ballen in waren gegaan, stonden we opeens met 5-2 voor.
Met dank aan Willy die met de nodige safes zijn hok
schoonhield. Vooral Victor was hier blij mee. Zijn terug
speelbal was weliswaar de mooiste pass van de wedstrijd,
maar hij moet nog leren dat resultaat boven schoonheid
gaat.
Pot'32 maakte nog wel 2 doelpunten maar dat kon de pret
niet drukken: 5-4 gewonnen en nog steeds koploper.
Theoretisch zijn we zelfs al kampioen.
Verder viel het op dat Jac zijn sliding aan de rechter-
zijlijn inzette om de bal aan de linkerzijlijn weg te
glijden, dat Je gladgeschoren ging douchen en dat Rene
denkt dat we 3 uit 3 hebben.
Zondag mogen we weer. 10 Uur mensen! Komt het toch eens
zien!
De Schrik van Oostrum.
Veteranen Oostrum.
Iedereen kent bepaalde hoogtepunten in het leven. Zo is
b.v. voor een voetbalelftal het behalen van een kampioen
schap zo'n hoogtepunt. Dit is echter niet weggelegd voor
veteranen omdat die geen kompetitie spelen. Deze zoeken
hun hoogtepunten dus ergens anders zoals het winnen van
een internationaal toernooi. Voor Oostrum was dit de
afgelopen jaren alles te hoog gegrepen, zodoende is het
winnen van 'n enkele wedstrijd al uitgegroeid tot 'n
hoogtepunt. Met deze instelling gaan we er iedere keer
weer tegen aan en de afgelopen weken zaten we dicht tegen
'n overwinning aan, maar de ene keer zat de man in het
zwart ons dwars en de andere keer de man in het doel en
ons gehaast spel. Kermiszaterdag moesten we het weer eens
gaan proberen en wel tegen Excelsior. Oostrum nam meteen
het heft in handen en met leuke aanvallen werd geprobeerd
de openingstreffer te forceren. De tegenstander bleef
echter gevaarlijk met zijn snelle counters en uit een van
deze doorbraken kon onze voorstopper inkoppen 0-1.
Oostrum, toch wel gewend aan een achterstand, bleef door
voetballen en vlak voor rust was het Jan de Bruin die uit
een hoekschop de gelijkmaker in kon koppen.
Na de rust weer een sterker Oostrum, al kregen we niet
zoveel kansen als de week tevoren tegen B.V.V.maar ook
deze keer leek het niet te willen lukken.
18
