Uit Duitschland, In den Pinksternacht. ZATERDAG 7 MAART 1891. TWA \IYFDE JAARGANG Uitgever: W. W DES Deze Courant verschijnt lederen Zaterdag, Feuilleton. Ouzo Mcsloffen voor TU1X- on LANDBOUW. Abonnementsprijs per kwartaal. r:\ Prijs der Advertenties: Advertentiën of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan bet Bureau »Peel en Maas" te Venray. Zij, die zich met 1 April op dit blad abonneeren, ontvangen dó tot dien datum verschijnende nummers gratis. Na «enige voorafgaande regelen schrijft men aan de "Tijd." Wat zal Bismarck doen? Zal hij eindelijk zijn verbolgenheid, die tot niets dient dan om zijn tanenden roem nog meer te verkleinen, laten varen? Zal hij inzien, dat het in Duitschland ook zonder hem wel gaat; dat de heer Caprivi volko men berekend is, om de goede ver standhouding met het buitenland te handhaven, zonder aan de eer en de belangen van het Duitsche Rijk le kort te doen? Zal hij erkennen, dat de weaerzijdsche waa deering en sa menwerking tusschen Kegeering en Volksvertegenwoordiging onder zijn opvolger veel beter geworden zijn dun onder zijn stroef regime, en dat er veel meer kans bestaat dan vroeger, om op elk gebied der wetgeving iets goeds en duurzaams tot stand te bren- Heni En zoo hij het niet wil inzien en erkennen, door ijdele zelfsbehagelijk- heid verblind en door bet langdurig opsnuiven der dwarrelende wierook wolken bedwelmd, zal hij dan ten minste zoo verstandig wezen, om in het onvermijdelijke te berusten, aan het publiek schandaal een einde te maken en ter wille van zijn eigen naam, die meer en meer aan de be hagelijkheid wordt prijsgegeven, te zwijgen? Wij gelooven het niet! De beleefde Franschen zeggen wel: agerend Vhom- me sage, maar het latijnsche spreek woord: tmariores omnes scncctus fa cit (de ouderdom maakt allen bitterder) is niet minder waar, en Bismarck is zoo door en door tot in het binnenste van zijn hart verbitterd, dat bij hein de ontembare drift met de wijsheid van den ouden dag is gaan loopen. Te oordeelen naar verschillende uitingen in de door hem geïnspireerde bladen, zal hij niet voor eene formee- le aanklacht terugdeinzen; bij schijnt den Keizer te willen uitdagen, om hem een plaats op de bank der be schuldigden te doen aanwijzen; daar wil hij zich verdedigen en zich schoon- wasschen van alles wat- hem woidt ten laste gelegd; daar wil hij bewij zen dat hij alleen uit liefde voor zijn Vadeiiand de tegenwoordige Regeering aanvalt en op de grove gebreken wijst door haar begaan. Bij is de wijze Cato; hij is van zijn meerder heid en onovertrefbaarheid ten volle overtuigd, en het Rijk moet ten gron de» gaan, zoo hei niet naar'heui luistert. Voor elk geval want deze Kei zer is bij al zijn gemeenschappelijk heid en inschikkelijkheid volstrekt niet de man om met zich te laten sollen heeft Bismarck zijn geld bij de bank van Engeland in zekerheid ge bracht. Hij ziet er niet tegen op, om vervolgd te worden en een soort van martelaarschap op zich te nemen; hij veracht het menschdom en speelt met zijn verworven roem, waarvan hem toch nog genoeg zal overblijven, vabanque, maar hij is en blijft een goede minister van financiën voor zijn eigen zaken, en hij zal er wel degelijk voor zorgen, dat hij mocht hij het land worden uitgezet, op zijn ouden dag geen gebrek behoeft te lijden. Op dat punt is hij wijs ge- •sa algemeen noeg! Ititusschen is men n de wetgeven de lichamen, waar de obstructie van den man, die zoo lanfc 1 de macht van tegen te werken wat hem niet beviel, voor niets meer wordt geteld, ijverig in de weer om het hervormingswerk voort tc zetten, waarbij men alleen de groote fout heeft begaan, al te veel tegelijkertijd onderhanden te nemen. Nu loopen de beraadslagingen over Zondagsrust, inkomstenbelasting en wat verder met deze zaken verbonden is enz. Dan uit alles wat om ons heen geschiedt ontwaart men ten duidelijk ste, dat het zoeken naar de best mo gelijke oplossing der sociale vraag alle ernstige mannen ieu volle bezig houdt. De nood is, om zoo te zeggen, algemeen erkend, en ook de wil om hem zoo