ea sms
Uitgever:
Doze Courant verschijnt iedoren Zaterdag.
ZATERDAG 8 NOVEMBER 1890.ELFDE JA A RG A NG y j
L.K
Stand
4e Dinsdag N.M. 12 Woensdag
dea*
E.K.
^Saass.
19® Woensdag.
y.M. 2Ce Woensdag
Stasad dor
5, 10, 10, 22, 28 Nov. op 7.3; 7,12; 7.22; 7,33; G. 13;
Abonnementsprijs per
voor Ven rat
franco per post
voor het buitenland
afzonderlijke nummers
kwartaal.
50 c.
05 c.
85 c.
6 c.
W. VAX DEX MUA CK. II OF - Sassen
Zon.
v in.; onder
1.23, 4.IS, I.T, 3.59, 3.33;
Prijs der Advertentien
Tan 15 rafels 30 c
olkc regel meer c
pioete letters en rignetteo naar plaatsruimte.
3rnaal geplaatst, worden 3maai bei-ekcnd.
Advert cntirn.
dvertentiën of Ingezonden
Stukken gelieve men Vrijdag
'vóór 2 uur 's-middags te be
zorgen aan het Bureau »Peel en
Maas" te Venray.
Voor eenige tijd leverden wij een
artikel over opvoeding, met belofte
hierop naderhand terug te komen.
Wij betoogden daarin dat van eeno
goede opvoeding het welzijn der maat
schappij voor het grootste gedeelte
daarvan afhangt. Gaart wij nu een
stap verder en wij zullen zien, dat,
wil de opvoeding de gewenschte vruch
ten dragen, de kinderen van hunnen
kant den ouders gehoorzaamheid schul
dig zijn. Inderdaad, de kiuderlijke
gehoorzaamheid brengt den rijksten
zegen voor tijd en eeuwigheid.
„Beschouw een jongeling in de we-
wereld. Mogelijk heeft hij menigen
misstap in 't leven begaan, verleid
•-!»?» rtet^-sk-i v.» -oV'-A'-w iA.i'.vi'iiljJ,
is hij afgedwaald van 't ware pad
maar is hij zijne ouders gehoorzaam
geweest, behoeft hij daarom nog niet
in vertwijfeling te geraken, want deze
gehoorzaamheid blijft nooit onbeloond.
Men leest somtijds over de laatste
oogenblikken van groote boosdoeiulers
hoe zij in hardnekkigheid en onboet
vaardigheid volhardden, hoe zelfs de
aankondiging van hunne spoedige te
rechtstelling en het wijzen op de daar
opvolgende eeuwigheid niet den min
sten indruk op hen maakte, doch
nauwelijks herinnerde men hen aan
hunne goede ouders, of zij herdachten
den gelukkigen tijd hunner jeugd toen
zij als brave en gehoorzame kinderen
in 't huis hunner ouders vertoefden
en verheugd waren hunne bevelen te
kunnen volbrengen. En deze enkele
Feuilleton.
herinnering
verwurwen,
was voldoende, hen te
de roepstem der genade
1.
Aan den kolossalen bouw in Gernsheim was
het dagwerk geëindigd. I)e metselaarsknecht
Hans Thiel. dio afzonderlijk aan een der hooge
pijlers werkte, legde de troffel neer, zuchtte
en rekte zich alsof hij afgetobt was. Alvoiens
de ladder af te stijgen, wierp hij een blik
omlaag en zag dat verscheiden metselaars liet
werk reeds verlaten hadden.
liet was een heerlijke zomerdag, de lucht
was tot aan den horizont in lichtblauw gehuld.
Hoven op de stellages waren er overdag wel
uren geweest, dat men gewensclit had de zon
een sluier te kunnen voordoen. Eeno hitte 0111
te smelten, wat te meer niet om uit te houden
is als de menseh met zorg en verdriet is over
laden. »Het is toch een hondenleven," dacht
Hans Thiel, «zich dag aan dag te moeten af
tobben om voor anderen prachtige paleizen te
bouwen, voor geldwolven, die zich in goud
baden. Wie er lust in heeft, moet het weten.
