WERELDMISSIEDAC
17.42.3
In onze Nederlandse Kerkprovincie wordt in het weekend van 19-20
oktober bijzondere aandacht gegeven aan de band, die er bestaat
tussen de katholieke gemeenschap in ons land en die in Azië,
Afrika en Latijns America.
De Nederlandse katholieken staan bekend- om de financiële steun,
die zij sinds Jaar en dag verlenen aan de ontwikkeling van de
plaatselijke kerken in genoemde werelddelen. Wereldwijd heeft
onze katholieke gemeenschap respect afgedwongen vanwege de inzet
van zo vele vrouwen en mannen bij het groeiproces van deze kerken
naar eigenstandigheid. De tijd, dat deze kerken geheel op eigen
benen kunnen staan, lijkt nog niet te zijn aangebroken.
Maar intussen zijn veel van deze geloofsgemeenschappen wel hun
geloof en hun kerk op een voor ons uitdagende manier gaan beleven.
De tijd 'is aangebroken, dat wij ons oor bij hen te luisteren leggen.
Een groeiend aantal mensen in ons land krijgt de indruk, dat er
van hen wat te leren valt. Zo kan het zijn, dat zij ons kunnen be
moedigen-op een moment, waarop wij het zelf moeilijk hebben in
onze kerk.
Kijken we dit jaar eens naar een ontwikkeling, die zich in de
katholieke gemeenschap van Indonesië al sinds meer dan 20 jaar
voordoet. Daar zijn binnen de parochies kringen van telkens
ongeveer 20 tot 40 gezinnen gevormd. Het gaat om mensen die
elkaar kennen en met elkaar gestalte trachten te geven aan hun
geloof en hun kerk. De ene kring slaagt daar beter- in dan de andere
maar toch er gebeurt daar iets wat kerkvormend is.
Nu gaat het er niet om, dat wij dit precies zo moeten gaan overnemen.
Maar ongetwijfeld kan er voor ons wel inspiratie van uitgaan om in
onze parochie ook eens te gaan denken over werken met kleine groepen
die elkaar opzoeken, elkaar bemoedigen om zö in déze tijd met elkaar
bezig te zijn met kerk en geloof-, zoals bv. hier bij ons de gezins
vieringen-groep bezig is.
Met Indonesië als voorbeeld staan wij op Wereldmissiedag stil bij
onze verbondenheid met alle plaatselijke kerken over de hele wereld,
maar heel bijzonder met die in de Derde Wereld. Zij maken deel uit
van de armere en allerarmste voiken van de wereld. Zij zijn nog steeds
aangewezen op materiële steun van elders, ook van ons hier, om hun
diensten in de samenleving en de opbouw van hun plaatselijke geloofs
gemeenschap te kunnen voortzetten.
Wanneer ons in het komend weekend aan de kerkdeur gevraagd wordt om
geldelijke steun aan de christenen in de Derde Wereld, dan jcrdt
dat van ons gevraagd omwille van een verbondenheid, die geworteld
in in ons gemeenschappelijk geloof in Jezus van Nazareth.
Wij bevelen deze kerkdeurcollecte voor de missie bijzonder bij u aan.
