Nassir-Ed-Din
GIOVAMA CANTELLL
ZATERDAG 22 JüNT 1889.
TIENDE .TA ARG ANG
No. 25.
Uitgever
W. VAX DEN MlACkiiOF-Sasscn.
Deze Courant verschijnt lederen Zaterdag.
Rechtmatige opvordering van
de bewijzen.
Juni
Ge D.mdorJ
10, 22, 28 Ju:li. op 2.1 I,
Abonnementsprijs per
voor Yknk.vy
franco per post,
voor het buitenland
afzonderlijke nummers
kwartaal.
DO c.
05 c.
85 c.
0 c.
SI;.ml ,|oi- /oil.
3.12, 3.W, 3.11 3.13; V Ml.; oilj.'i- 3.13, S.17, 8.20. S.22, 8.2
Prijs der A.dverlentiën:
van l 0 rebels 30 c.
elke regel meer C c.
groote letters en rignélten naar piaatsruiinte.
Adveitentiëa. 3maal geplnatsl. worden 2mnui Lorekcnd.
dvertentiën of Ingezonden
JiaËi Stukken gelieve men Vrijdag
"vóór 2 uur 's-mlddags te be
zorgen aan bet Bureau »Peel en
Maas" te Venray.
is dn naam van don Perzisch en vorst,
die (hans do Europeescho hoven be
zoekt, om het merk waardige nogmaals
eens op te nemen en de oude vriend
schapsbanden nauwer aan te halen,
't, Is toch niet voor de eerste maal,
dat Z. M. Europa mot zijn hooge
tegenwoordigheid vereertDit geschied
de, eens in 1873, toen do schach zich
van de zegeningen der Europeeschc
beschaving wilde ovoi tuigen, en latei-
in 1878, toen hij de tentoonstelling
van Parijs een bezoek bracht.
Voor de Perz:sche bevolking bleven
heide reizen niet zonder gevolgen.
Nassir-ed-Piu wilde zijn land opk tot
een beschaafden slaat maken en begon
daarom met de inderdaad hoog noodige
hervormingen. Ver bracht hij het daar
in echter niet, want Z. M. de schach
heeft nog evenveel rechten als voor
hoen, on is nog oen edit Ooslersch
despoot. Wat hij editor toch goeds
heelt ingevoerd was de bepaling, dat
zijn onderdanen voortaan recht op hun
leven en eigendom hadden. Don Perzen
zou niet meer op willekeurige wijze
het leven door den schach en zijn
beambten kunnen ontnomen worden;
zelfs zouden zij eigendom kunnen be
zitten, zonder dat hun dit elk oogei.-
blik kon worden afgenomen. Met een
plechtige proclamatie word indertijd
deze vorstel ij kd beschikking ter kennis
van het volk gebracht!
Wat de regeling der financiën be
treft staat Perzië natuurlijk zeer veel
Feuilleton.
4.
Doch wie droeg eigenlijk de schuld van
alles liet antwoord gaf mij mijn luid waar
schuwend geweten
«Mijne scbnld, mijne schuld alleen!" klaag
de ik en verhorg mijn gelaat in het kussen.
Na mij een tijdlang deze schrikkelijke verwij
tingen gedaan te hebben, zeide ik bij mij zelve,
dat jammeren en klagen vruchteloos waren
en ik besloot alles aantewenden om Edmondo
uit. deze smaadvolle boeien te bevrijden, voor
eerst echter moest ik weten, hoe de zaken
stonden. Ik verzamelde al mijne krachten en
vroeg hem, toen hij binnentrad om naar mij
nen toestand Ie zien, of hij geen mirt je vrijen
tijd over had. Toen hij dit bevestigde, nam
ik zijne hand en vroeg met conc afgebroken
stem, terwijl ik mijn gelaat van hem afwend
de: "Edmondo, bij alles, wat n heilig en
dierbaar is, zeg mij do waarheid Hebt gij
heden dien vreeselijken moord gepleegd V'
Hij sidderde hevig en hield zich wankelend
aan den post. van het ledikant vast., doch geen
woord kwam over zijn bleeke lippen.
