1ST e& emstafèkes. ZATERDAG 25 MAAKT 1893. VKF.KTl FA:DE JAARG ANG. No. 13. voor Ven rat franco por post voor liet buitenland afzonderlijke nummer Uitgever: L, Al. SASSEN". Deze Courant verschijnt ictleren Zaterdag. Prijs der A.dvertenliën van 15 regels 30 c. elke regel meer 6 c. groote letters on vignetten naar plaatsruimte. Adverteutiën, 3maul geplaatst, worden Smaal berekend. Advertentien of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau »Peel en Maas te V enray. 0 R 0 E Een huisgezin is eene maatschap pij in het klein. Ook daar moet orde heerschen en is niemand gerechtigd tegen dc vet des huizes op te staan. De hoofden van het gezin, vader e:i moeder, stellen regels, aan welke alle huisgeaooteu zich hebben te on derwerpen. Zelfa de gast die te eerbiedigen. Als er geen orde was, zou een huisgezin niet kunnen bestaan. Eerst daardoor wordt het samenleven moge lijk en goed. De wetten worden gegeven door de oudsten, door hen, die geacht kunnen worden in levenservaring het rijkst te zijn. Dat zij het doen ligt voor de hand; het .stellen van goede regelen voor die kleine samenleving eischt meiischenkennis en levenservaring. Die orde, die regel wordt opgesteld in het belang van hot geheel. Zij doen dit niet uit heeischzucht of uit ijdol- heid, maar met het belang, het wel zijn van allen wordt zooveel mogelijk rekening gehouden. De ouders ondor werpen zichzelven het eerst en het meest aan die tucht. Zij zijn, als de koning in den Staat, de eerste onder danen der wet. In hun- persoon getui gen zij dus, dat het goed is aan die orde, dien regel, die wet zich te on derwerpen, haar te handhaven. Een gezin, waar flink orde hcerscht; allen, uit eerbied voor het gezag, zich eraan onderwerpen, is een huis, waar vrede hcerscht en voorspoed wordt Feuilleton. Stalknecht Piet's kloekheid, OP Paardendieven van Kentucky. 10. Oom Steven stond op, on den hotelhouder gehoorzamende, nam hij eene lantaarn en ging naar bui tan. 'l'oan hii den dorpel overschreed mompelde hij tot zichzelven: -dat heerschap is geen lieer, neen dat is hij niet; hij is een ruwen ezel Do vreemdeling wiorp een zijdelingschen blile op den uïtgaanden huisknecht, en Lange Marlen zei, bij wijze van verschoohing: -Oom Steven is een cdëlhartige ouder ling, hij meent het wel, maar tengevolge van velerhande gebeurtenissen welke zich alhier gedurende dc laatste dagen voordeden is hij zoowat uit zijn lood geslagen. Vior paarden dieven werden aan de booraen bij don stal door de burgers van Seville opgehangen, en Steven stelt zich nu voor dat allen die zich laat in den nacht aanmelden gevaarlijke lieden zijn, hij schiet wat te kort aan voorzichtigheid. -Daarom moest gij wat meer vorstand in zijn kop kloppen, of een beteren knecht aanschaffen. Meiuchen, die zich op rois be vinden en, na een publiek huis te hobben ge vonden aldaar aankloppen worden met gaarno aldus beleedigd." -Steven werd uit een vasten slaap ont waakt," zei de baas tot verdediging. gekweekt en bovenal liefde gebiedt; de innigste band snoert allen te zamen. Stelt u eens een huisgezin voor waar zulk een orde niet is, waar or dclooshcid heerscht. Zij bestaan en het is wel droef er binnen te treden. Do ordeloosheid begint reeds des morgens vroeg. Ieder staat op wan neer het hem belieft. Sommigen wor den door den arbeid vroog ten bedde uitgejaagd, weer anderen slapen een gat m den dag. De eerste maaltijd wordt dan ook door ieder op eigen gelegenheid genoten, liet lijkt wel een logement, waar de kolluer, hier de moeder of de meid, elk de naar believen komende gasten moet helpen. De grootere moeten naar hun werk, do kleineren naar school. Gereedschap of schooltasch moet worden meegeno men. Waar zijn die? Men heeft ze gisterenmiddag of avond toch thuis