21.17.3 EERSTE, TWEEDE EN 2 COMMUNIE I BROOD OM VAN TE LEVEN - AAN JEZUS BLIJVEN DENKEN Kunnen wij mensen alles wat we elkaar te zeggen hebben, wel onder woorden brengen 7 Soms zijn wij door wat we meemaken en beleven zo diep aangesproken, dat we maar enkele woorden kunnen uitspreken. Soms is zelfs elk gesproken woord nog teveel; ls de stilte veel meer zeggend. Herinnert u zich nog uw gevoelens bij uw eerste grote liefde, by de geboorte van uw kind, by het overlijden van uw moeder 7 Hebt u toen precies kunnen zeggen wat u voelde 7 Juist waar mensen hele diepe dingen van zichzelf willen zeggen, schieten woorden tekort. Dan zoeken we naar een gebaar, een teken, een enkel woord, dat het onzegbare een beetje kan uitspreken, een beetje kan laten overkomen. Zo is het niet belangrijk of een foto van uw eigen vader en moeder een geslaagde kiek is, want het gaat om de herinneringen aan onder vonden goedheid, aan steun, aan liefde, aan belangeloze opoffering. Zo'n foto stemt tot dankbaarheid en roept hen opnieuw in herinnering, tot leven. Net als die foto, is brood ook niet zomaar brood. Het is niet alleen een hongerstiller; brood doet denken aan samen eten, by elkaar horen; elkaar broodnodig hebben; brood doet denken aan mensen die nauwelijks te eten hebben; brood doet denken aan het hunkeren van veel mensen naar een beetje hartelijkheid, naar rechtvaardigheid, naar alles wat een mens niet ontbreken mag; brood doet denken aan Jezus, die op de laatste avond van Zijn leven brood nam, brak en ronddeelde en dat gebaar verbond met Zijn levenshouding zichzelf "breken en delen" voor het geluk van de mensen. Br zijn ervaringen en gebeurtenissen, die een onuitwisbare indruk achterlaten. Ze kunnen zo sterk geweest zijn dat Je leven erdoor veranderd is; die ervaringen zijn byzonder kostbaar. Je leeft er nu nog van. Het zijn tot leven geworden herinneringen. Zo is het gebaar van Jezus ook begrepen; het breken van het brood en het leven zoals HIJ deed, maakt je anders, Je krijgt nieuw leven, je leven krijgt perspektief. Je gaat geloven, dat ondanks Zijn dood, het Rijk Gods toch komt. Je gaat geloven in de dag, waarop het een hemel op aarde wordt. Je gaat geloven dat we opnieuw aan tafel zullen zitten, eten en drinken, en het feest vieren van vreugde en bevrijding, omdat God het beloofd heeft.

Dorpsblad Leunen-Veulen-Heide | 1989 | | pagina 4