veel mogelijk te doen op houden of althans minder prangend te maken is, op e- tuge beklagens waardige uitzondering ontwaakt. De eerste algornc-4 v rgatlermg eener nieuwe Vereenig/ng Volksver- eeniging voor het katholieke Duitsch landwelker doel is: het bestrijden van de sociale dwaalleer en de sociale revolutie en de verdediging van de christelijke maatschappij, had voor eenige weken ie Keulen onder de grootste deelneming plaats, waar de uitstekendsto redenaars optraden, om de sociaal-democraf e onder het ont leedmes te nemen en in hare stuiten de wanstaltigheid aan de kaak te stellen. Over het geheele katholieke Duitsch land zal deze Vereeniging zich weldra uitbreiden. Weer dan duizend aan zienlijke mannen in alle deelen van het Rijk hebben zich aan hoofd van deze Vereeniging geplaatst, die, wij twijfelen er niet aan, haar leden wei- dra bij honderdduizenden zal tellen. Dat is katholieke vrerkdadigheid, en tien anders-geloovigen, die hun snaa iende woorden niet kunnen terughou den, omdat wij ons afzonderen en ook deze zaak lot een eonfessioneele maken, kunnen wij niet anders toe voegen dan: Gaat heet* en doet lret- zelfde! Koemest is vrij nat; in de koestal len is daarom veel strooisel noodig. Omdat hij natter is en meer stroo- deelen en dergelijke stoffen bevat, ook minder stikstofrijk is dan paarden- of schapenraest, is hij koel, traag, verteert hij langzamer in hel land en werkt hij langer na. Met paardenmest is het omgekeert; Paardenmest is droog en bevat veel meer stikstof dan de koe mest, vooral wanneer men hem bereidt met turfstrpoisel dat erde urine inhoudt. Paardenmest is dientengevolge een heete mest.- Hetzelfde kan van schapen- mest gezegd vr0rden. De waarde van varkensmest is verschillend, zoo zeer als de voeding der varkens verschillend is en die mest goed of slordig behandeld wordt; worden de varkens goed gevoed zooals tegenwoordig veel meer het geval is en de mest behoorlijk inet de daarbij behooreude urine vermengd, dan kan 't wel een zeer krachtige mest wezen, die na volbrachte*gisting, nooit nadeelig werken zal. Verlangt uien veel nawerking, dan moet de stalmest ter stond worden ondergespit of ondergè- ploegd. Wil men liet grootste effect op het eerstvolgende gewas vestigen, dan laat men hem des winters uitgespreid liggen op het vootaf geploegdeof gespit te perceel. Aldus worden aspergebedden in den herfst met een laag mest bedekt, die eerst in 't voorjaar wordt ondergespit. Eveneens kan men ir. den herfst de aard beziebedden met kort verganeu mest - liefst paardenmest beleggen natuur lijk om de planten heen; ook dó fram- brozen-, aal- en kruisbessenvelden, en den grond om opgaande ooftboomen, zoover hunne kroon reikt. Altijd wordt dan die móst na den winter ondergespit. Zooveel mogelijk, hetzij nog eens her haald, moet de stalmest altijd vochtig gehouden en bevochtigd worden met de daaruit in de gierput verzamelde aalt of gier, want slecht» daardoor wotdt hij een normale of' volledige meststof zijnde de stikstof en het kali vooral in de urine, resp. in de aalt aanwezig. Waar stalmest in voldoende hoeveel heid aanwezig is, heeft de tuinbouw doorgaans aan andóre' mestoflvii geen behoefte, maar zooveel voorraad is er niet overal, evenmin bij d'cn landbou wer als bij den tuinman. Dan tracht men zich te behelpen met een halve stalmestbeines ting en een sup plement kunstmest. Als een fraai voot- beeld van een goed geslaagde coinbina- SSS! 'i SRiiiiI «Ier Muam. E.K. 3" Dinsdag N.M. 1U° Dinsdag L-K. 17 Dinsdag V.M. 25 Woensdag Slntnl «Ier Zon. Maart oj> ft. 48; ö,26; ft.4; v/oj.; onder 5,38; ï»,55: 6-.