Buitenland. ZATERDAG 1 MAART 1890. Uitgever: W. VAX DEX SlikcKHOF-Sassen. Koning Willem III. ^Feuilleton. ELIGIUS DE ORGANIST. Belgie 1 ELFÏ13 JAUGANC?. No. 9 Stand der itiuan. V.M. 6® Donderdag. L.K. 14® Vrijdag. N.M. 20® Douderdag. E, K. 28® Vrijdag. Stassf! dei* Zon. 5, 10, 10, 22, 2S Jan. op G.40; 0,30; G10; G, 2; 5.48; v/m.; onder 5.45, 5.53, G. 3, 6.40; G.24. n/ra Abonnementsprijs per voor Venray franco per post voor het buitenland afzonderlijke nummers kwartaal 50 c. G5 c. 85 c. 6 c. Deze Courant verschiAt ietleren Zaterdag. Prijs der A.dverlentiën: van l5 regels 30 c. elke regel meer G e. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Aüveitentiën, 3mnal geplaatst, worden 2maal berekend. dvertentiën of Ingezonden Stukken gelieve men Vrijdag ^vóór 2 uur 's-middags te be zorgen aan het Bureau »Peel en Maas" te Venray. Nu ruim een jaar geleden ver spreidde zich door geheel Nederland de treurige mare van 's Kouings ern stige ongesteldheid. Bij het uitkomen der dagelijkscho bulletins bleek hut eerst duidelijk hoe innig het Neder- landsche volk zijn grijzen Vorst lief had. Zonder onderscheid van rang of stand, partij of kleur, stemden allen in met den vurige wensch moge koning Willem voor zijn volk nog behouden blijven. Eu toen eenigo dagen later als door een wonder en tot verbazing der wetenschap, zijne lichaams krachten toenamen, ging er uit aller hart een juichkreet op, niet gedrongen, of uitgelokt, maar hartelijk, oprecht, de taal des harten bef N:edo.r,iaji'.ls'9»Av. tür ra;-* -p-kjuu,- «de Koning is hersteld." Weinigen dachten toen misschiou dat de 7dste geboortedag van Koning Willem zou gevierd worden. Werpen wij nu eens een terugblik op de ruim veertigjarige regecring van Jlem dien men te recht Willem den' Goeden mag noemen. Bij zijne inhuldiging te Amsterdam, zwoer liij niet alleen trouw aan den Grondwet, maar tevens do belangen zijner on derdanen, zonder onderscheid, te zul len behartigen. Het antwoord op de vraag: «is Hij zijn koninklijk woord getrouw gebleven#" ligt voor de hand. Afgezien van politieke aangelegenhe den, te veel in omvang en voor 8. Intusschön werd er stilte verzocht; de in strumenten waren gestemd, ieder had zijne plaats ingenomen en op het door den orchest- meester gegeven teeken voerde men tamelijk, goed eene moeielijlce symphonic uit. Deze werd door onderscheidene operu-stukken ge volgd. Door dit geheel nieuwe concert scheen Eligius als het ware verbijsterd. Eligius had zijne opleiding gekregen in een geheel geeste lijk opvoeding» gesticht en daar had zijn ta lent zich geopenbaard meer dan eens waren er door zijne kameraden kleine door hem ge componeerde stukken uitgevoerd. Op ialeren leeftijd uit dat instituut in eene kerk overge- plaats, hadden nimmer ongewijde muziekstuk ken zijn gehoor geboeid. In dat oogenblik kon hij zich dan ook geeue rekenschap geven van de zijne ziel ontstuimig bestormende go- waarwordingen: eene zonderlinge mengeling van verbazing en bewondering wisselden el kander in zijn hart af, doch het kon hem nog geenzins boeien: de overgang was te schie lijk. Eindelijk had ieder zijne schatting betaald zelf Gustaaf, die bij eene ongemeeno vlugheid op de piano eene bevallige en buigzame stem paarde, en door zijne vrienden als een uitste kend zanger geroemd werd, had ook ver scheidene keeren gezongen en werd telkens eenvoudige lieden, van minder belang; wanneer of waar schond Hij zijn woord, als er sprake was, rampen te lenigen, met stoffelijke middelen, met raad en daad bij te staan Ge tuige hiervan, reeds een dertigtal jaren geleden, do watersnood die een gedeelte van ons Vaderland teisterde. Bij de eerste tijding, verliet Hij zijn koninklijk verblijf zelfs in het barre jaargetijde, om de ongelukkigen en aan have en goed beroofden, door woord en daad moed in te spreken. Volgens ooggetuigen vloeiden tranen langs zijn, zoo ernstig aangezicht. En bleef het daarbij? Nog hoort men het zeggen hoe vaak IIij met vor stelijke hand den ongelukkigen milde aalmoezen uitdeelde. In zijn paleis teruggekeerd, beval Hij eene alge- tneene inschrijving ten einde verder in den nood der ongelukkigen te kunnen voorzien. Dit is slechts een staaltje onder velen. Maar nu meer bepaald uit een Katholiek oogpunt beschouwd. Bij 's Konings troonsbestijging in "48 waarborgde ons du Grondwet VHjh.mil cr.» 