"O Edmondo, spreek, beken het mij, uwe
trouwe vrouw, verzwijg mij niets, want, ik
gevoel en beken, dat ik dc schuld van alles
draag; verbroek deze keten, laat ons vluchten
naar een vreemd oord; ik wil arbeiden als de
armste vrouw, indien gij u van dezen vreese
iijken bond losscheurt en mij vergeeft!"
ten achter bij do Europcesche stalen.
Het land kent slechts één soort van
directe belasting-, maar hoeft nog
geen cent schuld! Po civiele lijst, van
den schach bedraagt ongev. 4,000,000
gulden. Dit cijfer is evenwel voor
uitbreiding- vatbaai, want alle inkoms
ten (och, die niet. voor hol staatsbestuur
noodig- zijn, vlooien in de kas van don
vorst. Trouwens kan do schach dit
gold best gebruiken, want hij hoeft
een zeer dure hofhouding. Behoudens
zijn ministers en de leden van den
Staatsraad, heeft hij een groot aantal
whoogwaardigheiclsbokleeders"onder
wie ook vermeld wordt de «opperste
ambtenaar tot voltrekking der vonnis
sen", in Europa kortweg beul geheeten.
Omtrent den vorst zelf wordt gemeld,
dat bij een man van 59 jaren is, die
\eel belang in de wetenschap stelt, en
de aardrijkskunde er. dichtkunst ijverig
beoefent. Hij is bovendien zeer pracht-
liefhebbend. Toen vóór oenige dagen
bij zijn intocht in Berlijn de keizer
en andere personen aan hem voorge
steld werden, droeg hij een donkeren
mantel, die als bezaaid was met dia
manten; groote diumantrosoücti ver
sierden dicht naast elkaar den zwart
lederen band, waaraan de sabel hing,
wier greep en gouden sclieede even
eens met kostbare paarlen en fonke
lende juwcclen overdekt was.
liet gevolg van den schach is een
veertig personen sterk. Daaronder be
hoort ook het hoofd van de pers, een
ambt, dat in Perzië met dat van
minister gelijk staat.
Dit merkwaardig licht der journa
listiek is geheeten Mahined-IIassan-
Ivlian Ekbalus-Saltané. Ingevolge offi-
eioelo opdracht geeft hij niet minder
dan vier bladen uit, de Iran, de L'ltcla,
de Echo van Perzië en de Sherciv.
Hij heeft, de geschiedenis van de Ka-
djar-dynaslie geschreven en te Teheran
Hetgeen ik nu vernam, was een voorgevoel
van het gerecht, dat eens over do verdoem
den zal gehouden worden. Met cone stem zoo
dof, als kwam zij uit het graf, antwoordde
mijn gemaal:
«Ja, ik heb dien moord gepleegd waarom
zou ik het loochenen, er bleef mij geen keus
over, óf hij, óf ik; doch ik zal het u van den
beginne af vertellen." Na deze woorden richt
te hij zich op en sloot zorgvuldig do deur,
daarna zag hij nog overal rond of niemand
aanwezig was en begon dan met eene zachte
«Reeds jaren lang hadden de hoofden van den
geheimen hond getracht, mij voor bun doel te
winnen, doch met afschuw heb ik hun aanbie
dingen sieeds van de hand gewezen. De mar
kies S... is een der rijkste en invloedrijkste
leden der sekte, aan hem had mijn vader,
toen alle amle-e hulpbronnen waren uitgepu',
voor een groote som ons kasteel vei p ind.
Toen rit:, na zijnen dood ons bestaan geknakt
en verloren was, bood de markies aan, mij de
geheide som kwijt, te schelden op voorwaarde,
dat ik lid van den geheimen bond zou worden.
