2
Kroniek parochiecluster Leunen-Veulen-Heide
Advent
Binnenkort vieren we weer Advent. Het woord 'Advent' is afgeleid van het
Latijn: adventus komst, er aan komen) en advenire naartoe komen).
Letterlijk betekent Advent: God komt naar ons toe. Advent heeft in de
liturgie een dubbel karakter, het is de voorbereidingstijd op het Kerstfeest,
de gedachtenis van de geboorte van Jezus Christus in onze
mensengeschiedenis ruim 2000 jaar geleden. Eveneens is de Advent de
periode van verwachting van Jezus' wederkomst op het einde der tijden,
wanneer God alles in allen zal zijn. De Advent begint op zondag vier weken
voor Kerstmis; dit jaar op zondag 27 november 2005. In deze periode
worden wij uitgenodigd een grondhouding van verwachting en openheid
aan te nemen. Wij maken ons hart klaar om Hem te ontvangen en opnieuw
binnen te laten. De liturgie van de vier adventszondagen wil die
grondhouding ondersteunen en stapsgewijze gestalte geven. In de kerk
komt een adventskrans te hangen. Daar staan vier kaarsen op. Iedere zondag
van de Advent wordt er een kaars meer ontstoken. We zien uit naar de
komst van Jezus, 'het Licht der wereld'. Hoe meer kaarsen van de
adventskrans branden, hoe meer licht er is, dat wil zeggen hoe dichter
Jezus, "het Licht", nabij is. De adventskrans is gemaakt van groene takken;
groen uit de natuur dat de winter trotseert. Het paarse lint dat doorheen het
groen is geslingerd, spoort ons aan tot bezinning en inkeer. De priester
draagt in deze adventstijd een paars kazuifel. Paars is de kleur van
bezinning, boete en bekering. In de advent wordt het 'Eer aan God' (Gloria)
niet gebeden of gezongen. Dit vreugdelied zongen de engelen in Betlehem
bij de geboorte van Jezus. We zingen het in de Advent niet, omdat de
Advent mede een tijd van inkeer is. Zo klinkt het met Kerstmis weer als een
nieuw lied. Dat nieuwe lied mogen we met Kerstmis met de engelen
meezingen, vol blijdschap om de geboorte van Jezus. Door elk jaar de
liturgie van de advent te vieren actualiseert de kerk deze verwachting van
de Messias: door deel te nemen aan de lange voorbereiding van de eerste
komst van de Verlosser hernieuwen de gelovigen het vurig verlangen naar
zijn tweede komst. Pastoor C. Muller