Sinterklaas op weg naar Oostrum (deel 4) Geboeid keek Sinterklaas naar de goocheltrucs van Fernandez. Zo goochelde hij bijvoorbeeld een groene mijter uit de linker broekspijp van zijn splinternieuwe paarse pietenbroek en een Frans hangoor konijn uit zijn pietenmuts. Sint genoot zichtbaar en lag van tijd tot tijd in een deuk van het lachen. En nu de laatste truc, de truc van het jaar', riep Fernandez. Tromgeroffelen daar toverde de goochelpiet uit zijn hoge hoed wel tien, misschien wel vijftiggouden pepernoten. Gouden pepemoten. Sinterklaas keek zijn ogen uit. 'Fernandez, wat een fabelachtige goocheltruc', stamelde Sinterklaas. De gouden pepernoten, glinsterden in het zonlicht, dat door het raam naar binnenviel. Fernandez z'n parelwitte tanden glinsterden net zo hard of nog harder. Met een brede grijns op zijn apentrotse goochelgezicht keek hij beurtelings van Sinterklaas naar de pepernoten. Hij was zelf eigenlijk ook helemaal perplex. Hij had deze truc misschien wel vijftig keer uitgeprobeerd. Nog nooit was het gelukt. En nu lagen daar wel vijftig gouden pepernoten. 'Sinterklaas, Sinterklaas, Sinterklaaaaaaaas', 'waar bent u tocht?"Sinterklaaaaaaaas'! Als een verscheurende Tarzankreet klonk het door het paleis. Acrobatisch, vallend en opstaand kwamen de Wegwijspiet en de Hoofdpiet binnen rollen. Wat is er toch aan de hand, Pieten, is er brand uitgebroken'? 'Nee Sinterklaas, gelukkig niet. we komen u waarschuwen'. 'U moet opschieten, over drie kwartier vertrekt pakjesboot 14 naar Nederland We hebben de boot tot aan de nok volgeladen, de motor draait, alle Pieten zijn aan boord, uw paard Amerigo staat in een van de paardenhutten, kortom uzelf nog en we kunnen gaan'. Sinterklaas keek op zijn gouden horloge en zag tot zijn verbazing dat het al 19.30u was en ze zouden inderdaad om 20.15u vertrekken. Ik kom eraan. Ik pak nog even mijn zondagse mantel, m'n nieuwe mijter, m'n portemonnee, m n scheerapparaat, m'n nieuwe fototoestel, m'n gelukssschelp, m'n leesboeken, m'n pantoffels, m n eau de toilette, m'n handschoenen, m'n staf, m'n dikke boek, m'n 'Sinterklaas, denkt u nu echt dat wij niet aan al die spullen gedacht zouden hebben'. 'Alles ligt al aanboord'. 'Jullie hebben gelijk Pieten, ik had het kunnen weten, jullie denken ook overal aan'. 'Dan ga ik nog even naar het toilet en dan kom ik aan boord'. i 'Fernandez, misschien is het wel leuk dat je van die gouden pepernoten een kralenketting rijgt en deze mee naar Nederland neemt' riep Sinterklaas nog vlug even. Ze waren nu twee nachten en 'n dag aan het varen. De tweede dag, op zaterdag 17 november, zouden ze in Maastricht aankomen. Die morgen was Sinterklaas al vroeg op. Hij kleedde zich aan, liep vanuit zijn hut het dek op en keek over de railing van de boot over de zee. Tenminste dat dacht hij. Echter, dat was niet zo. Pakjesboot 14 voer inmiddels over de Maas en was voortvarend op weg naar Maastricht. Het was een drukt van jewelste op de boot. Pieten liepen kris kras door elkaar, de cameramensen van de televisie waren druk in de weer om alle kabels en microfoons goed te leggen en te installeren. De telefoon ging. 'Met Sinterklaas, vanaf pakjesboot 14, met wie spreek ik?' 'Dag Sinterklaas, wat ben ik blij dat ik uw stem hoor, u spreekt met Aart Staartjes, u weet wel'. 'Aaaaaaart, wat blij dat ik je stem hoor, hoe gaat het met je, ben je al in Maastricht, kun je de boot al zien, is Pieke er ook, zijn alle kinderen al gearriveerd, is de burgemeester er al, hebben de kinderen nieuwe liedjes geleerd, is het mooi weer in Maastricht, kunnen we met de boot onder de brug door?' 'Ho, ho, ho Sinterklaas, niet zoveel vragen tegelijk'. 'Ik zie de boot in de verte komen en alles is klaar voor een onvergetelijke aankomst, er zijn duizenden kinderen met hun papa's en mama's, de burgemeester is er en ook Pieke is er'. 'Ik zie je zo'. En jawel hoor even later meerde pakjesboot 14 aan de kade in Maastricht en zette Sinterklaas voet aan wal. Die zaterdagavond, in het paleis in Wijk bij Duurstede mijmert Sinterklaas bij het open haardvuur na over de fantastische intocht in Maastricht en gaan zijn gedachten naar de intocht van aanstaande zondag 25 november in Oostrum.

Oostrum's Weekblad | 2001 | | pagina 6