ea omstreken,,
Het PLEEGKIND,
SATERDAG 2 MEI 1891.
TWAALFDE JAARGANG
Deze Courant verschijnt iedcren Zaterdag.
Feuilleton,
i*.
Siaud der Maan.
L.K. 1® Woensdag N.M. 7e Dinsdag E.K. 15 Dinsdag
Abonnementsprijs per kwartaal.
Vöor V'BNRAY 50 c.
franco per post 05 c.
voor het buitenland 85 c.
afzonderlijke nummers G c.
Uitgever:
W. VAX DEX illlACKIIOF-Sasscn.
Stand dor Kon.
3/ H» 21, April op 5.39; 5,17; 4.57; v/m.; onder 0.30; 0.47; 7.2; n'm
Prijs der A.dvertentiën:
ran 15 regels 30 c.
elke regel meer 6 e.
groote letters en signetten naar plaatsruimte.
AJverlentiën, 3maal geplaatst, worden Smaal berekend.
Advertentiën of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrijdag
vóór 2 uur 's-middags te be
zorgen aan het Bureau «Peel en
Maas" te Venray.
Voorwaar, Duitschlancl is een ge
lukkig land: niet alleen dat het zich
in den loop dezer eeuw, met name in
de tweede helft dezer eeuw, heeft
kunnen beroemen onder zijne zonen
mannen te tellen, corypheeën op alle
gebied, maar ook kan Germania er
op bogen die mannen tot in hoogen
leeltijd rond zich te zien, getuige de
negentigjarige heldenkeizer, die steeds
iu de herinnering des volks voortleeft;
getuigo Bismarck, die op TOjarigen
leeftijd nog in volle functie was als
kanselier, premier en minister tan
buitenlandscbe zaken, getuige de grij
ze generaal veldmaarschalk graaf Hell-
muth Von Moltke die in Oct. in het jaar
1S90 onder zoovele en velerlei blijken
van warme veieering roo van vorst
ais volk zijn 90en verjaardag mocht
vieren. Maar de dood met zijn sikkel
spaart niemand, uitstel is bij hein
nimmer afstel, ook de grooto krijgs
kundige von Moltke kon niet gespaard
blijven, en toch, toen de telegraaf
meldde, dat de nog immer krachtige,
over alle geestelijke en lichaamlijke
vermogens nog beschikkende Von
Moltke, Vrijdag avond 11. kwart voor
tien het tijdelijke met het eeuwige
had verwisseld na 's middags nog
zijn plichten als Rijksdagsafgevaar
digde en lid van het Heerenhuis te
hebben vervuld, toen was 't ons een
oogenblik als duizelde het; en even
als Thomas meenden we eerst te kun
nen gelooven na eigen aanschouwing,
I.
TWEE KINDEREN.
Het was reeds laat in den avond; de regen
viel bij stroomen neder, en joeg de weinige
voetgangeis, welke nog in do straten der aan
gename Sennestnd rondslenterden, uaar huis.
Daarby verlichtten felle bliksemschichten
van tijd tot tijd het luchtruim en ratelde de
donder geweldig, door do eenzame straten
teruggekaitt. Geen wonder, dat doanupis
zoo drltkke stad op sómmige punten eenzaam
«tl verlaten was. Dit was ook het geval met
de lange L straat. Slechts eene t-en|go
vrouw op regen noch onvyecr lettende, dwaalde
langs de huizen (tier straat. Reeds geruime»
tijd had zij zich er in opgehouden, uu vooruit,
dan teruggaande, strijdende tegen eene ver
schrikkelijke besluiteloosheid. Een dik pak,
onder bet schamel kleed verborgen, bescherm
de zij tegen den uederplassenden regen liet
scheen iets belangrijks te bevatten, althans
zij had het oog ajleen op dat wichtige pak,
dat zij gedurig dichter en dichter aan haar
hart drukte. Van tijd tot tijd naderde zij een
groot gebouw, waarvan de donkere massa de
fiaburige huizon als beheersclito, hield dan een
oogenblik stil en keerde weldra om, het hoofd
voorovergebogen, als vreesde zij, dat de een
0Laudèr haar herkennen mocht,
En toch, 't is waarheid, 't is werke
lijkheid en dat we een oogenblik twij
felden of wo wel goed zagen, of er
wellicht geen naain- of persoonsver
wisseling had plaats gevonden, vond
alleen zijn oorzaak in Von Moltke's
krachtig lichaamsgestel, dat hem niet
verhinderde, ondanks zijn hoogen
leeftijd, te Bei-lijn en elders tegen
woordig te zijn als zijn keizer hem
riep. Bij buitengewone feestelijkheden
bij ceremoniëele plechtigheden Von
Moltke ontbrak nimmer evenmin als
in de wetgevende lichamen waar de
woorden van den weinig sprekenden
»Slachtendenker" als gouden vruchten
op zilveren schalen werden geschat
en waar zijn woord een machtigen
indruk maakte op mannen van alle
partijen.
