Eén ding staat vast: men kan het tij niet keren. In zo'n situatie kan men beter
zelf de touwtjes in handen nemen dan zich te laten leven.
Deken Coenen beijvert zich dan ook om de clustering zo snel, maar ook zo
goed mogelijk van de grond te krijgen. De eerste verkennende gesprekken
binnen het dekenaat zijn thans door deken Coenen in een stroomversnelling
gebracht. Hij vindt dit zo'n belangrijke ontwikkeling dat hij het kerkbestuur
gevraagd heeft dit zelf aan u te mogen toelichten. Uiteraard voldoen wij
graag aan zijn verzoek.
UW PAROCHIE EN DE CLUSTERING - PLUSSEN EN MINNEN
Zoals u wel gehoord zult hebben wordt er binnen het bisdom Roermond
sinds een aantal jaren gesproken over "herstructurering en revitalisering". U
vraagt zich wellicht af wat u daar nou concreet aan hebt, wat u daar nu
concreet van merkt. Een gegeven is dat het priesterbestand hard achteruit
gaat: veel verder dan ons eigen dekenaat Venray hoeft u niet te kijken om dit
te constateren. Toch willen wij dat de Blijde Boodschap doorgaat: het is de
moeite waard om katholiek christen te zijn, het is de moeite waard Christus'
Boodschap door te geven en Hem te ontmoeten in gebed en Sacramenten,
met name in de H. Mis. Wat de herstructurering wil is precies dit: zodanig
een en ander organiseren dat de Kerk dóórgaat. Vanwege het dalend aantal
priesters maar ook omdat het aantal andere christenen afneemt is het zaak
te gaan samenwerken.
Er is nog een ander, niet onbelangrijk aspect: toen er priesters genoeg
waren, afgelopen eeuwen, zijn deze taken gaan overnemen die eigenlijk aan
de andere gelovigen toekwamen. Het proces van revitalisering en herstruc
turering wil óók weer iedere parochiaan de taak (terug-)geven die hem
krachtens zijn Doopsel toekomt. Zo is het priestertekort ook een nieuwe
kans om de Kerk zó in te richten zoals het oorspronkelijk bedoeld is.
Concreet: Afgesproken is dat de parochies van Castenray, Oirlo en Oostrum
in de toekomst één cluster zullen gaan vormen met - op den duur - één
pastoor. Graag willen we dat in ieder van de drie dorpen ieder weekeinde
een H. Mis is: dat betekent datje die mistijden op elkaar moet afstemmen,
en dit liefst al vóór "de nood aan de man komt". Verder: Wil een toekomstige
nieuwe pastoor dit alles aankunnen dan heeft hij hulp nodig van parochia
nen. Van de andere kant: de parochianen doen die taak óók vanuit hun
Doopsel en niet alleen om de pastoor te plezieren! En daarom zal er moeten
worden samengewerkt, zodat we per cluster komen tot bijvoorbeeld een
Avondwakegroep, een werkgroep Gezinsmis, een werkgroep rond Ontwikke
lingswerk en Missie, een werkgroep Zorg voor zieken, enz. We doen dat per
cluster omdat één dorp wellicht te klein is om dat alleen te kunnen, en omdat
wat goed is bij de een ook goed bij de ander kan. Maar nogmaals: het
aanpassen van de tijden van de H.H. Missen zal het meest ingrijpend zijn.
Uw kerkbestuur, neen: de Kerk hoopt op uw medewerking! Laten we er
5