gebracht. Een gevlieg en gevraag door het huis of iemand er ook iets van weet. Waar men het heeft neergelegd, is glad door het hoofd gegaan; de kinderen hebben ook niet geleerd een vaste plaats te houden tot het hergei- tail die dingen. Eindelijk wordt het gevonden; het lag in een hoek, waar tie hond of de poes er mee kon spe len, die het niet ongeput heeft gelaten. Daar gaan ze in haast weg zonder groet, hun huisjas of boezelaar weder overlatende aan de zorg wier er zich over ontfermen wil. Op dezo wijze gaat het voort, den lieven langen dag. Ieder doet letterlijk wat hij w il, komt thuis, wanneer het hom goeddunkt, beschikt over de voor handen zijnde- spijzen of ldoedingstuk- ken, lusschen Zondag en weidtfeg .bestaat er geen verschil, wat d'öfekt u, kan zulk een huisgezin, waar do grootste ordeloosheid heerscht, bestaan? Is het niet duidelijk, dat daar alleen -Wel, dan is hij nu toch wel wakker, daar kunt gij op rekenen." -Wilt gij morgen vroeg ontbijten," vroeg Lange Marlen," die hel onderwerp woiischto te verundcren. «Zekerlijk. Misschien wol verscheidene keereu. Ik zal zien." "Denkt gij hier eenigen tijd to ver toeven!" "Ja. Van avond ban ik dat echter nog niet met zekerheid zeggen." De hospe» bezag het register en lns "Ciiarles Tlmndcnnan, van Norfolk, Virginia." -lien zeer eigenaardige naam," dacht dc lieer Clieddcr, «zeer ovcreeiis'emiuend met zijl) gedrag." "Mr. Thundernrm," aldus sprak de baas, -gij liobt een lange reis afgelegd, dat is zeker. Uaut u uog verder?" "Misschien met. Ik zal morgen eens zien," De hotelhouder was over do antwoorden hem gegeven niet tevreden on hij waagde nog cciio vraag "Waarom reist gij toch zoo laat? Uwe zaken moeten wel van belangrijken aard zijn." "Dat is zoo, of ten minste, hot was!" antwoordde de man, terwijl een glimlach om zijn mond speelde, dio van wreedheih in zijn binnenste getuigde. -Ik heb \erhomen dat er morgen alhier groote wedrennen plaats zullen hebben, cn daarom ben ik zoo haastig en nog zoo laat herwaarts gekomen. Ik heb een paard dat nog al wel kan loopen, en mis schien kan ik het wel laten mededingen. Lange Marten schudde hot hoofd en zei de droevige stemming der zelfzucht allen aan elkander houdt en van ge negenheid, geen sprake is? Een ordeloos huishonden is een vloek voor de kindoren, mam1 voor dc ouders ton slotte ook. Het gebeurt wel eens, dat in éen gezin, waar orde hcerscht, een der leden zich tegen die orde verzet, uit baloorigheid of omdat hij zich veron gelijkt waant. Die kleine jongen, b. v. heeft het gewaagd de wel to overtreden, te laat thuis te kornet, omdat hij zoo prettig met z'n vriendjes aan 't spelen was, omdat hij het zoo lastig vond aan moeders bevel te voldoen, heeft hij het eenvoudig ach'terwego gelaten en anderen eveneens .tot overtreding aangezet. Wat hem w- eht in een goed gezin? Straf natuurlijk, niet uit wraak zucht opgelegd, maar met de goede bedoeling, hem in het vervolg beter de wet des huizes te doen gehoor zamen. Straf, wijshed verradende, waarmede in een goed gezin nooit cle hand gelicht wordt. Soms gebeurt het, o'ft een dor leden van .bet g«rzin, aib-i.tj vvna'uutiiTr wordt, de orde in strijd acht met zijn belang en het is mogelijk, dat het hoofd van hot gezin zulks niet inziet. Wat nu? zal de zoon of dochter insubordinatie" plegen en eenvoudig zich niet sloren aan den gestelden regel? Wie zoo handelt, handelt dwaas; verliest den eerbied uit het oog, dien hij verschuldigd is aan menschen van hooger leeftijd, door wie zoolang voor zijn welzijn gewaakt is; ontstemt de gemoederen; jaagt de goede verstand houding op de vlucht; vernielt het ludsgezin. f uik een hééft' met vriendelijkheid en ernst zijne belangen te bepleiten en het lijdt geen twijfel of in een gezin waar