ea 01 EERSTE ZAAK ZATERDAG 21 -TL'LI 1888. NEGENDE JA A HG ANG No. 30. Uitgever: W. VAN DEN MUXtkllOF-Sasscn. Deze Courant verschijnt iederen Zaterdag avond Het gestolen document. AAS EN PEEL. S(an«l dor .^laan. L.K. den le Zondag. N.M. den 9e Maandag. E K. 16e Maandag. V.M. 23e Maandag. L.K.30®Maandag. i*U Abonnementsprijs per kwartaal. voor Ven it at 50 c. franco per post 65 c. voor het buitenland 85 c. afzonderlijke nummers 6 c. Slimd drr Zon. 6, 12. IS, 21, 3G Juli. op 4.21, 4.10, 4.1, 3.53, 3.40; vin.; onder 7.31. 7.42. 7.51. 8.—, 8.7 n'm. Prijs der Advertentiën: von 15 regels 30 c. elke regel meer 0 e. groote letters en vignetten naar plaatsruimte. Adverteutiea, 3maal geplaatst, worden 2maal berekend. I Ingezonden stukken, Atl- vertentiënenz. vgor dit Blad, worden uiterlijk Vrijdags mor gens vóór 12 uren ingewacht. Sedert 1877 is onze veehandel met het Buitenland niet vooruit gegaan. Voornamelijk draagt Engeland hieraan schuld. Eerst vond de regeering van dat land, om den invoer vau tok- en melkvee te verbieden, een voorwendsel in de besmettelijke longziekte, die hier en daar in Holland en Friesland voor- 'kwam, later in 't mond- en klauwzeer in de Betuwe. Toen deze ziekten hier to lande geweken waren, hoopte men dat Engeland zijne verbodsbepalingen zou intrekkendoch de Regeering verklaarde, eerst nog een paar te. willen wachten, ol'zich geen getallen meer zouden voordoen. Deze jaren gingen onder de gunstigste verschijn- "SêhSii voorbij! docD'als 'men een iluïid wil slaan, is 't heel .gemakkelijk om een stok te vinden.. Thans heeft men weder bezwaar tegen den invoer van levend rundvee, omdat in ljditschland nier en daar onder de schapen mond en klauwzeer heerschteu en wij den doorvoer van Duitsche schapen toelie ten. Op de vraag of, indien wij deze doorvoer verboden, dan ons vee vrijen invoer zou verkrijgen, kwam een ont wijkend antwoord. Slachtvee mag in Engeland wel ingevoerd wordendoch alleen op sommige plaatsen en moet aldaar binnen enkele uren geslacht worden. Door de massa vleesch, die in Enge land uit Amerika en Australië wordt Feuilleton. IX MIJXE XI LI WE BETREKKING. 13) «Beste heer griffier, ik heb dat alles over wogen en nog veel meer, maar daarover later, thans zijn er dringender zaken. Gij kent de mindere beambten van het gerecht, brengt mij drie of vier der slimste en vertrouwdste binnen." Hij verliet de kamer en keerde kort daarna met vier agenten terug, die ik de volgende bevelen gaf: Twee hunner moesten Alfred's woning, die twee uitgangen had, bewaken, de twee anderen moesten het huis van Schmid niet uit het oog verliezen. Als een hunner, Alfred of Louise Schmid. of hare vader of moeder op straat zag, moest hij hen volgen. Zoover dit mogelijk was, moesten zij Grietje Kopp en het dertienjarige dienstmeisje van' Alfred, ook bewaken. Zij moesten de grootste voorzichtigheid in acht nemen en zich door geen der genoemde personen laten zien en niet uit hunne schuilhoeken te voorschijn komen wat er ook gebeurde, geen der be wuste personen mocht vermoeden, dat hij werd gadegeslagen. Den volgenden morgen om zeven ure, moesten zij pffgflrt brengen. TSjT deze beveTen gegeven te hebbenlrenif ieder van hen naar zijn aangewezen post gaan. vroeg ik den griffier. ingevoerd, kwijnt onze handel daar dus zeer. In 1886 werden er van hier slechts 32000 runderen aangebracht, welke uitvoer meereudeels geschiedt over Rotterdam, terwijl de schapen meest over Harlingen worden vervoerd. Ook deze handel gaat echter hard achteruit; terwijl voor enkele jaren de schapen op de markt te Leeuwarden verkocht werden voor gemiddeld 50 gulden, liepen zij in den laalsten tijd terug op 26 gulden. Daarentegen nam onze uitvoer naar België tot den zomer van 't