ZONDAG 12 NOVEMBER: WILLIBRQ&DZORDAG-ZONDAG VAN DE OECUMENE:
Op het einde van de 7e eeuw kwam Willibrord naar Nederland
om ons het christendom te brengen» We zijn bijna dertien
eeuwen =1300 jaar) verder„00 Nederland werd een christe
lijk land, met vallen en opstaan, met groei- en bloeiperi
oden; sinds de Reformatie kennen we de verdeeldheid tus
sen de christenen»
Oudore mensen kennen uit ervaring nog de heftige strijd,
die er oplaaide tussen gelovige mensen» In Noord-Ierland
v/eten ze nog, wat geloofsverdeeldheid betekent»
Van scherp-tegenover-elkaarstaande geloofsovertuigingen
is hier nog maar nauwelijks sprake, ofschoon we de harte-
wens van Christus m»b»to de eenheid nog lang niet vervuld
hebben» Gelukkig zijn we wel al bereid naar eikaars argu
menten te luisteren» Dankzij de inzet en het werk van de
StoWillibrordvereniging is de oecumene goed op gang ge-
komon» In 1979 neemt de R»K» Kerk deel aan een gezamen
lijke Kerk-eiikonferentie van de Raad van Kerken»
De eenheid van de Kerk behoort tot de- blijvende opdracht
van alle gelovigen»
BIDDEN? HELPT. .DAT,.DAN?
Hij zat breed onderuit gezakt op de bank» De baas en
e.lle anderen konden hem - dat was hern zó aan te zien -
op dit moment wel gestolen worden» Hij was heel duidelijk
niet van plan zich de verdere dag nog druk te maken»
Toen ik binnenkwam keek hij me dan ook aan, zo van:
laten we het rustig houden; niet moeilijk doen» We hebben
dan ook gezellig zitten praten» Ja, inderdaad, ook over
de kerk en zo» Dat kwam omdat ik vertélde dat ik pastoor
was; en daar had hij blijkbaar niet op gerekend»
Toen vertelde hij ook iets over zichzelf: dat hij vroeger
naar de kerk moest, maar dat al jaren niet' meer. deed»
Niet dat ie kwaad was op de pastoor of zo, maar. wat had
je er aan? Net als bidden'. Bidden? Iielpt dat dan?
Miljoenen mensen hebben Onze Lieve Heer al van het kruis
gebeden om te vragen of Hij deze rot-wereld eens onder
handen wil nemen, maar doet ie dat? Nee meneer! Helpt
niet
"Ik zie ook niet zoveel vooruitgang" moest ik hem toegeven»
"Maar hoe gaat het op het werk op het ogenblik?"
"Op het ogenblik", zei hij lachend, "wordt er niet ge
werkt: het is avond»
We zitten lekker met de handjes over elkaar»
