EVEN PRATEN Zomaar een zondagmorgen. Het is stil op straat als ik naar de SOS Telefonische Hulpdienst fiets. Het weer is wat druilerig, dus blijven mensen liever binnen. Dat zou ik ook doen als ik geen telefoondienst had. Ik installeer me in de telefoonkamer en beantwoord enkele telefoontjes. Dan rinkelt het toestel weer. Een wat onzekere stem vraagt "Ik zou graag gewoon even praten, kan dat?" Ja natuurlijk kan dat. Ik verzeker mevrouw dat ik alle tijd heb en dat ze echt niet ongelegen belt. "Ik wil gewoon even praten", zegt ze. Ze was al vroeg op vanmorgen en heeft nog niemand gezien of gehoord. Dat is niet ongewoon. Mevrouw woont alleen en zeker op zondag kan het dan wat eenzaam zijn. Of dat alleen wonen haar bevalt? Och, wat zal ze er van zeggen. Ze is nu 82 jaar en woont nog in het huis waar ze vroeger met haar gezin woonde. "Toen was het hier een drukte mevrouw, u moet bedenken, we hadden 6 kinderen". De kinderen zijn allang het huis uit. Getrouwd of elders gaan wonen. Haar man is 6 jaar geleden overleden. "Ik heb hier een foto van hem op het dressoir staan en, het klinkt misschien gek, maar daar praat ik dan tegen". De kinderen komen vaak op bezoek. "Dat is fijn hoor, ze komen allemaal regelmatig, maar het is ook een hele drukte". En eigenlijk heeft ze genoeg te doen. "Ik doe nog alles zelf ja. Een keer per week komt er iemand poetsen. Het ruwe werk, de rest doe ik liever zelf. Een aardige vrouw hoor, maar wat zal ik zeggen, iedereen doet het op zijn eigen manier hè." Ze kookt regelmatig "dat doe ik dan voor een paar dagen tegelijk en dat doe ik dan in de vriezer." Wat doet ze zoal, naast het huishouden? Ze moet even lachen. "Nou dat huishouden kost anders veel tijd hoor. Het gaat niet meer zo vlug als vroeger en ik word snel moe, dan moet ik weer even gaan zitten". Maar ze heeft ook allerlei andere bezigheden: lezen, muziek en de computer. Haar kleinzoon heeft haar een computer gegeven en daar doet ze spelletjes op. "En nu zit ik ook op internet en kunnen we emailen, dat is echt geweldig!" Ik geniet van het enthousiasme waarmee ze vertelt over haar email contacten. En zeg haar dat ook. Internet is echt geweldig, vindt ze. Het legt de wereld weer voor haar open. Alleen, soms, heeft ze behoefte aan een stem, aan even praten. Zo vaak komt ze niet meer buiten. "Ik ben zo bang dat ik val en dan iets breek". Zo veel heeft ze buiten ook niet te zoeken. "Er zijn niet veel dingen van vroeger meer over....en ook niet veel mensen Toch heeft ze daar vrede mee. Ze heeft een rijk leven gehad, en eigenlijk nog steeds. We praten over haar verleden, we praten over het heden. Mevrouw is beter op de hoogte van het nieuws dan ik! Met respect hoor ik hoe ze over de gang van zaken denkt. "Zeg", zegt ze na enige tijd, "we praten nou zo gewoon, maar kan dat eigenlijk wel? U ben eigenlijk toch voor erge problemen?" Ik kan haar verzekeren dat we er ook voor deze gesprekken zijn. "En als er dan iemand met een ernstig probleem zit? Dan houd ik de lijn toch bezet?" Ik leg mevrouw uit dat we twee telefoonlijnen hebben en dat ze dus echt niemand in de weg zit. Dan ronden we af. Ze moet nog even haar emails checken en gaat dan eten. "Ik kan er weer tegen vandaag". En ik nodig haar uit om nog eens te bellen als ze daar behoefte aan heeft. We zijn er altijd. 24 uur per dag! De SOS Telefonische Hulpdienst is dag en nacht bereikbaar voor een gesprek van mens tot mens. Vertrouwelijk en anoniem. Telefoonnummer077- 3548888 Liever emailen? Dat kan naar sos-limburg@soshulp.nl Heeft U interesse in dit vrijwilligerswerk? Bel dan het kantoor: 077-3514057 of kijk op onze website www.telehulplimburg.nl 23

Oostrum's Weekblad | 2005 | | pagina 23