Ik ben liet hartelijk moede!"
Toen hij de eerste sport betrad om naar be
neden te klauteren, zag hij de vrouw van een
zijner makkers, die haar man eiken avond
van het werk kwam afhalen.
Vrouw Anna was jong en mooi. Dat wilde
Hans zijn makker flaseler niet kwalijk nemen,
-gijne Martha was ook eerst een en-twintig
ie volgen en zich met God te verzoe
nen. Als dus bij zulke diep gezonken
kinderen vaak de gehoorzaamheid nog
beloond wordt, hoe veel te meer dan
bij hen, die zich minder zwaar ver
grepen.
De gehoorzaamheid brengt eer en
achting van de mcnschen aan. Luister
naar de vermaningen uws vaders en
veracht de wet uwer moeder niet,
zoo luidt het in de H. Schrift. Allé
mcnschen, zoo goede als slechte, heb
ben gaarne met gehoorzame kinderen
te doen, zij nemen ze gaarne in dienst
en in t werk. Als een volwassen zoon
11a gedane arbeid met zijn kameraden
in de herberg zit en het uur slaat
dat hij volgens den wil zijner ouders
naar huis moet koeren, wordt soms
alles in het werk gesteld om hem
nog langer te houden. Doch als de
gehoorzame zoon dan standvastig
blijft, zal hij wel is waar menigmaal
op beledigende en spottende wijze
moeten ver»"""1 v
ui.üüü^ei is om zijne onclers ie vragen,
dat zij hem nog aan den leiband doen
loopen, enz.maar in werkelijkheid
hebben ook deze lichtzinnige kamera
den alle achting voor den braven zoon
die zoo streng de bevelen zijuer ouders
nakomt.
Teu anderen, ook geluk en zegen
op aarde valt den gehoorzamen kin
deren ten deel. Het is wel een groot
geluk door zijne medeburgers geacht
en geëerd te worden. Maar daarvan
alleen kan men niet leven. Als het
iemand goed zal gaan, dan dient hij
ook een zekeren welstand tc bezitten.
Nu, deze welstand is den gehoorza
men kinderen door God beloofd. Men
verwondert zich vaak over menige
mcnschen, wier het op de wereld zoo
goed gaat, wier elke onderneming
gelukt, zij zelven.en de hunnen ver.
jaar, en al had zij niet het fijne geziclrje en
liet sierlijk figuurtje van Anna, hem beviel
hare blonde haren, haar gezond krachtig figuur
beter. Maar waarom dan die afgunst? Wat
kleedde deze Anna zich netjes, een sierlijk
japonnetje, een stroohoed met bloemen. Ja
die kon het. In het huis, waar zij vroeger ge
diend had, had zij zuoveel geleerd, dat zij dit
alles zelf maken kon. En dan had zij zeven
duizend matk mee ten huwelijk gebracht,
want kort voor haar trouwdag was haar ooin,
do koperslager gestorven. Dan kan men wel
fluweel en zijde dragen. In gedachten verzon
ken, staarde hij de twee na, hoe zij vroolijk
schertsend zich stadwaarts begaven. Die had
den een goed leven. Goed eten en drinken, een
flink huis en tuiuije waarin hij na den maal
tijd de bloemen begoot en zij met een hand
werkje daarbij stond. Zorgen en gebrek ken
den zij niet, die benijdenswaardigeu Hij ech
ter Hans Thiel lieve MemelGeen geld
in huis, in de plaats daarvan een ziek kind en
eene nauwelijks genezen vrouw, die alles even
donker inzag. Eindelijk ging hij naar beneden,
nam zijn j-is en ging naar de fontein aan de
overzijde der straat om zich de handen te was-
sclien, loeu een jonge snuiter op hem aankwam
en zeidc: «Hoe is het Thiel, komt ge ook in
het «zwarte Paard? Gij weet toch dat heden
avond Gaspari d.tar spreekt. Dat is eeu kerel,
dien moet go hooren."
