14
Toen het Veulen nog een 'vulleke' was (41
Derde deel van de brief over maart 1950 van het Veulens Thuisfront aan
onze jongens in Indië.
St. Jozef op de Smakt.
De afgelopen maand bracht weer drommen bedevaartgangers naar het
Genadeoord van St. Jozef op de Smakt. Zondag halfvasten heeft naar
onze mening vrijwel zeker de kroon gespannen wat betreft het bezoek.
Een grote schare jonge mensen woonden in de open lucht het plechtige
lof met predicatie bij. Na afloop zag men traditiegetrouw, vele zoekende
en speurende vrijgezellen en eenzame meisjes op het kerkplein. Men
zag verlangende gelaatstrekken op vele gezichten van jongens en
meisjes. Deze hadden na een devotievol bezoek aan de H. Josef de
stille hoop dat de goede Heilige hem' minzaam zou toeknikken en zijn
invloed bij het vinden van een goede levensgezel(lin) zeker zou
aanwenden. Hoewel wij de verdere ontwikkeling van dit gebeuren niet
gevolgd hebben, menen wij toch te mogen concluderen dat er nog
menige oefening van liefde verricht is geworden. Of er aan het Veulen
gebedsverhoringen hebben plaats gehad, buiten Anny, is niet bekend.
Een en ander zal de toekomst wel leren.
Half vasten. Het was een prachtige weertje en iedereen aan het Veulen
maakte zich op om, om half acht bij van Gasset te zijn om te kunnen
genieten van een bonte avond welke aldaar werd gegeven door de
toneelvereniging ten bate van het Jeugdwerk. Aan de avond was een
loterij verbonden en de loten werden verkocht voor de prijs van 0,25
ofwel 5 voor een gulden. Er was veel belangstelling voor de avond.
Opgevoerd werden de blijspelen "Titanen der Lucht" en "de Truck van
Tienus", welke laatste bijzonder goed in de smaak viel. Het werd
gespeeld door drie jongens en drie meisjes waarvan Wim van Meyel op
zeer verdienstelijke wijze van pantoffelheld tot baas des huizes
promoveerde, terwijl zijn eega de omgekeerde volgorde moest maken.
De truc welke Tienus uithaalde was de volgende: Ofschoon hij pas
getrouwd was zat Tienus dusdanig onder de pantoffel bij zijn geliefde
eega (Anny Nabuurs) dat hij op zijn vrije Zaterdagnamiddag de kamers
moest doen, glazen wassen, stoelen afstoffen, meubels boenen, kortom
al de werkzaamheden moest verrichten welke anders bestemd zijn voor
een vrouwspersoon terwijl zijn eega met haar scherpe tong de nodige
instructies gaf. Roken was verboden, want dan knoeide Tienus de as op
de pas geboende stoelen. Eten voor hem kwam niet zo nauw. Mevrouw
zorgde wel voor een apart potje voor haar zelf. Kortom het hele
huwelijksleven was een totale mislukking. Zijn oude baas, een dokter