'Er-..kA ia,vet hovj dikwijls heeft men die vrijheid niet aan banden willen leggen. Den Ko ning, die de Katholieken ook als zijne kinderen en onderdanen beschouwd en als zoodanig behandelt, zijn wij hiervoor dank schuldi. den zijn verbroken. Ja, nog immer getuigt de grijze Vorst, hoe zeer Hij ons lief heeft. Een goed jaar geleden, bij het gouden Priesterfeest van onzen geliefden Leo, aarzelde Hij niet Hij zelf een Protestansch Vorst, den al- gemeenen Vader aller Katholieken, met een eigenhandig schrijven geluk te wensehen, tuil einde Hem, den eer bied, achting en liefde te toonen, die Hij voor Hem koestert. Eu zou dan de liefde den V.iler getoond, niet op de zijnen overgaan? Dan, genoog hiervan. De Koning is z: n 74fcte jaar inge treden en met het stijgen zijnor jaren is de liefde zijner; kinderen niet ge daald. Dat God Hem spare is zeker de har telijke wensch van alle welüenkenden. Met Hom wordt cja laatste manned ij ken telg uit het eeuwenoude en bo roemde huis van Oranje, eenmaal grafwaarts gedragen. Geve do Almach tige dat de dag nog ver af zij. Maar ook, wanneer Hij niet meer is, zal Hij toch blijven voortleven door Haar, die het Nederlandsche volk eenmaal als zijne Koningin hoopt te begroe ten. En wanneer zijne asch bij die van zoo velen zijner roemvolle Vade ren zal rusten, etv do bezoeker, het zij Nederlander of vreemdeling, dc kerk van Delft binnentreedt zal hij tot zich zelven zegge.- hier ligt WILLEM DE GOÉDE. S3 'O HcrtOg V/&ff öfj2ïr.A'oi Het groote nieuws, dat alle pennen in beweging brengt, is natuurlijk de overbrenging van den hertog van Or leans naar de gevangenis te Clairvaux. dat die ban- j Deze had des nachts ten twaalf ure plaats, onder allerlei voorzorgsmaat regelen om haar geheim te houden en eiken volksoploop te vermijden. Het Kabinet heeft dus gebogen en gevolg gegeven aan het bevel van de uiterste linkerzijde: óf gevangenhou ding óf amnestie ook voor de werk stakers. De discussie over dit voor stel nam niet langen lijd en zijn lot was spoedig beslist. Veel succes had ovörigensile voorsteller met zijn woord- dooi' zijne behendige vleiers met een uitbun dig. eiudeloos handgeklap toegejuicht. In- tusschen waren druk punch, Champagnewijn en andere ververschingen rondgediend en reeds bergden eenige der liefhebbers, na eerst hunne instrumenten met een zakdoek afge veegd to hebben, deze in hunne kokers, toen de jichtige grijsaard den naiionalou garde, die juist heen wilde gaan, met de kruk aan "den kraag van zijn jas vastklampende, hein toeriep Ho, hol mijn heer Gargousse, haast u tóch zoo niet, om weg te komen Ik begrijp niet hoe een dilettante er aan kun denken, om heen te gaan, nu wij het genoegen gaan sma ken een toonkunstenaar van eene geheel bij zondere soort te zullen hooi en Wie dan, wie dan lieten drie of vier stemmen zich gelijktijdig hooren. Voor den drommel wie dan gij ver- diendet, dat men u s'ille'jes hoi uitrekken tot straf voor de haast, wekte gij altijd maakt om heen te gaan, antwoordde de grijsaard, terwijl hij een bediende een voor de achtste keer geledigd glas terug gaf; wie dan? Wel! wie anders dan de jongeling, die daar ginder bij het raam staat, iedereen is niet ge lijk aan u, jongelieden, iedereen vlucht met de grijsaard Terwijl gij zongt en u vermaak- tet, heb ik met een allerliefst jongmensch kennis gemaakt: een geneesheer, geboortig uit Languedoc, zeer voorkomend en vriende lijk, op mijne eer hij is de boezemvriend van dien toonkunstenaar, van wieri hij mij won deren verteld heeft. Ziet, daar staan zij met elkander