23
OOK DAT IS KERSTMIS
Tweede kerstdag. De laatste kerstvisite is vertrokken, het huis is weer enigs
zins op orde en op mijn fiets onderweg naar de Telefonische Hulpdienst geniet
ik van de rust. De collega die ik aflos heeft nog een kerstdiner voor de boeg en
al gauw heb ik het rijk alleen.
En wat voor een rijk! Een kleine kamer, een kerstboom met lichtjes, een slinger
fleurige kerst- en neiuwj aarswensen. Het is net een vredig eiland waar ik na de
drukke feestdagen weer even tot mezelf kan komen.
Zelfs het geluid vand e telefoon doet geen afbreuk aan die rust.
"Goeden avond" zegt een geagiteerde vrouwenstem "die hele kerstmis kan me
gestolen worden..." Zo te horen komt dat van heel diepuit haar hart. Ze moet er zelf
even om lachen als ik dat zeg. "Ik meen het ook heel diep" zegt ze dan en vertelt
over de kerstdagen. Dagen, die je toch met het hele gezin gezellig bij elkaar door
wilt brengen. "Maar dan krijg je eerst dat gedoe met afspreken, want op eerste
kerstdag moest mijn zoon bij zijn vriendin eten, mijn dochters hadden tweede
kerstdag met vrienden afgesproken, mijn schoonmoeder wilde 's avonds niet eten en
mijn ouders verwachtten eigenlijk dat we eerste kerstdag naar hun kwamen, maar
dat vond mijn man weer niet leuk. Enfin, uiteindelijk zijn we gisteren naar mijn
ouders toegegaan en hebben we vandaag samen gegeten, maar vraag niet hoe..."
Het kerstdiner was een fiasco geworden. De dochters wilden vlug vlug eten zodat ze
nog weg konden gaan, haar man werd daardoor zo geïrriteerd dat hij was uitgevallen
en de wederzijdse ouders waren zichtbaar verlegen met de situatie.
Ze had het zich zo anders voorgesteld. Vredige kerstdagen in een gezellige, huiselij
ke sfeer. Ze hda het huis versierd, zorgvuldig een menu samengesteld, inkopen
gedaan. De hele dag was ze bezig geweest met de voorbereidingen. 'En nu zijn ze
allemaal weg en staat er nog een berg afwas..'
We praten samen over verwachtingen en teleurstellingen. Over verwachtingen die
samenhangen met bepaalde momenten. Over de inspanningen die je verricht om het
anderen naar de zin te maken en de teleurstellingen als dat niet gezien of gewaar
deerd wordt.
Ze herkent het meteen, "eigenlijk vul ik al voor (te anderen in wat ze fijn en gezellig
zullen vinden" zegt ze. Wat zou ze zelf het léefste doen met de kerstdagen, als ze
met niemand rekening zou hoeven houden? Ze hoeft er niet lang over na te denken.
"Een paar dagen naar zee, lekker in een hotelletje, wandelen langs het strand, een
paar goede boeken.." Wat weerhoudt haar ervan om dat eens te doen? NU moet ze
echt lachen "Omdat ik denk dat ik het niet kan maken tegenover de rest van het
gezin...zie je., nou doe ik het weer.."
We praten nog wat na en nemen dan afscheid. Ze is vast van plan om het anders te
gaan doen.Ik neem nog een kopje koffie en bedenk dat ik zo'n kerstdagen aan zee
eigenlijk ook wel zou willen.
De S.O.S. Telefonische Hulpdienst is ook met Kerstmis en Nieuwjaar dag en
nacht bereikbaar voor een gesprek van mens tot mens. tel. 077-3548888