ELIGIÜS de Organist. ZATFTÏDAG 5 JULT IS90. ELFDE JAARGANG. No 57. TL II, Uitgever: W. VAX DEX Mli.mOF-Sasscn. Deze Courant verschijnt ietleren Zaterdag. Hoe GRADUS QQM over de belastingen dacht. ITeuilleton. van oorlog, Db minister ^d«p.B«9 «8er !91aan. V.M. 2° Woensdag. L.K. 0e Woensdag. N.M. löc Woensdag. Abonnementsprijs per kwartaal. voor Venray 50 c. franco per post G5 c. voor het buitenland So c. afzonderlijke nummers G c. E, K. 25e Woensdag. Stiass<9 Zon. 5, 10, 10, 22, 28 Juni op 3.-14; 3,12; 3.41; 3,50; 3.43; v/m.; oiiilor 8.11, 8.10, S.19, ,22 8.221 rt/ Prijs der Advertentiën: ▼an 15 reveil 30 c-, cll.o regel meer 0 c, groote letters en rignetten naar plai.tsruimtc» Advertentien, 3niaal geplaatst, worden 2innai berctend. dvertentiSn of Ingesonden Stukken gelieve men Vrijdag 'vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau «Peel en Maas" te Venray. (Naverteld.) 2. Lui, lekker en hooverdig zien de drie die, 't meest belaasting belaaic. 'i$ Mórgens is 'L loat uut de verren alleiigskeiis toch au 't werk. Mit 't uulkloppen, stoppen en anstooken van do piep gett vei.il lied overstuur. Eu dan iioe schelt uien er uut. l)cn os van Hannes en 't perd van Klaas, 'i werd beiieurluk noagekeken en besproken. Zoo gett de mórgen urn en dan is 't èteii, dutten en schoften, 's Middoags is 't al -me veul héter en Zoaterdags mekt me zien eigen al kloar veui dun Zondag mil niks te doen, en de Zon dag wordt gemeeniuk i'oo gevierd, dat me 's Moandags 's mórgens i:og wennig zin hit. Nouw: vroag ik ouvv is dat werken? Eu dan, hoe wurd er gewerkt? 't ls alles merr half werk, 't is beginnen en niks vcur den dag brengen wal de klok slelt. Neej zoo meinde 'l de Kngelschman uie. Wilde veur nut ko ine, blieft dan bei ouvv wérk, ziet dat ge bekwoam wordt eu werkt mil overleg: goat ouw eigen wérk en ouw ■werkvolk goed 110a en loat me te veul aau vriinde haude óver, merr doet alles zooveul as ge kunt zelf. Zoo wordt den tied goed besteed, zoo gilt hei geld. Merr dan luimt en ander belaas- ting, en die helt, geld verknoeien. Zunig zien en spoaren ként men niet 2G. Dij dat veel beteekenendc bowijs van het gevaar, waarin hare moedor verkeerde, had den Sophia en Adéle bitter geschreid en het zien der tranen van hare zusters luidde kleine Josephine insgelijks doen weenen. Do boiJo oudsten beseften haren toestand eu d.-ohtcu met vrees aan de toekomst; maar t.oen zij tot elkander zeiden: wat zal er van ons worden, wanneer wij moeder verloren liehhen pi e- Yelden zij die woorden zeer zachtjes, uit vruc/.e zij het Our baars broeders zouden bereiken, eu deze zich daardoor beieedigd zou achten. Wat Josephine betreft, het schoen, dat naar mate de banden, welke haar aan bare moedor verbonden, dreigden verbroken to worden, een geheim instinct haar meer eu moer aan hem ketende, die hij haar voortaan de plaats van vader en moeder moest ven nlien. Zoodra Kligius opkwam, greep zij hem bij de hand en liet die niet los vóór bij heenging. Dan volgde zij hem zelfs tot aau den trap en hem met hare groote zwarte oogen liefdevol aanziende, vroeg zij meestal me', een e zekers bekommering J'Jigins, jievo broeder, wanneer komt gij terug lyligius, roods- zoo jong uit, don huiselijkcn kring