driftig te praten. Ila, ha, ha zou hij zich bijgeval laten bidden? Aha! het talent heeft luimen! Gustaaf,- Gustaaf, hoor eens even! gij zijt hier hoer jles huizes het is der halve uw plicht dien onhekendo te verzoeken, om het genoegen, dat gij ons aangedaan hebt, nog to willen verboo^en, door zich te doen hooren. In dien tusschen tijd avas Dasson vol vreug de naar Eligus toegegaan, en doelde hem me de, dat men zich gereell maakte om naar hem te hooren; maar Eiigias was bij berftbt als van don donder getroffen Geheel en al in den geest hui-en hot zonderliigo gezelschap zijnde in welks midden li ij zicTi bevond, verwachtte hij niots minder dan genoodzaakt to worden daarin eene rul te spelei. Met cone halstar- righeid, welke naar di ill zweemde, wees hij de dringende heden van Dasson af, dio hem met geweld wilde zien schiljteren en hunne vrij le vendige woordenwissel nutcn, toon Gustaaf. den jiolitigen grijsaard, de zijn jongen bloedverv aan to sporen. Daar ril ere weigering sleclils zou strekken om Ier aandacht op zich t< terstond toe o jiilg duurde eenigo nu- liulp geroepen door ;ieh verplicht reken- aut daal-toa insgelijks lEligius inzag, dat alle doen vestigen, gaf hij \i nedcrgoslagen oogen en tot achter do piano. Gelijk wij zooeven directeur van het instj gius een groot aantal j hoe wel bij zijne jeugl zucht voor de schoonc l! wolke in hun waar gi'ootere verheerlijk gewend worden, echtd eenig ongewijd voeds ooren Lod wordonde naar da gezegd hebben, had de tuut, in hetwelk Eli— •en had doorgebracht, kweekelingen die (insten aankweekende gpunt beschouwd, tot van God kurtnen ann- nimmer geduld, dat |l hunne ontluikende speling, toen hij de werkstakers, wier in vrijheidstelling hij bepleitte, als «prétendants a lVxislenco" noemde, in vergelijking met dien anderen pretendent, die thans te Clairvaux tijd heeft om na te denken over de wisselende inzichten tc zijnen opzichte van het Kabinet. De houding van het ministerie vindt lof bij weinigen, af keuring bij de mecsten eu zelfs de radicalen, al hebben zij in zeker op zicht nu hun zin, kunnen weinig eer bied gevoelen voor een kabinet, dat 's middags na hunne bedreiging terug komt op do 's morgens genomen beslui ten. De prins zit dus te Clairvaux en en wat zal men verder met hem doen? Over een dag of veertien loslaten, zeggen sommigen, doch het valt ge makkelijk to begrijpen, dat, na het geen nu voorviel, volstrekt niets meer met zekerheid te zeggen valt. De zitting van Maandag werd nog opgevroolijkt door de «joyuuse rentree" der vroeger uitgezette en der nieuw gekozen boulangisteii, die op eeu rij (je achter elkander zich naar hunne plaat sen begaven, Deroulêdo aan het hoofd. --Leye do lGvn.nl.'!jokvi>Qld$„dj£&fl zic^ gedwongen om eens uit te roopeir. Goeden morgen, hoeren," zeide Laur. Do voorzitter, Floquet, vreesde blijk baar een nieuw rumoer en viel hou dadelijk in de rede: »U\y uitroep klinkt zeer mooi, zeido hij tegen Dé- roulède, «maar ik verzoek u geen rumoer te maken." «Wij maken geen rumoer," zeide Laur, «ik zeg u goe den morgen", en daarmede namen dc boulangisten weer zitting, om door met do uiterste linkerzijde vóór de amnestie te stemmen, zoo mogelijk te trachten, der Rogeering een on aangenaamheid te bezorgen. Nu, daar voor zitten zij in de Kamer. Anders dan do Kaïner besloot dc heeft Gemeenteraad van Darijs. Deze oen besluit genomen, waai bij hij zich verzet tegen elke gratie, aan duu hertog van Orleans te vcrleenen, eu tegelijkertijd zich verklaart voor eene amnestie, niet alleen j voor allo werk stakers, maar ook voor alle veroor deelden wegens drukpers delicten Het bij dergelijke besluiten, diode bevoegd heid van den gemeenteraad te buiten gaan, gebruikelijke protest van den Prefect bleef niet uit en de vernie tiging van dat besluit zal te harei' tijd wel weer volgen. Ook in deze adering een incident: Terwijl het avond-dag verboden was, rijtuigen op do boulevards stil lo doen