Ï2; n'm. voor Vbhray 50 c. franco per post 05 c. voor het buitenland 85 c. afzonderlijke nummer# 6 c. van 15 regel# 30 c. elke regel meer 6 c.' groote letters on vignetten naar plaatsruimte. Advertentiën, 3maal geplaatst,, wordea 2maai berekend. Schets uit hel Berlijntche volksleven. In dc kleine woning heerschte een somber stilzwijgen. Van het laatste stuk droog brood was zooeven door middel van wat heet water eene soort brij gekookt, die als avondeten was genuttigd; thans grijnsde het dreigend spook van den honger de ongelukkige bewoners uit alle hoeken van het halfduistere vertrek aai waarin nog slechts enkele meubelen waren achtergebleven; spoedig zouden ook deze mis schien in honden van den opkooper overgaan en wat dan .Hoe long nog, Martin vroeg de zachte stem der vrouw, als had zij de gedachten van haren man geraden. Martin zat somber en zwijgend met het hoofd tegen een der bed stijlen geleund do bedden waren reeds lang naar den opkooper verhuisd en staarde met strakkèn blik op zijne ruwe handen, die thans evenwel door de langdurige rust eene «enigszins blanker kleur hadden gekregen. -Weet ik 't?" antwoordde hij aarzelend. -Wij willen opkomen voor onsgoed recht. Waarom geven de patroons niet toet" l)e vrouw wischte tersluiks een paar opwel lende tranen weg. »Uw goed recht nu ja, het zij zoo. Maar wij hebben ook. een goed recht, wij, de vrouwen en kinderen. Waarom moeten wij gebrek lijden Ben ik niet altijd eene zorgzame huisvrouw voor je geweest? IIeb ik ook thans niet alles opgeofferd, wat ik aan sieraden van mijne moedor had geërfd, om het hoofd boven water te houden Eu toen wateu wij zoo gelukkig, vóór de werkstaking kwam. Dat onze kleine, lieve jongen stierf, was de eenigste smart, ons door den lieve» God gezonden maar wij hebben sameu bij zijn sterfbed geschreid gy ook Martin, al wildot ge u goed houden thans, helaas, moet ik het misschien een zegen noemen, dat hij van ons werd weggenomen. Voor veel leed werd liij gespaard. Als het zoo voortgaat, zal unssoliieu ons kleine Lotje spoedig bij haar broertje zijn hierboven, ui den hemel!" Zij zag met diepe droefheid op liet kleine meisje neer, dat aan hare voeten op den grond met een oude pop speelde; het kind zag bleek, met diepe kringen om de oogen; 't was kaar aan te zien, dat zij ïeëds langen tijd het 1100- dige voedsel had ontbeerd. -Lotje dorst heeft, melk drinken, moeder zeide ztj klagend, als kreeg zij door de woor den haier móeder besef van wat ze ontbeerde, terwijl zy haar speelgoed wegwierp. I)e arme vrouw boog zich tot haar kind over. -De melkwagen komt morgen kindje zeide zij troostend. -Morgén vrbeg staat iiy voor do deur, met twee seiiiuiniefs bespannen, en de melkboer belt'bun, bun, bun! 'en dan krijgt Loije lekkere vef.che melk". De tranen sprongen haar uil de oogMi, ter wijl zij do kleine suste met wat zij zelve met geloofde; haar kind was evenwel tevreden ge steld; zij verkeerde' nog ui dc jaren, waarin men gelooft wat men hóópt. Bim, bim, bim!" herhaalde zij, de kleine hand heen en weer bewegend, -morgen melk!" -Morgen", mompelde Martin en vervolgde dan halfluid, als kostte 't hem moeite de woor den uit te spreken: -Morgen is het Pink steren". •'t is godgeklaagd!" barstte zijce vrouw uit. «*t is voor ons alle dagen rustdag, maar ecu feestdag is 't voor hen, die wat te aten hebben. Maar ge moet zelf weten, wat u te doen staat". De man stond op en 'greep zijn muts; de stompzinnige droefheid zijner vrouw uiaakte hem woedend. -Laat mij om godswil met rust met je dom me klachten; kan ik't veranderen ik moet mijne kameraden getrouw blijven; dc bond wil, dat wij zulle» volhouden tot 't laatste uogenóiik". -Dan zal de hond ook onze begrafeniskosten kunnen betalen, Martin. Want lang zullen wij 't niet meer maken en de anderen, die den geneelen dag in de kroeg zitten, nog minder". Martin sloeg met de vuist tegen do bed stijlen. -Zwijg vrouw! Wat begrijpt gij daarvan? Je drijft mij het huis uil met je dorp lamuii- teeréii I" Toornig liep hij naar de deureven bleek hij hier nog staan, zoelit in al zyue zakken en vond eindelijk nog een grosehen. -Hier is geld", bromde hij. -Zie, dat ge het kjnd morgen melk bezorgt; ik wil dat huileu en jammeren niet meer hooreii!" Eu hiot'rtiedê verliét hij liét vertrek, ging de trap af,' waarop de roode avondzon liare laatste stralen wierp, en stapte de straat op, nog altijd ontevreden en in zich zelve» mor- rend. Toen hij eenmaal op straat was. wierp hij eer. blik langs de pas verlaten woning