Sinterklaas op weg naar Oostrum (deel 2) 2005
Dag jongens en meisjes, papa's en mama's, opa's en oma's of
te wel dag allemaal in Oostrum en een beetje daarbuiten,
Weten jullie het nog? De afsluiting van het vorige bericht:
We hopen maar dat dit allemaal minder wordt als we eenmaal
op de boot zijn en zeker als we eenmaal in Nederland zijn.
Daar hoort uiteraard ook bijen zeker als we eenmaal in Oostrum zijn. In
Oostum is het namelijk altijd bijzonder gezellig en is de intocht goed en leuk georganiseerd.
We zijn inmiddels weer een week verder, de voorbereidingen lopen gestaag door, iedereen is en
blijft druk in de weer.
Zo loop ik een van klaslokalen van de Pietenschool binnen, tijdens de ochtendpauze en tref twee
Pieten aan, Rodrigo en Ronaldo. Ze zijn bezig met het schrijven van een gedicht, een gedicht voor
Pedro, de hoofdpiet, die dit jaar voor de 25^ keer mee naar Nederland gaat. Reden voor een
feest.
'Pedro, de hoofdpiet van Sinterklaas,
Hij is een bovenste beste baas,
Hij denkt dat hij alles weet,
Ook laat hij vaak een
Ik bedenk, dit loopt dus ook niet zoals het hoort, als ik nu niet ingrijp, gaat dit ook weer mis. Ik
praat even met Rodrigo en Ronaldo en gelukkig zien ze in dat het beter is om een ander gedicht te
schrijven. Terloops vertellen ze me ook nog dat er zeker 10 Pieten bezig zijn om een leuk feest
voor Pedro voor te bereiden en dat ze dit tijdens de intocht in Oostrum met alle kinderen en
papa's en mama's willen vieren. Dat belooft dus wat.
'Sinterklaas, Sinterklaaaaaaaaaaas' er gaan weer een hoop dingen mis'. Buiten adem stormen
Fernandez en Manolito de werkkamer van Sinterklaas binnen. Sinterklaas was net begonnen aan
hoofdstuk 4 van zijn nieuwe boek 'de avonturen van Sinterklaas, zijn Pieten en Wipneus en Pim in
Afrika', hij schrikt en laat pardoes zijn kroontjes pen op zijn sneeuwwitte jurk vallen. Een grote
inktvlek is het gevolg. 'Wat is er aan de hand, kan dit niet wat rustiger'. 'Sinterklaas, u zult het niet
geloven, er blijven voortdurend dingen mis gaan'. 'U kent onze jongste Pietje Bravoeros, hij is net
10 jaar, hij heeft over de grote vijver in de tuin achter het paleis een koord gespannen van de ene
palmboom naar de andere en u weet, die zijn inmiddels 15 meter hoog, hij balanceert over het
koord, stapt mis, verliest zijn evenwicht, valt in de vijver, wordt opgedoken door een dolfijn, de
gooit Bravoeros met een enorme zwiep omhoog, hij belandt boven op het torentje van de
bijkeuken van het paleis, hij grijpt zich vast aan het haantje op dit torentje, dit breekt af, hij glijdt
van het dak en valt pardoes in een grote bak snel hard wordende cement, die daar stond vanwege
de verbouwing van de werkkamer, kan zich nog net aan de rand vastgrijpen, een ooievaar, die net
overvliegt, trekt hem eruit, zet hem op het pleintje tegenover de hoofdingang en valt daar in het
fontein, hij kon namelijk niet meer lopen omdat de cement rondom zijn benen al hard geworden
was, rolt vervolgens van het heilinkje af en komt tot stilstand tegen het kunstwerk van Janos, dat
valt om, boven op de kruiwagen van Eduardo, die deze net vol geladen had met chocolade letters
en deze liggen nu allemaal op straat'. 'Sinterklaas, waar moet dit nog naar toe, het loopt helemaal
uit de hand, als dit met het feest voor Pedro ook zo gaat, danwordt dit gewoon een
ramp'.
Sinterklaas veegt zijn kroontjes pen droog, gaat recht zitten, nodigt Fernandez en Maolito uit om
eens even rustig te gaan zitten, strijkt door zijn baard, kucht, fronst zijn wenkbrauwen
en
Jongens en meisjes, ik hou jullie op de hoogte, tot volgende week,
met een zonnige en Spaanse groet,
Alfonso, de briefschrijfpiet