gebannen, voelde ds genegonlieid, welke iiij zijne z.imvie toedroftf, dag u.»n dag toe me doar in de vruugte bluun 't is 't Jonas nier. Kiek die leege glóskes is auljoa pruuven. (Hier echter werd G rad us Oom door «den Vergunner" zoo vernijging aangekeken, dat li ij het voorzichtig achtte over dezen hoofdbelaster maar niet verder uit ie weiden.) T Is me tegenwordig enn waereld! Lekker éten, drinken, plezier ma ken is alles wat gebeurt. Nouw is 't pries beugelen dan kienen um wild, doar vogelschieten, guns harddraven. Van doag buurten, mórgen spin ning, overinérgen potverteren en is or niks te doen dan get me stillekes op zien pintje, 't Kost allcmoal tied, kost allcmoal geld. 't Is enne zwoa- re belaasting. 't ls en kleinigheid zegde: enne mins mott toch ok ens en uutspan- ning hebbe. Doar bedde geliek bei, as 'i den graauwe nier kan trekken, on as de nulspanning merr zoo wied uie lupt, dat ge zelf gaauw en veur goal wert uutgespannón. Duit enne klei nne lokkasie kan en groot schip zin kun. En 't ergste van allegar nog is, dat hooverdig zien, (hier keerde Gra- dus Oom zich tot zijn vrouwelijk ge hoor.) Al molt ik ouw toegeven, dat die belaasting in de stad wor mienen aaldsten wont nog veul hogger is, dan mott ik ouw ronduut zeggen, dat do moodo hier ok al moi begint. Joa, as me 's Zondaags de koemeid ziet, zou me zeggen of zo wel vieltig guide in de wék ie vertéren haai. Alles molt merr moi zien. En toch brengen 'i er veul uie zou wiet en w oatoni nio ümdal er veul zien, die, al zien ze ok moi gekled, lellik zien, eu kromme neus, schei, enne hooge rug, enne bult en nog \oul fnièr. Eu, um dal nouw goot te maken, motten er licntjes zien, strikskes, nemen. Hij ouiveiusde zich niet het di ukkende Mill dun lust., Wulken hij iedere minuut kou gui oepeu worden op zijne behouders te nomen maar hij \orliot zien voor de toekomst, met tie geheoic Volheid van z:ju e.irislclij'.v ver trouwen, op llem, die den deugdzame nimmer verlaat, iiiuar iieni des noods de behulpzame hand ïeikt, om tieu last ie \eruo.iien onder wolleen hij anders zou bezwijken. Hij bad twee niuuvyö lessen gekregen. Door middel van het nierdoor verdiende gold en de sober heid zijner levenswijze, daar hij geene ui [ga ven deed, ol zij moesten strict noodzaaelijk zijn, moe lil h;j den zoeten trims' smaken, zijne behuwd moedor ia intro iaa's'e levensdagen niet alleen niimsehojts van al het noodige, maar zelfs van eene menigte ersmiperingon te mogen voorzien. Ai vorens de H .11. S.iuia- menLen te omvangen, luid zij verzocht hem even alleen te opreken eu hem smeekonde hare uoeiitorijes met aan haar lot over le laten, had zij op nieuw met zulk een hartroe rend leedwezen zijne vergillen is afgesmeekt, dat Eligius zijne Uauen niet had kuunbu weór- libudeu. i Ka de bediening had do brave jongeling wel gaarne langer willen blijven; het deed hem leed, haar le moeten verlaten; maar het moest, Wilde hij geen gevaar lcopen, d/it de veran dering in zijne levenswijze uuide/ct werd; zoo dat iiij zich, even ua don all >op der plechtig heid, toen liet uur daar waS, Avaatop hij bij zijn meester gewacht weid, moest wegspoe den, om zijne gewone, dugolyjtselio studiën te hervatten. Daar de zieke veel rusligcr was, ging Das- sou, een