orde heerscht, zal zijn "Ik heb niets gehoord van wedrennen, die, zooals gij zegt morgen hier plaats zouden hebben, en indien het waar ken zijn zou ik dal zeker zoo gauw weten als iemand anders." -Zekerlijkmen moot ray dan verkeerd hebbon ingelicht. Het spyt mij, want heden heb ik vijftig mijlen afgelegd om hier te zijn. Maar, het is waar ook, ik heb een knapzak op den zadel van mijn paai i, wolken ik op mijne kamer zou noodig hebben. Die lompo neger zal dien toch wel binnen brengen -Zeer waarschijnlijk zal Oom Steven dat doen wanneer hij binnen komt." De twee mannen bleven nog ongeveer tien of vijftien minuten aan hit redekavelen, waarna de gast erg ongeduldig begon tc worden. »Die neger is een trage duivel," gromde hij. -Ik ben niet van plan den gcheelen nacht op te zitten." Hij stapte nog eene wijle op en neer den vloer, gedurig een onverstaanbaar gegrom en nil cn dan een vroeselijken vloek latende hoo rei), eindelijk verloor hij zyu geduld, verliet de gelagkamer waarin hij zoolang had ge wacht en ging recht op den stal aan. Hij had geen vertrouwen in den neger, daarenboven was hij zeer beangstigd betref fende de veiligheid van zijn knapzak, welken hij, zooals hij zelf reeds heeft gezegd, naar zijne slaapkamer wenschte te nomen. Het was Oom Steven's geluk dat de Zuider ling niet vroeger was uitgegaan. Zoodra hij hot paard had verzorgd nam hij den knapzak van den zadel, en ondervindende dat het bundeltje in verhouding zijner grootte buitengewoon zwaar was, werd zijne nieuws- wensch worden gehoord. Verstandige ouders wijzigen den regel, voor dat men er om vraagt of voor dat men zich verzet, zij brengen in praktijk het spreekwoord, dat de bakens moe ten worden verplaatst, als het getij verloopt. De ouderen zullen zich in de nieu were orde schikken, omdat het geno men is in het belang der hunnen en de jongeren zullen dankbaar zijn, om dat zoo voorkomend voor hun belang wordt gewaakt. Zoo blijft het samenleven van het gezin niet alleen mogelijk, maar be houdt een vriendelijk karakter; in de orde is de macht der liefde dc drijfveer. Een nieuwe manier om kool te verbouwen. Nadat het perecel omgespit is, zonder mest, graaft men ér gaten in van een voet diep, op 50 cm. afstand voor de kleinere, en op 70 tot 80 cm. voor groo tere soorten, roode 'en witte,"alsmede voor de groote Milan des Vertos. Die gaten worden dan half gevuld met goe den korten yerganen roest, vooraf mot wat gebluschte kalk vermengd. Eén twintigste deel kalk is daarbij voldoen de. Verders voegt men er wollen lom pen bij. Den heer Ch. Wendelen, die deze nieuwe methode mededeelde in het "Tijdschrift van den Belgischen Boom Leekkriiig" verzekert, uit langdurige ondervinding geleerd te hebben dat wol- afval en wollen lompen, hoe oud ook, de voortreffelijkste meslspecie zijn voor de krüisbloemige planten, waartoe de koolsoorten ook behooren. Men legt in ieder pooigat een stuk van omstreeks 1 vierk. dm. cn daarna wordt- bengal' gevuld. Hierin worden nu do kooien gierigheid opgewekt, hij logde den zak op dej) vloer, maakte de riempjes met reel omzichtig heid los en opende den zak. Oom Steven's oogen puilden, om zoo te zeggen, uit hunne holten van verwondering toen hy den inhoud van den zak beschouwde. Dan deinsde hij terug, een ijsingwekkende schrik beving hem. «Och Heer, och Hoer toch," riep do neger uit, dat gaat nil ailes to boven van hetgeen ik nog ooit hob gezien, of ik moot mijn verstand hebben verloren!" Hij stond daar met opengespalkte oogen de voor lietn liggende zaken aan te staren, toen hij eensklaps voetstappen op de verando van het hotel hoorde. Haastig rolde hij liet nakie op en gespte de riempjes weder vast. Dan greep hij het en stapte naar de deur om het naar den eigenaar te dragen, doch