kan nemeno x' Vervolgens heeft onze kardinaal heel bev/ust een beroep gedaan op het eigen geweten en op de SAAMHORIGHEID» Uiteindelijk, zozegt hij, moet er van je zelf een appèl uitgaan-om de kerk in het weekend te bezöéken» Als we proberen zijn gedachten wat nader te omschrijven komen we tot het volgende: je gaat niet naar de kerk, omdat een derde - de Kerk, of de Paus - zo iets gebiedt maar omdat je zelf weet: daar in de kerk komt in het weekend mijn groep bij elkaar en daar hoor ik óók bij te zijno Ik ga dus niet alleen voor mijzelf, ik ga ook voor die ander, met wie ik samen Kerk benD Daar moet ik gewoon zijn; ik kan me daar niet aan onttrekken Als je dan toch niet gaat, kom je duidelijk te kort aan gemeenschapszin» We moesten van elkaar eens veel beter aanvoelen, dat we elkaar nodig hebben., Juist op moeilijke punten, - en christen zijn, alle dag weer opnieuw - dat is iets moeilijks» Daarom behoren we elkaar daarin te helpeno Als je nu wel naar de kerk gaat, ben je dan ouderwets, konservatief of een heilig boontje? Natuurlijk nieto Laten we dat nooit aan een ander verwijtenOok al zal die kerkgangst)er wel eens wat doen, wat die ander niet zint»»»» We -zijn allemaal mensen, die serieus proberen hun christen-zijn in het dagelijks, leven waar te maken» Bij de eucharistieviering komen we bij elkaar als goedwillende maar steeds weer val lende mensen, en daar in de kerk horen we weer Christus Boodschap van Vrede, Geluk en LiefdeDaar eten we samen van het Heilig Brood om kracht op te doen om als christen verder te gaan» Samenvattend: de eucharistieviering heb ik nodig; do anderen hebben mij nodig en ik heb die anderen nodig - vooral die GROTE ANDERE: JEZUS CHRISTUS» Omdat dit zo is en nog altijd te weinig tot ons doordringt, daarom bestaat nog steeds die zondagsplicht» Bij het laatste Avondmaal - de eerste eucharistie viering van Christus met zijn apostelen - heeft die zelfde Christus gezegd: doe dit, blijf dit doen: gezamenlijk eucharistie vieren., Die woorden laten aan duidelijkheid niets te v/ensen over - en Hij vindt het nodig, belangrijk voor ons; waarschijnlijk weet Hij het beter dan ieder van ons* jT

Oostrum's Weekblad | 1975 | | pagina 4