Ook nu wees ik standvastig zijn voorstel
van ile hand, want er lag mij weinig aan een
sr.iiiiterend leven te Turijn, mijn grootste
geluk waart gij en ons kind en ik hoopte, mij
daarmede in de eenzaamheid ongestoord te
kunnen verheugen. Doch toen gij n niet lil
de nieuwe omstandigheden kondet voegen,
wankelde ik en toon gij mij daarenboven nog
met onrechtvaardige verwijtingen te gemoet
kwanmt, stond mijn besluit vast; ik had be
loofd u gelukkig te maken en ik wilde woord
houden.
een bureau gesticht voor de vertaling
van Europeesehe boekeu en nieuws
bladen in de Perzische taal. Hoe zijn
couranten zullen verschijnen, terwijl
de schach in Europa reist, is voor-
loopig onbekend. Mogelijk dal de uil-
ga\o er van is geschorst!
Het hoofd van des sehachs gevolg
is Mirza Ali Asger Khan, die zooveel
is als groot-vizier. Alle leden hebben
vaste titels, als: «roem des rijks,"
«raadgever des rijks," «oppersten thee
schenken enz
Nassir ed-Din heeft aan Herbert von
Iiismardr zijn portret geschonken. Die
eer viel reeds in 1873 den Rijkskan
selier le beurt; en tegelijkertijd ver
leende de schach toen ook hef groot
kruis van de orde van de Zon en den
Leeuw .aan den heer Sinison, die toen
voorzitter van den Rijksdag was. Men
begreep dit eerst niet recht, daar de
heer Siinson den schach niet had ont
moet, doch later werd hel raadsel op
gehelderd. De schach woonde namelijk
een zitting van den Rijksdag bij zag
toen, dat de heer Sinison nog een
hoogcr zitplaats dan de ■•nselier had,
en kreeg daardoor een wÓ'ó groot denk
beeld van de macht van den president,
dat hij hem terstond het grootkruis
zijner eenigc oide thuis zond.
Men schrijft uit Rome aan' liet
Huisgezin
Zooals te voorzien was, moest de
oprichting en de onthulling van een
monument to Rome, aan'den voet van
't: Valicaan. ter vergoding van een
Giordano Bruno, in 'l oog der Moe
derkerk een ketter en afvalligen mon
nik, van wion dc vrijdenker Hegol
zelf getuigt, dat hij in zijn karakter
Toen ik den markies S... mijne diensten
aanbood, ontving hij mij met open armen.
Den dag, waarop ik hij den hond ingelijfd
werd verbrandde hij alle schuldbekentenissen
voor mijne oogen.
Gij verwondert u misschien, dat onze broe
derschap zulke groote sommen op prijs zette,
om mij tc winnen; dit', heeft hierin zijne oor
zaak Het is namelijk cenc groote eer voor
onzen geheimen bond, wanneer personen van
eenen Imogen stand en onberispclïjkolijkcn
levenswandel toetreden, waarom men alles
aanbiedt om zulke personen voor hunne zaak
te wimi'Mi, daar het zich editor, als bij mij,
om geldelijke verlegenheden handelt, hebben
zij gemakkelijker spel on menigeen geraakt
in het net zonder het te bevroeden, in welke
onverbreekbare ketens .hij zich laat boeien.
Gij moet. echter niet meeneu, dat het mij ge
makkelijk viel dezen stap tc doen. Welke ge
wei enswroegingen folterden mijn binnenst?,
toen hij de akte van opname van mij verlangd
werd alle heiligen altezweren en zonder tegen
spraak te gehoorzamen, of anders zou de dood
mijn lot zijn. Wat meent gij, dat ik onder
vonden heb, toen men mij da gouden medaille
van de Moeder Gods die ik van mijne kinds
heid op mijne horst droeg, afrukte en met voe
ten trad? Hoe gaarne ware ik nog teruggetre
den, doch thans, nu de heillonzc stap gedaan
is, is de terugkeer niet meer mogelijk.
