Sinterklaas op weg naar en in Oostrum, 2002
(deel 6)
Dag jongens en meisjes van Oostrum,
(deze keer schrijven Fonske en Don Diego de brief)
Sjonge, sjonge, sjonge, sjonge, sjonge, wat een spannende en fantastische intocht, afgelopen zondag
(vanmiddag) in Oostrum.
Het was weer gezellig en feestelijk druk in Oostrum. Om te beginnen de ontvangst op de loswal door Helga,
alle kinderen met hun ouders, opa's en oma's, de harmonie, de koets, de koetsier en de twee paarden.
En daarna in de Oesterham. We moeten nog wel even wennen aan het idee 'De Oesterham is hetzelfde als
het parochiehuis'. We waren even de kluts kwijt. Op het plein voor De Erck, de Spaans vlag, jullie hebben
echt overal aan gedacht. Pluim op jullie hoed.
En diezelfde dikke vette pluim zetten we nog 'n keer (Sinterklaas heeft het zondag ook al tegen jullie
gezegd) op de hoed van vooral de kinderen, juffrouw Helga en alle andere mensen in het parochiehuis.
We hadden vanaf 's morgens vroeg al een bijzonder en feestelijk gevoel in onze buiken. En dat is door de
feestelijke middag alleen nog maar sterker geworden. Jullie kunnen echt fantastisch dansen en feest vieren.
De dans van de ketchup song en van de drie dansende meiden klinken nog steeds na in onze oren.
Sinterklaas heeft vanavond heel laat, nadat we alle andere bezoekjes afgelegd hadden, nog 'n keer
geoefend. Hij zou namelijk erg graag nog zo goed leren dansen als de kinderen en de Pieten. Of dat lukt,
we durven het niet te zeggen. Hij is wel al erg oud, maar hij zegt zelf altijd 'je bent nooit te oud om te leren'.
En Sjefke, hij heeft een bijzondere ontdekking gedaan. Hij is gisteren, nadat we op weg waren naar
Wellerlooi, nog 'n keer terug gegaan naar de Maas en jawel hoor, hij heeft de pakjesboot ontdekt.
Hij heeft met het Sinterklaashuis in Weert gebeld en daar alvast doorgegeven dat alles weer goed komt.
Sinterklaas heeft door 'het omdraaien' van de trein, nog meer pijn aan z'n handen gekregen. Zijn handen
waren net een beetje genezen van het draaien aan het grote stuurwiel van de boot en nu dit weer.
Hij heeft voor de komende dagen extra dikke en mooie handschoenen klaar liggen. Dat zal dus ook wel weer
goed komen.
Jongens en meisjes, we zitten nu in het Sinterklaashuis in Venray. We hebben al veel papa's, mama's en
kinderen met hun neus tegen de ramen zien drukken om even binnen te kijken. Na het bezoek aan Oostrum
en alle andere bezoekjes, waren we laat op de avond terug in het Sinterklaashuis. Wij, Fonske en
Don Diego, hadden met Sinterklaas afgesproken dat we meteen een stukje voor het Oostrums weekblad
zouden gaan schrijven. Met vermoeide benen en al een beetje slaap in de ogen zijn we dat gaan doen.
Terwijl wij aan het schrijven zijn belt Pedro Francesco nog even met het paleis in Madrid om te horen hoe
het met Nana en Farao gaat. Je snapt dat zij ook benieuwd waren naar jullie reacties over hun speelgoed.
Ze vertelden dat ze met de andere twintig Pieten de hele dag gewerkt hadden om weer nieuw speelgoed te
maken. Ze zijn bijzonder trots en natuurlijk vooral heel blij dat ze nu een mooie kamer hebben om in te
wonen en dat ze veel speelgoed kunnen maken.
Ze vonden het leuk te horen dat we de instrumenten bespeeld hebben en dat we nog meer zullen oefenen
met het jeugdorkest van de Pieten om net zo goed te worden als het jeugdorkest van Oostrum.
Sjonge, sjonge sjonge, wat heeft Oostrum een goed en sprankelend jeugdorkest. Namens Sinterklaas,
nogmaals dank, meneer Sraar en orkestleden.
Jongens en meisjes, we gaan naar bed, we zijn helemaal knotsmoe en kunnen onze ogen niet meer open
houden. Zet nog maar eens jullie schoen, toj toj allemaal en tot 5 december op school.
Heel veel groeten,
namens Sinterklaas en alle Pieten,
Fonske en Don Diego
p.s. alle mensen, die meegewerkt hebben aan de intocht, knots bedankt.