groot uur na liet ui-trek van Eligius, ging iedereen bluumkes, verlies en nog veul meer. as ik Zondags noa tie kerk goi, denk ik duk, dat ik in enneii lévenden bloem hof zie. Nóej ge kunt gen neister mèr van en riek mins onderschcijen. En wat nog wel 't malste is, dat nuumt me zien fatsoen halden. Lest heb ik er bei miene jong in dc stad gezien dat ik doacht, is dat nouw fat soen? Neej, die fatsoen hoalderij gót alles te hutten, eu, op zien minst genomen is zoo zien fatsoen hoalden, onfatsoenluk. Veul meinea er zoo aan do man te komen, merr ze zien 't plenkske mis. Doar zien er zo veul, die zoo bedrogen zien, dat enne ver standige jong uurst vroagt, kan ik mil zoo'n latsoenhoaldster moia eigen fatsoen wel halden? Eu go dirkt ouw op (op ouw mumer allied) um enne jong te kriegen, maar godoot ver keerd, want licij is lang dat heij er lellik alkuint en loat ouw loopen. Ik gelent dat ouw dat uie an slót, ik schei er uut, en zog; ouw nog ens kloagt nooit over 's rieksbelaasling, zoo lang as ge ouw eiges^ mit lui, lekker eu hoièvUig teb»-da«ê.u..ö op den hals halt die tieumoal erger is. Zoo sprak Gradus Oom. Allen zwe gen. V gelijk betaalde men zijne borrels, wrevelig de belasting, eu 's andereu daags zijn ouden gang. zoo schrijft een Weener correspondent aau de -V. R. Cl., heeft in de dele gaties verklaard, slecht heil te ver wachten van een flinken oorlog, om aan den dreigenden financieelon on dergang der naties te ontkomen. Ge- ïieraul Bauer is niet de eerste die een oorlog, welke den politieleen damp kring zuivert, voor minder nadeelig houdt dan don thans geldenden ge- insgeüjks heen, dewijl hij nog een en ander te verrichten had en in eene straat moetende zijn, welke aan die, waarin de heer Bernard woonde, grensde, besloot hij even bij dezen aan le gaan, om zijn vriend omtrent dea toe stand zyner behuwdmoeder ge-rust te stellen. Heeds bij het inkomen der niet zeer lange s'.raat zag hij Kiigius met Camilius voor hot huis van den ouden organist druk staau praten en beiden waren zm verdiept i:i hun gesprek, dat do jonge doctor hen a ms^reLen kon, zon der dut zij hem hadden zien naderen. G:j schijnt heiden geweldig in vuur, mijne hecrea. zeide hij glimlachende. Wat is er locli gaande? l)at geloof ik Wel! riep Camillius uit, zonder op Dissons vraag te antwoordenliet is niet Le verwonderen, dat wij zoo verhit zijn Wij, namelijk Castelnau en i!., zitten leelijk in nel iüuw. Zeg eens, Castelnau, hoedanig ook de uitslag moge zijne, zuilen wij toon, hoop ik, genie kwade vrienden worden lü weel niet eens, of ik er wel toe over zal gaan, Camillas; want al hebt gij Ivet. zon der beraad aangenomen, zie ik daarin volstrekt goenc reden voor nuj, om hetzelfde te doen Zeg m j toen eens, wat er gaande is, hoeren! Ik bi i u, vei klaar u nader! miju heer Dassen, hernam Camilius met vuur, dat zal ik u gauw vertellen! Mijn oom heeft gisteren een brief ontvangen, waarin men hein bericht, dat er cene plaats van or ganist vacant is in eene der voornaamste pa rochiën vanvande naam van de stad schiet mij voor het oogenblik niet te binnen; maar dit doet er ook eigenlijk niets toe. Men verlang!, dat naar die plaats gedongen zal wapenden vrede, maar toch geloof ik dat de offers, welke