staan," ging de president van den Gemeenteraad, Rousselle, kalm zijn spelletje domino maken in een café en liet zijn rijtuig vóór do deur wach ten, dat daarop door de politie werd medegevoerd. Groote woede van den voorzitter, die nu te voet naar huis moest, terwijl hij meende, dat do politie verorderingeii voor hem niet geschreven waren. Interpellatie aan den prefect, die de politie in gelijk sl «LI4vornieu ivfje. "node vf.it dau voorzitter, die zijn ontslag nam. i vergadering op Vastcna' talenten kwam voocicu. Hij wist, dat dio daar, waar neiging vour do beoefening dor kunsten niet heiligt, zij verteert on dewijl hij vol tee- dere zorgvuldigheid was voor diegenen zijner kindereu, die hij met dat odelo ruur bezield zag, on niet ten onrtohto vooronderstellende, dat de eerste beginselen, waaraan men wei nig gewicht heohr, van een onberekenbaren invloed zonden zijn up de richting van genie en hen Inter zouden aandrijven, om aan vergif* ligdo bronnen to putten, Imd li ij tot stelregel aangenomen, om mot gezuiverde grondstoffen to vueüeu. Zoo had hij, vuor do studio der muziek met grouto ku.Rcn aan dio rijke mij nen van gewijde muziek puttende, welko Duitschland in menigto bezit, aan do levendi ge verbeeldingskracht van zijner jonge scho lieren kostelijke en omvangrijke reportoriums ter bewerking gogoven, en zijne godvruchtige en vaderlijke ziel verlustigde zieh in do zalige overtuiging, dat te midden van al do luid ruchtigheid eoner onscnuldigo ou ongekun stelde vreugde, nimmer woreldscho liederen, nimmer jubelklanken, van onreine lippen voortgekomen, onderzijn dak waren opgosto- gen of geboord. Ton g'ovolgo yan die aan Eligius gegevouo richting moest er noodzakelijkerwijze oen scherp contrast bestaan tusschen do pis te voren uitgevoerde muziek en die, wolke mou ging hooren. Met een gloeiend voorhoofd on ijskoude handen had Eligiu* oono pons tame lijk onbeduidende akkoorden aangeslagen, waarna liet instrument eenigo toonen begon voort te brengen, welke den artisto deden ontwaken oil voor dezen verdween do be schroomde en verlegen jongeling, In de maand Augustus van dit jaar zal to Antwerpen do driehonderste verjaardag van hot overlijden van Ciiistoffel Plantin, eo.i van de beroomste vertegenwoordigers der boek drukkunst eu stichter van de aartsdrukkorij Plantin, plechtig herdacht worden. Een oo- mité is gesticht, saiinngesleld uit letterbeoe fenaars ou bibliopiiieön, met hot doel oen «boek wezen dag" te houden, waurop een rooks hoogst belangrijke quaesties zullen besproken De aaneenschakeling der akkoorden, wolke hij bij toeval had uitgebracht, bracht hom al ias op liet terrein, waarop hij zich als mees ter bewoog en eenmaal op zijn dreef, gaf hij zich moer duu oen kwatier uurs over aan eene heerlijke improvisatie, welke zijne ziel scheen to ontheffen van do onaangename indrukken, welko hij zoo evou ondervonden had. Maar aan het gezalsohap. waarin hij zioh op dat oogenblik bevond, beviel Eligius ma nier van spelen »u hot gohoel niet. Do zachte on frisciio roos, wior geur het schaduwrijke, cenzime plekje balsemt, dat haar hoeft zien ontsluiken, zou to vergeefs ha re liefelijke uitwasemingen verspreiden in eene dier werkplaatsen, waar de kient, met gioote kosten, vuor don verwijfden mensch, bedwelmende eu kunst matige reukworken vervaardigt; desgelijks kwamen de melodiën, welko zuiver ou door het rei no gevoel dor godsvrucht gsloulorJ uit de ziel des jongeling* in het instrument overgingen, zijnen toehoor ders, wier hart vuor alle zachte aandoenin gen gesloten was, smakeloos en onbeduidend voor. •Hierbij kwam ook nog. dat ieder uur van den dag zijn vast gebruik hebbende, andere vermaken onze liefhebbers elders verheid" don; zoo dat zij. ter muwornood wachten de tot Eligiu> zij l 3l»lk guiu i lig i hid. bij de laatste trillingen van hot instrument met overhaasting de deur uitgingen en de trap pen afliepen. Wordt ver rot/.I

Peel en Maas | 1890 | | pagina 1