Von Moltke werd 26 October 1S00
te Parchim in Mecklenburg geboren;
eerst trad hij in Duitsche dienst om
in 1822 in Pruisischen over te gaan.
In 183o maakte hij een reis naar
het Oosten, waar hij jaren lang bleef
in dienst vc.ü hoi Ouoincuuisoiie TIJK,
om hervormingen in het legerbestuur
aan te brengen. In 1858 werd hij
tot chef van den generalen staf van
het Pruisische leger benoemd, nam
in 1864 deel aan den oorlog tegen
Denemarken, bereidde den oorlog voor
tegen Oostenrijk in 1866 en maakte
den slag van Sadowa mede. Het plan
de Campagne voor den oorlog 1870-
71 is von Moltke's meesterstuk als
»Slachtenlonker en »Slachtendenker";
hij nam als grondslag van zijn bere
keningen aan de inneming van Parijs,
het bombardement geschiedde op zijn
raad tegen den zin van den koning
en Bismarck. Veldmaarschalk werd
Von Molkte in 1871 en lid van het
Heerenhuis 28 Januari 1872. De bc-
Eindelijk nam zij een wanhopig besluit. Zij
liep, of liever, zij vloog naar het aangeduido
gebouw, schreed de stoep over, en legde op
den drempel voor de deur dep last, die haar
zoo dierbaar scheen. Een trekken aan de schel,
en spoudig verdween zij om den hoek der
straat, voortsnellende als werd zij achtervolgd,
tot op het oogenblik, waarop zij, door uitge
stane smart en overspanning, neet zakte en
buiten kennis geraakte. De arme vrouw had
aan de liefdadige bewoonsters van het gebouw
een arm eu hulpeloos kind achtergelaten.
I)e Zusters, die waakzame schildwachten
der Diefde, hoorde nog nauwelijks het over
gaan der schol, of eene van haar liep naar de
voordeur, en kwam st ocdig, in hare armen
het kind ijragonde, dal de Voorzienigheid aan
de Dochters van Barmhartigheid had toege
zonden. Dit kind was een bleek meisje, naar
het scheen ongeveer drie dagen oud, mager,
uitgeteerd, uit gebrek aan elk voedsel, en be
dekt met eonigo ellendige kledingstukken,
die do uiterste armoede te kennen gaven. Het
droeg geen ander herkenningsteeken dan een
scapulier, sporcu van langdurig gebruik aan-
tooiieude, dat mot veel zorg om haar halsje
was vastgemaakt.
«tiet is een kind van de II. Maagd,'
zeide een der goede religieuson. «want liet is
Maria die het ons zendt."
«Eu Maria zal het steeds besehermen,"
sprak eene andere, het niet teederheid omhel
zende, ais wilde ztj vergoede», wat het wicht
in eene moedor miste.
Terzelfder tijd, dat liet bovenvermelde voor
viel, omringden eenige personen liet ledikant
van eere jeugdige vrouw, aan wie men dui-
wapening der troepen en de verster
king van den Elzas vroegen en ver
kregen sinds dieu tijd Von Moltke's
zorg.
Von Moltke behoorde tot de mannen,
die eerst bekend werden toen zij bun
proefjaren, hun »Strei! und drangja-
hren" reeds achter zich hadden. Den
oorlog heette hij de voortzetting der
politiek met andere middelen en aan
de verbetering van die middelen heeft
bij gearbeid jaren lang. zoolang, tot
ganseh Europa, ganscli de beschaafde
wereld, vol was van bewondering voor
Moltke, den hervormer tier krijgskunde
die de spreuk: »erst wagen dan wagen"
tot de zijne had gemaakt.
Von Moltke's aandenken zal steeds
in aanzijn blijven als veldheer, als den
ker, als zwijger eu méüscb.
Algemeen is de deelneming. Do
keizerin bracht Zaterdagochtend eon
bezoek in het gebouw var den generaal
staf, waar Moltke woonde en legde
een krans rozen op zijn s.'erfbed. Aan
den keizer, die een bezeei bracht aan
ïMoeuacn, «ord het «eur.g iWiTRftivht.
Hij seinde aan Moltke's betrekkingen
terug: »Ik heb ucn leger verloren."
De keizer brak zijn reis af, kwam
Zaterdag namiddag te Berlijn en begaf
zich rechtstreeks van het station naai
de woning van Moltke, op wiens
doodbed hij eigenhandig een groote
lauwerkrans legde. De maarschalk lag
zooals hij gestorven was, de gelaats
trekken geheel onveranderd. In roe
rende woorden betuigde do keizer zijn
deelneming.
