Aide gebruke bi vrijje en trowwe
Ovver Side gebruke bij het vrijje is nie
zó veul te schriève. As enne jóng
vaste verkiéëring haai, ging ie urn de
vertién daag nó zien meid. len de
vaste kwaam ie aliieen mit halfvaste
en ien den éwent11 hieëlemól nie.
Tiggeworrig zien ze mekaar we! driej,
vier kieër ien de waek of nog dukker.
Getrowd wier d'r maestai mit Pósse.
Dat kwaam het gemekkeiekst uut óp
'n boerderij. Dan kós het vieë al gow
ien de wei en het land bewerkt en
bezaeid werre. De örste waeke nó
Pósse han de pestoérs enne goeien
I tied, dan han ze bow.2» Vier waeke
vur den trowdag ging men
óndertrowwe. Dat was sltied óp enne
Vrijdag, dan kaostte het niks. Mit
óndertrowwe huurde de jóng jónges
van de naobere d'r bij as schiêters.
Dan wier d'r 's maerges vroeg enne
kiéër of wat geschote mit
jachtgewaere of kerbietbusse. Nó
1920 gebruukte men dó kattekóp vur,
dat klonk wat harder. As ge 'n
naoborschap had mit veul groeëte
kiender, kóste hóst ieder jaor en
bruileft hebbe. Ik heb het zelf mar
aens mitgemakt as schieter. Nó de
middag, as het bruudspaar nó liet
raodhuus was, kwaam men bij het
huus van bruud of brudegóm bijjén
en dan wier d'r óp losgeknald tot laat
ien den aovend. Ondertusse kreeg
men enne kiéër en koffietoffel
angebooie en ge kost den gansen
aovend zó veul biér dreenke as ge
mór lustte. En bruudspaar, dat ien
öndertrow was en van de prokstoèl
wier afgeroepe ien de Hommes, ging
dan 's maerges nó de Vroegmis en
i latter óp den dag allemol, diej óp de
bruileft verzócht mösse werre,
persoêënlek uutnuüëdege. Dat
I duurde zienen tied, want as d'r nie
gegaete of koffie gedroonke wier,
wooi men ze toch wat anbieje, 'n
glas biér of ennen borrel, thréë, koffie
i of limonade. De zóndage tusse
I óndertrowwe en den trowdóg mos t'r
veul éfgefietst werre.
Mit vur de wet trowwe was d'r niks
i te doèn. As het énstónde bruudspaar
van Venroi trug was haai het gow de
i 's werkendagse kliéër wer én, went
zó'n bruileft brocht veul waerk mit.
Die wier maestai gehélde óp de stai
of ien de schuur. Alles mós goéd
schóngemakt werre en um de
boerderij mós ok alles tip top d'r bij
j ligge. Op de bruileft wie re de
schiêters ok verzócht. Dan wier d'r
's maerges vroeg, vurdat bruud en
brudegóm wékker waore, nó de Mis,
j ónder het aete en 's aoves geschote,
i net zó léng, tot de polver óp was.
Dat was en moi gebruuk en het is
jómmer, dat het schiëto ien de
dartiger jaore is afgeschaft. Wel zien
de schiêters allied óp de bruileft
meuge kömrne. Trowde d'r 'n lid van
het kerkkoér, dan zong dat 'n miér-
stemmige Mis en het huurde ok den
gansen dag óp de bruileft, not as de
dónste naobere van bruud en
brudegóm, mit de gansen huushéld.
Mit alle cêëmes en tantes, naeve en
nichte was dat enne groöëten tróp
volk. As de Mis uut was, ging het
jónge paar óist nó huus. Vur het