vorige jaar zeer toe. In 1880 zonden onze vee houders 136,000 stuks hoornvee naar dit land, die door de Belgen later aan Fransche kooplieden werden^yerkocht. In Juni 1887 vaardigde echter de regeering van België een besluit uit, waarbij in 't vervolg invoerrecht zou geheven worden. Er wordt thans be proefd de Belgische regeering tot het intrekken dezer bepaling te bewegen, en helpt dit niet, dan zullen onze vee7 Uoem Tndteon: -zij' recht streeks met de Fransche afnemers gaan onderhandelen. Meer en meer toch wordt de deugdelijkheid van onzen veestapel alom bekend; op de laatste veetentoonstelling in Frankrijk werd eene melkkoe, afkomstig uit Lekker- kerk, met den hoogsten prijs bekroond. Ook in Italië waardeert men onze runderen,- voor eenigen tijd reisden handelaren uit dat land hier rond om een honderdtal van de beste dieren uit te zoeken. Op eene 'tentoonstelling in Zuid- Afrika behaalde eeu stier afkomstig uit Beierland den hoogsten prijs. In 't vorig jaar had de eerste pu blieke verkoop van Friesch rundvee De inzichlrijke man had miju plan begrepen. «Gij verwacht, dat Alired en Louise Schmid elkander zullen ontmoeten en het morgen zul len ontkennen. «Zoo is het, als zij schuldig zyn." «Maar gij speelt, vergeef mij de uitdruk king, een gevaarlijk spel." «Ik ben er niet bang voor, Alfred en het meisje weten niet, dat zij wederkeerig ver hoord zijn, er is hem alles aan gelegen dit te vernemen en wat zij gezegd hebben, beiden door hun geweten foltert, hebben een on weerstaanbaar verlangen elkander te spreken en verdere afspraak te maken, liet is dus met zekerheid te verwachten, dat zij elkander niet alleen zullen opzoeken, maar dat zij, in liet gevoel hunner schuld en om hunne opga ven niet te logenstraften, "heimelijk: ontmoe ten, dit maakt hen reeds verdacht, terwijl zij, door hunne in vrijheid stelling zeker gewor den, op alle voorvallen niet bedacht zullen zijn, geenc nauwkeurige afspraak zullen ma ken en zich morgen zullen tegeuspreken." «Uwe handelingen blijven evenwel gevaar lijk en zijn in strijd met de beginselen van het straft echt," meende de griffier Hierin had de man geen ongelijk, ik had de verdachte personen in hechtenis moeten houden, opdat zij zich niet door de vlucht konden redden of door onderlinge afspraak de waarheid verduisteren en het onderzoek verijdelen konden. Met den klokslag van zeven ure, waren den volgenden morgen de dienaren bij mij i en ik had mij niet vergist, ik had niet buiten Iden waard gerekend. plaats in California. De zes beste brachten gemiddeld 750 gulden per stuk op, de geheele zending van 72 stuks besomdc 27000 gulden. Zelfs in Zuid-Atncrika, waar zooveel hoornvee is, dat men de beesten hoofd zakelijk om de horens en de huid slacht, werd een twintigtal goed ge plaatst, een stier bracht 1450 gulden en eene koe 1100 guldon op. Onze regeering doet al 't mogelijke om dezen handel te bevorderen, want een Minister verklaarde onlangs: «Geen tak onzer nationale producten, waar aan ik mij zooveel heb laten gelegen liggen, als aan de belangen onzer vee teelt in 't Buitenland." Wanneer nu grootere krachtsinspanning dei belang hebbenden hiermee gepaard gaat, dau« kon, onder Gods zegen; onze veehandel nog wel eens eene schöone toekomst te gemoct gaanen Inen vergete het niet als het den boor goed gaat, dan is dit voor den stadbewoner altijd vourdeelig, dan gaat alle menscben •gv^od. De huwelijksroman, merkt de Maas» bode niet teil onrechte ip, is nog niet eens aan het Berlijnsche hof uitge speeld, of een nieuwe roman heeft zich ontsponnen, dien men zou kunnen be titelen: «Het gestolen document". De bijzondeiheden, welke hier volgen, zijn grootendeels ontleend aan de Milaan- sche Lombardia en de Parijsche Matin Men