Hans Thiel schudde zuchtend met het hoofd,
tik kan heden niet", bromde hij met gefronste
wenkbrauwen. «Ik moet mij haasten om thuis
tc komen. Acht dagen geleden heb ik Kuppers
gehoord, hij en Gaspari zullen wel een pot nat
zijn."
heugen zich steeds ih welstand en be
reiken in rust en vrede zonder noe
menswaardige omstandigheden, een
hoogen ouderdom. Ieder verwondert
zich daarover en vraagt hoe het toch
komt. Wij werken ook, zeggen zij,
en toch brengen v ij liet niet ver.
Ja maar begrijpt het wel, deze zegen
is het loon der gehoorzaamheid, die
de kinderen hunnen ouders bewezen
hebben, Wie veel met menschen ver
keert, zal ook heden nog, in weer
wil der ongunstige tijdsomstandighe
den, dikwerf getuigen zijn van dien
onzichtbaren zegen, dien God aan de
gehoorzame kinderen schenkt. Omge
keerd is hot ook waar, dat de on
gehoorzaamheid jegen- de ouders vroeg
of laat door God op de kinderen ge
wroken wordt. Wie kent niet het
een of ander voorbeeld, dat vroeger
zeer aanzienlijke fam liën steeds meer
en meer achteruitgii gen, tot zij ein
delijk tot den bed» 'staf geraakten.
Hiervan zijn niet aihjd onverdiende
onheilen schuld, maall/ V»erf "eno/wV
ongehoorzaamheid, /'Ue die lieden
hunnen ouders beloonden.
Werpen wij eindelijk nog een blik
op de straf, waarmede God ongehoor
zame kinderen tuchtigt. God laat niet
met zicli spotten. Deze onze Zoon is
teugelloos en wederspannig en wil naar
onze vermaningen niet luisteren, hij
geeft zich o\èr aan zwelgerij en dron
kenschap. En het volk der stad moet
hem steenigcu en hij moet sterven.
Al is het nu bij ons ook niet meer,
exen als vroeger b;j de Joden, dat de
kinderen met den dood gestraft wor
den, zoo heeft God toch zijne mea
ning over de strafwaardigheid van de
kinderlijke ongehoorzaamheid niet ver
anderd, veeleer, worden zij in de eeu
wigheid des te harder daarvoor getuch
tigd, hoe minder zij hier op aarde
gestraft worden.
«O neen, Gaspari is oneindig beter. Die
maakt u de zaak zoo klaar als een klontje.
Ik weet door Muller, Kuipers spreekt te ge
leerd. Gaspari echter is een man voor het
volk, een echte sociaal-demoeraat. Die be
wijst u nauwkeurig, dat de geschiedenis zoo
niet kan voortduren, en dat wij slechts be
hoeven te willen, om den ouden rommel omver
te halen.
«Ik wil het gaarne geloovcn," zeidc Hans
Thiel en gaf den jongen man de hand. «Heden
kan ik echter niet meegaan. Adieu!"
llaiis Thiel woonde in het noordelijk ge
deelte der naburige stad. Zijn weg leidde wel
een uur door velden eu door de van stadswege
aangelegde wandelwegen. Naar lichaam en
geest gebroken, begaf hij zich op weg. Hij
had lieden geen oog voor het prachtige land
schap. l)e gedachte zelfs aan den redenaar
Caspari maakte hem nog woedender. Wat
hielp hem het schitterende beeld der toekomst,
dat door die woelgeesten werd opgehangen, nu
het heden hem pijnlijke wonden sloeg? In de
laatste weken was hem om zoo te zeggen alles
tegen geloopen. Hij was voor een vriend borg
gebleven en lmd daarbij veel geld ingeschoten.
