7 Voor onze Nederlandse gemeenschap overbruggen zij zo de kloof van de armoedehongeronrecht en geweld,die ons scheidt van de mensen in die DERDE WERELD. De zorg voor al die mensen aan de andere zijde van die kloof is hun missie.Door onze sympathie voor hen en steun aan hen kunnen wij daarin delen. Onze sympathie kunnen zij,in de vaak moeilijke omstandigheden waarin zij leven,niet missen.Onze steun is onontbeerlijkomdat de mensenwaarvoor zij werken over onvoldoende middelen beschik ken om in hun behoeften te voorzienbescheiden-maar reële be hoef ten. Want zij hebben het nodig om eens in de drie of vier jaar op verlof en verhaal te komen;een basispakket van sociale voorzieningen is noodzakelijken zij moeten goede lektuur heb ben en cursussen kunnen volgen om bij de tijd te blijven. De Nederlandse geloofsgemeenschap heeft altijd op een bijzonder sympathieke wijze zorg gedragen voor zijn "mensen met een missie" Door de PINKSTERKOLLECTE KAN DAT ZO BLIJVEN!! Wat wij voor de missionarissen vragen is - per missionaris ge zien - niet veel.Nog geen 1000,oo per jaar.Maar het gaat om ruim 4500 missionarissenDaarom zij Uw steun niet te missen. Geef daarom royaal aan de kerkkollecte met Pinksteren. GROTE VREUGDE EN DANKBAARHEID OM DE VERVULLING VAN EEN DROOM WENS Dinsdag 14 mei 1985 - voor mij persoonlijk en ook heel zeker voor zeer vele anderen die het geluk hadden in Beek onze Paus van heel dichtbij te mogen volgen - 'n dag dag die je altijd bij zal blijven, 'n Geweldige belevenis! Wat gaat er van die man 'n warmte,'n blijheid en motivatie uit! Dinsdag 14 mei 1985 - ook voor Herman en Romilda LENSSEN van Binnenhof 15,'n wonderlijk mooie dag die hen altijd bij zal' blijven.Zij mochten iets heel mooi's,klein en toch groots ver, welkomen.Met verwondering en bewondering hebben zij ernaar ge keken en uitgesproken of onuitgesproken was ongetwijfeld de al lesoverheersende gedachte bij hen:wat 'n wonderlijk iets,een nieuwe mens,en dat ons eigen kindreen zoon. 'n Eerste kind brengt vanzelf veel spanning mee,hoe zal het af lopen, wat zal het worden enz-maar wanneer het kind er eenmaal is,is de vreugde en het geluk des te groter. Bij Herman en Romilda is die spanning tot het uiterste gegaan, hun geduld werd op de proef gesteld.Maar toen het kind zich liet horen,was alle spanning gebrokenwaren alle offers verge ten en waren zij overgelukkig. Na dit warm onthaal mag PATRICK ook zeker rekenen op 'n warme liefde veilige geborgenheidalles wat een kind nodig heeft om op te groeien tot een gelukkig mens in een rustige wijk van 'n

Oostrum's Weekblad | 1985 | | pagina 7