naar boven; hij had haar zelf helpen houwen en met zijne kameraden gejuicht, toen de aan nemer by de inbezitneming -deflinke bekwame werklieden" hartelijk toegesproken en gul onthaald had. Thans waren er twee jaren verloopen en zij hadden bij denzeifden patroon het werk neergelegd. De slechte tijden hadden hen daartoe gedrongen en de werkman wil toch ook gaarne eenmaal zyn goed recht door zetten. Zijn goed recht 1 Martin Pohiniann, die langzaam do straat was afgeloopeu, oleef voor eene brandewynkioeg staan en zag dooi de halfgesloten luiken naar binnendaar zaten een groot aantal zijner kameraden, mede- werkstakers; vóór hen stonden gevulde en halllcége glazen, eu met door den drank ver latte gezichten bespraken zij in opgewonden taai hunne plannen voor de toekomst. Een hunner, die het hoogste woord voeVde, was 's morgens bij Martin geweest eu had hem bni eenig geld gevraagd: hij had zulk eed honger! Martin had hem niets kunnen gevenhij scheen evenwel door anderen tc zijn geholpen, want een gevuld glas stuud voor hem, dorst en honger waren zeker beiden gestild' Martin haalde de schouders op en ging verder. De f'rissche zoele avondwind waaide heijj ver kwikkend ju het gebruinde gelaat eii speelde met den groeten baard, zijn trots s inds zijn militairen diensttijd! Zonder eigen lijk een be paald dool te hebben, was iitj langzaam voort- gewandeld. werktuigelijk sloeg hij eindelijk linksaf: hier lagen de stadskern hoven. Den laatsteu keer, dat hij er geweest was, begroef men zijn kleinen jongen; bet was'mor van rit. h*>lve rhtrt kunstmest, kainit, tan een bemestlngs- proef worden beschouwd, die onlangs uitgevoerd werd te Lubeck óp de proef velden voor groententeelt. Men had de proeven 7 jaren lang voortgezet op een aspergebed; halfmest en kajuit gaf de grootste opbrengst en de zwaarste pij len. Zoo als men weel, kómt hot hier vooral'op de zwaarte aan: zware asper ges kunnen per kgr, f 0.IX) lot f 1.20 waard zijn, wanneer middelzware tegen f O'.(H) en dunne'stengels nauwelijks mót f 0.25 tot f0.30 betaald worden. Beer of sècreelmest is vooral voor den tuin een uitstekende mest. De beer putten nioetèi: waterdicht wezen 'én' 'toe gedekt: iuet tui l'strooisef oftuilstrooisuj- tneol Iaat zich die mest goed bewaren en behandelen. Hierin ook moet du vluchtige ammoniak, de stikstof, be houden of gebonden worden en gips en i l r i, J_ gen een jaar geledende begrafenis had op den eersten Pinksterdag plaats gehad, omdat ïïien het dun 't best met den lijd kon schikken. Alle kameraden hadden de kleine lijkkoets vergezeldzy hadden zijn Frits hartelijk lief gehad. Ah! 't was een flinke jongen gewéést. Wanneer Martin 's avond van zijn werk kwam eii de kleine vriendelijko woonkamer binnen trad, kwain dó vijfj irige knaap hoirt reeds met zijne pantoffels tegemoet. Dan stak de va< e het' been vooruit: -Toe jongen, trek mij tie laars uit:" En dan trok de klëiiio than n et inspanning vati alle krachten, dié lieni èeii blós op de wangen joeg. tot eindelijk Martin la chend riep: -nog eons!" bn Frits eensklaps gierend van pret achterover tuimelde'met''de zware laars tn zijne armé». Dan'word eene pijp gestopt en opgestoken, ook een werk, dat heel wat moeite en inspanning kostte, en als Martin dan eindelijk zijit'Weekloon in blin kende markstukken op dé 'tafel wierp, dan klom de jótigëu op zijn khie eh inocht helpen tellen:ecu, twee, drie tot vijf-en-twiutig, dertig tóe, Ja. tocm ontving inert nog eon loon, dat de moeite vkn liet tellen waard wa,-' Zuchtend bleef dé man vóbr'dé poort van hot kerkhof staaneeii dogen bli k Weifelde hij. maar trad éindelijk binnen, Over'de kléine grafheuvels lag dö stilte van den zoele» vooi jaarsnachtde grasliblnien werden dooreen zachte» wind bewogen, dé 'bjadefen der treur wilgen ruiftchtén en in de vérfe'k'lóiik bellied van den nachtegaal nis een lofiaiig des vrede. De door ruwen arbeid geharde itian voelde zich zeldzaam geroerd, zijn hart werd week, zijn gemoed schoot vol! Thans stond Lij aan 't graf van zijn kind en

Peel en Maas | 1891 | | pagina 1