Toef» mij daarna allen als medebroeder
omhelsden en mij den broederkus gaven, was
het mij tc moede als raakten mij even zoovele
giftige slangen aan. Tot hieraan nog was mijne
hand zuiver van bloed, gisterenavond trof mij
hel lot don graaf A. te vermAorden. Deze had
iets liacl van een bachanto, cr nood
zakelijk toe leiden, de clericalo en
anti clcricale partij steeds schérper te
genover elkander af te teekencn, en
deze tegen gene aan te hitsen.
Crispi zelf heeft van deze omstandig
heid in de Kamer van afgevaardigden
op Montecitorio trachten partij te trek
ken. 11ij kwam er openlijk voor uit,
in de oprichting van dit monument
eene «représaille" te zien tegen die.
verheven opwelling, welke zich in de
katholieke congressen te Woenen, Ma
drid, Oporto, Mochelen er. Utrecht op
zulke onbevangen wijze geopenbaard
heeft ten aanzien van den onhoudbaren
toestand van don Algemecncn Vader
der Christenheid.
Doch ten einde de verbittering der
uiterste Linkerzijde op Montecitorio
tegen Paus en Kerk heviger aan te
zett- n is Crispi verder gegaan.
Hij heeft got'-aclit do vooroordcelen,
die bij vele Italianen tegen het drie
voudig bondgenootschap bestaan, een
voudig weg to nemen, door't Vaticaan
voor te stellen als aan dat verbond
op alle mogelijke wijze afbreuk wil
lende doen.
«"Wij hebben vijanden die ons be
lagen," zeide Crispi, «en een onder
dezen, de meest bedrijvige van allen,
bevindt zich in den boezem van ons
vaderland. Die vijand zou verheugd
zijn, zoo li ij, met de listen hem eigen,
er toe kon geraken dien bond van
groote mogendheden te verbreken, die-
don vrede in de wereld handhaaft."
De Ossereatore Romanoto recht
verontwaardigd over eene voor 'l Ya-
1 tieaan zoo krenkende uiting van de
i zijde van Italiës eersten minister fn
1 de openbare raadzaal te Rome zelf,
j in 7 aanschijn der wereld uitgegaan,
antwoordt daarop met deze afdoende
woorden
«Aldus hoeft Crispi voor de hon-
munelijk met alle krachten ons tegengewerkt
en daarom moest hij sterven. Ik weigerde
vastbesloten don aanslag niet te plegen, doch
toen richtte zich honderden dolken mar mijne
borstwilde ik de vergadering levend verla
ten, dan moest ik beloven, het bevel van onze
wetten tc voltrekken. Van alle kanten werd
ik scherp bespied en daarom moest ik heden
de vreeselijke daad uitvoeren.
Gij zegt, ik moet deze keten verbreken,
doch dat is onmogelijk, ik hen te diep in hun
ne schuld en buitendien verbindt mij die
.schrikkelijke eed; breek ik dezen, dan ben ik
den dood prijsgegeven; zelfs de vlucht, zou
mij aan hunne wraak niet kunnen ontrekken,
want hunne m-gusoogen dringen door tot in
do verborgste schuilhoeken.
O, Giovanna, wat hadden wij gelukkig
kunnen zijn, doch thans is het te laat, verloren
geluk keert niet weder! Edmondo verborg
zijn gelaat, on weende bitter.
-Ik viel K hnondo op de knieën en bad en
bezwoor hem toch aan zijne ontsterfi-lijkeziel
ie denken; gaarne wilde ik immers alles lijden
en verdragen, wanneer hij maar gei cd was.