Iets over de Legerwet.
Wij nemen hier de belangrijke reden
op door de hoogaclnej afgevaardigde
de hoeren Clercx en Mutsaers, in do
Tweede Kamer gehoudën.
delijk kon bespeuren, dat ij in geen gewonen
toestand vei keerde. Het was mevrouw Ver-
deune, die, na een allergelukkigsten echt van
twee jaren, haar echtgenoot eene dochter had
geschonken, op hetzelfde oogenblik, dat bij
haar sporen van verstandverbijstering werden
waargenomen. Welk geluk zou do vader an
ders gesmaakt hebben en do moeder opgetogen
geweest zijn, zoo zij in gezonden staat hare
eerstelinge bfgroet had; maar nu, hela.is! was
alles iu angstige verwachting! in droefheid
gedompeld.
Van daar de onrust op hot gelaat der aan
wezigen. Behalve haar echtgenoot, de heer
Yerdötine, een man van een innemend uiter
lijk, en hare moeder, eene vrouw, aan "Wie
men bemerken kou dut zij de zestig reeds ger
pjsseerd was, was ook de dokier in het ver
trek tegenwoordig. Eenige dagen had men
reeds over den toestand nagedacht, hoe te
haudelenmet moeder en kindaltijd ver-
waciitle men nog eenig herstel maar nu iiad
do geneesheer alle oogenblik kclijke verbete
ring opgegeven. Er moest dus in deze treurige
zaak gehandeld Worden; voor het jonge wicht
moest iemand worden gevonden, die do zor
gen der moeder wilde op zich nemen. l)e
jeugdige echtgenoote daarentegen moest van
de hulpmiddelen gebruik maken, die men der
lijdende menschheid aanbiedt, om aithans de
kwaal te verlichten, zoo niet te genezen. Een
krankzinniggesticht zou de woonplaats der
eertijds zoo gelukkige worden tot op hetoogen
blik, dat God de tranen des geliefden ccbtgc-
noots zoude opdrogen on haar het verstand
wedergeven.
Het kind, zooals gezegd is, moest, daar elk
De heer Clcrcx acht liet wetsontwerp
onaannemelijk, omdat het do militaire
lasten, die reeds zoo zwaar op onze
kleine natie drukken, buiten evenredig
heid verzwaart zonder onze verdedig
baarheid ten goede te komen. Tot die
zwaardere lasten beliooren niet het
minst de verlenging van den diensttijd
bij de militie en do verbooging van het
contingent met 50 pet., waarbij dan nog
komt de afschaffing van do plaatsver
vanging. Op zich zelve maakt die af-
schaffing hem koud nog warm, veeleer
leidt zij hein tot de vraag of door dc
opheffing de mobilisatie zal worden be
spoedigd en den Haag dan niet meer van
uit zee gebombardeerd zal kunnen wor
dend
Spr. hecht echter aan plaatsvervan
ging in zoover zij een correctief is van
het blinde willekeurige lot, een soort 1
hazardspel waartegen de plaats vervan -
ging opweegt. Hare afschaffing is ontij
dig zoo lang niet de huisvesting van
den soldaat, het kazerneleven, meer zal
beantwoorden aan de eerste eischen van
zedeivunde <ai jiicv— .is*.
behoud der plaatsvervanging gewenscht
in het belang van de gezinnen, waaruit
dc remplncanten gewoonlijk worden ge-
ecruteerd. Werden deze geraadpleegd,
tien tegen één dat zij zicb met groote
meerderheid voor dc handhaving zouden
verklaren, omdat zij met het rempla-
cantengeld dit leert hem de ervaring
den strijd van liet beslaan hebben
kunnen uitvechten en dikwijls in goeden
doen zijn gekomen. Zelfs zijn met dat
geld de edelste blijken van christelijke
liefde betoond b. v. door ondersteuning
van behoeftige familieleden en het Voor
komen van een faillissement. En nu is
het onbegrijpelijk dat bet tegenwoordi
ge ministerie, hetwelk het beginsel van
bet christelijk bewustzijn met gulden
hulpmiddel ontbrak om het ten huize van den
heer Verdenne op te kweeken en bet noodige
te verschaffen, bij een vertrouwd en gods
dienstig persoon besteed worden.
Zóó ten naastenbij was het droevig onder
houd geweest, dat gevoerd wds; en toen de
dokter vertrok, had hij de verzekering, dut
zijn verlangen ten .spoedigste zou opgevolgd
worden ja, hij zelf zou iemand zocköu, om
het kind te verplegen eu er do moederlijke
zorgen aan te wijden.
