gemeenschap, onze beste wensen vergezellen je op je verdere levensweg. Uw Pastoor. o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o-o IN MEMORIAM Toen in het voorjaar 1984 Jean Joosten ziek werd, heeft niemand vermoed, dat wij nog geen jaar daarna het droeve bericht zouden krijgen, dat hij niet meer in ons midden zou zijn. Als lid van de redaktie van ons "Oostrums Weekblad" zullen wij hem missen. Hij was een van de grote pleitbezorgers voor een Oostrums krant je als een belangrijk middel voor de communicatie in ons dorps leven Maar niet alleen dat; de heer Joosten vervulde een belangrijke plaats in het verenigingsleven: -hij was meer dan 60 jaar muzikant, verschillende jaren be stuurslid en een korte tijd president van zijn geliefde Harmo nie - mede-oprichter, bestuurslid en voorzitter van de Toneelvereni ging "De Vlasbloem"; - lid van het Thuisfront in de tijd dat ook militairen uit Oos trum naar het voormalige Indië moesten; - mede-oprichter en jarenlang bestuurslid van het Werkcomité; - gedurende een lange reeks van jaren lid van het Kerkbestuur in onze parochie; - mede-oprichter en tot voor enkele jaren terug bestuurslid van het Gemeenschapshuis; - vele jaren was hij bestuurslid van Rabobank Oostrum; - eveneens was hij gedurende een aantal jaren bestuurslid van de L.L.T.B. afd. Oostrum; - en bij het stijgen van zijn leeftijd deed ook de bejaardenver eniging weer niet tevergeefs een beroep op hem; - gedurende de jaren van voorbereiding bestuurslid van het Ven- rays museum; - ijveraar voor gebruik van historische straatnamen in Oostrum; - tekstdichter bij vele gelegenheden. Kortom een man die voor de Oostrumse gemeenschap grote verdien sten heeft verworven in de laatste 40 jaren; een hartelijk en eerlijk mens, die stond voor zijn mening en hiervoor uitkwam. Hij heeft zich in zijn leven niet veel rust gegund. Ook Oostrum zal Jean missen. Moge O.L. Heer hem als diep-gelovig mens de rust geven, die hij hier nimmer heeft gezocht. Moge Hij ook aan zijn familie sterkte en berusting geven bij het aanvaarden van het verdriet. 9

Oostrum's Weekblad | 1985 | | pagina 9