, vonden dan ook, dat er hierbij wezen-- lijk besmetting plaats had en dat die- besmetting begon aan den navel van hel jonggeboren dier. De heer K110II, veearts te Prenzlau, zegt, dat hij herhaalde keeren opmerk te, dal de ziekte telkens begon met pen ontsteking in den navel, welke ontste king zich vandaar langs het niervet uitbreidde en verlamming ofdiarrheeof ook- wel beide ziekten tengevolge had. Pt of. Jansen in Kopenhagen en vee arts Buch in Berlijn vonden beiden in den ontstoken navel en dc aanliggende- organen der zieke dieren kleine baQ- terieu, Oic zij voor de oorzaken van •het «vnkc! t liuuücïlj; Hoe Ban men nu den navel van jongo dieren vrijhouden van deze besmetting? In dc eerste plaats moet er gezorgd worden, dat dit lichaamsdeel iu het minst met wordt gekwetst: aan alies, wat gekwetst is. vertoonen zich spoedig- geheel of hall afgestorven deelen err juist daarop valt do besmetting het eerst en breidt er zich 't meest uit. Wasschingen met een oplossing va» carbol of creolin in water maar men vrage bij de bereiding daarvan eea kundig veearts om raad zijn ten het j g._-l<le rnaak'.e, oio zijne bnilenspoiige zucht- naar aurdsch gciut le beviedige». beloof ray d»i plechtig., dat gij den u toevertrouwden schat zorgvuldig zult bewaren, on er geen dag vooi bg zal" gaan. dat gij niet voor mij aan don 1 rtzcii1., r nis zult bidden. Doe dilnligd 'savond» v.ior gij 11 ter rust begeeft in uw slaapvertrek, dat zich aan rle linkerzijde van het kasteel bo- ïtndtik heb een voorgevoel, dat ik in dia oogenblikkan onzichtbaar bij u zijn, -Bij uwe mverdeijarigheid zult gy uw moe ders erfdeel ontvangen, dat u niet alleen on bekrompen ra.iar zelfs op vorstelijke wijze kan doen lev. n waak daar echter geen misbruik va 11, vei.' ei alle overdreven weelde eu voor namelijk de ziuiielykhoid, gedenk de armen cn beschouw deze aarde nooit als eeno blijven de plaats, ro oir slechts ais een doortocht tot een beter leven. -Richard heeft reeds meer ontvangen dar. hem toekwam het grieft iny het te m.ie- trn seggen, loaar hij heeft hei zicil niet waar dig geloond. Iloi boboort ook tot myn laats'en wenscb, dat gij'liem nooit meer een enkelen penning zult al'st.nn ik vraag u, ik verzoek 11, ja ik beveiu d. ingend dit Dimmer te doen. Luistert gij niet naar ïny, gij zult er de ge volgen van ondervinden uw gansche erf deel gaat verloren, en gy brengt u ten gronde. Voor all--»." herhaalde zij nog eens, -denk vooral om Jeu rozenkrans 011 verlies bom nim mer uit het oj$gr" -Dit waren hare laatste woorden; toen viel zy s» een-? zachte sluimering-, waaruit Zij niet meer ontwaakte, -Freulo Constance was radeloos van droef heid, en de oude junker was door het sterren ran zijne ech;genooto veel meer getroffen dan 1 k vei wacht had. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1893 | | pagina 5