9
GOEDE_WEEK
Het lijkt een schrille tegenstelling: de grootse intocht in
Jeruzalem en de neergang onder het kruis naar Calvarië.
Met wereldse ogen dit schouwspel gadeslaande, worden we vanzelf
verwezen naar de broosheid van de aardse roem die een mens ten
deel kan vallen. Daartegenover laten Gods ogen ons zien hoe
Hij een mensenleven, dat geleid wordt door trouwe overgave aan
Zijn wil, beoordeelt: wat in Zijn ogen eeuwigheidswaarde heeft.
De liturgie van de Goede Week is voor een "goede verstaander"
rijk aan inhoud. Volgen wij in deze Goede Week Jezus op Zijn
weg, luisteren wij naar Hem, bidden we tot Hem, leven we met
Hem. Met de Goede Week gaat onze gemeenschap zich voorbereiden
op PASEN. Laten we allen meedoen aan die voorbereiding, laten
we de diensten in de kerk nu eens voorgaan op alle andere din
gen. Wat heeft Hij niet voor ons overgehad. Wat hebben wij voor
Hem over?
PALMZONDAG^- AAN WELKE_KANT STA IK?
Palmzondag is een dag van sterke contrasten. Hier roept men
"Hosanna" en daar "Kruisig Hem". Hier is het "Gezegend Hij die
komt" en daar "Weg met Hem". In het begin van de Passieweek
zouden wij ons eens heel bewust moeten afvragen: hoe reageer
ik op de intocht van Jezus in Jeruzalem? Hoe reageer ik op
Zijn lijden en sterven? Is dit alles voor mij alleen maar een
herinnering aan wat vroeger gebeurde met Jezus of heeft het
iets te maken met mijn concreet leven van vandaag? Het is niet
voldoende te weten wat Jezus toen heeft moeten lijden en hoe
de mensen van toen tegenover Hem stonden. Ik moet mij de vraag
durven stellen: aan welke kant sta ik eigenlijk? Sta ik aan de
kant van hen die roepen en schreeuwen en bij grote plechtighe
den de eerste rij kiezen, maar die besluiteloos de schouders
ophalen als ze openlijk voor Hem moeten getuigen?
Voel ik me sterk in een anonieme massa, omdat dan ongemerkt de
vlag naar alle richtingen gedraaid kan worden? Of sta ik aan
de kant van hen die in moeilijke uren en alleen, toch conse
quent de weg verder gaan, die de spot verdragen en zich buigen
onder valse beschuldigingen, die zelf gekweld en in nood, toch
vrijwillig denken aan de nood van anderen en zelfs kunnen ver
geven? Aan welke kant sta ik eigenlijk? Misschien sta ik in de
rij van hen die vandaag geestdriftig Jezus volgen omdat Hij
past in hun levensopvatting maar morgen niet meer van Hem spre
ken omdat die levenswijze offers vraagt.
Aan welke kant sta ik eigenlijk?