tegenwoordig ten bate van het behoud des vhedes worden gebracht, betrekkelijk gering zijn, vergeleken met die, welke een oorlog zou eischen. Alle 'deskundigen zijn liet er over eens, dat de aan staande oorlog vreesol ijker zal zijn dan een zijner voorgangers en zelfs al laat men geheel buiten rekening het aantal dooden en gewonden, de vele weduwen en weezen, de verwoeste steden, dorpen en velden, en de stof felijke verliezen, welke de overwin naar, maar in nog veel grootere mate dc overwonnene, zal lijden, dan nog zouden alleen bij de onmiddellijke kosten van een groolen oorlog de cij fers der oorlogsbcgrooting niet in vergelijking kunnen komen. Als men in aanmerking neemt dat de oorlog in 1870 aan Frankrijk 12 milliarden frs. gekost heeft, en dat de partij, die in den aanstaanden oorlog liet onderspit delft, stellig nog veel meer zal moeten betalen, dan kan toch waarlijk geen ernstig man «oir oulit'u" itimi i mrnvji s de oorlog zal over een veel grooter terrein gevoerd worden clan in 1870, nu vijf groote mogendheden, Duitscli- land. Frankrijk, Rusland, Oostenrijk en Italic, met wet 5 of G millioen soldaten daaraan zullen deelnemen. De volksverhuizingen, welke oen einde aan bet Roineinsche rijk maakten, of Napoléons tocht naar Rusland zijn in vergelijking daarmede slechts kinder spel. Om zoovele inenschen ie voöWen en to transported en, moeten hoeveel heden levensmiddelen en materieel bij elkaar gebracht worden, waarvan men zich geen voorstelling maken kan. Als men bedenkt dat een legerkorps van 30,000 man dagelijks 60,000 kilo levensmiddelen noodig heeft, dan is de rekening hoeveel wel vijf milli- worden door een vergeli j kond examen en daar de hoeren, die zich met do regeling van die zaak belast hebben, mijn oom kennen en oen onbegrensd vertrouwen in hein stellen, hebben zij hem verzocht cone ja>y var. toonkunste naars zuinen te stellen, welke zich incl het afnemen van het examen belasten en het oor deel vellen zal O ja, ik begrijp liet al, viel Drsson hem in de rede; de oer, welke men uw oom aan doet streelt u, maar gij vreest voor hem de moeite en de zorgen, weike daarvan bet on vermijdelijke gevolg zijn eu gij hebt geen on gelijk; ik heii coiüge ox aniens bij ons op de hoogeseiiMul zien afnemen, uiaar ik kan u verzekeren, dat dit alles behalve eene gemak kelijke taak isen nu eens wordt mor. door dezen dan door genen aangezocht Keen, neon! dat is het geval niet., riep Camilius uit mijn oom zal naar zijn geweten te werk gaan mi daarmede liouJt het op! Maar de oorzaak van ouzo opgewondenheid is eigenlijk daarin gelegen, dat hij ons. Cas telnau en -tiiij bovenaan op de lijst hoeft inge schreven. Hij eischt volstrekt van mis, dat wij zullen mededingenbegrijpt gij hot nu? Welk eene vreugde zou het zijn. als de Hemel mijne pogingen zegendeEensklaps organist worden m eene groote stad als Marseille! zulk eene ruime bezoldiiring!Genadige hemel! als mij dat geluk eens to beurt vielAch! lieve vader! wij zouden dan niet meer sula- malee behoeven to maken voor de machtigen dezer aardeMaar waar denk ik aan? mijn oom zal alleen verlangen, dal ik mededing:, om mijnen naijver op tc wekken en mij ie doen kennen; maar de zege behalen!.,., neen, oen mciischen nooflig