dien ontmoette hy reeds aan de deur. -Komt gij nu eerstvroeg dc vreem deling. »Ik had juist gedaan met do vorzorging van uw paard, meneer. Nu is Het zoo goed mogelijk verzorgd." Charles Tnunderman groep don zak uit do hand des dienaars, en dien op hetzelfde oogen- blik naar hel licht van de lantaarn koerende, bemerkte hij dat de riemen waren gekeerd. Van woede outsioken Üet hij den zak ten gronde vallen om den Afrikaan bij do keel te grijpen, terwijl hij eene aaneenschakeling van verschrikkelijke godslasteringen uitspuwde. Hy had den armen neger zoo geweldig bij do keel gegrepen dat- deze dat wel mot lang zou hebben kunnen doorslaan zonder deu geest te geven. Zijne oogen draaiden op vïeesel'jke wijze. geplant, zorgende dat de wortels daarbij niet gebogen worden. De planten der tweede rij staan met die der eerste in verband. Wanneer men op de oude manier, de bedden of akkers voor planten geheel bemest, zegt de heer W., dan heeft men vec-1 meer mest noodig, waarvan ten minste 4/5 in de lusschenruimteu verloren gaat en slechts kan dienen om den grond le verbeteren voor een volgend gewas, 't geen nog be twistbaar is. Hetgobeurt dan ook niet zelden, dat de planten oeno plaats aan treffen, waar in hot geheel geen mest kwam, en er «lieutengevvlgft veel ver schil beslaat tusschen kooien van het zelfde bed. Op dc andere wijze daarentegen heeft elke plant ruim voedsel, en terwijl men veel mest bespaart, verkrijgt men reus achtige kooien. Dc wollen Hompen be houden langer vocht aan den voet der planten. Zou de droogte tot daar door dringen, dan houdt de wol ook op te rotten; haar ontbinding gaat meer lang zaam vooruit, wanneer zij wederom vochtig wordt. Kalk is mcitd eén "goede mest voor de kruisbloemïgéplanten: ze verwijdert don koolworm, wiens larven de knobbels aan den voet der planten voortbrengt, en die men dikwijls op de wortels aan treft, hetgeen de planten zeer verzwakt. Tei' verwijdering van deze wormknob bels wordt er in Linburg door de tuin ders zeer op gelet, dat koolgewassen niet te dikwijls geteeld worden op het zelfde land, en dat allo afval er. over blijfsels van koolplan ten bij de mestbe- reiding verwijderd worden. Om tot de wollen lompen terug te ko men, haait de heer Ch. Wendelen tot voorbeeld aan een beplanting met kool, tegen 't einde van Juli, verpoot in oen jiat'd't drie jaar geen mest had gehad.' Zijne tong hing hem uit den mond, zijne breede lippen gingen open en toe, en juist op het oogenblik dat Oom Steven aldus naar adem scheen tc snakken, werd de wang van don woesten Virgmiër door een revolver aan geraakt. terzolfJertijd weergalmden dezo woorden in den, stal -Laat los.' of ik trek Stalknecht l'iet was daar l XI. Sleer Listen. Da Zuiderling was zoodanig in gramschap vervoerd dat hij de nadering van een derden persoon niet had bemerkt. Hij was dan ook een man die niet zoo boel spoedig schrik kon worden aangejaagd, zells bij 'fret zien van con revolver, die niet meer dan een handbreedte van zijn hoofd werd ge houden, verbleekte hij niet. Hij waagde het echter niet, het bevel van los te laten geheel en al te minachten. Hij keerde zijne oogeu naar dengenen dio het wapen in <le hand hield, zy'ne vingers klemden niet meer zoo vast om de keel van den neger, hij liet los en do zwarte zonk ten gronde, schijnbaar moer dood dan levend. Thunderman stond daar nu alsof hij van plan ware geweest, eogenblikkclyk zijne are vuisten op het hoofd van don knaap, die voor hem stond, te laten nedetkomon, maar Piet was op zijne hoede. Dc haan van zijn revolver stond overge- gelrokken en dc wijsvinger van een vaste hand bevond zich aan don trekker. De woeste kerel zaj$ dat alles goed genoeg. Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1893 | | pagina 1