-- 21.3 Twee gebeurtenissen, die te maken hebben met onze betrokkenheid als parochie bi] het kerkelijk gebeuren. Als parochiegemeenschap zullen wij aan de kinderen duidelijk moeten overkomen als een gemeenschap van gelovigen die geregeld samenkomen in de kerk om zich te laten inspireren door Jezus van Nazareth, door Zijn woord en sacramentVfij zullen als gemeenschap moeten uit blinken in eredienst aan God en dienst aan de naaste. Dat is de plicht die we hebben tegenover onze kinderen, die gevormd worden en hun eerste communie doenDatgene wat de kinderen bi] de voorbe reiding op school verteld en geleerd is, moet ook voor hen herken baar zijn in een gelovige gemeenschap waartoe ook zij behoren. Zei Christus zelf niet: "Laat de kinderen bi] MIJ komen en houdt ze niet tegen". Bi] het vormsel krijgen de kinderen de gelegenheid om als jonge mensen zelf mee te denken en te spreken, want zij gaan steeds meer zelf hun levensweg mee bepalen. Natuurlijk hoeven ze dat niet in hun eentje te doen. Anderen mogen hen best helpen, mogen hen best sterkte toewensen, hen bemoedigen en vertrouwen geven om hun weg te vervolgen. Daarom dat wij bij de vormselviering ook voor hen bidden, dat zij de geest van Wijsheid en verstand, de geest van raad en sterkte, de geest van kennis, van eerbied en liefde voor God en de mensen mogen ontvangen, als zijnde de gaven van de heilige Geest. De eerste communie wordt misschien nog te veel gezien als een sprookje dat begint zoals alle sprookjes horen te beginnen "Er was eens een arm kind. Maar dat kind blijft natuurlijk niet arm, want het gaat gouden munten regenen voor die kleine. Het regent die dag geschenken voor hen een horloge, een crossfiets en geld, veel geld soms. Waar kun je kinderen tegenwoordig nog blij mee maken Ze hebben eigenlijk alles Tja, misschien zou het een echt feest voor hen zijn, als we dat hele welvaartsgedoe wat zouden verminderen; als we ze konden laten voelen, dat ze bij hun ouders, familie en kennissen, bij onze gemeen schap warme genegenheid en echte belangstelling kunnen vinden. Misschien moeten we geregeld met hen meegaan 'szondags naar de kerk om ze te laten zien, dat de communie ook voor ons grote waarde heeft, als zijnde eer. communio met God cn met elkaar, waar wij lief en leed delen met elkaar zoals Christus brood en wijn met ons deelt als een zelfgave aan ons. Misschien zijn dat geschenken waar ze hup leven lang plezier van hebben In ieder geval feliciteren wij de ouders, de vormelingen en de eerste communicanten met deze hoogtepunten in hun leven. Pastoor P.Ewals.

Dorpsblad Leunen-Veulen-Heide | 1987 | | pagina 4