Toen was zijne vrouw ziek geworden. Eene
halsontsteking zoo hevig, dat Martha
meende te stikken. Hij had den dokter ge
haald, deze was diie, viermaal gekomen en
had daarvoor veel geld geëischt. De kleine
Frits moest gedurende de ziekte der moeder
bij buren ondergebracht warden, die dit ook
niet om Godswildeden. Dit alles had zooveel
gekost, dat Hans Thiel zijn trouwring en zijn
zilveren horloge naar de bank van leening ge
bracht had, en Utev zijn zoftdagsjus eu bijna
Wil dan de maalschappij in bloei
en welvaart toenemen, dan moeten
opvoeding van den kant der ouders en
gehoorzaamheid der kinderen samen
werken.
Waarde der koeien mor de zuivel
bereiding en voor den aanfok.
De innerlijke waarde der melkbees
ten heelt op de rentabiliteit der zuivelbe
reiding minstens zooveel invloed als
sommige andere omstandigheden, welke
men wel gewoon is scherper in het oog
tc houden, als b. v. de marktprijzen van
de melk, de boteren de kaas; de manier
waarop die producten verkregen worden
en dergelijke.
Men let over 't algemeen te weinig op
de geschiktheid van elk beest afzonder
lijk om veel en tevens goede melk, als
grondstof onzer nijverheid aftescheiden:
men diende ze afzonderlijk, als melk- en
llAtorl'Grt'ifi15 bniop 1-..
Om tot die wetenschap te komen, is
hot volstrekt noodig om de veertien da
gen de molk van iedere koe te meten of
te wegen en daarvan aanteekemng te
houden. V oor al de koeien zal dit niet
eens noodig wezen, omdat er wei
eenige zullen zijn, die niet aan cle
eischen voldoen. Br zijn h*r, zelis in
onze meikrijkste streken, nog maar wei
nigen, die er zoogenaamde meiklijstcn
op na houden en die daarom, na alloop
van het jaar ook bepaald weten hoeveel
melk ieder, gedurende de maanden dal
zij melkend was, heeft opgeleverd. L>ie
voerlicndaagsche controle der inelkop-
biengst geelt niot veel moeite, en waar
zij ingevoerd wordt, wordt doorgaans
uieuig stuk vee al spoedig minder wel
willend gadegeslagen dan vroeger. Af
en toe zou ook melk van enkele beesten
afzonderlijk moeten gekarnd worden.
al het linnen verpand had. In deze zware da
gen, was hij 's morgens eenige uren te laat
op het werk gekomen, en de bou wmeester had
hem dit van zijn werkloon afgetrokken. «Een
schandaal voor zulk een rijk man!" Tot over
maat van ramp, nu zijne vrouw weer zoover
hersteld was om iets te verdienen, moest zijn
anderhalfjarig zoontje ziek worden,
ochtend, toen Thiol in allo vroegte zijne wo
ning vei liet, lag do kleine lusteloos en afgemat
in zijn bedje. Het was hetzelfde zooals eerst
bij de moeder; het kind scheen het echter ster
ker aangegrepen te hebben, want de moedor
had wel zes dagen lang koorts gehad. Z;j hield
evenwel de oogen open en verlangde nu en
dan te drinken. l)o jongen lag echter in half
slapenden toestand, tussuhenbeide wierp hij
zich rusteloos hoon en weer en greep mot het
brandende, bovendo handje, naar de keel of
de lipjes. Vrouw .Marina had don kleine natte
doeken om het halsje gelogd, zuonl.s door dr.
Sohrora haar geordonneerd was, maai niets
hielp. Hot hoofdje van don kleine glooide
steeds -heviger, zmdut do moeder voordat
Hans naar het work ging, zuchtend ver
klaarde «Wij moeten een dokter halenhet
kind is ernstig ziek."
Hans Thiol had do schouders opgehaald.
«Hot zal er wel toe moeten komen*', zoide hij
met gefronst voorhoofd." «Zie het nog eenige
uren aan, misschien komt er verandering.
Bi ij ft liet zooals het is welnu dan, in Gods
naam! Maar dan Diet dc gezondheidsraad-I
Die zuigt ons uit tot den laatsten penning."