zullen hebben» spoedig gemaakt. Men komt dan tot cijfers om van le duizelen. Men heeft ongerekend dat een legerkorps op uiarsch 26 kilometer weg noodig hoeft en de trein cn bagage nog 3 kilo meter beslaan. EU: korps hoeft dus minstens 2 of 3 wogen noodig om zich voor het gevecht te kunnen deploieo- ren. Waar de legers der toekomst do noodigo ruimte zullen vinden om to manoeuvrecrcn, is een raadsel, en daarom is men reeds lot do slotsom ge komen, dat hot feitelijk onmogelijk is tegelijkertijd ineer dan G30,0)0 strij ders aan beide zijden in net veld to brei.» gen en slaags te doen zijn. De voorhan den millioenen zouden dus achter elkaar moeten oprukken, wat onvermijdelijk hel leveren van vele veldslagen en hot verlengen van den oorlog leu gevolge zal hebben. Bedenkt men dat behalve dc uitbreiding dor legers sedert 1870, do wapenen eu do ammunitie zeer verbe terd zijn, dan wordt het duidelijk dat hot oorlogvoeren steeds duurder zal worden Als Frankrijk in 1870 12 mi 1 - Harden door d. oorlog veiloioi* heeft, dan is het verlies voor do mogendheid, welke in den volgenden oorlog do ne derlaag lijdt, zeker op 15 milliarden l'r. niet te hoog geschat, en daar aan dien oorlog der toekomst waarschijnlijk vier of vijf mogendheden deelnomen zullen, mogen de verliezen dor over wonnen partijen veilig op 3 mi Hard worden geraamd. Onder zulk eono vermeerdering van don rentelast zou den dc volken ten ondergaan, cn do belastingen, welke thans voor oorlog en marine in alle landen Worde i opgebracht, zouden na een ongeluk- kigen oorlog zoo vermeerderd worden, dat slechts een bankroet of gehcelo uitpuiling het einde zou wezen. liet bekende »saig)io% 0 blantïzou in letterlijken zin waarheid worden, en ik niet; raam' gij, C.-utolnau, Iidbt daarop veul kans. gin^ de jóilgeÜng voort, zijn kameraad trouwhartig rp den schoutlor kloppende. Hoor eens, C.upiliin, {ój hebt, op mijn woord, om op een concours do zege te behalen, oneindig meer knus dan ik! C j bobt cdito be wonderenswaardige gelijkheid in uw spe!, naar welke ik te vergeefs iracid. Ho in den laatstcu tijd vooral, zet ik mijne Mmlicu on geregeld voortMocht ik er besluib il om mede te dingen, het zal zonder «imi.o hoop op wel.-iageu zijn, vermits wij agetv. i. fold niet goede kampvechters in het .strijdperk zullen treden. Welaankamerand. als dil zoo is. moe ien wij onzen tijd niet verbeuzelen, gelijk wij nu sinds een half uur doen; wij moeten iedci' aan het studeren g nui, want van lieden af'iofc op dell dag van het examen zijn al oii/.u (.ogen blikken kusilmur. Tut wederzien. Casteiiiuii, er behoort van mijne zijde veel m ;!s me-, otn met u te durven kampon; maar ik neem tot leus a:ui: overwinnen of stevvum Mn wanin-er zal dat. examen pl n's heb ben vroeg Da.-sun aan Eli.-ins, onderwij! zij met elkander vooiTwaiidcldon. Over acht dagen, maar gij weet zoo go:J als ik. D issou, dat Je onist.nidigheJuii alles behalve gunstig vo.i;- m:i zijn; Familie» heb ik hiervan reiner, gelijk gij wel kunt na gaan. niets kunnen zoggen. Kom! zwijg toch Mi!rd sliept gij. gj zou lt nog overheerlijk spelen? Gij zijt veel tc nederig te zedig, waarde vriend, dal heb ik reeds zoo dikwijls gezegd. WoviU rIrfil.

Peel en Maas | 1890 | | pagina 1