Twee dagen later hield- een rijtuig voor het
hiofdcgesticht in de L straat stil, en aan
stonds stapte or een beer uit, dien wij als don
doktor van den heer Verdenne herkennen. In
do zaal tredende, om zijne zieken te bezoeken,
ontwaarde hij eene jongp vrouw, aan wier ge
laatstrekken men duidelijk kon bemerken,
dat zij op liet land woonde. Do ijoktcr bad
nauwelijks den tijd baar een oogenblik gped
te beschouwen, of eene der zusters, die in
zijne nabijheid stond, sprak hem aldus too:
«Het is over onze kleine gast, doktor,
het kind der 11. Maagd, en die onze rector
onder den naam van Maria Cornoiia gedoopt
beeft, dat wij thans spreken. Dezo vrouw zal
baar luedenemon naar buiten, om haar eene
gezonder lucht te laten inademen en cone
tweede moeder voor te zijn."
«En van waar zjt gij, goede vrouw?"
vroeg de dokier, baar intusschen yun alle
kanten opnemende.
«Mijnheer!" sprak zij, »ik ben van II..,
vier uren van hier."
«Hebt ge nog andere kinderen om op te
voeden en te verzorgen?"
«Helaas, neen, mijnbeer, ik heb het
Ietter in zijn banier schrijft, dit zou wil
len tegengaan. Spr. ziet verder op tegen
de millioencn, die de uitvoering dezer
wet jaarlijks den lande te staan zal ko
men, en hem is het een raadsel hoe men
dezo lasten zal bestrijden, wanneer men
steeds zoekt naar een equivalent voor
afschaffing van accijnzen op de eerste
levensbehoeften.
Zekerheid van meerdere verd dig-
baarheid levert dit onderwerp toch niet.
De regeeriug had dus belet' gedaan zich
van het voorstellen van zoodanige wet
te onderhouden.
De heer Mutsaers is nog niet van
zienswijze veranderd door de rede Van
den heer Rooseboom en belrcut het go-
mis van een man als Reu tb er, zoo ten
volle in staat tot verlichting. Niet min
der gevoelt hij het gemis van het advies
van den Raad van 8tale. Immers be
grijpt hij zich niet hoe degelijke staats
lieden dit wetsontwerp in 'slands belang
zouden kunnen aanraden, en ook komt
hij op tegen het verwijt, dat zij, die dit
wetsontwerp afkeuren blijk gaven van
i.v
man als uculncr, muikonde van tVM'-
landstiefdo, deze regeling niet noodjg
achtte en ook dc grijze generaal v. d.
Schrieck dit ontwerp afkeurt, is bij go-
rust.
Maar spr.'s hoofdbezwaar is dat dit
ontwerp ons voert tot hel zoo noodlotti
ge militairisme, onder welke last zoo
vele Staten reeds zoo diep gebukt gaan
Daarbij komt dat dc financieele last ti
van deze regeling ondragelijk Kullen
worden. De minister moet dan ook wel
met blindheid geslagen zijn, als hij
verzekert, dat de kosten niet meer dan
2 milUoen 's jaars ziiHcn bijdragen.
Neen, die kosten zullen veel honger zijn.
Een bekwaam' hoofdofficier heeft hem
verzekerd, dat dé kosten oneindig meer
mijne verloren; het was een ferme jongen van
een klein jaar, en teneinde mij nu eenigszins
te troosten, heb ik, op voorspraak van eenico
mevrouwen, dit kind gekregen om bet te ver-"
zorgen. Vóór dit heb ik er reeds een opgevoed;
is hot niet zoo, Zuster?
De aangesprokene knikte toestemmend.
Do dokter beschouwde nog altijd de dorp-
linge, en vond in haar juist d<- vrouw, die bij
noodig achtte, om bet kmd van den beer Vcr-
denuo op te voeden.
Na over dit punt. ecnigun tijd te uebben na
gedacht, sprak hij tol haar;
«En verlangt ge dan nu nog een tweede-
kind om te verzorgen?"
- «Waarom niet, mijnheer? Ik bon. God
zij dank, sterk genoeg om eenige zorgen '.li
las en to dragen, cii daarbij, God zal mij wel
helpen."
-Het zal een kim! zrjn," ging dc dokter
yoort, «waaraan veel zorg moet besteed wor
den; fnaar gij kunt tevens verzekerd we/.m.
dat uwe moeiten good, ja, zeer goed zullen
beloond worden."
«Van mijn kant zal er, hoop ik, niets
aan ontbrekenmijne beste krachten zal ik
er aan wijden,ging de vrouw, geheel opge
togen in hot vooruitzicht eener zoo goede en
voordceligc kweekeling, voort,
«Dit verlang ik ook. Daar ik than*
echter beperkt ben in mijn tijd, wyl mijn vi
sites mij vyachten, zoo kom over drie d •gei;
in do Li. straat ten huize van den heer
Verdenne, daar zullen wij verder spreken."
Jfordl vervolgd