Met een beklemd hart, was hij naar zijn
werk getogen. Den gebeden dag was zijn
kind hom niet uit de gedachte geweest. Bij
want, tenzij de melk, rechtstreeks aatl
do consumenten verkocht wordt, is er
nog iets anders dan veel melk noodig;
hoeveelheid moet aan hoedanigheid ge
paard gaan, zoodra het aankomt op bo-
tcrbci eiding. Waar dit niet wetenschap
pelijk onderzocht kan worden, doet men
het met de «Kanproef', en het zal wel
niet voor elk beest noodig wezen, want
allicht staat deze of gene reeds als zeer
ordinaire botergeefster bekend, maar.
van de beste moet grondiger studie wor
den gemaakt cn men moet er vooral
naar trachten onder hen een standaard-
koe te vinden, die onder be.de opzich
ten voldoet en die dan het vergelijkend
onderzoek der andere, met behulp van
eenvoudige roomglazen b. v., veel ge
makkelijker maakt.
Ivomt er nu nog bij een welgecven-
redigde fraaie lichaamsbouw en een
krachtig gestel, dan kan zulk een beest
tot stammoeder worden gepromoveerd
en aangehouden, zoolang,er nog dege
lijke kalveren van vallen; want,cn di.fc
geven enz,, is een eigenschap, welke
nooit eigen is aan al de koeien, welke
tot een zelfde, ras behooren, maar wel
eigen aau enkele dieren of enkele veefa-
niiliën. Het is een erfelijke eigenschap
zij kan, van die enkele bepaalde dieren,
overgaan op hare afstammeling en doet
dit zelfs vrij zeker, mits:
lo. diezelfde eigenschap gevonden
wordt bij de familie, waartoe de vader
van het jonge dier behoort
2o. dit naderhand zelf moeder ge
worden, aan oen ervare cn zorgvuldige
melkster wordt toevertrouwd, cn
3o. de afstammeling niet verhuist
naar land- cn luchtstreken, waar melk*
rijk vee zich nooit als zoodanig zal
voortplanten.
De Duitsche professor, dr. Fleisch-
inan, iemand van veel gezag en onder
vinding op dit gebied, heeft eenigen
eiken steen had hij don angst om zijn lieve
ling, mede in den pijler gemetseld. Het ge
zicht van het tevredene gelukkige paar had
hem door de ziel gesneden. Hun geluk scheen
hem als bijtenden spot op zijn eigen toestand.
Hij was in eene stemming, dat Hij de geheele
weield had knnnen verbrijzelen en den bouw
lieden r meester liet allereerst. Deze en de gezond
heidsraad Schrutn hadden het hom aangedaan,
nog wel meer a!s dien plocrr, bij wion hij zijne
duitjes had ingeschoten. Deze was teu slotio
nog een arme duivel; maar do bouwmees
ter, die hem voor elk verzuimd uur twintig
penningen inhield braste in overvloed, en
Schrom bezat twee eigen huizen eu hield rij
tuig en paard
Door zulke gedachten beheerscht. vervolgde
Hans zijn weg. De zon was ondergegaan en
oen zucht windje ruischto door de bladeren.
Hij nam zijn pet af en wischte zich liet /.we. t
van het voorhoofd. Maar hoe uitgeput hij ook.
was li ij gunde zich geen ru.-t, hij moest im
mers thuis zijn om te zien hoe zijn lie reling
liet maakte. Eeu verhaal van zijn huurman
schooi hem tc binnen, ja het kwam overeen 1
Buurman** jongste zoontje was ook zoo be
gonnen cn vier dagen d iarna bad men hem
be-naven. Had hij locli van morgen maar den
dokter gehaald! «Lieve G«od!" zn:l»tte Huns.
Dut zal Martha niet te boven komen.
Hij zou ook wel om den dokter gezonden
hebben, zoo peinsde hij verder, maar hel ware
misschien niet noodig, men wist immers hoe
men die ziekte behandelen moet.
Wordt vervolgd.