Innig aangedaan over mijne onuitspreke
lijke droefheid, hief bij mij op en sprak ge
ruststellend -Verre van mij u alleen dc schuld
te geven, het gr< otste gedeelte valt op l»U.
want om geenen prijs had ik een verradei
van God en zijne Kerk moeten worden. Hoe
gaarne gaf ik mijn loven, wanneer ik het
gebeurde kon uitwissehen, doch het is onmo
gelijk. Het. eenigsto. wat gij doen kunt, is,
dat gii Gods barmhartigheid inroept, want de
dolk der broeders zou mij zelfs iu Godshuis
niet verschoond), wanneer ik tegen hunne
dei eiste maal van tie miiiisterieole tafel;
eene hatelijke aantijging gericht tegen
den Paus. Tevergeefs is hel zoo geheel
de wereld overtuigd is dat 't Yatieaan
niets wil en niets kan willen dan den
vrede. Zoodra Crispi zijne politieke
tegenstanders tegen zich zei ven ziel to
velde trekken, zorgt hij er wel voor,
hen te richten togen den Paus door
dezen eenvoudig te beschuldigen als
zijnde begecrig naar bloed, en vol van
haal tegen zijn land."
«Aan zoodanig laag stolsel," ver
volgt do Ossero. Rom,moot thans
een einde komen. «Het Vaticaan is
niet in 't leven geroepen om tot een
schutsmantel le dienen van ministers,
die zich iu de uiterste verlegenheid
bevinden. En de rechtschapenen kun
nen 't niet langer verdingen dat do
haat der Italianen tegen hun Vader
\vo rde aa n ge v u u rd
De Ossero. Rom. eindigt met Crispi
op de navolgende wijze in gebreke to
stellen
«Zoo Crispi de bewijzen in handen
heeft van t bestaan der Vaticaansohc
geheime samenspanningen, dat hij
die dan ,aan 't volle, daglicht brenge'
Zoo hij dit niet doet dan zullen
wij zeiven hem als een lasteraar aan
de kaak stellen!"
De Bedevaart te Bezcieer.
Ten gerieve onzer lezers, die een
tocht naar hot II. Bloed van Bi
ondernemen, geven wij hier een
van de plechtigheden, welke dit jaar
zullen gebonden worden van Zat
J("Ni tot en met Zondag 30 Ji.nt.
Zatkkdaü 22 Jc.\T wordt om 2
ba ie Relikwie van bet II. Bloed p
gewijze afgehaald en op 't hooguit
jftcld; daarna plechtige Vespers en
der Relikwie.
Eiken dag van het OctaaFbogint
lige H. Mis om 10 uur, waarbij eem
bevelen handelde.
En nu geliefde, moet ik u nog iets zeggen,
voegde bij er met eene zacht bevende stem hij;
-Een duister vermoeden zegt hot mij dat. mijne
levensdagen niet veel meer zijn zullen i
beloof uiij, in geval ik kom to s
slut metal zijn toebehoor aan den markies 8.
a fiesta au; het is bloedgeld en daarom rust er
dc vloek op. Het slot uws vaders is vuor u
cn ons kind toeieikend tot uw bestaan. Ki»
mi. dierbare vrouw, wilt gij dit verzoek in
willigen?"
Plechtig stak ik bezwerend mijne hand
ïnarboveu, want de tong weigerde mij haar
dienst; toen echter Edmondo een zachten kus
op mijn voorhoofd drukte en daarbij een
boete traan op mijne wangen viel. sloeg ik
iu diepe smart mijne handen om zijnen hals en
bezwoer hem, bij dc herinnering aan de
gelukkige jaren, die wij beleefd hadden, en bij
de liefde van ons kind loch met mij te vluch
ten om zoo den go wissen dood te ontkomen;
de markies S... zon zeker tevreden zijn indien
hij hem liet overliet. "Het is onmogelijk'"
sprak bijen ging de deur uit. Na eenige oogen-
blikken was ik geheel alleen alleen met
mijn verdriet cn mijn gewetenswroegingen.
Dien nacht kon de slaap mijn oogen met
vallen, ik wierp mij voor l et beeld der He
melkoningin en had en smeekte de Moeder
van barmhartigheid met heetu tranen mijnen
ai'gcdwaaldcu gemaal loch to redden.
Wordt vervotgd.