weet dan, dat generaal Voit Winterfeldt naar het hof van St.James is gezonden om een bundel papieren terug tc halen van hooge politieke waarde, welke onder de regeering van Alfred was van het gerecht regelrecht naar huis gegaan, de verhooren hadden tot midder nacht geduurd, hij had zijne nicht en het dienstmeisje nog wakende gevonden en-hen bevolen naar bed te gaan, wat hij ook wilde doen, een der wachten bad dit aan de raam der benedenkamer afgeluisterd. De twee meis jes waren in eene kamer gegaan, Alfred had toen de huisdeur gesloten, was onmiddelijk daarna voor de raam der kamer gekproen had die geopend en m de strafei gekekep,-; tpe^ hij niets zag of hoorde, sloot hij ze weder en blaasdo het licht uit. Lenige minuten later had hij het raam ten t weede male; maar zeer zachtjes geopend, even zacht was hij er door geklommen, en was roet snelle, bijna onhoor bare schreden, dicht langs de hui/.eu door do straat gegatm, in de richting van het huis van familie Sc'imid. De bode, die hem tot dusverre in het oog had gehouden, had den tweede, die de ach terzijde van liet huis bewaakte, gewaar schuwd, beiden waren langs verschillende wegen, dezelfde richting naar het huis dor Sclumd's gegaan, waarbij de eerste Alfred vau verre volgde. Het Jiuis der familie Schmid lag aan do stadswal, aan het einde vau eene met enkele, verstrooid staande huizen, bebouwde straat, het lag eenzaam, aan alle kanten toegankelijk. In dit huis had reeds bij de aankomst der daarheen gezonden wachter, eeue geheimvolle onrust geheerscht; de blinden waren dicht gesloten, maar de huisdeur was dikwijls heel zactytjes geopend en op den drempel was eene vrohwVerschenen, die ook eenige schfcden op keizer Frederik zijn verdwenen. "Weet ge wat die papieren bevatten l De me morie over de buitenlandsche politiek, geschreven door den heer v. Bismarck, die ze den lln Maart te Leipzig aan keizer Frederik aanbood. Dit stuk is van onschatbare waarde. Het bevat tal van staatsgeheimen over de intieme betrekkingeu der kanselarij, over de geheime verslagen van zekere hoogge plaatste vertrouwelingen, alle denk beelden van Bismarck over de Ooster- sche quaestie, in écn woord, het is van onschatbare waarde voor de buiten landsche Mogendheid. Geheel de hooge, geheime politiek van Europa's toonge- venden Staat is thans doorzien. Sedert de maand Februari had prins Von Bismarck er aan gewerkt en wat veel gewicht in de schaal legt niet .met het oog op keizer Frederik, wiens politiek niet de zijne was, maar met het oog op zijn bewonderaar Wilhelm, want hij was vast overtuigd, dat prins Wilhelm er gemakkelijk in zou slagen, zip vader tot abdieoeren tc bewegen Daarom raakte de kanselier alle han gende quaestiën aan, daarom zette hij al zijne gezichtspunten, al zijne ver pachtingen en berekeningen onomwon den en duidelijk uiteen, niet het minst ten opzichte van de mogelijkheid van een Russisch-Turkschen oorlog. Hij legde zijne geheele politiek tot in de fijnste bijzonderheden bloot. Maar keizer Frederik abdiceerde niet, door den invloed zijner echtgenootc en van dr. Mackenzie. Bismarck besloot dus eindelijk, den vader van zijn prins de memorie te overhandigen. En dit gebeurde. Toen geschiedde hetEngclsche werk, waarvan de kanselier niet bewust was. straat was gekomen, alsof zy naar iemand uitkeek. Weldra had de schoorsteen gerookt on nit het huis had zich de geur van gebak en gebraad verspreid, er werd dus iemand ver wacht, die eindelijk ook verscheen, de vrouw stond weder in de deur, het was Louise Schmid, de aangekomene was de vleeschhou- wer Alfred. «Komt gij toch?" riep het meisje. Zij liep dit met luider stem, huizen waren 'er in de nabyheid niet en menscheu vermoed de zy er ook niet. «Komt gij toch? Zij