2. MISDIENAARS: za 19.00 Tom Bos en Henk de Klein zo 10.00 Hgm René Timmermans en Susanne Jenniskens 11.15 Inge Smits en Marleen Sonnenberg LECTOREN: za 19.00 Mej Goen Reintjes zo 11.15 Mevr Annie Reintjes GEDOOPT: Miranda Jaspers, Walstro 21, Vernray ENKELE GEDACHTEN OVER "VASTEN". - Vasten als ervaring. Wie vast voelt honger. En wie honger voélt, maakt vrijwillig mee wat miljoenen anderen op onze wereld dagelijks gedwóngen ondergaan. Het is niet langer een theoretisch verhaal, maar een verhaal van eigen ervaring - Vasten als weg naar solidariteit. Vrijwillig vasten doet men een bepaalde tijd. Men weet: "Vanavond, of morge of overmorgen eet ik weer". En hoe meer men verlangt naar het moment waarop men weer mag eten, hoe meer de werkelijkheid kan gaan leven van al die miljoenen voor wie dat moment maar nooit wil komen... - Vasten als middel tot bewustwording. Wie zo de honger voelt van miljoenen anderen, zal zich minder theoretisch en meer opstandig de vraag gaan stellen: "Waar komt die situatie vandaan Wat heb ik ermee te maken Wat kan ik eraan veranderen De tijd en energie, die men anders gebruikt om te eten, gebruikt men nu om na te denken over de hongerproblematiek in de wereld. - Vasten als teken van protest. De mens, die weigert toe te geven aan de eisen van zijn lichaam, kan zo een teken stellen, dat hij weigert te buigen voor de vanzelfsprekendheden van de maatschappij. Hy laat zich niet tyranniserennoch door de lichamelijke noch door de maatschappelijke stofwisseling - Vasten als aanzet tot verandering. Als men een dag niet gegeten heeft, proeft men weer hoe een eenvoudige boterham smaakt;krijgt men weer meer waardering voor soberheid binnen een weggooimaatschappij. We hoeven niet meer zo nodig alles te hebben. Een houding, die lijnrecht ingaat tegen een cultuur, die nog nooit nee heeft gezegd tegen zichzelf en haar zogeheten vooruitgang. We leren weer om met minder toe te kunnen en te delen met anderen. WIE HONGER HEEFT, HEEFT ONS "BR00D"-N0DIG

Dorpsblad Leunen-Veulen-Heide | 1995 | | pagina 3