DIT weekeinde: WERELDMISSIEDAG 1979
Meermalen per jaar vragen de kerken in de Derde Wereld onze
aandachto De ene keer vragen zij aandacht voor de moeilijke
politieke omstandigheden, waarin hun volken verkeren, of
voor de gevolgen van natuurrampen.
Een andere keer vragen zij aandacht voor het werkdat zij
in scholen en ziekenhuizen kunnen doen.
Op WERELDMISSIEDAG vragen zij aandacht voor zichzelf, voor
de opbouw van hun'geloofsgemeenschap. Wat daarvoor nodig is,
komt in grote lijnen overeen met wat onze eigen kerkgemeen
schap nodig heeft om vitaal' en aktief te blijven: gelovigen
moeten bij elkaar kunnen komen om het evangelie samen te
leren verstaan; zich dankbaar tonen tegenover God in de
viering van de Eucharistie; te zien wat binnen het ontwik
kelingsproces hun eigen "christelijke" opgave kan zijn.
Daar zijn ruimte;)voor nodig, en mensen die leiding kunnen
geven, pastores, katechisten en anderen. Er moet voor hun
opleiding gezorgd worden en voor hun levensonderhoud.
De christenen in de Derde Wereld kunnen het noodzakelijke
geld, hiervoor niet opbrengen, zij doen wat ze kunnen, maar
moeten daarnaast om onze regelmatige hulp blijven vragen.
U kunt Uw verbondenheid met de kerkgemeenschap in de Derde
Wereld tot uitdrukking brengen door een bijdrage op de
extra-collecteschaal in het komende weekeinde, 20 en 21
oktober.
GEBED VAN EEN JONGERE
Een missionaris vertrekt
- voor de achtste keer-
naar zijn missiepost
Goede reis, vaarwel en tot weerziens.
Een slapeloze nacht, voor mij
die thuis blijven mag.?..! 1
Godlik begrijp het niét...
Wegtrekken uit het land van beloften
naar een land van honger en miserie.
Een gezellig thuis vaarwel zeggen
om gast te zijn bij dakloze mensen.
V/at kruimels van onze rijke tafej
overbrengen naar uitgestoken handen.
De hand aan de ploeg slaan
en niet meer omzien
vanwaar men gekomen is.
t