hebben u dus vrij moepen laten?" -Nu zijt gij vrouw Alfred," was het ant woord van den viceschhouwer. Zij drukten elkaar de hand, toen vroeg zy «Wat hebben zij u gezegd?" -Wat zouden zij iuij zeggen, ik ben immers ouscl&ldig." «Van ons hadden zij niets vernomen." «Dat wist ik wel." «Mijne moeder was echter bang, maar ik bleef er bij, dat zij u van nacht los zouden laten en dat gij bij mij zoudt komen. Laat ons nu in huis gaan." Zij gingen op het huis aan, kinder het voortgaan moet den man iets aan het meisje gegeven hebben. - Wat is het?" vroeg zij. «Ik heb twee flesschen wijn meegebracht." Zij gingen in huis en sloten de deur achter zich, wat binnen gebeurd was, hadden de dienaars niet kunnen waarnemen, slechts een keer hadden zij gemeend, het klinken vau glazeiï te hooren. Alfred was tot drie ure 's moifjens in het huis gebleven, toen hij zich Keizer Frederik liet het stuk op ver zoek van zijne eehtgenoote aan deze lezen, die bet bij hei bezoek barer moeder aan deze ter band stelde, en koningin Victoria nam bet mee. Na 's keizers dood deed de heer v. Bismarck zijne memorie opeischen, maar die was natuurlijk nergens te vinden. Dit schokte den kanselier vrceselijk, en dit moet de eigenlijke oorzaak zijn, waarom hij dien tijd zoo ongesteld was: niet geschokt door den dood des kei zers, maar door bot verlies van het gewichtig stuk. Daagia brak eene uitbarsting van toorn los. Kej^fvVVilbelm II werd van het gebeurde'm kennis gesteld, en zijn haat tegen de Kngelschcn vertien voudigde. Er inoéïen pijjilijke tooneeleu tus8chen moeder en zoon zijn voorge vallen, welke laatste haar van den diefstal beschuldigde-,-Jdij dreigde een monsterproces tegen de Engeische doc toren aanhangig te maken, maar dat alles brac-bt de merpork ui terug, die in handen zitder Engeische diplo maten, welige in hun vuistje lachen, dat twee vrouwen en een dokter den ijzeren kanselier zoo om den tuin had den geleid; want zonder Mackenzie, die zijn room als geneesheer op het spel heeft gezet, ware Frederik nooit keizer geweest, en ware Engeland buiten spel gebleven. Dat de Engeischen blij zijn, kan men zich voorstellen. Men iieeft nu wapenen legen den kanselier, die heel Europa naar zijn pijpen wil laten dan sen. Men heeft dc uiteenzetting zijner geheele politiek. Wil Bismarck nu bijv. in de of andere quaestie Engelands zin niet doen, dan gaat een verwijderde, had het meisje hem tot midden op de straat vergezeld, waar /.ij met eene warmen handdruk afscheid hadden genomen. Dit waren dc berichten t^r dienaars, zy verschaften mij eeno groote voldoening. Mijne wijze van handelen had zich, al was zij ook buiten den regel, de gewoonte on do voorschriften van het strafrecht, als eeno juiste en doelmatige bewezen. Ik had nu eensklaps gronden voor het onderzoek, een licht in de duisternis der misdaad gekregen, die ik langs don gewonen, voorgeschreven weg slechts na langen tijd verkregen zou hebben. Ik zond de vier dienaars dadelijk terug, met bevel den vleeschhouwcr Alfred, de eclit- genooten Schmid en hunne dochter Louise in hechtenis te nemen en in dc gevangenis van het inquisitoriaal over te brengen. Alfred mocht niets van de gevangenneming der Schmid's en deze niets van die van Alfred vernemen; verder verbood ik hou, over het meegedeelde met niemand te spreken. Nadat deze bevelen snel waren uitgevoerd, begon ik opnieuw het verhoor. Ik liet Alfred liet eerst voor komen, hij toonde geen angst of ongerustheid. «Wanneer hebt gij Louise Schmid voor het laatst gezien begon ik. «Dat weet ik niot precies, het kau veertien dagen of drie weken geleden zijn." «Waar?" «Op de straat." «Waar waart gij in don afgeloopen nacht?" «In mijn huis," Wordt vervolgd.

Peel en Maas | 1888 | | pagina 1